Πάμε για έναν καφέ κάπου εδώ "κοντά"

Ένα ταξιδάκι για έναν καφέ, ένα κοκτέιλ σε μια περιοχή του κόσμου που εξάγει τα πούρα της, τον καφέ, το ρούμι της μα και τους... γιατρούς της! Έχει ιδιαίτερη ιστορία μέσα από τη στάση της στο παγκόσμιο σκηνικό. Ανακαλύφθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο το 1492 κι από εκεί κι έπειτα άρχισαν οι ταλαιπωρίες της! Τι το ήθελε κι αυτός ο αφιλότιμος;

Ίσως μαντέψατε ποια είναι...

Τίποτα, μωρέ, είπα να πεταχτούμε έτσι στα σβέλτα για ένα καφεδάκι, και ό,τι άλλο προκύψει φυσικά, στην ελαφρώς "κοντινή" Κούβα! Με την πολύχρωμη γνησιότητά της, φθαρμένη από την φτώχεια και τις στερήσεις, όμως γεμάτη πάθος, περηφάνια κι ελευθερία στην ψυχή.

Διαλέξτε μαγαζάκι:

Cafe Arcangel

Jesus Maria 20

Bar De Luca

Αν πάλι βλέπετε ότι δε θα τα βγάλουμε πέρα με τον ωκεανό (μόνο αυτό είναι το εμπόδιο...:Ρ), μπορούμε να αρκεστούμε σε ένα σχετικό που βρίσκεται στα "λημέρια " μας (αν και μόνο απ' έξω έχω περάσει)... που κάποια στιγμή θα πάω.

Dos Gardenias  στου Ψυρρή

Αν ούτε αυτό είναι εφικτό, τότε το δικό του καφεδάκι (κι ό,τι άλλο επιθυμεί) καθένας στη δική του αναπαυτική γωνιά κι ας απολαύσει λίγη απελευθερωτική κουβανέζικη μουσική!

Εύχομαι όμορφες (ζεστές) στιγμές παρά την ασχήμια γύρω μας!

 

 

"Τον κόσμο όλο ψάχνοντας για σένα"

 

Ο τίτλος είναι δανεικός από τραγούδι που έχει συμπεριλάβει στη νέα της συλλογή η Μόνικα. Έτσι, λοιπόν, ψάχνοντας κι εγώ για μουσικά κομμάτια βρέθηκα να ακούω κάποια τραγούδια από το συγκεκριμένο άλμπουμ, που είναι φρέσκο σε κυκλοφορία...

Επέλεξα τρία ως προτάσεις για τους φίλους/ες αναγνώστες που αγαπούν την ελληνική μουσική και θα ήθελαν να ακούσουν κάτι καινούριο.

 

Για να μη ξεχνώ τις παλιές μου συνήθειες, κρατώ και στίχους διακριτούς για μένα απ' το καθένα τους. 

 

 

"Η μοίρα μου μ' έστειλε στα βήματά σου!
Ζω μονάχα, για να 'μαι κοντά σου,
να σε βλέπω, να νιώθω ζωή."

 

 

"Νεράντζι ήταν τα δώρα σου
Κι εμένα πορτοκάλι"

 

 

 

"Αυτή η γη κι ο ουρανός
Μου τάξανε δεκάδες καλοκαίρια
Τους πίστεψα και γύρισα
Τον κόσμο όλο ψάχνοντας για σένα."

 

"Ο άνεμος χρωματιστός 

Φυσούσε προς τα λόγια που μου είπες"

 

 

 

Υ.Γ. : Και για όλα εκείνα που ζούμε, όσο και να ψάχνουμε, άκρη προς το παρόν δε βλέπω να βγάζουμε, μέχρι να έρθει η ώρα να "βουλιάξει" το "τρελοβάπορο" από μόνο του. Γιατί θα "βουλιάξει".

