Ήρθα να μοιραστώ κάτι που νομίζω έχει παρατηρηθεί από πολλούς και δεν είναι μόνο δική μου αίσθηση. Όλο και περισσότερο διαπιστώνω με ανησυχία και πίκρα πώς γύρω μας οι άνθρωποι διακατέχονται από μια ανισορροπία στα μυαλά μα και επιθετική συμπεριφορά ή σε άλλες περιπτώσεις αδιάφορη στάση ή και αναισθησία απέναντι στον πόνο του διπλανού τους.
Κάτι που έρχεται στην επιφάνεια μέσα από τα νέα που ακούει κανείς ή διαβάζει καθημερινά, αλλά και από όσα πιθανόν βιώνει σε συναναστροφές του στην εργασία του, στην αγορά, σε παρέες.
Μοιάζει η ψυχή αρκετών ανθρώπων να έχει κλείσει ερμητικά τις πόρτες της στον έξω κόσμο. Η ανθρωπιά απέκτησε μια πρόθεση εμπρός της κι μεταλλάχτηκε σε απανθρωπιά. Άγχος, φόβος, στενοχώρια, και πολλά κόμπλεξ συντροφιά τους μετέτρεψαν την κοινωνία σε ένα ασθενή που γιατρειά δε βρίσκει. Με κλειστές ψυχές σέρνονται όπου τους τραβά η αλυσίδα κάποιων επιτήδειων που τους έπεισαν ότι έτσι έχουν τα πράγματα.
Άφησε ο άνθρωπος τη λήθη να τον νικήσει, καθώς αγνοεί ότι η δύναμη είναι στο ίδιο το μυαλό του και την ψυχή του. Κλειδί στην ιστορία είναι η αποδοχή των ατελειών του, ώστε να μην μπορεί κανείς να τις χρησιμοποιήσει εναντίον του ή τελοσπάντων να δυσκολευτεί να το πράξει.. Η χαμηλή αυοεκτίμηση έχει αναλάβει ρόλο βασικό σε όλη την ιστορία. Εκείνη είναι υπεύθυνη που ο άνθρωπος είτε μένει απαθής είτε επιτίθεται, ταπεινώνει, πληγώνει, εκμεταλλεύεται τους άλλους.
'Οταν αναγνωρίζει ο άνθρωπος ότι είναι ατελής - μέσα στην τελειότητα της φύσης της οποίας αποτελεί δημιούργημα και μέρος - και έχει αποδεχτεί τις ιδιαίτερες προσωπικές τους αδυναμίες, τότε μπορεί να διαχωρίσει τη θέση του από κάθε άλλον που επιδιώκει να τον κάνει όμοιο του ή να τον χειραγωγήσει με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτή η αποδοχή μπορεί να τον οδηγήσει στην ελευθερία και κατ' επέκταση στην κατάλληλη αντιμετώπιση πρώτα απ' όλα του ίδιου του του εαυτού μα και όσων επηρεάζουν την ζωή του με αρνητικό τρόπο.
Γλαύκη μου σε ακολουθώ μεγάλο διάστημα τώρα.παρατηρω πόσο ταυτίζονται οι απόψεις σου με μένα.σε ευχαριστώ για την όμορφη ροή της σκέψης σου.να έχεις μια καλή ημέρα α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ πολύ, Ευγενία (αν δεν κάνω λάθος)!
ΔιαγραφήΑισθάνεται κανείς όμορφα όταν βρίσκει απόψεις να ταυτιστεί. Είναι μια ανακούφιση κι αυτό μέσα σε τόσες δυσκολίες.
Να περνάς όποτε θες και να σχολιάζεις όποτε κάνεις κέφι! Χαρά μου!
Γλαύκη, δεν έχεις άδικο. Ισχύει η παρατήρησή σου. Η κοινωνία κάνει βήματα προς τα πίσω και αυτό δεν είναι ξεκομμένο από τις πολιτικές της επιλογές. Δεν είναι ίδια η ελληνική κοινωνία σήμερα με αυτήν π.χ. της μεταπολίτευσης, στα πρώτα χρόνια. Η υποχώρηση των προοδευτικών ιδεών, το χτύπημα των ριζοσπαστικών ιδεολογιών, έχουν οδηγήσει στην επικράτηση αυτής της παρακμής και της κενότητας που παρατηρείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, κακά τα ψέματα, Γλαύκη μου. Όλα είναι θέμα ιδεολογικών συσχετισμών μέσα σε μια κοινωνία.
Συνεπώς η όποια αλλαγή δεν θα έρθει μόνη της αλλά θα είναι προϊόν διεργασιών, πολλές φορές επώδυνων.
Καλησπέρα καλή μου φίλη.
Αυτό το προς τα πίσω σε συνδυασμό με πολλά καινούρια που έχουν εμφανιστεί είναι που με τρομάζει! Η συνύπαρξη όλων αυτών είναι εκρηκτικό υλικό, έτοιμο να καταστρέψει ό,τι βρεθεί εμπρός του.
ΔιαγραφήΤο σίγουρο είναι πως η όποια αλλαγή επιτευχθεί θα είναι επώδυνη. Μόνο έτσι γίνεται με τα θεριά.
Πόσο γερό στομάχι πρέπει να έχουμε για όσα θα συμβούν;