" Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. " -
" Πόλεμος πατήρ πάντων " -
" ...τα εναντιόδρομα έχουν ενιαία φορά - από τα αντίθετα γεννιέται η ωραιότερη αρμονία " -
Ηράκλειτος
Δεν θα υπάρξει κείμενο, όπως άλλες φορές, για τα γραμμένα των τοίχων που επέλεξα, καθώς δεν έχω τίποτα να πω παραπάνω από αυτά που θα πουν οι τοίχοι και η μουσική, η οποία είναι κάτι ιδιαίτερο σήμερα...
Θα έχω δύο αναρτήσεις, διότι είναι αρκετές οι εικόνες και τα μουσικά κομμάτια. Στη δεύτερη θα μπορεί να περάσει κανείς με παραπομπή που θα είναι ενεργοποιημένη.
Άλλος ένας λόγος που κάνω και τις δύο αναρτήσεις παράλληλα είναι γιατί δεν γνωρίζω πότε θα μπορέσω να γράψω πάλι... Τα σχολειά ανοίγουν!
Καλή μελέτη και... προσεχτική ακρόαση!
Και στις δύο αναρτήσεις το πρώτο τραγούδι ανήκει στους The Clash, το γνωστό βρετανικό συγκρότημα και τα άλλα μουσικά κομμάτια σε ένα ελληνικό, που το γνώρισα πριν λίγα μόλις χρόνια και λυπάμαι γι' αυτό... Ένα συγκρότημα που θα μπορούσε να είχε φοβερή επιτυχία, αν αυτό είχε βρεθεί στην βρετανική μουσική σκηνή. Ο λόγος για τους Psycho (κλικ στο όνομα για πληροφορίες).
Το πρώτο τραγούδι του ξεχωριστού ελληνικού συγκροτήματος είναι σίγουρα καλύτερο και πιο προχωρημένο από το αυθεντικό των Talking Heads...
Ρομπότ ονομάζεται οποιαδήποτε μηχανική συσκευή που μπορεί να υποκαθιστά τον άνθρωπο σε διάφορες εργασίες, τις οποίες εκτελεί είτε υπό τον έλεγχο του ανθρώπου είτε μέσω ενός προγραμματισμένου υπολογιστή.
Εξάλλου, ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από την τσέχικη robota (ρομπότα), που σημαίνει εργασία. Έτσι δικαιολογείται η ύπαρξή τους από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος προσπάθησε (ήδη από την αρχαιότητα...) να φτιάξει τέτοιου τύπου μηχανές, προκειμένου να δρουν εκεί που για εκείνον ήταν δύσκολα ή επικίνδυνα.
Μέχρι εδώ καλά τα πάμε, αφού ορθά σκεπτόμενος ο ανθρώπινος νους ανακάλυψε για ακόμη μία φορά κάτι για να κάνει την καθημερινότητά του ευκολότερη. Κάπου αρχίζει να χαλάει όλο το πράγμα από τη στιγμή που σκέφτηκε να κάνει τις εργασίες του φθηνότερα και ταχύτερα. Από τότε κι έπειτα τα ρομπότ πήραν τις θέσεις εργασίας που κάποτε ήταν στα χέρια των ανθρώπων. Φυσικά, όλο αυτό δε σταματά εδώ και ήδη έχουν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά όλα όσα βλέπαμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπου οι μηχανές με ανθρώπινη μορφή ήδη ξεκίνησαν να αποκτούν δικαιώματα που μέχρι τώρα "απολάμβανε" (σε εισαγωγικά, γιατί δυστυχώς δεν ισχύει για όλους) ο άνθρωπος στην "ιδανική" κοινωνία που έχει πλάσει.
