Αφορμή του σημερινού ένα τραγούδι και μια ενηλικίωση που συνέβη πριν από κάποιες μέρες.
Η πορεία της ωριμότητας είναι μακρόχρονη και συνήθως επίπονη και δεν εξαρτάται φυσικά από τη μία εκείνη ημέρα που ονομάζεται ενήλικας κανείς.
Ο γονιός αυτό που οφείλει να κάνει μέχρι τότε είναι να δώσει ό,τι καλύτερο μπορεί μέσα από την καρδιά του σαν πιστός, γενναίος μα δίκαιος κι ευαίσθητος στρατιώτης στο πλάι του παιδιού του. Πιστός και με όραμα για εκείνο το αύριο, διότι το παιδί είναι το αύριο.
Όταν πια ξεκινά τούτο το πολυπόθητο αύριο μπορεί να του ψιθυρίσει κάποια σημαντικά που αναφέρει το τραγούδι, κλείνοντάς του πονηρά και συνωμοτικά το μάτι, με όση συγκίνηση κρύβει κάτι τέτοιο τόσο απλό:
"Θέλω για σένα αγάπη, το σπάνιο και το πολύτιμο."
"Όλη η ομορφιά του κόσμου περνά στα χέρια σας."
"Σου δίνω τα κλειδιά που ανοίγουν όλα τα στήθη. "
Μα κι όταν χρειαστεί, να είναι και πάλι εκεί... στη γνωστή πλαϊνή θέση!
"Σε σένα, το παιδί, που έρχεσαι σαν την ώρα που χαράζει."
@ Οι στίχοι του τραγουδιού στα Γαλλικά και τα Αγγλικά εδώ .
