Επιτέλους, ένα μουσικό διάλειμμα (10...)!

Μπορεί η μουσική να μη λείπει ποτέ από αυτό το ιστολόγιο, όμως έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω μια αμιγώς μουσική ανάρτηση, ένα "μουσικό διάλειμμα", όπως χαρακτηρίζω τέτοιου είδους αναρτήσεις μου.

Όχι, άλλους προβληματισμούς για λίγο, γιατί υπάρχει ανάγκη για μια κάποια ηρεμία μέσα μας. Το λέω, καθώς ετοιμαζόμουν να γράψω κάτι που θα μας φόρτιζε, μα... αντιστάθηκα. Τα ζόρικα τα αφήνω για άλλη φορά - που θα υπάρξει, διότι απαιτείται η προβολή τους.

Πάμε να ακούσουμε γνωστά μουσικά κομμάτια κάπως αλλιώς... είτε να τα αποδίδουν άλλοι καλλιτέχνες (η τελευταία είναι άγνωστη) είτε ελαφρώς "πειραγμένα" (όπως της Mina)! Σε κάθε περίπτωση σε όλα υπάρχει μια φρεσκάδα και νομίζω σεβασμός στο πρωτότυπο. Την έμπνευση μού την έδωσαν δύο τραγούδια (το πρώτο και το τελευταίο) από όσα ακολουθούν, τα οποία έφτασαν τον τελευταίο καιρό στα... αυτιά μου!

 

👀 Σημείωση, σχετικά σοβαρή... :)

👉Αφήνω σε εσάς την εύρεση του πρωτότυπου, εκτός αν το γνωρίζετε ήδη!

👉Α, και πείτε και ποιο σας άρεσε περισσότερο!

😎Φυσικά, μπορείτε και τίποτε να μην κάνετε και να ακούσετε μόνο μουσική! 

 

ΟΥΠΣ! 

Το είχα ξεχάσει και επανήλθα να το συμπληρώσω!

Με αυτή την ανάρτηση κλείνει ετούτος ο χώρος 10 χρόνια ύπαρξης στο διαδικτυακό στερέωμα!  Δέκα;;;; Πώς πέρασαν, δεν ξέρω καν... Πού να φανταστώ το 2015 ότι θα διατηρούσα αυτό το "μαγαζάκι" τόσα χρόνια μετά!

Γκρίνια ή πρόταση μίας σειράς της TV;

Στην προηγούμενη ανάρτηση γκρίνιαξα, όπως κάνω αρκετές φορές όταν καταπιέζομαι, στενοχωριέμαι ή αγανακτώ και θυμώνω με πολλά που συμβαίνουν στην κοινωνία μας και στον κόσμο. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι και οι άλλοι βλέπουν τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο, οπότε δεν καταλαβαίνουν τη δική μου γκρίνια. Ο καθένας μας έχει την εντελώς προσωπική του ματιά απέναντι στα πράγματα. Το σημαντικό είναι να κάνουμε μία προσπάθεια να δούμε (όσο αυτό είναι δυνατό) τι βλέπει ο άλλος, ώστε έτσι να υπάρξει το πλησίασμα, το οποίο μπορεί να αποδώσει καρπούς εκατέρωθεν.

Μια και αναφέρθηκα στη διαφορετική ματιά, ας πάμε σε πιο ήρεμα νερά με  πρόταση μίας τηλεοπτικής σειράς, η οποία ρίχνει μια κάπως ιδιαίτερη ματιά στην κοινωνία της Σουηδίας. Δεν είναι εντελώς καινούρια, αλλά τη θυμήθηκα πρόσφατα μέσα από σχετική κουβέντα που είχα.

