Μια μικρή μουσική μου ανακάλυψη...

Μια μουσική πρόταση μέσα από μια καλλιτέχνιδα που ανακάλυψα πρόσφατα. Πόσα να γνωρίζει εξάλλου κανείς;

Την άκουσα και με κέρδισε με την γλυκιά, άνετη φωνή της, η οποία ρέει σαν ποταμάκι και ταξιδεύει ήπια την ψυχή. Μια σύγχρονη ερμηνεύτρια της τζαζ, που μας επιστρέφει πίσω σε ερμηνείες του παλιού καλού κινηματογράφου ή σε "θεές" της μπλουζ και τζαζ μουσικής...!

Melody Gardot, και όποια κι αν είναι η πορεία της (κλικ εδώ), εμείς κρατάμε ό,τι μας αρέσει από τη μουσική που έχει να μας προσφέρει κι αυτό νομίζω αρκεί...

"Our love is easy 

Like water rushing over stone" 

"Ιf the stars were mine
I'd give them all to you
I'd pluck them down right from the sky
and leave it only blue
I would never let the sun forget to shine upon your face
so when others would have rain clouds you'd have only sunny days"

 
"Some lessons we learn the hard way
Some lessons don't come easy
That's the price we have to pay"

 

@ Έτσι, λίγη μουσική, για να διατηρούμε ψυχραιμία μέσα στις εξελίξεις που έχουν πάρει τον δρόμο τους στα πολιτικά δρώμενα... Να δούμε πού θα μας βγάλει!

Βρε τι ωραία που κινούνται όλοι, μα όλοι... σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια! Όχι, τίποτε άλλο, παίρνουν αέρα και τα μυαλά των Κούληδων!

Τι; Κάνω λάθος; 

Δυστυχώς, τα λάθη δεν αναγνωρίζονται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο...

Τι προηγείται στην εφηβεία; Φιλί ή σεξ;

Κάποτε οι περισσότεροι έφηβοι ξεκινούσαν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα με έναν σύντροφο κάπου προς το τέλος της εφηβείας, κατά την ενηλικίωσή τους ή και λίγο μετά. Δεν υπήρχε βιάση όσο κι αν το επιθυμούσαν. Σαφώς η κοινωνία έπαιζε ανασταλτικό ρόλο, παράλληλα όμως δεν υπήρχε μεγάλη έκθεση σε ερεθίσματα ή πρότυπα που μπορούσαν να οδηγήσουν στην επίσπευση μιας διαδικασίας που έχει από την φύση δικούς της κανόνες. 

Δεν θα αναφερθώ καν σε πολύ παλαιότερες εποχές για τον τόπο μας ή σε συνήθειες ακόμα και σήμερα κάποιων λαών, όπου κορίτσια σε πολύ μικρή ηλικία παντρεύονται και αναγκάζονται να έχουν σεξουαλικές επαφές από τα 12 έτη. 

Το ότι ένα κορίτσι έχει έμμηνο ρύση ή ένα αγόρι έχει εκσπερμάτωση δε σημαίνει πως και το σώμα τους είναι έτοιμο να προχωρήσει σε σεξουαλική επαφή. Θεωρητικά, ναι, θα μπορούσε να γίνει. Για ποιο λόγο όμως; Για αναπαραγωγή; Για ευχαρίστηση; Για την ικανοποίηση της επιθυμίας να αισθανθεί για λίγο ενήλικας; 

Πέρα του ότι το σώμα δεν είναι ακόμα απόλυτα έτοιμο, αφού οι αλλαγές σ' αυτό δεν έχουν ολοκληρωθεί πριν τα 16 έτη, ακόμα πιο σημαντική είναι η πνευματική και ψυχική ωριμότητα που απαιτείται, ώστε να μην οδηγηθεί ο έφηβος σε μια εντελώς αρνητική εμπειρία - που θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την μετέπειτα σεξουαλική του ζωή - ακόμη και καταστροφική μέσα από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη για παράδειγμα.

