" Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. " -
" Πόλεμος πατήρ πάντων " -
" ...τα εναντιόδρομα έχουν ενιαία φορά - από τα αντίθετα γεννιέται η ωραιότερη αρμονία " -
Ηράκλειτος
Η υποδοχή του νέου έτους ας γίνει φέτος με στίχους!
Στίχους που μπαίνουν σε έναν διάλογο δίχως τέρμα ίσως, αφού η απάντηση είναι δυνατό να δοθεί μέσα από τη δράση, και μόνο, που θα αποφασίσει να λάβει ο καθένας από εμάς.
"All is quiet on New Year’s Day"
"Under a blood red sky A crowd has gathered in black and white Arms entwined, the chosen few The newspapers says, says Say it’s true it’s true… And we can break through Though torn in two We can be one"
"Maybe the time is right"
"And so we’re told this is the golden age And gold is the reason for the wars we wage"
Ένα τραγούδι που έγραψε ο Μπόνο, λένε, στη γυναίκα του, όμως όπως λέει ο ίδιος δεν είναι απλά ένα τραγούδι έρωτα και αγάπης, αλλά πρόκειται για κάτι βαθύτερο, μια και ο έρωτας και η αγάπη έχουν τη δύναμη ν' αλλάξουν τον κόσμο. Η πρώτη μέρα του χρόνου είναι η καλύτερη στιγμή για αλλαγές!
(επιλογή δική μου)
Η συνέχεια μέσω των στίχων του επόμενου τραγουδιού...
"Time is always on the run We've only just begun"
"Life is all we have to share You know we must take care"
"There was a light born on the darkest day"
"Love is all I have to give It's all I need to live"
"And no one wants to cry"
(επιλογή Dj.M)
"Και μας λένε είναι η χρυσή εποχή κι ο χρυσός είναι η πηγή των πολέμων"
Θα χιονίσει, δε θα χιονίσει! Ο καιρός θα δείξει...
Πάντως για μένα μέχρι στιγμής "χιόνισε" άχνη από κουραμπιέδες και μπόλικες "παιδονιφάδες", δικιά μου λέξη αυτή, διότι πέρα από κουραμπιεδοπλάστης είμαι και λεξηπλάστης συχνά πυκνά... κι όποιου τ' αυτιά του αντέξουν!
Όμορφες και γλυκές οι προηγούμενες μέρες μα συνέβησαν και ιδιαίτερα πράγματα που μου έμειναν στον νου.
Το ένα αφορά στα κουραμπιεδάκια που πλάθω για τις γιορτές και το άλλο στα κάλαντα της παραμονής των Χριστουγέννων.
Φέτος τα ξωτικά μου την είχανε στημένη, μια και βάλανε το χεράκι τους και έμπλεξα εγώ τα δικά μου. Μια επιτυχημένη πάντα συνταγή κατέληξε όλη στον κάδο των απορριμάτων. Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά...χοχο!
Στενοχώρια και κακό και δεν βρήκα τρόπο να τα ξεγελάσω!
Σαν μην έφτανε αυτό ήθελα για την ημέρα των Χριστουγέννων να 'χω κι ακόμα ένα γλυκό (όχι μόνο μελομακάρονα και κουραμπιέδες, τρομάρα μου), ενώ δεν είχα δοκιμάσει ακόμη τις ζαχαρωτές μπουκιές. Είχα βάλει στόχο και μια πορτοκαλόπιτα (τη λατρεύω), μα εκείνα (για τα ξωτικά μιλάμε πάντα) συνέχισαν να χώνουν τις χερούκλες τους σε ό,τι γλυκό ελάμβανε χώρα...!
Πάει κι αυτή! Φούσκωσε ωραία-ωραία κι έπειτα... έκατσε κι έπιασε λίγο χρωματάκι από κάτω! Μετά από αυτό δήλωσα ότι παραιτούμαι από την κουζίνα μέχρι το τέλος του 2019...!