Πρόκειται για σειρά που έχει καθαρή ματιά, χιούμορ, εξυπνάδα, ζωντάνια, φρεσκάδα και σβελτάδα μα και ευαισθησία. Περνά μέσα από το χρυσό περιτύλιγμα της κοινωνίας όπου όλα είναι τακτικά και όλοι ακολουθούν (καταπιεσμένοι μεν αλλά ακολουθούν) την πολιτική ορθότητα. Σε οδηγεί να δεις τον άνθρωπο έξω από τα κλισέ, τις πρόχειρες ταμπέλες και τις προκαταλήψεις.  Όμως συμβαίνει με τρυφερότητα γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι δεν είναι άσπρο μαύρο. Παράλληλα θέτει προβληματισμούς για το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την επιτυχημένη καριέρα και την ευτυχισμένη οικογένεια και φτάνει μέχρι και στην αποτυχία της επανάστασης των παλαιών γενιών απέναντι στην ολοκληρωτική κυριαρχία του καπιταλισμού αλλά και το ναζιστικό παρελθόν της Σουηδίας. Διαχειρίζεται αρκετά θέματα με εντελώς φυσικό τρόπο.

Όλα αυτά παρουσιάζονται χωρίς πομπώδες ύφος, σκοτεινά πλάνα ή σκληρές φάσεις αλλά με φως, απλότητα και πολύ χιούμορ. Πάντως, στις πρώτες σκηνές μπορεί να πει κανείς βλέποντας την πρωταγωνίστρια σε μία πολύ προσωπική στιγμή πως "καλά θα πάει κι αυτό"... μα όλα έχουν το νόημά τους και η συνέχεια αξίζει πραγματικά.

Δεν αναφέρω τίποτε ως προς την πλοκή, για να έχει ενδιαφέρον η παρακολούθηση επί της οθόνης!

Ωχ, ξέχασα να πω τον τίτλο... 😁 Πού πας, βρε Καραμήτρο; Ακολουθεί παρακάτω με παραπομπή σε σάιτ ταινιών.

Έρωτας και αναρχία 

@ Γιατί ο έρωτας είναι αναρχικός και μερικές φορές "η αγάπη αμαρτία" (;)...

 

 

Μικρές υπενθυμίσεις και αρκετή μουσική

Με αφορμή την πανσέληνο του μηνός, που μια σύγχυση τη φέρνει στο νου και αναστατώνει τα συναισθήματα, ήρθα να αφήσω εδώ κάτι, καθώς δεν είχα σκοπό να το κάνω άμεσα.

Μπορεί η κατάσταση γύρω μας να είναι σκ@τ@, όμως δε θα πρέπει να ξεχνάμε όσα ακολουθούν από τους "τοίχους", να δυναμώνουμε κι άλλο και να πράττουμε το καλύτερο που μπορούμε στην καθημερινότητά μας έχοντας τη συνείδησή μας ήσυχη και την ψυχή μας καθαρή!

 

 

@ Και μουσική που πάντα είναι απόλυτα θεραπευτική...

Τοίχοι με..."αυτιά" μα και... "φωνή"!

Για τοίχους που έχουν "αυτιά" έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση, όμως έχουν και "στόμα" και "φωνή" από ό,τι φαίνεται...

Τι λέτε; Πάμε να τους ακούσουμε κι εμείς για ακόμη μία φορά και να μην ακούνε μόνο εκείνοι;

 

 

@ Και μουσική, όπως πάντα...καθώς κι αυτή έχει φωνή και μάλιστα ισχυρή!

Ένα χιούμορ έχουμε, μην το χάσουμε!

Μικρές ανάσες με χιούμορ - ακόμα κι αν μοιάζει τετριμμένο ή απλοϊκό!

Αναγκαίο στην καθημερινότητα όπως οι ... ανάσες!

Να μερικά ανώνυμα που πέτυχα σε μια γύρα στο διαδίκτυο και τα παραθέτω ατάκτως, δίχως συγκεκριμένη ροή μα με απόλυτη ελευθερία...

"Γιατί οι άντρες κυνηγούν γυναίκες που δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να τις παντρευτούν; Για τον ίδιο λόγο που οι σκύλοι κυνηγούν αυτοκίνητα που δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να τα οδηγήσουν."

"Η διαφορά ανάμεσα στη συμμετοχή και στη δέσμευση είναι σαν τα αυγά με μπέικον. Η κότα συμμετέχει, το γουρούνι δεσμεύεται."

