" Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. " -
" Πόλεμος πατήρ πάντων " -
" ...τα εναντιόδρομα έχουν ενιαία φορά - από τα αντίθετα γεννιέται η ωραιότερη αρμονία " -
Ηράκλειτος
Μπορεί να έχουν γεμίσει τ' αυτιά μας από χριστουγεννιάτικες μελωδίες παντός είδους εδώ και πολύ καιρό, όμως επειδή τώρα είναι οι μέρες των εορτών, σκέφτηκα να αφιερώσω μία ανάρτηση σε χριστουγεννιάτικα τραγούδια που επέλεξα - κάποιων γνωστών καλλιτεχνών είτε από τον κινηματογράφο.
Πάρτε καφεδάκι κι ένα βιβλίο κι ελάτε για παρέα...
😊 Αν θέλει κανείς, φέρνει μαζί του και μια δική του χριστουγεννιάτικη μουσική πρόταση (ή περισσότερες)!
😘 Α, και από όσα ακολουθούν ποιο θα παίρνατε μαζί σας;
Η φετινή χριστουγεννιάτικη ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μια πολύ γλυκιά, τρυφερή, γενναιόδωρη μα κι ανοιχτόκαρδη παρουσία της διαδικτυακής "γειτονιάς", πολύ γνωστή σε όλους για αυτά της τα χαρίσματα! Την αγαπημένηΡούλα τη Σμαραγδένια! Ένα ταπεινό "ευχαριστώ" για τα υπέροχα δώρα που παρέλαβα από τα χρυσά χεράκια της!
Πολύ ευχάριστη όμως έκπληξη, που με συγκίνησε ιδιαίτερα, ήταν η γεμάτη παιδική αγνότητα κι ομορφιά ποιητική της συλλογή τα"115 Παιδικά Τιτιβίσματα", Ηράκλειο 1993 (Ρούλα Σμαραγδάκη).
Έτσι, οι ευχές γι' αυτά τα Χριστούγεννα ας απλωθούν σαν θερμός αέρας στην ατμόσφαιρα των ημερών μέσα από την παιδική της ψυχή, για να "χουχουλιάσουν", έστω για λίγο, οι ταλαιπωρημένες ψυχές όλων μας!
Αφιερωμένα τα "τιτιβίσματα" της Ρούλας μας και σε όλα τα παιδιά του κόσμου, ό,τι πιο αθώο έπλασε η φύση, τα οποία δυστυχώς ο άνθρωπος κακοποιεί και αλλοτριώνει όλο και περισσότερο...
"ΓΙΑΤΙ"
Μες στο μικρό μου το μυαλό μια σκέψη τριγυρίζει ένα πελώριο γιατί πολύ με βασανίζει.
Γιατί να υπάρχουνε παιδιά στον κόσμο πεινασμένα γιατί να ζουν χωρίς γονείς και να΄ναι λυπημένα.
Γιατί να υπάρχουν πόλεμοι ανθρώπους που σκοτώνουν Θεέ μου αγάπη στείλε τους, να πάψουν να μαλώνουν.
"ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ"
Τον κόσμο μας θα ήθελα χωρίς αυτό το χάλι γι' αυτό και τον ζωγράφισα με προσοχή μεγάλη.
Χρώματα έβαλα πολλά κόκκινο, μπλε και άσπρο τον έκανα και έμοιαζε μ' ένα μεγάλο άστρο.
Πράσινο μέσα έβαλα γαλάζιο έχει απ' όξω να μοιάζει ο κόσμος ήθελα μ' ένα ουράνιο τόξο.
"ΚΟΙΤΏΝΤΑΣ Τ' ΑΣΤΡΑ"
Μ' αρέσουνε να τα κοιτώ εκεί ψηλά τα άστρα μοιάζουν λουλούδια φωτεινά στου ουρανού τη γλάστρα.
Να είναι άραγε μακριά, σκέφτομαι μ' απορία θα ήθελα να πήγαινα στην πρώτη ευκαιρία.
Μ' ένα μεγάλο πύραυλο τα άστρα να γυρίσω και με μεγάλη προσοχή να τα εξερευνήσω.
Και τότε από κει ψηλά τη γη μας να κοιτάξω που μ' άστρο μοιάζει φωτεινό χαμένο μες τον ουρανό.
Φωτεινές οι ψυχές των ανθρώπων σαν τα άστρα του σύμπαντος, σαν τις καρδούλες των παιδιών!