Το ζήτημα είναι ότι ένα ρομπότ μπορεί να έχει παραπάνω δικαιώματα και ελευθερίες σε έναν τόπο που μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν έχει;
Το παρακάτω άρθρο, που είχα βρει καιρό και το είχα κρατήσει στα αρχεία μου, αναφέρει την πρώτη περίπτωση κατά την οποία ρομπότ γίνεται πολίτης μιας χώρας...(κλικ στον τίτλο)
Η φαντασία του ανθρώπινου είδους πάντα θα μας εκπλήσσει και πιθανόν θα μας "αγριεύει" κιόλας. Τι σκέφτηκε, σίγουρα ανδρικός νους (ας με συγχωρέσει ο ανδρικός πληθυσμός, όμως η πραγματικότητα το δείχνει διαρκώς...);
Είπαμε, οκ, πολλοί γουστάρουν να χρησιμοποιούν sex toys, για να προσφέρουν ποικιλία στο "κρεβάτι" τους... και είναι ελεύθεροι να λειτουργούν στις ιδιαίτερες στιγμές τους όπως ακριβώς επιθυμούν, αλλά πάντα σεβόμενοι τα δικαιώματα, τη βούληση και την αξιοπρέπεια του άλλου (αναφέρομαι στον βιασμό, την παιδεραστία και τη σεξουαλική βία γενικά).
Αρρωστημένη φαντασία, αρρωστημένα sex toys θα φέρει...
Δείτε ακόμα ένα άρθρο, φυλαγμένο κι αυτό, διότι είναι παλαιότερο (κλικ στον τίτλο)...
"...ποια είναι η αιτία και ποιο το νόημα του ανθρώπινου δράματος
μέσα στην ιστορία;"
"Η αναζήτηση του νοήματος είναι απαραίτητη και σ’ αυτήν βοηθάει ο φιλοσοφικός στοχασμός. Η περιπέτεια της ανθρώπινης υπάρξεως μέσα στη σχετικότητα μήπως αφορά μια διαδικασία προετοιμασίας ώστε κάποτε η ύπαρξη, που δεν καλύπτεται από τη σχετικότητα, να εκφραστεί με τρόπο απόλυτο;"
"Το βίωμα που προέρχεται από τη δοκιμασία και την οδύνη είναι μια αναγκαία προϋπόθεση για την μύηση στη Γνώση. Έτσι, δεχόμεθα το παρελθόν με την προϋπόθεση ότι επεξεργάστηκε την ύπαρξή μας. Για να φτάσει κανείς να κατανοήσει, πόσο ατελείς ήταν οι σχέσεις που προηγήθηκαν, θα πρέπει να κάνει μία αναδρομή, διατρέχοντας το παρελθόν."
"Οι σχέσεις που δεν έφθασαν στην πραγματική επικοινωνία, η αγάπη που μας διέψευσε γιατί δεν ήταν αληθινή, η φιλία που δεν ήταν φιλία, γιατί δεν είχε κι αυτή διάρκεια, το σχετικό ενδιαφέρον προς τον συνάνθρωπο, όλες αυτές οι προσεγγίσεις του ενός προς τον άλλον, διαπνέονταν από τη σχετικότητα. Δεν έφθασαν ποτέ στην καθαρότητα της απόλυτης μορφής τους. Και τούτο γιατί ο άνθρωπος κατέχονταν από τις ανάγκες του και το άγνωστο υποσυνείδητό του."
"Το απόλυτο γίνεται καθοριστική ανάγκη στους ανθρώπους που αναζητούν πάντα την αλήθεια, καθώς μένουν ανυποχώρητοι και οι ίδιοι στην προσπάθειά τους να βιώσουν τη ζωή με τρόπο αυθεντικό. Είναι αυτοί οι λίγοι, το άλας της γης που είναι έτοιμοι να παραδώσουν τη σκυτάλη στους επερχόμενους. Είναι αυτοί που παρέμειναν παιδιά και βλέπουν με τα μάτια της ψυχής τους τον άλλον σαν αδελφό."
"Ο υπαρξιακός άνθρωπος είναι ανέστιος στον κόσμο αυτόν, εάν δεν βιώνει την πραγματική σχέση."
Αποσπάσματα από ένα πολύ ενδιαφέρον (για μένα πάντα) κείμενο της Αλκμήνης Κογγίδου, το οποίο βρήκα στο Αντικλείδι (κλικ στον τίτλο του για να το δει κανείς ολόκληρο).