Το ζήτημα είναι ότι μεγάλο μέρος των εφήβων σήμερα αρχίζει σεξουαλικές σχέσεις πριν δώσει καν το πρώτο φιλί...!
Δεν είναι τυχαίο αυτό, μια και πολλά παιδιά από τα 10 με 11 έτη έχουν ήδη έρθει σε επαφή με πορνογραφικό υλικό μέσω του διαδικτύου. Το πώς και το γιατί ας μην το σχολιάσουμε. Ακόμα κι ένας να το έχει ανακαλύψει, βάζει άμεσα στη διαδικασία έρευνας και άλλους στην παρέα. Δυστυχώς, χωρίς την επίβλεψη των γονέων τα παιδιά σερφάρουν ανεξέλεγκτα... 
Σίγουρα δεν βλέπουν τις αθώες σχετικά γυμνές γυναίκες που κυκλοφορούσαν κάποτε σε περιοδικά, τα οποία προμηθεύονταν και πάλι κρυφά οι πιτσιρικάδες. Ούτε υπήρχε τόσο ελεύθερη πρόσβαση σε υλικό πορνό όσο σήμερα. Κάποτε έμενε και κάτι γι' αυτή την καψερή την φαντασία να κάνει τη δουλειά της, να διεγείρει τις αισθήσεις στο έπακρο μέσα από την αναμονή του άγνωστου.

Τώρα όλα είναι έτοιμα δοσμένα στο "πιάτο". Και να ήταν μόνο αυτό, πάλι καλά, όμως το τραγικό είναι ότι σ' αυτό το "σερβίρισμα" θα συναντήσουν ίσως τις πιο σκληρές εικόνες που κυκλοφορούν, θέτοντας σε κίνδυνο την πνευματική και ψυχική τους υγεία. 
Πέρα από τις σκληρές εικόνες, έτσι κι αλλιώς μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν την επαφή τους με έναν σύντροφο ως μια ωμή πράξη και τίποτε παραπάνω, όπως ακριβώς συμβαίνει στις ταινίες πορνό. Ο σύντροφος - αντικείμενο που ικανοποιεί μια σωματική ανάγκη ή ακόμα και μια παρανοϊκή επιθυμία, όπως οι πρωταγωνιστές των συγκεκριμένων ταινιών.
Δεν είναι λίγα τα κορίτσια που δέχονται πιέσεις από τους συντρόφους τους να κάνουν πράγματα, που εκείνοι έχουν δει, στις ταινίες πορνό, και φυσικά εκείνες δεν επιθυμούν. 
Σε άλλη περίπτωση ζητούν γυμνές φωτογραφίες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκβιάζοντάς τες πως δε θα παραμείνουν μαζί τους αν δεν το πράξουν. 
Υπάρχει φυσικά και η άλλη όψη, κατά την οποία νεαρά κορίτσια στέλνουν με δική τους πρωτοβουλία σε αγόρια της επιλογής τους - χωρίς να είναι απαραίτητα σύντροφοί τους - φωτογραφίες τους από τα επίμαχα σημεία - έτοιμα στο "πιάτο", όπως λέγαμε. Κάτι αντίστοιχο φυσικά κάνουν και αγόρια.
Κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό είναι θέματα υγείας που προκύπτουν μέσα από μη ασφαλείς και πρόωρες σεξουαλικές επαφές. Σε συζήτηση με παιδίατρο άκουσα ότι τα κονδυλώματα σε κορίτσια γύρω στα 14 έτη κάνουν θραύση...

Πόσα άλλα θα μπορούσαν να ειπωθούν, όμως δεν έχει κάποιο νόημα. Το ουσιαστικό θέμα είναι ότι μεγάλο μέρος των παιδιών και των εφήβων πλάθουν στο μυαλό τους μια στρεβλή εικόνα της σχέσης των ανθρώπων μεταξύ τους και πολύ περισσότερο της σεξουαλικής επαφής μαζί τους, η οποία θα έχει αντίκτυπο ούτως ή άλλως στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους.  

