Δευτέρα 29 Μαΐου 2023

Δειλία είναι... και δεν μπορεί να κρυφτεί

Διαλέγει κανείς και παίρνει από τα παρακάτω, να, κάπως σαν τον πάγκο της λαϊκής αγοράς:

"Η δειλία είναι απλώς η έλλειψη της ικανότητας να αναστείλεις τη λειτουργία της φαντασίας."    (Ernest Hemingway )


"Ο φόβος έχει κάποια χρησιμότητα, η δειλία όμως δεν έχει καμία."    (Μαχάτμα Γκάντι)


"Το να ξέρεις ποιο είναι το σωστό και να μην το κάνεις είναι η μεγαλύτερη δειλία."   (Κομφούκιος)


"Υπάρχουν διάφορα καλά προστατευτικά μέσα εναντίον των πειρασμών, αλλά το καλύτερο απ’ όλα είναι η δειλία."    (Μαρκ Τουαίην)


"Το αντίθετο του θάρρους στην κοινωνία μας δεν είναι η δειλία, είναι το βόλεμα." (Rollo May)


"Ο φόβος μη γελοιοποιηθείς δημιουργεί τη χειρότερη δειλία."   (Αντρέ Ζιντ)


"Ο άνθρωπος τα έχει όλα στα χέρια του, και τα αφήνει να γλιστρήσουν από τα δάχτυλά του από καθαρή δειλία."   (Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι)


"Όποιος ζητά με δειλία ενθαρρύνει την άρνηση."   (Σενέκας)

                                                                                           Πηγή: Γνωμικολογικόν

 

Δειλία είναι να μην αγαπάς βαθιά, δειλία είναι να μη βγαίνεις έξω από τον εαυτό σου και να παραμένεις μίζερα στον μικρόκοσμό σου, δειλία είναι ακόμη να ξεπουλιέσαι και να ξεπουλάς μα και να ξεχνάς εύκολα κι αβίαστα (ό,τι δε συμφέρει να θυμάσαι). Όλα αυτά αφορούν σε άτομα και ομάδες. Διαχρονικά και τόσο μα τόσο επίκαιρα.

Δικό μου... :) 





 



Τετάρτη 24 Μαΐου 2023

Το πολυπόθητο "κύπελλο" - κοινό καλό

Και φτάσαμε εδώ, για να αντιληφθούμε (;) ότι η σοβαρότητα μας χτυπά από ανάγκη πλέον (και για ακόμη μία φορά) την πόρτα, αφού δεν είναι συνήθειά μας από ό,τι φαίνεται σε τούτη την χώρα. Μια μικρή υπενθύμιση οι ταπεινές σκέψεις που ακολουθούν προς νικητές, ηττημένους κι άλλους που κάτι πιστεύουν ότι έκαναν στον εκλογικό αγώνα, ο οποίος μοιάζει περισσότερο με ποδοσφαιρικό ματς. Όλοι στοχεύουν στο πολυπόθητο "κύπελλο" για το οποίο λένε ότι εργάζονται σκληρά και το έχουν βαφτίσει κοινό καλό. Έτσι λένε. Λίγοι όμως πιστεύουν σ' αυτό και το επιδιώκουν.

Αυτό το κοινό καλό έχουν το ηθικό χρέος να υπηρετούν οι πολίτες ενός τόπου και οι πολιτικοί που τους εκπροσωπούν μέσω του δημοκρατικού πολιτεύματος, ώστε να ευημερούν στον βαθμό πάντα που επιτρέπουν οι συνθήκες. Η ευημερία όμως δεν μπορεί να συνδέεται μόνο με την οικονομική ευχέρεια ή την ανάπτυξη μιας χώρας και των πολιτών της μα απαρέγκλιτα και με τη διασφάλιση της ειρήνης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της υγείας, της παιδείας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των κοινών αγαθών, του πολιτισμού. Δεν είναι όλα δείκτες και νούμερα. Ναι, είναι και δείκτες και νούμερα αλλά όχι μόνο. Αλίμονο αν υπερισχύει αυτό το "μόνο".

Ο πολίτης, αν θέλει να απολαμβάνει τα παραπάνω, οφείλει να είναι ενεργός μέσα από τη στάση και την πράξη του διαρκώς κι όχι να εξαντλεί την όποια ενεργητικότητά του μόνο μπροστά στην κάλπη. Δε γίνεται να παραμένει κλεισμένος στην ιδιωτική του σφαίρα, απαθής κι αδιάφορος και να αναμένει να του έρθουν όλα εξ ουρανού ή ως δια μαγείας, ειδάλλως είναι άξιος της μοίρας του. Διαφορετικά, πρέπει να έχει ευθύνες τόσο στα τοπικά όσο και στα παγκόσμια ζητήματα ή προβλήματα που υπάρχουν έχοντας διαμορφώσει απόψεις (όχι παπαγαλίζοντας όσα του σερβίρονται έτοιμα) για να συμμετέχει στην προάσπισή τους. Να είναι υπεύθυνος του εαυτού του και των αποφάσεων του.