"Τα μικρά κορίτσια αγαπούν τις κούκλες, τα μικρά αγόρια αγαπούν τα στρατιωτάκια. Τα μεγάλα κορίτσια αγαπούν τα στρατιωτάκια, τα μεγάλα αγόρια αγαπούν τις κούκλες."

"Γιατί στους τυφώνες δίνονται γυναικεία ονόματα;
Γιατί έρχονται θερμοί και υγροί και φεύγουν με σπίτια και αυτοκίνητα."

"Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας «δεν θα πετύχω, δεν θα πετύχω». Προτιμότερη είναι η θετική στάση: «θα αποτύχω, θα αποτύχω»."

"Προκατειλημμένος είναι κάποιος που είναι πολύ ξεροκέφαλος για να δεχτεί τη γνώμη μου."

"Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Tο προσπάθησα, αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά."

"Δεν έχω κοιλιά, έχω ένα προστατευτικό στρώμα γύρω από τους γραμμωμένους κοιλιακούς μου μύες."

"Ο άνθρωπος παντρεύεται από έλλειψη γνώσης, χωρίζει από έλλειψη υπομονής και ξαναπαντρεύεται από έλλειψη μνήμης."

"Ποιο είναι το χειρότερο: η άγνοια ή η αδιαφορία;
Ποιος ξέρει…τι με νοιάζει…"

"Αν δεις άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, να είσαι βέβαιος πως αυτή είναι η μόνη μεγάλη ιδέα που πέρασε ποτέ από το μυαλό του."

"Ποτέ μη μαλώνεις με έναν χαζό. Σε κατεβάζει στο δικό του επίπεδο και σε νικάει λόγω μεγαλύτερης εμπειρίας."

"Αν ο Θεός ήθελε να παίρνουμε τη ζωή στα σοβαρά, δεν θα μας είχε δώσει την αίσθηση του χιούμορ."

 

Γι' αυτό δεν χάνουμε το χιούμορ μας με τίποτα, ό,τι κι αν συμβαίνει! Αν το χάσουμε κι αυτό, τότε χαθήκαμε τελείως!

😎 Εικόνα και μουσική άσχετα με το θέμα, όμως τα επέλεξα γιατί απλά μου άρεσαν - ελεύθερα κι ωραία!

 

Θερινά καθημερινά και μουσική "βουτιά"

Και ήρθε η ώρα της θερινής κάψας! Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς καύσωνας όπως τον ονομάζουν ή απλώς μια συνηθισμένη θερμή καλοκαιρινή περίοδος. Θα δείξει.

Σίγουρα το μόνο που θα ήθελα να κάνω σε μια τέτοια φάση είναι κάτι γενναίες βουτιές σαν αυτή της εικόνας! Τολμηρές βουτιές και από την καλή και από την ανάποδη, αρκεί να νιώσω το κρυστάλλινο νερό με όλη την ορμή της πτώσης. Ε, καλά, όχι και από τόσο ψηλά ακριβώς...😂 γιατί θα μαζεύουν τα κοκαλάκια μου και είναι κρίμα! Πάντα θαύμαζα και ζήλευα όμως τον παππού μου, ο οποίος στα εβδομήντα του έκανε από τόσο ψηλά βουτιές...! Αυτά είναι (ήταν)! Όχι σαν κι εμάς τους φοβητσιάρηδες 😋! 

Επίσης, εφιστώ την προσοχή στην περίπτωση επιπόλαιων πειραματισμών με το νερό, καθώς σαν πολλούς πνιγμούς ακούμε τώρα τελευταία... Πάντως, μια φορά πειραματίστηκα με βουτιά (μια και γι' αυτές γίνεται λόγος παραπάνω) και δεν το ξανάκανα, αφού ήθελα να πέσω στο νερό από κάποιο βράχο όπως πέφτουν τα δέντρα και... αυτό προκαλεί τσούξιμο-κάψιμο σε όλη την επιφάνεια του σώματος που έρχεται σε επαφή με το υγρό στοιχείο! Με το κεφάλι, λοιπόν, τα μακροβούτια! 😂