Ευτυχώς σώζουν την κατάσταση πολλά παιδιά ακόμα που αντιστέκονται και παραμένουν οπαδοί της φυσικής διαδικασίας και πιο ομαλής μετάβασης στην ενηλικίωση.
Είναι εκείνα τα αγόρια - εκεί κάπου στα 15 με 16 τους - που ενώ μιλάνε στο κορίτσι, μαδάνε από αμηχανία τη λεβάντα  έξω από το σπίτι της, που της δείχνουν δειλά το φεγγάρι, της πιάνουν απαλά το χέρι, ονειρεύονται παρέα το άγνωστο μέλλον που τους περιμένει και μοιράζονται όλες τις αγωνίες και την ανασφάλεια που αισθάνονται.
Είναι εκείνα τα κορίτσια που δε βιάζονται να μεγαλώσουν πριν την ώρα τους και θέλουν να γευτούν με υπομονή όλες τις αλλαγές που συμβαίνουν έξω τους και μέσα τους, που σέβονται τον εαυτό τους πρώτα απ' όλα αλλά και τον συχνά εύθραυστο ψυχικό κόσμο του αγοριού. Είναι φίλοι και ίσως σύντροφοι κι όλα τ' άλλα θα έρθουν...
Βαδίζουν δίπλα-δίπλα στον κουραστικό δρόμο της εφηβείας ανταλλάσσοντας κλεφτές ματιές, χοντρά αστεία, έξυπνες ατάκες, καμιά φορά άγαρμπες χειρονομίες αλλά ενίοτε και τρυφερές, κάνοντας πάντα μπόλικο θόρυβο όπου κι αν βρεθούν, όμως απολαμβάνοντας τελικά μια περίοδο της ζωής τους που δεν έχει επιστροφή ή επανάληψη...
Ίσως κάπως έτσι ετοιμάζονται για μια πιο ώριμη και ισορροπημένη ενήλικη ζωή μέσα σ' έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις, που αλλάζει ραγδαία.

@ Τα παραπάνω προέρχονται από πληροφορίες μέσα από σχετικά άρθρα για την ζωή των εφήβων εδώ και παγκόσμια μα και από συζητήσεις μου με παιδιά και εφήβους που γνωρίζω και μου εμπιστεύτηκαν το τι συμβαίνει (θετικά ή αρνητικά) στον κόσμο τον "δικό" τους - όχι των ενηλίκων(;).


  

Με ανθρώπινα χαρίσματα ή υπερφυσικά;

Μια ανάρτηση για να καλοδεχτούμε το νέο έτος και ως εισαγωγή για την ανάρτηση που πιθανόν θα ακολουθήσει... στο πνεύμα της εποχής μιας εντελώς άλλης γενιάς.

Προς το παρόν, ορμώμενη από το ύφος του τραγουδιού και τους στίχους του, θα σταθώ μόνο στο τι τελικά μπορεί να ζητά ένας άνθρωπος από έναν άλλο για να είναι συντροφιά; Αυτά που είναι μέσα από τα ανθρώπινα χαρίσματα ή τα υπερφυσικά; 

Ό,τι εξωπραγματικό μπορούσαν να κάνουν τα σπουδαία πρόσωπα των μύθων και των θρύλων ή οι σούπερ ήρωες ή... κάτι πιο απλό;

Γιατί θα πρέπει να αναρωτιέται κανείς μέχρι πού μπορεί να φτάσει κάποιος για έναν άλλο ή πόσα ρίσκα είναι σε θέση να πάρει για εκείνον, ώστε να τον εγκρίνει για συντροφιά;

Άραγε δεν αρκεί, όπως λέει ξανά το τραγούδι, να έχει κανείς τη δυνατότητα κάπου να γυρίσει να σταθεί και ν' ακουμπήσει ή κάποιον να του δώσει ένα φιλί;

Ας μην ξεχνάμε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να μετατραπεί σε ήρωα στα μάτια ενός άλλου προσώπου μέσα από πράξεις που θα έχουν προκύψει μέσα από την καρδιά του. 

Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό σε μια εποχή που τα έχει σαρώσει όλα, όπου τα παιδιά είναι τόσο μπροστά σε σχέση με κάθε άλλη χρονική περίοδο, όπου η καθημερινότητά τους  μοιάζει με αυτή των σούπερ ηρώων, όπου η ζωή τους έχει γίνει "λάστιχο" ή "πατίνι" σε έναν μαραθώνιο δίχως τελειωμό. Όλοι έχουν πολλαπλές απαιτήσεις από εκείνα, με αποτέλεσμα να θεωρούν οι μικροί μας φίλοι ότι αυτή είναι η ζωή, η διαρκής κίνηση και οι άθλοι των ηρώων των μύθων ή των σούπερ ηρώων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών (εκεί που εύκολα τα ξεχνάνε οι γονείς κι έπειτα απορούν), των κινούμενων σχεδίων ή των κόμικς (όσα διαβάζουν ακόμα). Μάλλον θα έλεγα καλύτερα ότι έτσι φαντάζονται τους εαυτούς τους για να τα βγάλουν πέρα την κάθε μέρα που περνά!

Βρε αφήστε τα παιδιά ήσυχα να απολαύσουν την παιδικότητά τους να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο μέσα από τις ελεύθερες ώρες, που επιβάλλεται να έχουν, και το παιχνίδι με τους άλλους, για να γίνουν δυνατά χωρίς να χάσουν την ευαισθησία τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση η ισορροπία κινδυνεύει...

Έτσι, λοιπόν, θα είναι σε θέση να χαίρονται την ζωή και να αναγνωρίζουν κάθε ανθρώπινη καρδιά που θα τα αγγίξει αληθινά και γήινα. Δε θα περιμένουν να συναντήσουν το ιδανικό που έχουν οι σούπερ ήρωες και δε θα απογοητεύονται μένοντας άπραγοι στη μοναξιά τους.

Μια τέτοια ανθρώπινη καρδιά είναι σαν ένας ουρανός γεμάτος αστέρια που έχουν τη δύναμη να σε πάνε μια βόλτα σε κόσμους ονειρικούς, μυθικούς και στα... καταφύγια πολλών αγαπημένων ηρώων! 

Όποιος θέλει μπορεί να δει το πρωτότυπο βίντεο με τα σκίτσα που συνοδεύουν το τραγούδι εδώ...

Και πάμε για τ' αστέρια...

  

Καλή συνέχεια! 

 

Η χρονιά κι ο κόσμος με μια άλλη ματιά...

Για το νέο έτος λίγα τα λόγια κι εύχομαι περισσότερα να είναι τα έργα από όλους μας! Από λόγια "χορτάσαμε" από ουσιαστικά έργα "πεινάσαμε"...

Έτσι, μία είναι η ευχή της νέας χρονιάς για όλους μας, με αφορμή τη συμμετοχή μου στο αγαπημένο συμπόσιο που προηγήθηκε...

Ας είναι κάθε μέρα ένα θαύμα!

Αν δει κανείς κατά αυτό τον τρόπο την κάθε μέρα, θα αντικρίσει τον κόσμο και την ζωή με άλλα μάτια!

Θα αναγνωρίσει ότι η κάθε μέρα είναι ένα δώρο που του έχει δοθεί από την φύση και θα αισθάνεται ευτυχής.

Μέσα από τις αντιθέσεις θα δημιουργεί τις πιο ευφάνταστες συνθέσεις, θα πλάθει με σοφία την ομορφιά γύρω του, παραμερίζοντας συνειδητά τις αδυναμίες του ή των άλλων, αντιλαμβανόμενος πόσο μικρός είναι στο σύμπαν μα και πόσο μεγάλος μπορεί να γίνει...

