Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023

Σοβαρότης και ορατότης μηδέν

"Σοβαρά μιλάς τώρα;", θα μπορούσε να λέει κάποιος για όσα ακολουθούν. Ίσως ναι ίσως όχι, όπως θέλει το βλέπει κανείς. Περί σοβαρότητας ο λόγος σε αντίθεση με τη σοβαροφάνεια.

Έπηξε ο κόσμος μας από σοβαροφανείς ανθρώπους, οι οποίοι πολύ θα επιθυμούσαν να είναι σοβαροί μα δεν τους βγαίνει. Υποκρίνονται τους σοβαρούς καλυμμένοι πίσω από λόγια, πράξεις, στάσεις δήθεν σοβαρές, έτσι για να φαίνεται ότι έχουν κύρος και στέκονται πιο ψηλά από άλλους, ότι κατέχουν όλη την αλήθεια - μόνο που κρύβονται πίσω από "παραμύθια"!

Τα ελαφρά πράγματα (κατ' αυτούς) αποδιώχνονται μακριά, γιατί θα καταστρέψουν το σούπερ καλοστημένο image τους! Οφείλουν στον εαυτό τους να επιτρέπουν προς τα έξω αυστηρά και μόνο την εικόνα "βαρύ πεπόνι" όπου αστειάκια δεν χωρούν, καθότι αυτοί είναι "σοβαροί" άνθρωποι και οι υπόλοιποι γελοίοι, επιπόλαιοι, κατώτεροι.

Παραστουμπώθηκε επίσης από δαύτους η πολιτική ηγεσία του τόπου εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οπότε και η ορατότης παραμένει στο μηδέν όμοια με τη σοβαρότητά τους. Είναι όλοι τους ενός άλλου επιπέδου όπου η "πλέμπα"  δε διαθέτει το υπόβαθρο και την ανάλογη εφυία για να τους φτάσει...

Να αφορούσε όμως μόνο στην πολιτική ηγεσία η περίφημη σοβαροφάνεια ίσως και να είχαμε μια περισσότερη ορατότητα. Δυστυχώς, μεγάλο πλήθος ακολουθεί ή μιμείται αυτά τα πατήματα, τα οποία μετατρέπονται σε στραβοπατήματα που οδηγούν στο τίποτα. Διανοούμενοι, πολιτικοί, τεχνοκράτες, επιχειρηματίες κι άλλοι στέκονται γύρω μας ψυχικά ανέραστοι και διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον μας. Το γέλιο τους είναι μορφασμός, καθώς δεν καταλαβαίνουν τα ανάλαφρα χωρατά σε συντροφιές με ζωντάνια. Εκείνοι είναι χωμένοι στο σφιχτοπλασμένο "μπετόν" τους ακέραιοι και πολύ δήθεν, μωρ' αδερφάκι μου, και...ουφ, πόσο βαρετοί.

Σε σχέση με τη σοβαροφάνεια η πραγματική σοβαρότητα εκφέρεται ως ελαφράδα, δεν τονίζει την ύπαρξή της. Ο σοβαρός άνθρωπος ξέρει να παλεύει χωρίς τυμπανοκρουσίες, να κάνει πράξη τα λόγια του, ξέρει να μετρά τη ζωή δίχως συμπλέγματα κατωτερότητας, ανωτερότητας ή άλλα, τολμά να "τσαλακωθεί", να εκφράσει την ψυχή του και την αλήθεια των συναισθημάτων του. Μπορεί να συναναστραφεί με καθαρή ψυχή όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις οικονομικές, κοινωνικές, φυλετικές ή άλλες. Δεν υπάρχουν για εκείνον μάσκες, διότι δεν τις έχει ανάγκη. Η σοβαροφάνεια από την άλλη οδηγεί σε απώλεια του εαυτού, αφού δεν του επιτρέπει να διεκδικήσει με ειλικρίνεια όσα κατά βάθος νιώθει, επιθυμεί, πιστεύει ή θα ήθελε αληθινά.

Όπως λέει και ο λαός "το ράσο δεν κάνει τον παπά", οπότε ας δοθεί τόπος σε οτιδήποτε βρίσκεται επιμελώς κρυμμένο πίσω από αυτό. Τότε ο μετρητής της ορατότητας θα ξεκολλήσει από το μηδέν και δε θα χρειάζεται να αναφωνούμε "όχι άλλο κάρβουνο" σαν τον πρωταγωνιστή της ελληνικής ταινίας με τίτλο "Ορατότης μηδέν" του Ν. Φώσκολου, στην οποία η παραμέληση του πλοίου από τους ιδιοκτήτες οδήγησε στο ναυάγιό του.


👀 Μουσικούλα από δύο συμπαθητικά κορίτσια - το ένα μεγαλύτερο, το άλλο στο άνθος της - που θα μας συντροφέψουν εναλλάξ...






Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

Για τους ξεροκέφαλους καμία άνοδος

"Δεν ξέρω τι είναι, αλλά είμαι εναντίον του.", είπε ο Γκρινιάρης στην ταινία "Χιονάτη" (1937)!