Τις προηγούμενες μέρες "βόλταρα" κάπου μέσα στις γενιές, από τους Baby Boomers έως τη γενιά Ζ! Τυχαία έπεσα επάνω τους μέσα από κάποια ειδησεογραφική ιστοσελίδα όπου μου τράβηξε την προσοχή ο τίτλος...
Σκέφτηκα ότι δεν τη γλιτώνουμε τελικά από τίποτε! Μας φόρεσαν για ακόμη μία φορά "ταμπελίτσες" με βάση τη δεκαετία γέννησης ή της εφηβείας ή ωρίμανσης. Μάλιστα, οι απόψεις των "ειδικών" που ασχολήθηκαν με το θέμα κατά καιρούς διίστανται ως προς τα όρια κάθε γενιάς και άντε να βγάλει κανείς άκρη - αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος για τους κοινούς θνητούς να ενδιαφερθούν περισσότερο παρά μόνο όσοι έχουν όφελος εμπορικό ή οικονομικό από αυτό. Πάντως, για κάθε γενιά κατέγραψαν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της, τα οποία έχουν ως βάση τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες στις οποίες μεγάλωσαν οι εκπρόσωποί της και εν συνεχεία έδωσαν κι ένα όνομα στην καθεμία, ώστε να μην αισθάνεται καμία "αβάφτιστη"...!
Έτσι, έχουμε στη σειρά τους Baby Boomers (πίσω από αυτούς υπάρχουν κι άλλες δύο, αλλά μην το παρακάνω),τη γενιά Χ, τους Millennials και τη γενιά Ζ (προς το παρόν)!
Η πρώτη ξεκινά μετά τον πόλεμο και φτάνει μέχρι το ξεκίνημα της δεκαετίας του 1960 και λένε ότι είναι εκείνη που είδε πρώτη φορά την κατάσταση του κόσμου να βελτιώνεται, εργάστηκε πολύ και ξενιτεύτηκε γι' αυτό, αλλά πολλοί κατάφεραν να κάνουν περιουσίες (μικρές ή και τεράστιες) όμως στην πορεία κατηγορήθηκαν για υπερκαταναλωτισμό...( ; )
Η επόμενη, των Χ, είναι όσοι γεννήθηκαν κάπου από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι τις αρχές του 1980 (την περίοδο αλλαγής των κοινωνικών αξιών) και λένε ότι είναι αυτή που είχε τη λιγότερη επιτήρηση από ενήλικες σε σχέση με κάθε άλλη προηγούμενη γενιά . Βίωσε την έκρηξη της ηλεκτρονικής μουσικής, ήταν η πρώτη που έπαιξε ηλεκτρονικά παιχνίδια, έστειλε φαξ μα μεγάλωσε και ωρίμασε με το Διαδίκτυο και κράτησε πρώτη στα χέρια της κινητό τηλέφωνο. Θα πρόσθετα και κάτι, επειδή ανήκω σ' αυτή. Ότι ίσως δείχνει εντυπωσιακή συμβατότητα με οτιδήποτε καινούριο, λόγω των διαρκών αλλαγών που έβλεπε να συμβαίνουν.
Η τρίτη γενιά στη σειρά, οι Millennials, είναι όσοι γεννήθηκαν κάπου στις αρχές της δεκαετίας 1980 έως μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990 (άλλοι λένε μέχρι το 2000). Θεωρούνται πολύ μορφωμένοι μα με αβέβαιο επαγγελματικό μέλλον. Έζησαν με τον πιο έντονο τρόπο την οικονομική κρίση και γι' αυτό πολλοί μετανάστευσαν για ένα καλύτερο αύριο. Όμως λένε ότι είναι ίσως κι εκείνη που έχει εξάρτηση από το κινητό και το διαδίκτυο, με τους περισσότερους λογαριασμούς στα social media. Τη χαρακτηρίζουν ως γενιά του "εγώ" και πως ζει στον δικό της κόσμο των check-in, των selfie και των Photoshop, των like, των follower κ.ά. .