Τότε, τόσο τα λόγια όσο και τα έργα του θα φτάσουν να είναι εξίσου ουσιαστικά!

@ Τέλειωσε το "μάθημα" για σήμερα και για το 2018 που μας άφησε και το αφήσαμε...

 Καλή Χρονιά! 

2019

Ας είναι γόνιμο το "ταξίδι" μας στο νέο έτος!

Κάθε μέρα ένα θαύμα

Έλα πιάσε μου το χέρι, είπε στον Ατομισμό η Προσφορά,
νά βγεις από σένα και νά μπεις στη χαρά!
Νιώσε όσα φέρω προς τους άλλους,
τη μιζέρια σου να διώξουμε κι όλους τους αντιπάλους!
Ανοιχτόκαρδη Προσφορά, πήρες τον Ατομισμό απ’ της δουλείας τη φθορά!

Κοιμάσαι ακόμα, είπε η Αλληλεγγύη στην Αδιαφορία,
μα καλά, ποτέ δε σου γεννήθηκε καμία απορία;
Ξύπνα, κι έλα πιο κοντά μου,
το άδειο σου πουκάμισο να γίνει η ομορφιά μου!
Φιλεύσπλαχνη Αλληλεγγύη, ανέλαβες να γιάνεις τον ασθενή Αδιαφορία!

Άφησε το παγερό κουτί σου, είπε στον Φόβο η Αγάπη,
θαρρείς χαιρέκακα την έλλειψή σου μιαν απάτη!
Από τη ζεστασιά μου πάρε λίγη,
τα πρώτα βήματα να γίνουν χωρίς όρους κι όρια προς τη γαλήνη!
Ακριβοθώρητη Αγάπη, στον Φόβο έδειξες της κόλασης τ’ αντίθετο το μονοπάτι!

Πάμε παρέα, είπε το Θαύμα στων Εορτών το Πνεύμα,
δε χρειάζεσαι τίποτ’ άλλο παρά ένα δικό μου νεύμα!
Να πλημμυρίσει η πλάση με το φως της μαγικής στιγμής,
της μοναδικής μέσα σε εκατομμύρια χρόνια, που θες για πάντα να σταθείς!
Όμως η κάθε μέρα είναι ένα Θαύμα, κι εσύ το ξέρεις, χρυσό μας Πνεύμα!

@ Βασισμένο στο ποιητικό είδος του Λίμερικ, χωρίς έντονο εδώ το στοιχείο της σάτιρας.

Πληροφορίες για τα Λίμερικ εδώ... 

@ Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 22ο Συμπόσιο ποίησης της φίλης Αριστέας με θέμα γενικά το Πνεύμα των Χριστουγέννων και όχι συγκεκριμένες λέξεις αυτή την φορά. Να είναι καλά και να προσφέρει όσο ακόμα της κάνει κέφι!

Το ποίημα δεν έχει αξιώσεις σχολίων, καθώς δεν προτιμήθηκε από κανέναν, όμως αναρτάται εδώ για να είναι στο αρχείο του ιστολόγιου. 
Βασικά έπαιξα με τις λέξεις, τις αντιθέσεις και τις συνθέσεις των εννοιών. Αυτά.

"Τι συμφέρει στον άνθρωπο"

  7^ο απόσπασμα, 3^η πράξη 1^η σκηνή (να ζεις, να μη ζεις)

[...]

ΑΜΛΕΤ

Να ζεις. Να μη ζεις. Αυτή είναι η ερώτηση.

Τι συμφέρει στον άνθρωπο

Να πάσχει, να αντέχει σωπαίνοντας τις πληγές

από μια μοίρα πού τον ταπεινώνει χωρίς κανένα έλεος

ή να επαναστατεί. Να αντισταθεί

στην ατέλειωτη παλίρροια των λυπημένων κόπων

Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς. Αυτό είναι όλο

Να κοιμηθείς και να κοιμηθούν

όλοι οι πόνοι που από αυτούς είσαι πλασμένος

Να μη ξυπνήσουν πια ποτέ. Αυτόν τον ύπνο

να εύχεσαι για σένα. Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς

Κι αν στον ύπνο σου έρθει ένα όνειρο;

Τι θα είναι αυτό το όνειρο; Μετά τον αιώνα τού σώματος

ποιος ύπνος αναλαμβάνει τα όνειρα; Πώς ονειρεύεται

ο θάνατος; Σε πιάνει φόβος αργείς.