Παράλληλα με όλα αυτά είχα την "εισβολή" των μαθητών να πουν τα πολυαγαπημένα κάλαντα! Φέτος ήταν μια πραγματική εισβολή από πλήθη "παιδονιφάδων"!
Ένα θα πω... δεν προλάβαινα ούτε στην τουαλέτα να πάω... χεχε! Ήρθαν περισσότεροι από ποτέ, μικροί, μεγάλοι και μεγαλύτεροι. Δεν σταματούσα τις αγκαλιές, μια και χύνονταν επάνω μου. Δε συζητώ για το ταμείο... έμεινε εκτός λειτουργίας πολύ σύντομα! Χαλάλι τους ό,τι και να λέμε!
Τα απόλαυσα όσο δεν παίρνει! Όμως ήταν πολύ αστείο όλο το σκηνικό...
Αποκατάσταση των ζημιών...με χρονική σειρά:
- Η πορτοκαλόπιτα σχεδόν εξαφανίστηκε παρόλη την αποτυχία της (μάλλον δε θέλανε να με στενοχωρήσουν, οικογένεια και φίλοι)...
- Σήμερα εξοπλίστηκα με θάρρος και πυγμή να αντιμετωπίσω τα ζαβολιάρικα ξωτικά. Να πάρω εκδίκηση ξαναπλάθοντας τα περιβόητα γλυκίσματα! Και φυσικά... τα κατάφερα, φτιάχνοντας τους καλύτερους από κάθε άλλη φορά, μικρούς στρογγυλούς κι αφράτους, κάτασπρους και φωτεινούς σαν την πανσέληνο (καλή ώρα). Όχι θα τους πέρναγε στα μικρά πλάσματα με τα μεγάλα αυτιά!
Να σοβαρευτώ και λίγο τώρα, γιατί μέχρι στιγμής πήρα ανάποδα τον τίτλο του τραγουδιού που ακολουθεί κι έκανα στην πράξη:
"Two shots of sad, one shot of happy"
Ο κανονικός τίτλος είναι:
"Two shots of happy, One shot of sad"
Όπως δηλαδή συμβαίνει στην ζωή μας. Κάτι που είναι ανάγκη να αποδεχτούμε , ώστε να ζούμε εν ειρήνη μέσα μας!
Dj.M
"We were mixing the bitter with the sweet"
Το επόμενο είναι αφιερωμένο στην ημέρα, λόγω πανσελήνου. Ένα κολληματάκι το έχω με δαύτη.
"A girl on the moon"
Dj.M
Έτσι, το σημερινό δημιουργήθηκε αυθόρμητα κι εν ώρα ξεκούρασης, για να "πατάξουμε" τη μελαγχολία των ημερών. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως τέτοιες μέρες συνυπάρχουν η χαρά με τη μελαγχολική διάθεση. Αναμνήσεις πάνε κι έρχονται γλυκές και πικρές μαζί. Τρυφερές στιγμές και άλλες δύσκολες. Που εν τέλει είναι κι εκείνες που μας πλάθουν.
Ένας περίπατος είναι η ζωή μας, ένας περίπατος σε άγνωστα μονοπάτια, ίσως συναρπαστικά, ίσως βαρετά, μπορεί σκληρά και κακοτράχαλα, άλλοτε ήπια και γλυκά σα ρυάκι που αργοκυλά δίχως εμπόδια.
Συνήθως εμείς επιλέγουμε ποια θα είναι αυτά όντας σε άγνοια πολλές φορές τι υπάρχει κατά μήκος της διαδρομής. Βαδίζουμε στην ουσία μόνοι, διατηρώντας την ψευδαίσθηση πως έχουμε συνοδοιπόρους.
Μιλώ για ψευδαίσθηση, καθώς η αληθινή συντροφιά εμφανίζεται στη ζωή μας μόνο όταν αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα με αμοιβαίο τρόπο, δείχνοντάς το με πράξεις. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν υπάρχει διάκριση. Αυτό ας το έχουμε καλά στον νου μας, διότι πολλοί πιστεύουν εσφαλμένα ότι μόνο κάποιες ομάδες ανθρώπων είναι διαφορετικές.
