" Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. " -
" Πόλεμος πατήρ πάντων " -
" ...τα εναντιόδρομα έχουν ενιαία φορά - από τα αντίθετα γεννιέται η ωραιότερη αρμονία " -
Ηράκλειτος
Αφορμή του σημερινού ένα τραγούδι και μια ενηλικίωση που συνέβη πριν από κάποιες μέρες.
Η πορεία της ωριμότητας είναι μακρόχρονη και συνήθως επίπονη και δεν εξαρτάται φυσικά από τη μία εκείνη ημέρα που ονομάζεται ενήλικας κανείς.
Ο γονιός αυτό που οφείλει να κάνει μέχρι τότε είναι να δώσει ό,τι καλύτερο μπορεί μέσα από την καρδιά του σαν πιστός, γενναίος μα δίκαιος κι ευαίσθητος στρατιώτης στο πλάι του παιδιού του. Πιστός και με όραμα για εκείνο το αύριο, διότι το παιδί είναι το αύριο.
Όταν πια ξεκινά τούτο το πολυπόθητο αύριο μπορεί να του ψιθυρίσει κάποια σημαντικά που αναφέρει το τραγούδι, κλείνοντάς του πονηρά και συνωμοτικά το μάτι, με όση συγκίνηση κρύβει κάτι τέτοιο τόσο απλό:
"Θέλω για σένα αγάπη, το σπάνιο και το πολύτιμο."
"Όλη η ομορφιά του κόσμου περνά στα χέρια σας."
"Σου δίνω τα κλειδιά που ανοίγουν όλα τα στήθη. "
Μα κι όταν χρειαστεί, να είναι και πάλι εκεί... στη γνωστή πλαϊνή θέση!
"Σε σένα, το παιδί, που έρχεσαι σαν την ώρα που χαράζει."
@ Οι στίχοι του τραγουδιού στα Γαλλικά και τα Αγγλικά εδώ .
Είχα υποσχεθεί νέα, αν είχα χρόνο, όμως επειδή δεν υπάρχει, ήρθα μόνο να μοιραστώ μουσική που ακούω ενώ εργάζομαι. Κάνω και το διαλειμματάκι μου έτσι!
Κάπως δύσκολες οι επόμενες μέρες για μένα, οπότε θα είμαι σε απόσταση από εδώ. Μετά την απουσία θα έχω να μοιραστώ αρκετά πραγματάκια, που ίσως αξίζουν να γραφτούν.
Μου ταίριαξε σε αυτή την φάση το ακόλουθο μουσικό κομμάτι (στην ταινία "Τροία" ακούγεται...).
Και φυσικά το "μαγαζάκι" μπορεί να είναι δίχως "κόσμο" και "σερβιρίσματα", αλλά η μουσική παραμένει στο play. Κι αφού δεν θα υπάρχει "προσωπικό" να κάνει επιλογές, σκέφτηκα να αφήσω την ηλεκτρονική διεύθυνση ενός web radio - πρόταση αναγνώστη, το οποίο μου αρέσει πολύ (κλικ στην εικόνα)!
"Και εις αύριον τα σπουδαία", όπως μας έλεγε σε καθημερινή βάση ένας από τους πρώτους μου διευθυντές (ένας πολύ γλυκός άνθρωπος) σε παλαιότερο πολύ αγαπημένο μου σχολείο!
Κι ας φανταστούμε αυτό το "αύριο" να έρχεται λυτρωτικό!
Ένα μουσικό διάλειμμα που είχα καιρό να κάνω, αν και η μουσική δεν λείπει ποτέ και συχνά είναι σε γενναίες δόσεις.
Επιλογές αρκετά ατμοσφαιρικές ωσότου έρθει η ώρα να γράψω κάποια που βρίσκονται σε αναμονή...
Τις επόμενες μέρες έχω να διαχειριστώ ένα... σημαντικό "ραντεβού", οπότε πέρασα ν' αφήσω στο "μαγαζάκι" κάτι όμορφο για συντροφιά. Έτσι, για τους "περαστικούς"!
Να διατηρούνται μόνο οι υποδεικνυόμενες αποστάσεις...:))
Όσο για το "ραντεβού" που ανέφερα, αν βρω χρόνο, ίσως καταθέσω εδώ την εμπειρία μου από αυτό.
Ας μιλήσει η μουσική, λοιπόν!
Πολλές φορές τα λέει καλύτερα και στον καθένα διαφορετικά!
Όσα ακολουθούν δεν είναι δικά μου, είναι δανεικά, όμως όταν το βίντεο (από όπου τα πήρα) έφτασε εδώ μέσω αναγνώστη (τον ευχαριστώ), είδα ότι θα μπορούσαν να είναι μια σύνοψη πραγμάτων στα οποία έχω αναφερθεί κατά καιρούς σε κείμενά μου.