Όσο για τη ζέστη στα σπίτια - κι εφόσον η θάλασσα δεν είναι πάντα εύκαιρη - πιστεύω ότι υπάρχουν τρόποι να την αντιμετωπίσει κανείς και δίχως κλιματιστικά. Είμαι κατά της χρήσης τους παρά μόνο σε περιπτώσεις μεγάλης ανάγκης ή με πολύ μέτρο σε χώρους εργασίας. Δεν το υποστηρίζω τυχαία, καθώς είναι επιβλαβή όταν δεν καθαρίζονται τα φίλτρα τους τακτικά ή όταν δεν έχουν καλής ποιότητας φίλτρα. Ένας άλλος λόγος είναι το σοκ που προκαλείται στον οργανισμό από το πολύ δροσερό περιβάλλον εντός κάποιου χώρου με την έκθεσή του στο απόλυτα θερμό εκτός. Δεν δίνεται η δυνατότητα στο σώμα να βρει τρόπους προσαρμογής με φυσικό τρόπο στην άνοδο της θερμοκρασίας, οπότε όλα φαίνονται τρομακτικά και αφόρητα. 

Εναλλακτική πρόταση είναι η χρήση ανεμιστήρων οροφής κι αυτοί χωρίς να είναι απαραίτητο να λειτουργούν διαρκώς. Σημαντικό είναι πότε ανοίγουν και κλείνουν τα παράθυρα και οι μπαλκονόπορτες του σπιτιού. Νωρίς το πρωί καλό είναι να ανοίγουν όλα για μισή ώρα και εν συνεχεία να κλείνουν μέχρι αργά το απόγευμα και αφού έχει φύγει ο ήλιος ν' ανοίγουν πάλι όλα μέχρι την ώρα του ύπνου. Γενικά κατά τη διάρκεια της ημέρας από τα σημεία που υπάρχει πιο έντονη ηλιοφάνεια είναι βοηθητικό να κλείνουν και τα παντζούρια. Σε όλα αυτά σωτήριο ρόλο πάντα παίζουν τα φυτά (δέντρα, θάμνοι) στους εξωτερικούς χώρους του σπιτιού, αφού η ύπαρξή τους βελτιώνει το μικροκλίμα κάθε οικήματος και όχι μόνο! Δεν παραλείπουμε φυσικά τα ντουσάκια στην μπανιέρα και την κατανάλωση υγρών σε αφθονία. Τότε όλα θα είναι μια χαρά και χωρίς πολλά αγκομαχητά!

@ Μετά τις μικρές οδηγίες προς "ναυτιλλομένους" 😁 πάμε για "βουτιά" στη μουσική ποικιλία , διότι για περισσότερα δεν είμαστε!

 

Βρε ουστ όλα τα ζαβά και όλα τα ζουρλά

Από τον τίτλο φαίνεται εν μέρει για το πού πάει η συνέχεια αυτής της ανάρτησης...! Από την αγανάκτηση για πολλά και διάφορα, ναι από εκείνα που "μου ανάβουν τα λαμπάκια", περνάω στο απάγκιο που προσφέρει το χιούμορ ή έστω κάποια σχετικά πετυχημένα αστεία, ευελπιστώντας να επέλθει η ισορροπία στην ξεχαρβαλωμένη ζυγαριά, μια και χάθηκαν και "τα μέτρα και τα σταθμά" στην ανθρώπινη κοινωνία. Το χιούμορ και οι πλάκες σώζουν από την καθημερινή τρέλα που πανεύκολα πλέον μπορεί να οδηγήσει στην επική και παράλληλα τρομακτική ατάκα "Burn them all" (από τη θρυλική σειρά για πολλούς, που δυστυχώς δεν μου άρεσε καθόλου)!

Ας ξεκινήσουμε από τα πιο επίκαιρα, θα λέγαμε...