Ημιμάθεια, άγνοια, φόβος, εγωισμός και έλλειψη αγάπηςμετατρέπουν τον περίπατο σε αγκομαχητό. Για να επιτευχθεί το αντίθετο, για να γίνει ο περίπατος από υποφερτός έως υπέροχος - ανάλογα τις δυσκολίες που θα συναντήσει κανείς στην πορεία του - είναι αναγκαίο αυτό που είπε με τρυφερότητα η λεύκα στο αγαπημένο της άλογο στο βιβλίο του Χ. Μπουλώτη "Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας":
"Το καθετί πάνω στη γη έχει τη γλώσσα του. Και είναι οι γλώσσες που για να τις μάθεις χρειάζεται να τις σπουδάζεις χρόνια και χρόνια. Υπάρχουν όμως κι ένα σωρό άλλες γλώσσες. Για να τις καταλάβεις αυτές φτάνει μόνο να θέλεις να τις καταλάβεις, να δώσεις προσοχή σ’ αυτόν που προσπαθεί να σου μιλήσει."
Πάμε, λοιπόν, για έναν "νυχτερινό περίπατο" μες στο καταχείμωνο με εορταστική ατμόσφαιρα μεν αλλά και με αρκετή μελαγχολία ίσως και θλίψη για τον πόνο και την ανοησία του ανθρώπου, που πασχίζει η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση να απαλύνει.
Πάμε καλώντας με καθαρή ψυχή και φωτισμένο νου ειλικρινείς συνοδοιπόρους σε τούτο τον περίπατο...
Για κάθε περίπτωση που έχουμε καταβάλει πολλή προσπάθεια, κόπο και χρόνο, αγάπη και θέληση, για την οποία έχουμε στερηθεί, έχουμε δείξει υπομονή, κατανόηση και αντοχή, δυναμισμό και τόλμη, ίσως έχουμε κάνει και υπέρβαση εαυτού. Κι εκεί που πλησιάζουμε, το χάνουμε σαν το νερό που γλιστρά με απόλυτη ευκολία από την παλάμη μας.
Με αφορμή δυο τέτοιες περιπτώσεις που αυτή τη χρονιά έφτασα τόσο κοντά στο τέρμα μα "γλίστρησαν" μακριά σε χρόνο αστραπής, η μία με δική μου απόφαση (καμιά φορά δίνουμε τέλος αιφνίδια σε project και συνεργασίες χρόνων) και η άλλη ήταν απόφαση εκτός δικού μου πλαισίου.
Τα υπόλοιπα θα τα αφήσω στο τραγούδι που έδωσε την έμπνευση, που με παρέσυρε στον δυνατό ρυθμό του και προκάλεσε πλούσια ροή συναισθημάτων.
Το μουσικό κομμάτι δεν είναι δική μου επιλογή, μα ενός νέου αναγνώστη, ο οποίος ήρθε με πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις στην πρώτη του επαφή με το ιστολόγιο εδώ.
Είμαι πραγματικά ευγνώμων για τα μουσικά του δώρα και αποφάσισα να δημιουργήσω μια λίστα από όπου θα επιλέγω τραγούδια για κάποιες αναρτήσεις μου, για να τιμήσω την προσφορά του.
Έτσι θα υπογράφονται οι επιλογές του στις αναρτήσεις: (Dj M).
