Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020

Μια λέξη σε αντίστροφη φορά...

 

Κάναμε υπομονή για χρόνια, άλλοτε αντιδρώντας κι άλλοτε σιωπώντας

Ακούσαμε τα παράλογα, διερωτώμενοι αν είναι αληθινά όλα ετούτα

Νιώσαμε στο πετσί μας ν' απλώνεται η αγωνία αλύπητα, σαδιστικά

Ο εφιάλτης παρελαύνει αδιάλειπτα, εναποθέτοντας τη "γλίτσα" του
    παντού

Νίκη θριαμβευτική της βαρβαρότητας, του κυνισμού, της χυδαιότητας 

Ίδωμεν, λέγαμε ολοένα, για την παρηγοριά κι εξακολουθούμε

Κανονικότητα αναμέναμε ως λύτρωση μες στην ψευδαίσθηση

Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα μάλλον δεν χωρά 

Το λογικό και το αυτονόητο μετατράπηκαν βίαια σε ουτοπία

Ήττα πανηγυρική 

Τώρα, τι;

ΑΤΗΤΟΚΙΝΟΝΑΚ, θα επαναλαμβάνουμε με ρυθμό, για να ξορκίσουμε
    το κακό

 

@ Η επιλογή της εικόνας είναι για αποπροσανατολισμό του κοινού..., μια και είναι μοδάτη τακτική!

 


 


 

 

 

6 σχόλια:

  1. Φορτωμένη λέξη. Τυλιγμένη σε χρυσόχαρτα που σύντομα κάτω από το περιτύλιγμα αποκαλύφτηκε η αλήθεια. Μαύρη, γκρίζα, αποκρουστική.
    Και τώρα πορευόμαστε βουτηγμένοι εκεί ανάμεσα.
    Πολλά μας περιμένουν.
    Καλησπέρα Γλαύκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Γιάννη μου.
      Το θαύμασα το σχόλιό σου.
      Έτσι ακριβώς είναι και πραγματικά έχουμε να δούμε τόσα στην πορεία... Θα πρέπει να φανούμε δυνατοί και ενωμένοι, για να αντεπεξέλθουμε. Χαίρομαι που η νεολαία είναι σε εγρήγορση, όμως και υπόλοιποι οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο.

      Διαγραφή
  2. Σώπασαν οι λύκοι κι ακούστηκε το σπαραξικάρδιο ουρλιαχτό της Μάνας. Κι αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή. Τίποτα δεν πάει χαμένο, κι ας μην μας περισσεύουν νέα παιδιά που θυσιάζονται στο βωμό της "κανονικότητας" τους.
    Γλαύκη μου, τώρα έχει ανασύνταξη και επαγρύπνηση.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κείμενο έχει γραφτεί πριν κάποιες μέρες κι έτσι δεν είχε ως αφορμή τη δίκη της συμμορίας, αλλά δεν εξαιρείται από όσα περιλαμβάνει η ανάρτηση. Συμμετείχε εξάλλου ενεργότατα και αισχρά σε όσα βιώσαμε στη σκληρή δεκαετία που διανύσαμε ήδη. Σε αυτήν αναφέρεται η ακροστιχίδα της περιβόητης "κανονικότητας", η οποία σαν λέξη στο λαιμό μου κάθισε από τη στιγμή που έγινε "μόδα"! Σε ποια κανονικότητα αναφέρονται τα ακανόνιστα και τυχαία σχήματα της συμφοράς;;; Φυσικά για εκείνους αυτό που κάνουν είναι η δική τους "κανονικότητα"...
      Φιλιά.

      Διαγραφή
  3. Έχω γράψει και έχω διαγράψει πολλές φορές την άποψη μου.
    Σκέφτηκα ότι θα είναι καλύτερα να μιλήσει για μια ακόμη φορά η μουσική.
    Γιατί αυτό που νιώθει ο καθένας μας μπορεί και να μην εκφράζεται με λόγια.
    Πολλά τα ερωτήματα μέσα στο μυαλό μου που δυστυχώς δεν θα πάρουν ποτέ μια λογική απάντηση.
    ΜΟΥΣΙΚΗ - (Για την μάνα που δικαιώθηκε κατά κάποιον τρόπο).
    https://www.youtube.com/watch?v=-lnYBbYeMts

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως γράφω πιο πάνω στη Μαρία Κανελλάκη το κείμενο γράφτηκε πριν από κάποιες μέρες, άσχετα που το ανάρτησα τώρα, οπότε δεν αφορά τη φασιστική οργάνωση, αλλά την περιλαμβάνει. Αναφέρομαι στη σκληρή δεκαετία που πέρασε και τη βαρβαρότητα που σταματημό δεν έχει. Έχουμε πολλά να δούμε ακόμα και πρέπει να είμαστε δυνατοί και ενωμένοι κι όχι άλλο μαλθακοί.
      Θα με ενδιέφερε η άποψή σου, όμως σεβαστό και το πώς θα ήθελες να τη μεταφέρεις.
      Το τραγούδι πολύ συγκινητικό και δεν το έχω ακούσει. Το πρόβλημα του κόσμου είναι τεράστιο και απαιτεί, όπως πάντα στην ιστορία, τη θυσία ψυχών, για να υπάρξει αλλαγή πορείας κάθε φορά.
      https://www.youtube.com/watch?v=0755SXCTCN0
      Και το πολύ αγαπημένο μου, που μου έχεις στείλει δύο φορές:
      https://www.youtube.com/watch?v=guRDYdqupb0&feature=emb_logo

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.