Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Ανοησία και αδιαφορία πρωταγωνίστριες

Πολλές φορές έχουμε σκεφτεί μα και συζητήσει σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει η ανοησία μα ακόμη περισσότερο η αδιαφορία του ανθρώπου προς τους άλλους. Και τα δύο μαζί αποτελούν έναν συνδυασμό ακαταμάχητο...

Αφορμή για το παραπάνω τα λόγια του Αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελου Γιανναράκη (που διάβασα πριν κάποιες μέρες), ο οποίος παρακαλεί όσους θέλησαν να δείξουν την υποτιθέμενη αλληλεγγύη τους προς τους σεισμόπληκτους συνανθρώπους τους στο Αρκαλοχώρι της Κρήτης, στέλνοντας είδη ένδυσης και υπόδησης - ο Θεός να ονομάσει κάτι τέτοιο αλληλεγγύη και προσφορά βοήθειας - να δείξουν σεβασμό προς του πληγέντες μα και σε όσους συμπαραστέκονται έμπρακτα εκεί. Ας δούμε τι γράφει χαρακτηριστικά ο Αρχιμανδρίτης:

"Αγαπητοί αδελφοί, βοηθώ τον συνάνθρωπο μου σημαίνει σέβομαι την αξιοπρέπεια του και την ανάγκη του. Μας έχετε στείλει πολλούς τόνους ρούχα άχρηστα, αποκριάτικες στολές, νυφικά, κουβέρτες σκοροφαγωμένες, φορεμένα σκισμένα καλσόν, άπλυτα εσώρουχα, σκισμένα σεντόνια, χιλιάδες παπούτσια σκισμένα. Βοηθώ σημαίνει σέβομαι όχι ξεσκαρτάρω πατάρι, ντουλάπα. Υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης. Σεβασμός. Εκατοντάδες εθελοντές προσπαθούν να ξεχωρίσουν ρούχα ενώ θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο. Σας παρακαλούμε. Μην στέλνετε κουρέλια και σκουπίδια".
 
Νομίζω ότι όσα αναφέρει τα λένε όλα!
Ίσως και να μου έμοιαζαν κάπως υπερβολικά, αν δεν είχε συμβεί να δω κάτι αντίστοιχο με τα ίδια μου τα μάτια πριν ελάχιστα χρόνια, όταν συμμετείχα σε προσπάθεια συλλογής αγαθών, προκειμένου να βοηθηθούν συνάνθρωποί μας σε δύσκολες στιγμές της ζωής τους. 
Άραγε, τι να σχολιάσει κανείς έπειτα από τέτοιες συμπεριφορές; Πώς να μη βρισκόμαστε σε αυτά τα χάλια ως κοινωνία, σαν λειτουργούμε έτσι απέναντι στη δυστυχία του Άλλου; Μην απορούμε καθόλου, γιατί φτάσαμε ως εδώ...

Τα παρακάτω ίσως έχουν να προσθέσουν κάτι χρήσιμο...




@ Λίγη μουσική μπορεί να μας σώσει!





8 σχόλια:

  1. Πωπωπωπω εντάξει δεν έχουμε ...σωτηρία μιλάμε Γλαύκη!
    Ο άνθρωπος, ο δεσπότης αγανάκτησε και με το δίκιο του! Κάποιοι λοιπόν θεωρούν την υλική βοήθεια αφορμή για απόθεση σκουπιδιών στους ...άλλους, σε αυτούς που υποτίθεται θέλουν να βοηθήσουν. Έτσι ξεφορτώνουν τα σκουπίδια τους στον συνάνθρωπό τους.
    Τι να πω! Ως που φτάνει η αναισθησία είναι πράγματι φοβερό.
    Καλησπέρα καλή μου φίλη. Καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα, Γιάννη μου.
      Απαντώ καθυστερημένα, λόγω αρκετών υποχρεώσεων.
      Δυστυχώς, όσοι δεν έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση - από ανάγκη να δέχονται την όποια βοήθεια - δεν μπορούν να αντιληφθούν πόση θλίψη προστίθεται στην ψυχή τους, όταν βλέπουν ότι τους αντιμετωπίζουν ως κάδο απορριμάτων.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Την είδηση αυτή την είχα διαβάσει κι είχα εξοργιστεί γιατί το έχω ζήσει κι εγώ. Σε δομή προσφύγων στο Γαλάτσι είχα ακούσει απίστευτα πράγματα απ' τους εθελοντές που συγκέντρωναν και ταξινομούσαν τα ρούχα. Από κεραμίδια, σημαίες κι αποκριάτικες στολές, μέχρι σέξι εσώρουχα και μίνι φούστες. Κι όλοι αυτοί οι ανίεροι, το παίζουν και καλοί χριστιανοί και είναι ήσυχοι με την (ανύπαρκτη) συνείδησή τους. Απλά, ξεσκαρτάρουν τις ντουλάπες τους κι αντί για τους κάδους σκουπιδιών, τα πετούν στα "σκυλιά".
    Καλό μήνα Γλαύκη μου κι ας κρατήσουμε σε πλήρη λειτουργία το μυαλό, την ψυχή και την ανθρωπιά μας♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πια ανθρωπιά τελικά; Τι σημαίνει για τον καθένα αυτή η λέξη; Ο καθένας βρίσκεται στη κοσμάρα του κι αν προσφέρει βοήθεια κάποια στιγμή μπορεί να το κάνει διότι είναι "μόδα" ή θα έχει την αποδοχή της μικροκοινωνίας στην οποία ζει. Με λίγα λόγια δεν το αισθάνεται, για να το πράξει.
      Καλό μήνα, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  3. Ετσι ακριβώς ήταν όπως το είπε ο αρχιμανδρίτης Γλαύκη μου δεν έλεγε υπερβολές δυστυχώς ο εγγονός μου που ήταν εθελοντής εκεί τα είδε με τα μάτια του...άσε δε που είχε βγεί και στο ραδιόφωνο και στα κανάλια τα κρητικά και το έλεγε...
    Πόσο χαμηλά να πέσουμε πια; δεν υπάρχει ίχνος αλληλεγγύης σε τέτοιες πράξεις Γλαύκη μου!! τι να πει κανείς; δεν υπάρχουν λόγια για να της χαρακτηρίσουμε.
    Να είσαι καλά και σου εύχομαι να έχεις ένα όμορφο μήνα... καλό σου ξημέρωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά από το σχόλιό σου δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
      Το σίγουρο είναι ότι δεν πάμε καλά. Κάποτε οι άνθρωποι ζούσαν στην ανέχεια και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο με το ελάχιστο που είχαν και με σεβασμό.
      Καλό μήνα, Ρούλα μου.

      Διαγραφή
  4. Η δική μου άποψη είναι λίγο διαφορετική. Ο καθένας στέλνει ότι έχει. Δεν έχουν όλοι την οικονομική άνεση να αγοράσουν καινούργια ούτε για τον εαυτό τους πόσο μάλλον για ξένους. Το ότι στέλνω πχ ένα νυφικό ίσως δηλώνει αφέλεια της σκέψης " δε βαριέσαι κάπου ίσως χρησιμοποιηθεί". Μη ξεχνάμε ότι στους πολέμους έραβαν εσώρουχα κόβοντας τις σημαίες. Δε συμφωνώ με αυτού του είδους του μπούλινγκ ενάντια στους ανθρώπους που στέλνουν λάθος πράγματα. Για μένα παραμένει "καλή θέληση". Το προτιμώ από την αδιαφορία, ωστόσο κανέναν δεν κατακρίνω. Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχήν, θα ήθελα να πω ότι καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιούμε ορολογία που δεν την γνωρίζουμε καλά, για να χαρακτηρίσουμε τα λόγια κάποιου άλλου ή την άποψή του. Φυσικά αναφέρομαι στη λέξη "μπούλινγκ" που ανέφερες παραπάνω.
      Η "καλή θέληση" πρέπει να έχει και μια βάση πρακτική και τη λογική πίσω της, αν όχι την ενσυναίσθηση.
      Αν ήσουν στη θέση εκείνου που δέχεται τη βοήθεια, θα σου άρεσε να λάβεις βρώμικα βρακιά ή σώβρακα; Ή βρώμικα και σκισμένα σεντόνια;
      Αν πάλι συμμετείχες στην προσφορά βοήθειας, θα έστελνες ποτέ τα λερωμένα σου εσώρουχα;
      Αλήθεια, συμμετείχες ποτέ σε μια τέτοια προσπάθεια;
      Όσον αφορά στην προσφορά βοήθειας σε καιρό πολέμου, συμφωνώ με αυτό που περιγράφεις, διότι έχω μαρτυρίες από δικούς μου ανθρώπους. Όμως κανείς δεν είπε ποτέ για βρώμικα πράγματα ή σκουπίδια.
      Δεν χρειάζεται επίσης να δώσει κάποιος βοήθεια αγοράζοντας πράγματα, μα διαλέγοντας κάτι από τόσα που στέκονται άχρηστα σε μια ντουλάπα, γνωρίζοντας ότι κάπου θα χρησιμεύσουν, σεβόμενος τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει εκείνος που έχει πληγεί.

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.