Και ζεις. Και ή πανωλεθρία διαρκεί ζώντας

από την ζωή σου. Τελείωσε τον κόσμο εσύ

Τέλειωσε την ζωή σου. Αυτήν την στιγμή. Τώρα. Μ’ ένα μαχαίρι.

Ποιος προτιμάει να ζει ρημάζοντας μέσα στον χρόνο

Να τον αδικεί ό ισχυρός να τον συντρίβει ο επηρμένος

να ερωτεύεται να εκλιπαρεί τον αδιάφορο να ανέχεται

την ύβρι της εξουσίας τη νύστα του νόμου

Να νικά ο ανάξιος τον άξιο. Που η άξια του η ίδια

τον έχει από πριν νικήσει. Ποιος θα άντεχε

να κουβαλάει το ασήκωτο βάρος της ζωής να σέρνεται

να ερημώνει, να στραγγίζει ιδρώτας η ψυχή του

αν δεν ήταν ο τρόμος. Γι’ αυτό πού στέκεται εκεί

Εκεί που αρχίζει ο θάνατος. Σ’ αυτήν την άγνωστη γη

που σε κανέναν ορίζοντα μακριά κανείς. Ποτέ δεν είδε

Κι εκείνοι που ξεκίνησαν και φύγαν ποτέ

δεν ξαναφάνηκαν στην πύλη. Ο φόβος

ταράζει την θέληση και θέλεις

να είναι ο εχθρός σου γνώριμος παρά να δεις

να έρχεται καταπάνω σου το αγνώριστο. Η συνείδηση

μας κάνει όλους δειλούς. Η φύση δεν της έδωσε

μια λειτουργία θανάτου δεν έχει όργανο για το άγνωστο

Άστραψε η απόφαση κι αμέσως την σβήνει την θαμπώνει

η υγρασία της σκέψης. Και τα έργα τα μεγάλα

που γι’ αυτά γεννήθηκες. Μονάχα γι’ αυτά γεννήθηκες

δεν τα τολμάς. Θρύβουν, χάνονται.

Ποτέ δεν θα ονομασθούν πράξεις.

                                            Άμλετ, πρίγκηπας της Δανίας,

                              μτφρ Γιώργος Χειμωνάς, Κέδρος

Ο καθένας μπορεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις στους προβληματισμούς και τα ερωτήματα του σαιξπηρικού ήρωα, που τελικά αποτελούν ανησυχίες του ανθρώπου. Ειδικά όταν διαπιστώσει στην πορεία της ζωής του ότι "κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο" (φράση από το ίδιο σαιξπηρικό έργο) στο οποίο κατοικεί. Πάντα υπάρχει αυτό το σάπιο στον κόσμο κι εκείνος κάτι πρέπει να το κάνει αυτό, κάπως θα πρέπει να το διαχειριστεί...

Ευχή και δώρο μαζί τούτων των ημερών μα και όλου του χρόνου η αυτογνωσία. Ένα πολύ ισχυρό εργαλείο στα χέρια του ανθρώπου μα εξίσου δύσκολο στην χρήση του. 

Το παν είναι να αρχίσει να το δοκιμάζει κανείς, έστω δειλά δειλά στο ξεκίνημα κι έπειτα να προχωρήσει αργά και με ευγένεια απέναντι στον εαυτό του. Έτσι θα αποδώσει κι αυτό άξιους καρπούς που θα προσφερθούν στους άλλους πάντα για το καλό.

 Καλά Χριστούγεννα!

Χρόνια πολλά!