Μια που το κεράκι της Λαμπρής αντικαθιστά το ηλεκτρικό ρεύμα γιατί να μην γίνει κάτι αντίστοιχο και στο φιλέτο το... πιο εξωτικό...;

Μια λύση για να ξεχάσει κανείς τις δυσκολίες που περνά, οικονομικές ή άλλες, είναι αυτό που προτείνει ο καλός κυριούλης...

Μια ακόμη αντίσταση στην όλη κατάσταση είναι να μένει κανείς σπίτι μέχρι τα βαθιά γεράματα και να περνά περίφημα, να σαν τον μεταμοντέρνο παππούλη και τις πονηρούλες γιαγιάδες...

Όχι, τίποτε άλλο, θα έχουμε και την αυστηρή του ελληνικού κινηματογράφου να μας υποδεικνύει και τι οφείλουμε να κάνουμε...

Βέβαια, κάπου στο ενδιάμεσο του χρόνου μπορεί να συμβούν κι ευτράπελα από την πολλή κλεισούρα, στενούρα, θολούρα κλπ , όπως να αρχίσει, ας πούμε, το αλτσχάιμερ πολύ νωρίτερα του φυσιολογικού...

Τότε, έρχονται οι ειδικές δυνάμεις για την αναγκαία διάσωση...

Μέσα σε όλη την ωραία ατμόσφαιρα τα παιδιά γίνονται κι αυτά με απίστευτο τρόπο μεταμοντέρνα...

Κι έτσι που τ' αφήσαμε να γίνουν όλα, πώς να μην αναρωτιέται για την αιτία των πραγμάτων η αγαπημένη μας...

Αμ, πού να φανταστεί μια κυρία του επιπέδου της ότι η ρίζα του κακού είναι στην απλή έλλειψη του πιο δημοφιλούς ροφήματος...;

Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα που ακολουθεί για τις τοξικές σχέσεις, σαν αυτές που συνηθίσαμε (μάλλον) ως κοινωνία ειδικά τα τελευταία χρόνια...

Αλλά, τι να κάνουμε είναι μια σχέση πολύπλοκη σαν το χτένισμα της πρωταγωνίστριας της σειράς που λέγαμε παραπάνω (βλέπε αρχική εικόνα)!

💣 Μουσική μόνο ροκ για την περίσταση και όση επιθυμεί ο καθένας από την ροκ προσπάθεια της ΕΡΤ... (κλικ στην εικόνα)!

Φράσεις-μηνυματάκια από την 7η τέχνη

Ο καθένας μας λαμβάνει μηνύματα μέσω φράσεων, που κάπου μπορεί να του φανούν χρήσιμα σε συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του ή ως σταθερό στήριγμα για όλη την πορεία του, είτε μέσα από συζητήσεις με άλλους, βιβλία, άρθρα, τραγούδια, ταινίες είτε άλλα οπτικά ή ακουστικά ερεθίσματα.

Από όλα αυτά, θα σταθώ τούτη την φορά στις ταινίες, οι οποίες συχνά μας εμπνέουν και γενικά έχουν την αόρατη δύναμη να μας επηρεάζουν. Όλοι έχουμε ξεχωρίσει και λατρέψει συγκεκριμένες ταινίες για την πλοκή τους, άλλες για τους πρωταγωνιστές τους ή τη μουσική και τη φωτογραφία τους, όμως κάποιες για τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν στο κοινό.

Ακολουθούν φράσεις από γνωστές ταινίες που βρήκα στο διαδίκτυο ή έχουν μείνει στο δικό μου μυαλουδάκι...
Και... μαρτυρώντας τη μικρή μου αμαρτία θα πω ότι όλα ξεκίνησαν από μία φράση που μου έμεινε από ταινία που είδα πρόσφατα κι επειδή η μνήμη μου δε διέθετε επαρκή στοιχεία για άλλες που ήθελα να γράψω εδώ, έβαλα σε λειτουργία το "ψαχτήρι"!

Μήπως έχουν κάτι να μας πουν;

"Μόνο όταν τα βρεις με τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις πραγματικά με τους άλλους."