Και κλείνουμε με τη γενιά Ζ, που άλλοι την τοποθετούν μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ή αρχές του 2000 μέχρι κάπου το 2015. Λένε ότι είναι η γενιά που θα παίξει ρόλο καταλύτη στην οικονομία και θα τρίξει τα θεμέλια των παραδοσιακών επιχειρηματικών κλάδων, καθώς είναι η πιο συντηρητική γενιά σε σχέση με τα οικονομικά επιδεικνύοντας γενικά έναν πιο πρακτικό προσανατολισμό. Επιλέγει προσεχτικά πού και πώς θα ξοδέψει και κινείται σχεδόν αποκλειστικά μέσω διαδικτύου με έξυπνους τρόπους ακόμη και για να βγάλει χρήματα. Εξάλλου, είναι η γενιά που δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή δίχως την ψηφιακή κινητικότητα (αν μπορούμε να την πούμε έτσι). Μαθαίνει πολύ γρήγορα και έχει πολλαπλές δεξιότητες, τις οποίες αξιοποιεί με κάθε ευκαιρία. Όμως, είναι και η γενιά που δεν έχει αυταπάτες, αφού γνωρίζει όλη την αλήθεια για τον κόσμο, καθώς βίωσε και την οικονομική κρίση και μια πανδημία με όλα όσα την ακολούθησαν...
Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό υπάρχουν αλήθειες σε όλα τα παραπάνω (ας το κρίνει ο καθένας μέσα από τη δική του ματιά), όμως κατέληξα κάπου σ' αυτά μέσα από όσα διάβασα στο διαδίκτυο (από διαφορετικές πηγές) ή έχω παρατηρήσει η ίδια. Για μένα θεωρώ ότι άλλο είναι το σημαντικό γύρω από το θέμα των γενεών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Το πώς μπορούν να συνεργαστούν για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον αυτού του ταλαίπωρου κόσμου. Πάντως, από την εμπειρία μου, έχω την πεποίθηση ότι οι διαφορές τους είναι αυτές που παίζουν καθοριστικό ρόλο, όταν αποφασίζουν να συνεργαστούν για οποιοδήποτε σκοπό.
Είχα γράψει κάποτε εδώ ότι υπάρχουν στιγμές όπου φτάνει το θαυμαστικό ( ! ) να γίνει τελεία και παύλα ( . _ ). Φτάνει κανείς στο σημείο να χάσει τον θαυμασμό του απέναντι σε έναν άνθρωπο - όποιος κι αν είναι αυτός, σύντροφος, φίλος, συγγενής, συνάδελφος - και να θέλει να έρθει το τέλος μαζί του. Μια δυσάρεστη εμπειρία, που όμως συχνά δεν είναι δυνατή η αποφυγή της. Άραγε, το αντίστροφο μπορεί να συμβεί; Υπάρχει τρόπος να έλξει την παύλα, ώστε να επανέλθει πάνω από την τελεία; Τελικά, χωρίς τον θαυμασμό ενός προσώπου προς ένα άλλο είναι εφικτή μια όμορφη σχέση μεταξύ τους;
Πέρα από τα ερωτήματα, να και μερικές σκέψεις σχετικές με τον θαυμασμό άξιες (για μένα) να διαβαστούν: "Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να υποκλινόμαστε, η μεγαλοφυΐα, και ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να πέφτουμε στα γόνατα, η καλοσύνη." Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας "Όποιος δεν προκαλεί τον φθόνο, δεν είναι σε θέση να προκαλέσει ούτε τον θαυμασμό." Αισχύλος, 525-456 π.Χ., Αρχαίος τραγικός ποιητής "Η μετριότητα αρνείται πάντα να θαυμάσει και, συχνά, να εγκρίνει." Joseph De Maistre, 1753-1821, Γαλλοϊταλός διπλωμάτης & φιλόσοφος "Αν θέλεις να θυσιάσεις τον θαυμασμό των πολλών αντρών για την κριτική του ενός, εντάξει, παντρέψου." Κάθριν Χέπμπορν, 1907-2003, Αμερικανίδα ηθοποιός "Να μην ενδιαφέρεσαι για τον αριθμό, αλλά για την ποιότητα των θαυμαστών σου. Το να μην αρέσεις στους μικρόψυχους, αποτελεί τίτλο τιμής." Σενέκας, 4 μ.Χ-65 μ.Χ., Ρωμαίος φιλόσοφος "Θαυμάστε περισσότερο. Οι άνθρωποι δεν θαυμάζουμε αρκετά." Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1853-1890, Ολλανδός ζωγράφος "Γιατί απλά κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί, που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις, κάποτε…" Τάσος Λειβαδίτης, 1922-1988, Έλληνας ποιητής
💋 Μουσική από την πρώτη συντροφιά του Rod Stewart, τους The Faces...
