Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024

Ένα χιούμορ έχουμε, μην το χάσουμε!

Μικρές ανάσες με χιούμορ - ακόμα κι αν μοιάζει τετριμμένο ή απλοϊκό!

Αναγκαίο στην καθημερινότητα όπως οι ... ανάσες!

Να μερικά ανώνυμα που πέτυχα σε μια γύρα στο διαδίκτυο και τα παραθέτω ατάκτως, δίχως συγκεκριμένη ροή μα με απόλυτη ελευθερία...


"Γιατί οι άντρες κυνηγούν γυναίκες που δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να τις παντρευτούν; Για τον ίδιο λόγο που οι σκύλοι κυνηγούν αυτοκίνητα που δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να τα οδηγήσουν."

"Η διαφορά ανάμεσα στη συμμετοχή και στη δέσμευση είναι σαν τα αυγά με μπέικον. Η κότα συμμετέχει, το γουρούνι δεσμεύεται."

"Τα μικρά κορίτσια αγαπούν τις κούκλες, τα μικρά αγόρια αγαπούν τα στρατιωτάκια. Τα μεγάλα κορίτσια αγαπούν τα στρατιωτάκια, τα μεγάλα αγόρια αγαπούν τις κούκλες."

"Γιατί στους τυφώνες δίνονται γυναικεία ονόματα;
Γιατί έρχονται θερμοί και υγροί και φεύγουν με σπίτια και αυτοκίνητα."

"Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας «δεν θα πετύχω, δεν θα πετύχω». Προτιμότερη είναι η θετική στάση: «θα αποτύχω, θα αποτύχω»."

"Προκατειλημμένος είναι κάποιος που είναι πολύ ξεροκέφαλος για να δεχτεί τη γνώμη μου."

"Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Tο προσπάθησα, αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά."

"Δεν έχω κοιλιά, έχω ένα προστατευτικό στρώμα γύρω από τους γραμμωμένους κοιλιακούς μου μύες."

"Ο άνθρωπος παντρεύεται από έλλειψη γνώσης, χωρίζει από έλλειψη υπομονής και ξαναπαντρεύεται από έλλειψη μνήμης."

"Ποιο είναι το χειρότερο: η άγνοια ή η αδιαφορία;
Ποιος ξέρει…τι με νοιάζει…"

"Αν δεις άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, να είσαι βέβαιος πως αυτή είναι η μόνη μεγάλη ιδέα που πέρασε ποτέ από το μυαλό του."

"Ποτέ μη μαλώνεις με έναν χαζό. Σε κατεβάζει στο δικό του επίπεδο και σε νικάει λόγω μεγαλύτερης εμπειρίας."

"Αν ο Θεός ήθελε να παίρνουμε τη ζωή στα σοβαρά, δεν θα μας είχε δώσει την αίσθηση του χιούμορ."

 

Γι' αυτό δεν χάνουμε το χιούμορ μας με τίποτα, ό,τι κι αν συμβαίνει! Αν το χάσουμε κι αυτό, τότε χαθήκαμε τελείως!


😎 Εικόνα και μουσική άσχετα με το θέμα, όμως τα επέλεξα γιατί απλά μου άρεσαν - ελεύθερα κι ωραία!

 




Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2024

Αγάπη για έναν κόσμο καλύτερο...(;)


Σε αυτή την ανάρτηση λίγα λόγια και καλά με ισχυρό και ηχηρό μήνυμα, θα έλεγα, από τον Μπρεχτ...

"Xρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν’ αλλάξεις:
Oργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάχτηση.
Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά.
Ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία.
Kατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου.
Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς
την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε."

                            Aπό το θεατρικό έργο «H απόφαση» – Die Massnahme -, 1930 
                                                (Μετάφραση Μάριου Πλωρίτη)


Κι αν αγαπάμε αυτόν τον κόσμο που μας φιλοξενεί για κάποιο διάστημα, ας μην λησμονούμε ότι:

"Αγάπη είναι η επιθυμία να θέλεις να δίνεις κι όχι να παίρνεις."

                                       Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κόυνερ


Τελικά, τον αγαπάμε; Και αν ναι, πόσο;
Οι πράξεις είναι αυτές που το αποδεικνύουν πάντα...
 
 

 


Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2024

Μήπως μετατρεπόμαστε σε βλάκες;

Ο τίτλος δεν είναι διόλου τυχαίος, καθώς με τόσα ανώμαλα, εξόφθαλμα και παράλογα που εξελίσσονται καθημερινά στον τόπο μας με τρομακτική θρασύτητα και χοντροκοπιά, εμείς παραμένουμε σταθερά ακλόνητοι, ακίνητοι, μπορεί και μαρμαρωμένοι σαν τον θρυλικό βασιλιά. 

Βρε, τελικά μήπως δεν πάμε και τόσο καλά. Μήπως, λέω εγώ τώρα, μήπως από την πολλή ιδιώτευση εξασθένησε το πνεύμα (με υπαρκτό τον κίνδυνο της πλήρους εξαφάνισης) και έφτασαν να παραλύουν όλο και περισσότερο ακόμα και τα αντανακλαστικά μας;

Ο ιδιώτης με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου είναι εκείνος που απέχει από οποιαδήποτε δημόσια δραστηριότητα και ασχολείται μόνο με όσα αφορούν στον προσωπικό του βίο. Στην Αρχαία Ελλάδα ο ιδιώτης θεωρούνταν άχρηστος και ήταν ανεπίτρεπτο να μην συμμετέχει κάποιος στα κοινά, αφού αυτόματα κάτι τέτοιο έδειχνε αμορφωσιά κι έλλειψη παιδείας.

Έλα μου όμως που, δίχως να το πάρουμε είδηση, μάλλον καταλήξαμε σε άριστους ιδιώτες και άχρηστους πολίτες. Γιατί δεν εξηγείται όλο αυτό που συμβαίνει, μια και είτε αισθάνεται κανείς βλάκας με όσα ακούν τ' αυτιά του και βλέπουν τα μάτια του είτε είναι βλάκας σε αυτή την χώρα! 

Το χειρότερο είναι ότι ο ιδιώτης περνιέται και για έξυπνος στον τόπο μας, αφού κοιτά αποκλειστικά τα ατομικά του συμφέροντα και δικαιώματα και ειδικά την περιουσία του και αδιαφορεί παντελώς για την ποιότητα ζωής της κοινωνίας στην οποία υπάρχει. Το "σπιτάκι" του και το "παιδάκι" του να μην πειραχτεί, ενώ τα υπόλοιπα στα π@$@ρ#@ του (που δεν έχει κιόλας)...

Φυσικά και οφείλει ο καθένας μας να κοιτάξει τα του οίκου του και να παλέψει γι' αυτά, αλλά να μην ξεχνιέται μόνο εκεί, διότι θα τον θεωρούν βλάκα και θα του το αποδεικνύουν κάθε μέρα όλοι αυτοί που επιθυμούν να ελέγχουν την ζωή του με κάθε τρόπο.