Περιμένοντας τις γιορτές, ας μαζεύουμε σιγά-σιγά τα "αποκαΐδια" αυτού του έτους. Πόσα ακόμα...; Και να που ο Δημόκριτος (ο αρχαίος μας φιλόσοφος) κάτι ήξερε ο καψερός:
" Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος. " (Είναι σκληρό να σε εξουσιάζει κάποιος κατώτερος.) " Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται, πάντας φοβείται. " (Διάλεξε να είσαι αγαπητός παρά να σε φοβούνται. Αυτός που τον φοβούνται όλοι, τους φοβάται όλους. ) "Ένιοι, πόλεων μεν δεσπόζουσι, γυναιξί δε δουλεύουσι. " (Κάποιοι κυβερνούν πόλεις αλλά είναι δούλοι γυναικών.) "Ο χρημάτων παντελών ήσσων ουκ αν ποτέ είη δίκαιος. " (Ο υποταγμένος σε υλικά αγαθά δεν μπορεί να είναι ποτέ δίκαιος. )
" Ουδ’ υφ’ ενός φιλέεσθαι ο φιλέων μηδένα. " (Από κανέναν δεν αγαπιέται αυτός που δεν αγαπάει κανέναν. ) " Φθόνος γαρ στάσιος αρχήν απεργάζεται. " ( Ο φθόνος προετοιμάζει ανταρσία εναντίον της εξουσίας. ) " Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστησι καλεομένης ευδαιμονίης τοσουτόν εστίν αιρετωτέρη, οκόσον ελευθερίη δουλείης. " ( Η φτώχεια στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι τόσο προτιμότερη από τη δυναστική «ευδαιμονία», όσο (προτιμότερη είναι) η ελευθερία από τη δουλεία. )
" Δημόκριτος τους ευπρεπείς και απαιδεύτους ομοίους είπεν είναι αλαβάστρω γέμοντι όξος. " (Ο Δ. είπε ότι οι ευπρεπείς αλλά απαίδευτοι μοιάζουν με [πολύτιμο] δοχείο από αλάβαστρο που είναι γεμάτο ξίδι. )
Οι μέρες περνούν, άλλοτε γρήγορα κι άλλοτε βασανιστικά αργά.
Πόσες από αυτές άραγε θα τις χαρακτηρίζαμε ως όμορφες μέρες;
Φυσικά, δεν αναφέρομαι στις καιρικές συνθήκες που μπορεί να επικρατούν, μα σε όλες τις άλλες συνθήκες της καθημερινότητας...
Μια βροχερή μέρα (που είναι αιτία δυσαρέσκειας, γκρίνιας ή δυσκολιών) είναι δυνατό να αποδειχτεί ίσως και η ομορφότερη μέρα όλης της χρονιάς.
Κάθε πρωί γίνεται η έναρξη μιας ακόμη διαδρομής στον χρόνο με την ίδια λέξη, την ίδια ευχή: "Καλημέρα!"
Τυχαίο δεν είναι.
Πόσο πολύτιμο είναι να διαπιστώνεις στο τέρμα της ότι ήταν μια αληθινά όμορφη μέρα!
Ό,τι αποκρουστικό και να συμβαίνει γύρω στον κόσμο παραμερίζεται για λίγο από τη γλυκιά θέρμη που κατακλύζει την ψυχή, εξαιτίας των θετικών στιγμών που ζήσαμε μέσα σ' αυτή την κουκκίδα της αιωνιότητας.
Τι επιθυμεί ο άνθρωπος για να παραμένει ζωντανός, διατηρώντας μικρά θραύσματα αισιοδοξίας μέσα στον "σκατόκοσμο" που συμπτωματικά του έλαχε να βρεθεί;
Μια τέτοια όμορφη μέρα!
Να μην ξεχνά ότι απαιτείται και το δικό του χεράκι να κάνει κάτι για να την έχει...!
Ό,τι δεν χαρίζεται από το σύμπαν, κερδίζεται από εκείνον!
Δεν αξίζει η προσπάθεια;
Υ.Γ.
Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως πάλι "τρίχες" μάς λέει ετούτη εδώ ή "παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του" κλπ, κλπ, κλπ.
Μπορεί και να υπάρχει δίκιο πίσω από μια τέτοια σκέψη, όμως ας το λέμε, αφού λέγοντάς το πού και πού, μπορεί να το πιστέψουμε και να γίνει πραγματικότητα. Μέσα από μια πίστη σε κάτι έρχονται και οι υλοποιήσεις...