Από την ταινία Before Sunrise.


"Η ζωή είναι ένα κουτί γεμάτο σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι γεύση θα έχει το επόμενο, μέχρι να το δοκιμάσεις."

Από την ταινία Forrest Gump.


"Ξέρω τι είναι αυτό που πρέπει να κάνω. Πρέπει να συνεχίσω να αναπνέω, γιατί αύριο ο ήλιος θα ανατείλει ξανά. Ποιος ξέρει τι μπορεί να φέρει η παλίρροια…."

Aπό την ταινία Cast Away.


"Μην αφήσεις ποτέ κανέναν, να σε πείσει πως δεν αξίζεις αυτό που θες."

Από την ταινία 10 Things I Hate About You.


"Πρέπει να κάνεις αυτό που θεωρείς σωστό για σένα, ακόμη κι αν πληγώσεις αυτούς που αγαπάς."

Από την ταινία The Notebook.


"Η λέξη προσπάθεια δεν υπάρχει. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις."

Από την ταινία Star Wars.


"Δεν μπορείς να βρεις την αγάπη, εκεί όπου δεν υπάρχει, όπως επίσης η αγάπη δεν μπορεί να κρυφτεί, εκεί όπου υπάρχει πραγματικά."

Από την ταινία Kissing a Fool.


"Το μόνο για το οποίο πρέπει να αποφασίσουμε, είναι το τι θα κάνουμε με το χρόνο που έχουμε."

Από την ταινία The Lord of the Rings. 

 

@  Φυσικά, δεν αναφέρθηκα σε "βαριές" ταινίες, οι οποίες αποτελούν ολόκληρες ένα σοβαρό μήνυμα για όλους μας, καθώς μια τέτοια απόπειρα απαιτεί αρκετό χρόνο από μεριάς μου και προτιμώ να τον διαθέσω στην απόλαυση άλλων πραγμάτων λόγω των ημερών... Πιθανόν, θα το πράξω σε άλλη φάση ως συνέχεια αυτής της ανάρτησης. 

@ Όποιος θέλει μπορεί να αναφέρει άλλες φράσεις από ταινίες που έχουν διατηρηθεί στη μνήμη του ως κάτι πολύ ιδιαίτερο!

 

 

 

 

 

"It’s still the same old story"

Ετούτη η ανάρτηση δημιουργήθηκε με αυθορμητισμό από μέρους μου και μόνο για ψυχαγωγικούς λόγους, όπως λέμε κοινώς, για να διασκεδάσουμε κάπως την πίκρα μας, να χαμογελάσουμε λιγάκι μέσα σε όσα αηδιαστικά συμβαίνουν. Γι' αυτό τον σκοπό επέλεξα αξέχαστες ατάκες από γνωστές κινηματογραφικές παραγωγές, δημιουργώντας έναν φανταστικό διάλογο, ας πούμε με μικρά υπονοούμενα για την πολιτική και κοινωνική μας πραγματικότητα, δίχως αναφορά ονομάτων (ονόματα δε λέμε, "προσωπικότητες" δε θίγουμε)! Η εναλλαγή των προσώπων που συνομιλούν αποτυπώνεται με διαφορετικά χρώματα μόνο.

"Well, let me tell you something, mister"   (Breakfast at Tiffanys)

"You can’t handle the truth"   (A few good men)

"You talkin’ to me?"   (Taxi driver)

"Here’s looking at you kid"   (Casablanca)

"I ‘ll be back"   (Terminator)

"Frankly my dear, I don’t give a damn"   (Gone with the Wind)

"My Precious"   (Lord of the Rings)

"This is Sparta"   (300)

"I’m the king of the world"   (Titanic)

"Bond. James Bond"   (James Bond)

"We'll always have Paris"   (Casablanca)

"You're gonna need a bigger boat"   (Jaws)

"May the force be with you"   (Star Wars)

"Run Forrest, run!"   (Forrest Gump)

"Say “Hello” to my little friend"   (Scarface)

 

 

"Play it, Sam. Play "As Time Goes By"   (Casablanca)