Οι πολιτικοί, που τους όρισαν οι πολίτες να τους εκπροσωπούν (μια και αυτό το είδος του δημοκρατικού πολιτεύματος έχουμε στη διάθεσή μας - για όσο...), έχουν επίσης τεράστιες ευθύνες εφόσον λειτουργούν ακριβώς ως εκπρόσωποι. Θα πρέπει να μπορούν να νικούν την άκρατη ματαιοδοξία, την αλαζονεία, την επιθυμία για προσωπικό οικονομικό όφελος και εξουσία με οποιοδήποτε μέσο, καθώς είναι οι "Σειρήνες" που θα τους οδηγήσουν μακριά από την εικόνα του ηγέτη που χρειάζεται τη δημοκρατία. Μόνο τα ηθικά ελεύθερα πρόσωπα μπορούν να υπηρετήσουν τη δημοκρατία και να εργαστούν σκληρά και έντιμα για το κοινό καλό.

Με απλά λόγια, αν ο πολίτης και ο πολιτικός φτάσουν ο καθένας από μεριά του να κοιτά μόνο το πορτοφόλι του (πλούσιος, ευκατάστατος και φτωχός - για διαφορετικούς λόγους φυσικά), τότε όλα τα άλλα πάνε περίπατο.

Σε καιρούς δύσκολους, ολοένα πιο απαιτητικούς ίσως πιο σκοτεινούς τα μυαλά των ανθρώπων είναι αναγκαίο να μείνουν πάση θυσία φωτεινά.






Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Ένα ποίημα έχει πάντα κάτι να πει

Ζωή – χωρίς να ζούμε

“Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη/ τόσες αφές- μα δίχως χέρια

τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη/ τόσες ειδήσεις- δίχως περιστέρια

τόσοι αγώνες- δίχως μάχη/ τόσες μαγείες- δίχως θάμα.

Κρυφά θα φύγει δίχως να ‘χει/ αφήσει ούτε ένα ίχνος η γενιά μας…

Έρωτας- δίχως ν’ αγαπάμε./ Ζωή- χωρίς ποτέ να ζούμε.

Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε/ να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε.

Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία…/- Σάμπως να υπάρχει πια Ιστορία

δική σου ή άλλη… Τι σκαλίζεις/ τα σπλάχνα του ραδιοφώνου;

Ήμασταν θάλασσα κι έχουμε γίνει/ σάπια βροχή και τιποτένια.

Ξύσε το λούστρο των νυχιών σου,/ το ρίμελ, το make up και μίλησέ μου.

-Είμαστε μεσοπόλεμος σου λέω,/ ανίατα μεσοπόλεμος… 

Ας πάμε λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου/ να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε…”


                      Βύρων Λεοντάρης, Ψυχοστασία (Ποιήματα 1949–1976)

 


 


 

 

Σάββατο 13 Μαΐου 2023

Μάλλον "το πιο θανάσιμο αμάρτημα"...

Βιολί για μονόχειρα

…ακόμα κι η ζωή μου αποχτά σημασία
όταν τη διηγούμαι σε κάποιον…

…ή ο παιδικός μας φίλος, που καθισμένοι στο πεζούλι τα βράδια
μοιράζαμε τον κόσμο – αλλά εγώ τον έκλεβα.

…έτσι δεν μπόρεσα ν” αποτελειώσω καμιά ηλικία…

…σαν ένα παιδί που το αθώωσαν για να μην έχει τίποτα δικό του…

…ώ έρημοι δρόμοι, που μπορείς όλα να τους τα πεις, χωρίς να
τ” ακούσουν…

…το πιο θανάσιμο αμάρτημα είναι να μην αγαπάς τον εαυτό σου…

… ακριβώς όπως ένας άνθρωπος, ίσως, μπορεί να παίξει και μ' ένα χέρι βιολί, όταν με τ” άλλο πρέπει να κρατήσει τη ζωή του…

… και το πρωί θα πρέπει να ξαναντυθείς, μόνο και μόνο για να πονέσεις…

                                                                                      Τ. Λειβαδίτης 

 

Έτσι, για το μοίρασμα και μόνο ετούτη η ανάρτηση.