 

Τι είναι η μουσική για εσάς;

Τελευταίες μέρες ηρεμίας και σχετικής ελευθερίας από πολλές υποχρεώσεις, οπότε είπα να τις διαθέσω σε κάτι απόλυτα αγαπημένο και κύριο χαρακτηριστικό του μικρού αυτού "μαγαζιού".
Μα τι άλλο πέρα από τη μουσική;

 

Για να δούμε τι είπαν για εκείνη:

" Ο ποιητής είναι κατώτερος από τον ζωγράφο στην απεικόνιση ορατών πραγμάτων και πολύ κατώτερος από τον μουσικό στην έκφραση αοράτων πραγμάτων."
                                                                              Leonardo da Vinci

" Η μουσική είναι ένα ωραίο ναρκωτικό. Αν δεν την πάρεις πολύ στα σοβαρά."
                                                                                            Henry Miller

 
 " Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος."
                                                     Friedrich Nitse 

" Η μουσική είναι ένας ακίνδυνος τρόπος για να φτιάχνεσαι. "
                                                                    Jimi Hendrix 

 

 

(Miller και Hendrix έχουν παρόμοια άποψη γι' αυτή... μήπως κάτι περισσότερο ξέρουν;)

 

" Αν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης, παίξε κι άλλο."
                                                                   William Shakespeare

 

" Η μουσική είναι το φεγγαρόφωτο στη σκοτεινή νύχτα της ζωής. '
                                                                       Jean-Paul Richter 

 

 

" Ποιητές, που δεν τους ενδιαφέρει η μουσική, είναι -ή γίνονται- κακοί ποιητές. "
                                                                                       Ezra Pound 

 

 

" Μπορείς να παίξεις [μουσική] και με ένα κορδόνι παπουτσιών αν είσαι αληθινός."
                                                                                         John Coltrane

 

 

 

Και τώρα... τι είναι η μουσική για εσάς; 

Το τι είναι για μένα η μουσική είναι χιλιοειπωμένο εδώ μέσα και το διαπιστώνει πολύ σύντομα ο αναγνώστης που θα έρθει μερικές φορές να διαβάσει κάτι αναρτημένο.

Ας επαναλάβω όμως κάτι από όσα αισθάνομαι:

Ένα ταξίδι ατέλειωτο, πάντα πολλά υποσχόμενο, το οποίο συνήθως κρατά τις υποσχέσεις που δίνει! Αυτή είναι η μουσική!

 

 

Ως προς την επιλογή των σημερινών μουσικών κομματιών, αρχικά σκέφτηκα να αναρτήσω από διαφορετικά είδη μουσικής κάποιο αντιπροσωπευτικό. Δεν το έκανα και παραθέτω τρία που μου ήρθαν στον νου κι ας τα έχω αξιοποιήσει παλαιότερα εδώ. Η μουσική είναι ελευθερία.

Εξάλλου, θα ήθελα όσοι μπείτε στον κόπο να σχολιάσετε, να καταθέσετε - πέρα από την άποψή σας για τη μουσική - ένα μουσικό κομμάτι που μιλά στην ψυχή σας και σας αντιπροσωπεύει.

 

 

Υ.Γ.

Μια μικρή χιουμοριστική έκπληξη, που έπεσα τυχαία επάνω της... (κλικ)

 

 

 

 

 

Το κορυφαίο για μένα στο τέλος...

 

 

Πού "παράπεσε η αληθινή σου μέρα";

Irina Vitalievna Karkabi
Per più informazioni leggi qui: https://www.tuttartpitturasculturapoesiamusica.com/2012/06/irina-vitalievna-karkabi-1960-ukrainian.html© Tutt'Art@ | Pittura * Scultura * Poesia * Musica |

Irina Vitalievna Karkabi
Per più informazioni leggi qui: https://www.tuttartpitturasculturapoesiamusica.com/2012/06/irina-vitalievna-karkabi-1960-ukrainian.html© Tutt'Art@ | Pittura * Scultura * Poesia * Musica |

Irina Vitalievna Karkabi

 
"Η ζωή είναι πολύ μακριά
Μεταξύ πόθου και σπασμού
Μεταξύ δύναμης και ύπαρξης
Μεταξύ ουσίας και πτώσης"

                                  Τ. Έλιοτ

 
"Μεταξύ κάπου Τρίτης και Τετάρτης
πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα!"

                                    Οδυσσέας Ελύτης

 

"Κι ας χαρίσουμε στη λογική αλήτικες φτερούγες."

                                                  Π. Ελυάρ 

 

 

 

 

"Όταν πάψει κανείς να γυρεύει λόγια..."

Οι στίχοι από ένα ιδιαίτερο μουσικό κομμάτι, που προέκυψε από το πετυχημένο "ζευγάρωμα" δύο άλλων επιμέρους μουσικών κομματιών. Δεν το είχα ακούσει, διότι δεν είναι μέσα στα ακούσματά μου η συγκεκριμένη μουσικός, όμως με εντυπωσίασε και ήρθα να το μοιραστώ εδώ. Μερικές φορές αυτά τα παράδοξα "ζευγαρώματα" δημιουργούν τόσο αρμονικές συνθέσεις, που δε θα δει κανείς εύκολα σε άλλα συμβατικά.
Αφήνω να μιλήσουν οι ίδιοι οι στίχοι, λοιπόν...

