Με ένα βαλς σ' έναν κόσμο που αλλάζει

"Παλιά μου τέχνη κόσκινο", λέει ο λαός. 'Έτσι κάνω κι εγώ για ακόμη μία φορά. Θα πω ό,τι έχω να πω μέσα από στίχους τριών πολύ τρυφερών ελληνικών τραγουδιών.

Σαν ένα βαλς θα μπορούσαμε να απολαμβάνουμε την απριλιάτικη φύση, που έχει αρχίσει ήδη να οργιάζει. Δυστυχώς, το μόνο που θα μπορούσαμε να ψιθυρίζουμε στον ρυθμό του μουσικού κομματιού είναι τα παρακάτω λόγια:

" Αγκαλιές σαν μήνες,

άλλες για να με ζεστάνουν

κι άλλες ήρθαν σαν τον Μάρτη

άνω-κάτω να με κάνουν " 

" Μα εγώ ζητούσα έναν,

τον Απρίλη μου τον ψεύτη

και τα λόγια που με δέναν

της καρδούλας μου τον κλέφτη "

Από αυτό που ακολουθεί, δεν ήξερα ποιους στίχους να αφήσω. Έτσι, θα συνεχίζαμε το ψιθύρισμα με λόγια που θα μπορούσαν να εκφράζουν τον καημό του ανθρώπου, ο οποίος αναγκάζεται να απέχει από την φύση, που νιώθει βαριά την απώλεια.

" Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα "

" Πόσες φορές να σου το πω, πόσες να στο μηνύσω;
Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω;
Θα σου το πω ψιθυριστά, όπως μιλάει το βλέμμα
που κρύβει μες τη σιγαλιά του κόσμου όλο το αίμα" 

 

" Χαμένοι μοιάζουμε, λοιπόν, στο γύρο του θανάτου 

στην παγωνιά του οριστικού, στον τρόμο του αοράτου 

Μα οριστικά θα χεις χαθεί, μονάχα αν το διαλέξεις 

όπως διαλέγει η μουσική τα λόγια και τις λέξεις " 

 

" Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει "

 

Πώς να μην τρομάζεις με τούτο τον κόσμο που αλλάζει. Μακάρι, να άλλαζε ο κόσμος μας μοιάζοντας στα πρόσωπα που αγαπάμε. Μακάρι, να τρομάζαμε από την αγάπη. Όμως, αντίθετα από όσα θέλει να μας πει ο Αλκίνοος στο τραγούδι του, τα πράγματα είναι αλλιώτικα τελικά! Τρομάζεις μπροστά στην αλήθεια που ζεις, μπροστά στον "γυμνό βασιλιά" όλων των λαών, μπροστά στο άγνωστο που ξεδιπλώνεται σταδιακά στα θολωμένα μάτια μας.

 

 

 

 

 

Κι ας κλείσουμε για τις ομορφιές που στερούμαστε με ένα πολύ όμορφο τραγούδι με επίσης θαυμάσιους στίχους. 

 

" Να σε μισήσω είν`αργά
αέρας με δροσολογά "

 

" Τινάζω το βασιλικό
να σταματήσω το κακό "

 

" Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές
με τυραννούν οι ομορφιές
οι ομορφιές οι φόνισσες "