Δε χάνει κανείς, λοιπόν, από την παράθεση κύριων σημείων που στοχεύουν στη γαλήνη μέσα μας και ίσως στην πιο αρμονική συνύπαρξή μας με τους άλλους.
Οι μουσικές επιλογές επίσης έχουν στόχο την ηρεμία της ψυχής. Είναι κάπως "ταξιδιάρικες" και ρομαντικές, με τους τρυφερούς στίχους τους ενσωματωμένους στα Ελληνικά, για όποιον θα ήθελε να τους δει.
Και... πάμε!
Πριν μιλήσεις, άκου...
Πριν γράψεις, σκέψου...
Πριν πληγώσεις, νιώσε...
Πριν μισήσεις, αγάπησε!
Πριν τα παρατήσεις, προσπάθησε...
Και πριν πεθάνεις, ζήσε!
Προτίμησε:
την αγάπη από το μίσος...
το χαμόγελο από το κατσούφιασμα
να χτίζεις παρά να γκρεμίζεις...
να επαινείς παρά να κατακρίνεις
να ανακουφίζεις παρά να πληγώνεις...
να δίνεις παρά να αρπάζεις
να συγχωρείς παρά να καταριέσαι...
να προσεύχεσαι παρά να απελπίζεσαι
Σίγουρα θα αισθανθείς καλύτερα!
Σίγουρα θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος!
Σίγουρα κάποιους θα κάνεις να νιώσουν καλύτερα!
Αυτοί που αγαπούν δε σκαλίζουν το παρελθόν σου... ...ούτε τις πληγές σου... ... δε βυθίζουν τα μαχαίρια πιο βαθιά...
Στέκονται στον καλύτερό σου εαυτό... ... και σε βοηθούν να θυμάσαι όχι όσα δεν έκανες... ... αλλά όσα θέλησες να κάνεις...
Δεν είναι εκεί για να σου θυμίζουν τα λάθη σου... ... και να σε κάνουν να λυπάσαι γι’ αυτά...
Όσοι αγαπούν αληθινά γίνονται ίαση και οδυνηρή υπενθύμιση...
Δεν θέλω να με αγαπήσει άλλο κανείς σοφός και άμεμπτος... ... που θα θελήσει να γίνει κριτής μου...
Το μόνο που στ’ αλήθεια θέλησα είναι να μάθω εγώ ν’ αγαπώ... ... και να βρω κάποιον που θα με εμπνεύσει για να το καταφέρω!
Η υπομονή της προηγούμενης ανάρτησης πήρε τα μπογαλάκια της κι έφυγε, γιατί απηύδησε. Τι να την κάνουμε άλλωστε, αφού εκεί που λέμε ότι... "το έχουμε", εκεί έρχεται το κερασάκι και βουλιάζει την τούρτα. Δεν χρειάζεται να είναι και τίποτε πολύ σοβαρό, για να γίνει έκρηξη. Όχι, τίποτε άλλο θα βρεθεί δικαιολογημένη και η υπομονή που το έσκασε...
Μια συσκευή κινητής τηλεφωνίας για τρίτη φορά να σου κάνει τα παλαβά της και δε θες κάτι περισσότερο για να σκέφτεσαι να την εκσφενδονίσεις προς όποια κατεύθυνση βρεθεί εύκαιρη! Να τελειώνεις με δαύτη! Λες κι άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις από το να αναλαμβάνεις την επαναφορά της συχνά πυκνά! Να γινόταν και σούπερ χρήση της, τότε θα έλεγε κανείς χαλάλι της! Βρε μήπως το παθαίνει από την περιορισμένη χρήση...; Όλα είναι πιθανά με την σούπερ αναλώσιμη τεχνολογία, ναι αυτή της μια χρήσης.
Την αφήνεις, λοιπόν, τη συσκευή της ταλαιπωρίας, που σε θέλει εξαρτημένο επάνω της, και για να αποφύγεις τις οποιεσδήποτε ρίψεις, έρχεσαι στο "μαγαζάκι" και βάζεις λίγη μουσική, για να ηρεμήσεις...
Μαγική λέξη η υπομονή και φυσικά πάντα στο φως της επικαιρότητας. Πόσο περισσότερο όλο αυτό το διάστημα του περιορισμού. Θα μου πει κανείς, σταματήσαμε και ποτέ να κάνουμε υπομονή;
Κάθε μέρα δοκιμάζεται η υπομονή μας, λόγω πολλών και ποικίλων αιτιών. Ίσως θα έπρεπε να εφεύρουμε ένα ειδικό όργανο μέτρησής της, το οποίο θα είχε τρελές πωλήσεις. Δυστυχώς για τους χρήστες και ευτυχώς για τους κατασκευαστές και τους εμπόρους, αφού θα χαλούσε πανεύκολα έπειτα από τον συνεχή τερματισμό του...