" Και τώρα πρέπει να βρω δυο λόγια να σου πω.
Τις βρήκα έτοιμες τις λέξεις. Δεν έφτιαξα καμία μόνη μου.
Αυτό είναι άδικο για σένα. Θέλω να βρω κάτι που να είναι μόνο για σένα.
Να μην χωράνε μέσα τόσοι και τόσοι.
Δεν ήσουνα σαν τόσους και τόσους.
Δεν θέλω να σε ντύσω με φορεμένα ρούχα. Φθαρμένους αγκώνες και γόνατα, θα ΄ναι σαν να σε ντύνω με λυγίσματα, σαν να προδίδω πως εγώ τουλάχιστον σε είχα δει να κλαις.

Γιατί να τους το πω; Θα καίγονται να μάθουν πως ήσουν ίδιος με κείνους, πως δεν ήσουν δα και κάτι διαφορετικό.
Δεν θα τους αφήσω να σε θυμούνται στα μέτρα τους.
Αν δεν πονάνε κάθε φορά, αν δεν τους σκοτώνει που δεν σε έζησαν, που δεν ήταν εκείνοι αυτό που ήμουν εγώ για σένα, που δεν θα γίνουν ποτέ αυτό που ήσουν εσύ για μένα, ας μην σε θυμούνται καθόλου.

Στον δρόμο, φεύγοντας, σταύρωσα με δύο παιδιά. Το ένα σου έμοιαζε, σε εκείνη την φωτογραφία με τους γονείς σου σε μία θάλασσα που δεν θυμόσουν.

Και με ρώτησαν: “τι τον είχες;”
Ρώτησαν εμένα τι σε είχα!

Τους είπα πως ήσουν το όνομά μου,
ήσουν το όνομά μου.

Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν. "

" Εγώ μεγάλωνα για σένα
και μάλωνα για σένα στους δρόμους
με τα υπόλοιπα παιδιά
τα βράδια ίδρωνα για σένα
και στον ύπνο μου για σένα
τολμηρά είχα κρυμμένα μυστικά

Μετά ωρίμαζα για σένα
και σκάρωνα θλιμμένα στιχάκια
που δεν τα διάβαζε κανείς
ετοιμαζόμουνα για σένα
και δεν άκουγα κανένα
που μου λεγε πως ίσως δε φανείς

Και περάσαν οι ζωές μας
δεν βρεθήκαμε ποτέ μας
και τη θέση την παίρνουνε σκιές
μ’ αγαπάνε με φροντίζουν
κάπου κάπου σε θυμίζουν
κι εσύ έρχεσαι και φεύγεις όταν θες

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα "

@ Ένα σχόλιο κάτω από το βίντεο στο YouTube που μου άρεσε:

" Όταν πάψει κανείς να γυρεύει λέξεις και λόγια τότε θα τα βρει γραμμένα στο ωραιότερο σημείο της καρδιάς του. Γιατί απλά αυτοί οι έρωτες είναι ένα θαύμα που δεν περιγράφεται. Δεν σηκώνουν ούτε λόγια αλλά ούτε και εξηγήσεις. "

Γιατί κάπως έτσι είναι.

 

 

Τι κάνεις με το κενό ανάμεσα στα όρια;

Συχνά αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι στα καθορισμένα όρια που έχουμε και παραλείπουμε κάτι σπουδαίο, χάνοντας την ουσία της ζωής.

Αν σταθούμε και αναλογιστούμε με μια κάποια σοφία, θα αντιληφθούμε ότι δεν είναι τα όρια που έχουν σημασία...
Το νόημα είναι να γεμίσεις το κενό ανάμεσα στα όρια.

Μαζί με αυτό να θυμόμαστε και κάτι ακόμη...
Όποια πράγματα ή όποιους ανθρώπους δίνουν αξία στην κάθε μας ημέρα και μας κάνουν να θέλουμε να έρθει εκείνη με χαρά, ας μην τους εγκαταλείπουμε ποτέ, ποτέ να μην τους απογοητεύουμε. Κι αν αυτό συμβεί για κάποιους λόγους, να βρίσκουμε το θάρρος να είμαστε πάλι κοντά τους με ταπεινότητα, καθώς η αγάπη δεν φορά ποτέ ρούχα πλουμιστά κι ανόητα.