Μια φράση που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τον ξεροκέφαλο άνθρωπο, ο οποίος επιλέγει να παραμένει στάσιμος, να μην προσφέρει τη δυνατότητα στον νου του για άνοδο στην πνευματική "σκάλα". Συχνά μπορεί όλοι μας να πεισμώνουμε για κάτι, ενώ κατά βάθος έχουμε άδικο ή ακολουθούμε κάποια διαδρομή εκ των πραγμάτων εσφαλμένη παρά ταύτα επιμένουμε σ' αυτή από εγωισμό, αδυναμία αποδοχής του λάθους ή για διάφορους άλλους λόγους. Δε σημαίνει όμως ότι είμαστε γενικά ξεροκέφαλοι άνθρωποι. Εκείνοι που όντως είναι, λειτουργούν κατά αυτό τον τρόπο παντού και για τα πάντα. Δυστυχώς, υπάρχουν πάρα πολλοί τους οποίους συναναστρεφόμαστε είτε επαγγελματικά είτε προσωπικά και κάνουν τη ζωή μας δύσκολη ή ακόμη χειρότερα υπάρχουν κι εκείνοι οι ξεροκέφαλοι που έχουν δύναμη κι εξουσία και αποφασίζουν για εμάς (μα κι εκείνοι που με την ψήφο τους μας οδηγούν σ' αυτούς...), προκαλώντας ενίοτε την καταστροφή.

Αρχικά, σκέφτηκα να γράψω κι άλλα δικά μου πάνω στο θέμα, όμως επειδή αγαπώ επίσης πολύ να μιλώ μέσα από γνωμικά ή φράσεις του λαού, άλλαξα γνώμη και θα συνεχίσω με μερικές ίσως ενδιαφέρουσες επιλογές που έκανα πάνω στο θέμα...

Ξεκινώ με τον δικό μας αρχαιούλη, τον σπουδαίο Θεμιστοκλή, που είπε το γνωστό "Πάταξον μεν, άκουσον δε." και... ευτυχώς τον άκουσαν!

Και ο ατρόμητος Ναπολέων Βοναπάρτης έδωσε το τραγικό σύνθημα... "Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου."

Μα ο αγαπημένος Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ θα μπορούσε να του απαντά..."Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος."!

Συμπληρώνει τη σκέψη του Γάλλου ο Γερμανός φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενάουερ επισημαίνοντας ότι "Η ισχυρογνωμοσύνη είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας της θέλησης να υποκαταστήσει δια της βίας τη νοημοσύνη."...

Κι ένας ακόμη Γάλλος νομπελίστας συγγραφέας ο Ρομαίν Ρολάν έρχεται να πει μάλλον το αυτονόητο "Είναι αδύνατη η συζήτηση με κάποιον που προσποιείται πως δεν ψάχνει την αλήθεια αλλά την κατέχει ήδη."

Κάτι ενδιαφέρον σημείωσε ο Ισπανός συγγραφέας  Baltasar Gracian πως "Μην υποστηρίζεις τη λάθος πλευρά ενός επιχειρήματος μόνο και μόνο επειδή ο αντίπαλός σου υποστηρίζει τη σωστή."! Σωστός!

Όμως, όπως αναφέρει και ο Αμερικανός πολιτικός σχολιαστής Thomas Sowell "Είναι συνήθως μάταιο να προσπαθείς να μιλήσεις με στοιχεία και γεγονότα σε ανθρώπους που διακατέχονται από μια αίσθηση ηθικής υπεροχής μέσα στην άγνοιά τους."! Βέβαια, ίσως να μην υπάρχει πάντα άγνοια αλλά ιδιοτέλεια...

Επιμένω πάντως ότι τη μεγαλύτερη σοφία την είχε πάντα ο λαός και τα λέει απλά και σταράτα, όπως ακολουθούν και πάντα για όσους είναι έτοιμοι να ακούσουν...

"Βάστα τα γινάτια σου να μη σου βγουν τα μάτια σου."

Γιατί ως γνωστόν... "Το γινάτι βγάζει μάτι"!

Όμως, "Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα."!

Και κλείνοντας, ας θυμόμαστε ότι "Έχει ο καιρός γυρίσματα να πληρωθούν τα πείσματα."...

Αυτά τα ωραία κι άλλα δεν έχει!


😎 Μουσική κάπως γλυκιά μήπως και μαλακώσει η ακαμψία των απανταχού ξεροκέφαλων... λέμε τώρα!


 



 Πηγή των όσων ανέφερα παραπάνω: Γνωμικολογικόν


Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023

"It’s still the same old story"

Ετούτη η ανάρτηση δημιουργήθηκε με αυθορμητισμό από μέρους μου και μόνο για ψυχαγωγικούς λόγους, όπως λέμε κοινώς, για να διασκεδάσουμε κάπως την πίκρα μας, να χαμογελάσουμε λιγάκι μέσα σε όσα αηδιαστικά συμβαίνουν. Γι' αυτό τον σκοπό επέλεξα αξέχαστες ατάκες από γνωστές κινηματογραφικές παραγωγές, δημιουργώντας έναν φανταστικό διάλογο, ας πούμε με μικρά υπονοούμενα για την πολιτική και κοινωνική μας πραγματικότητα, δίχως αναφορά ονομάτων (ονόματα δε λέμε, "προσωπικότητες" δε θίγουμε)! Η εναλλαγή των προσώπων που συνομιλούν αποτυπώνεται με διαφορετικά χρώματα μόνο.


"Well, let me tell you something, mister"   (Breakfast at Tiffanys)

"You can’t handle the truth"   (A few good men)

"You talkin’ to me?"   (Taxi driver)

"Here’s looking at you kid"   (Casablanca)

"I ‘ll be back"   (Terminator)

"Frankly my dear, I don’t give a damn"   (Gone with the Wind)

"My Precious"   (Lord of the Rings)

"This is Sparta"   (300)

"I’m the king of the world"   (Titanic)

"Bond. James Bond"   (James Bond)

"We'll always have Paris"   (Casablanca)

"You're gonna need a bigger boat"   (Jaws)

"May the force be with you"   (Star Wars)

"Run Forrest, run!"   (Forrest Gump)

"Say “Hello” to my little friend"   (Scarface)

 

 

"Play it, Sam. Play "As Time Goes By"   (Casablanca)