"Σοβαρά μιλάς τώρα;", θα μπορούσε να λέει κάποιος για όσα ακολουθούν. Ίσως ναι ίσως όχι, όπως θέλει το βλέπει κανείς. Περί σοβαρότητας ο λόγος σε αντίθεση με τη σοβαροφάνεια.
Έπηξε ο κόσμος μας από σοβαροφανείς ανθρώπους, οι οποίοι πολύ θα επιθυμούσαν να είναι σοβαροί μα δεν τους βγαίνει. Υποκρίνονται τους σοβαρούς καλυμμένοι πίσω από λόγια, πράξεις, στάσεις δήθεν σοβαρές, έτσι για να φαίνεται ότι έχουν κύρος και στέκονται πιο ψηλά από άλλους, ότι κατέχουν όλη την αλήθεια - μόνο που κρύβονται πίσω από "παραμύθια"!
Τα ελαφρά πράγματα (κατ' αυτούς) αποδιώχνονται μακριά, γιατί θα καταστρέψουν το σούπερ καλοστημένο image τους! Οφείλουν στον εαυτό τους να επιτρέπουν προς τα έξω αυστηρά και μόνο την εικόνα "βαρύ πεπόνι" όπου αστειάκια δεν χωρούν, καθότι αυτοί είναι "σοβαροί" άνθρωποι και οι υπόλοιποι γελοίοι, επιπόλαιοι, κατώτεροι.
Παραστουμπώθηκε επίσης από δαύτους η πολιτική ηγεσία του τόπου εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οπότε και η ορατότης παραμένει στο μηδέν όμοια με τη σοβαρότητά τους. Είναι όλοι τους ενός άλλου επιπέδου όπου η "πλέμπα" δε διαθέτει το υπόβαθρο και την ανάλογη εφυία για να τους φτάσει...
Να αφορούσε όμως μόνο στην πολιτική ηγεσία η περίφημη σοβαροφάνεια ίσως και να είχαμε μια περισσότερη ορατότητα. Δυστυχώς, μεγάλο πλήθος ακολουθεί ή μιμείται αυτά τα πατήματα, τα οποία μετατρέπονται σε στραβοπατήματα που οδηγούν στο τίποτα. Διανοούμενοι, πολιτικοί, τεχνοκράτες, επιχειρηματίες κι άλλοι στέκονται γύρω μας ψυχικά ανέραστοι και διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον μας. Το γέλιο τους είναι μορφασμός, καθώς δεν καταλαβαίνουν τα ανάλαφρα χωρατά σε συντροφιές με ζωντάνια. Εκείνοι είναι χωμένοι στο σφιχτοπλασμένο "μπετόν" τους ακέραιοι και πολύ δήθεν, μωρ' αδερφάκι μου, και...ουφ, πόσο βαρετοί.
Σε σχέση με τη σοβαροφάνεια η πραγματική σοβαρότητα εκφέρεται ως ελαφράδα, δεν τονίζει την ύπαρξή της. Ο σοβαρός άνθρωπος ξέρει να παλεύει χωρίς τυμπανοκρουσίες, να κάνει πράξη τα λόγια του, ξέρει να μετρά τη ζωή δίχως συμπλέγματα κατωτερότητας, ανωτερότητας ή άλλα, τολμά να "τσαλακωθεί", να εκφράσει την ψυχή του και την αλήθεια των συναισθημάτων του. Μπορεί να συναναστραφεί με καθαρή ψυχή όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις οικονομικές, κοινωνικές, φυλετικές ή άλλες. Δεν υπάρχουν για εκείνον μάσκες, διότι δεν τις έχει ανάγκη. Η σοβαροφάνεια από την άλλη οδηγεί σε απώλεια του εαυτού, αφού δεν του επιτρέπει να διεκδικήσει με ειλικρίνεια όσα κατά βάθος νιώθει, επιθυμεί, πιστεύει ή θα ήθελε αληθινά.
Όπως λέει και ο λαός "το ράσο δεν κάνει τον παπά", οπότε ας δοθεί τόπος σε οτιδήποτε βρίσκεται επιμελώς κρυμμένο πίσω από αυτό. Τότε ο μετρητής της ορατότητας θα ξεκολλήσει από το μηδέν και δε θα χρειάζεται να αναφωνούμε "όχι άλλο κάρβουνο" σαν τον πρωταγωνιστή της ελληνικής ταινίας με τίτλο "Ορατότης μηδέν" του Ν. Φώσκολου, στην οποία η παραμέληση του πλοίου από τους ιδιοκτήτες οδήγησε στο ναυάγιό του.
👀 Μουσικούλα από δύο συμπαθητικά κορίτσια - το ένα μεγαλύτερο, το άλλο στο άνθος της - που θα μας συντροφέψουν εναλλάξ...