Πρώτα άκουσα το παραπάνω μουσικό κομμάτι και στη συνέχεια έφτασα στην πρώτη εκτέλεσή του, η οποία και ακολουθεί. Και οι δύο ερμηνείες θαυμάσιες (για μένα)!


Και ένα ακόμη πηγαίνοντας πολύ πίσω στον χρόνο...



Κυριακή 7 Μαΐου 2023

Για επανάληψη και καλύτερη εμπέδωση

Μια και στην προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκα στο πόσο έτοιμος οφείλει να είναι κανείς, προκειμένου να αντιμετωπίζει τη ζωή και ειδικά εκείνη που άλλοι του "στρώνουν", ας κάνουμε μια μικρή επανάληψη για το θέμα της προπαγάνδας. Κάτι σαν φροντιστηριακό μάθημα, δηλαδή, αφού πλησιάζουν και οι Πανελλήνιες...😓

Απαιτείται θα έλεγα, καθώς ο προπαγανδιστής εκμεταλλεύεται προς όφελός του την άγνοια, την αμάθεια, την ημιμάθεια, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, τη θρησκοληψία, την ανάγκη εκτόνωσης της καταπίεσης και της δυσαρέσκειας βρίσκοντας αποδιοπομπαίους τράγους, όπως επίσης τις φοβίες και τα κατώτερα ένστικτα, τον υπέρμετρο εθνικισμό (έως υστερίας) και τον πολιτικό δογματισμό ή φανατισμό. Κι όλα αυτά απλά για να κάνει με επιτυχία τη δουλίτσα του.

Ο Χίτλερ το είχε δηλώσει κιόλας πως "Χάρη στη προπαγάνδα πήραμε την εξουσία. Η προπαγάνδα είναι το τρομερότερο πολεμικό όπλο στα χεριά εκείνου που ξέρει πώς να τη χρησιμοποιεί". Τον καθοδήγησε καλά ο Γκαίμπελς...

Για να δούμε ξανά μερικά πραγματάκια για την προπαγάνδα, λοιπόν, από ανάρτηση στην οποία έπεσα τυχαία κι έτσι ήρθε η ιδέα του θέματος εδώ. Παραπέμπω στη σελίδα του καθηγητή της Δευτεροβάθμιας που θα μας κάνει την "παράδοση του μαθήματος":

Προπαγάνδα

Πέρα του παραπάνω μαθήματος με τα όσα ουσιαστικά και πολύτιμα αναφέρονται σ' αυτό αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύ σημαντικό στη σημερινή εποχή, εκτός της κριτικής ικανότητας, να αναπτύξει ο πολίτης δεξιότητες αξιοποίησης των ίδιων των μέσων διάδοσης της προπαγάνδας. Να μη θεωρεί κάθε είδηση-γεγονός ως δεδομένο, με αποτέλεσμα να καταλήγει σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Θα πρέπει να ελέγξει και να επιβεβαιώσει την αξιοπιστία αυτού που άκουσε ή διάβασε κάπου.

Και καθώς τα πράγματα γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα στην ψηφιακή εποχή, βοήθειά μας!

 




Τρίτη 2 Μαΐου 2023

"Nα είσαι όσο πιο έτοιμος γίνεται"

Μην ξεχνάς

υπάρχει πάντα κάποιος ή κάτι που σε περιμένει,

κάτι δυνατότερο, πιο έξυπνο,

πιο κακό, πιο καλοσυνάτο, πιο ανθεκτικό,

κάτι μεγαλύτερο, κάτι καλύτερο,

κάτι χειρότερο, κάτι με μάτια σαν της τίγρης, σαγόνια σαν του καρχαρία,

κάτι πιο τρελό από τρελό,

λογικότερο του λογικού,

υπάρχει πάντα κάτι ή κάποιος που σε περιμένει

ενώ φοράς τα παπούτσια σου

ή ενώ κοιμάσαι

ή ενώ πετάς τα σκουπίδια

ή χαϊδεύεις τη γάτα σου

ή πλένεις τα δόντια σου

ή γιορτάζεις μια αργία

υπάρχει πάντα κάποιος ή κάτι

που σε περιμένει.

Έχε το καλά στον νου σου

ώστε όταν συμβεί

να είσαι όσο πιο έτοιμος γίνεται.

Μέχρι τότε, καλή σου μέρα

αν είσαι ακόμα εκεί.

Εγώ είμαι, νομίζω –

μόλις έκαψα τα δάχτυλά μου

μ’ αυτό το τσιγάρο.

                                             Heinrich Karl Bukowski