Μια που δεν έχω υπομονή... ό,τι έχω να γράψω θα το κάνω όπως μου έρχεται!
Υπομονή θα πρέπει να έχει κι όποιος αποφασίσει να διαβάσει τη συνέχεια, λόγω της επανάληψης της ίδιας λέξης!
Έκανες, λέει, υπομονή όσο διαρκούσε η οικονομική κρίση, έκανες υπομονή όταν έχασες τη δουλειά σου και δεν έβρισκες πουθενά κάποια άλλη, το ίδιο εξακολούθησες κάθε φορά που σε λοιδορούσαν και παράλληλα σε πίεζαν με κάθε τρόπο να πράξεις αυτό που μόνο κάποιοι άλλοι επιθυμούν μέσω μάλιστα απανωτών σοκ, συνέχιζες να κάνεις υπομονή κάθε φορά που σε κορόιδευαν μες στα μούτρα σου και υποτιμούσαν τη νοημοσύνη σου, που σου έκλεβαν μέσα από τα χέρια σου όσα έβγαζες με κόπο, που σου στέρησαν τη χαρά και μπούκωσαν την καθημερινότητά σου με αγωνία για το αύριο (έμαθες να ζεις μ' αυτή), δε σταμάτησες να δείχνεις τούτη ρημάδα την υπομονή παρ' όλες τις θυσίες που αναγκάστηκες να κάνεις.
Και να που τώρα με την πανδημία χρειάστηκε πάλι να τη βγάλεις στο φως, να τη γυαλίσεις τόσο που να γίνει εκτυφλωτική! Μέχρι στιγμής κατάφερες να διαχειριστείς κι αυτό που σου έλαχε σαν κεραυνός εν αιθρία, πάντα με την αρωγή της. Κάνε υπομονή, διότι δεν τελείωσαν τα αλύπητα χτυπήματα. Έχει συνέχεια και πολλή μάλιστα...!
Πιθανόν θα αρχίσεις να ανησυχείς αν θα τη βγάλεις καθαρή όταν στα παραπάνω προστεθεί και η υπομονή που είναι απαραίτητο να δείχνεις στον χώρο εργασίας σου, στο σπιτικό σου με τους ανθρώπους που νοιάζεσαι και συμβιώνεις αλλά και στη διαχείρισή του, στην ασθένεια και τον πόνο, στα έκτακτα πάσης φύσεως που θα έρθουν να σε βρουν, σε υποχρεώσεις που απαιτούν να δίνεις το παρόν (και δεν πολυγουστάρεις ή δε γουστάρεις καθόλου), στην ηλιθιότητα και την αγνωμοσύνη των άλλων ή στη δική τους έλλειψη υπομονής. Βάλε και την υπομονή που αναγκάζεσαι να έχεις στις ουρές των αυτοκινητόδρομων αλλά και σε όλες τις ουρές που θα χρειαστεί να περιμένεις (στον τόπο μας το έχουμε συνήθειο).
Πόση υπομονή αντέχεις;
Να και μερικές φράσεις που βρήκα στο διαδίκτυο σχετικές πάντα με τη λέξη που έχει εδώ την τιμητική της:
"Η υπομονή είναι αποτέλεσμα καλοσύνης. Όταν χάνεις τη μία, χάνεις και την άλλη" (Μέγας Βασίλειος)
"Έχω κάνει τόση υπομονή στη ζωή μου, που όταν με βλέπουν τα γαϊδουράκια, μου λένε: Πού είσαι αδελφέ;"
"Η υπομονή είναι πικρή αλλά ο καρπός της γλυκός." (Roysseau)
"λίγη υπομονή... λήγει η υπομονή"
"Η υπομονή είναι σαν λαστιχάκι που το τεντώνεις συνεχώς και μια ήσυχη μέρα σου φεύγει από τα χέρια και σκάει στα μούτρα κάποιου."
"Η υπομονή μου εξαντλήθηκε και δεν επανακυκλοφορεί."
"Η υπομονή είναι το καλύτερο όπλο άμυνας, αλλά και η χειρότερη βόμβα όταν σκάσει."
"Με κάποιους ανθρώπους έχουμε βάλει τόσο νερό στο κρασί μας που δεν πίνεται πια."
"Η υπομονή είναι σαν τη θάλασσα. Έχει βάθος, έχει τα όρια της, είναι απρόβλεπτη και μετατρέπεται σε τσουνάμι."
"Έκανα υπομονή, ετοίμαζα μέσα μου κρυφά, χωρίς να το υποψιάζομαι, τη μέρα που θα κάνω φτερά και θα φύγω." (Καζαντζάκης)
