Τελικά θα προτιμήσω να εκφράσω κάποια από αυτά που ήθελα να πω στο κείμενο που όλο υποσχόμουν, και δεν πρόφταινα να γράψω, μέσα από τα παρακάτω (αισθάνομαι ότι δεν θέλω να πω τίποτε άλλο μετά από τόσες συζητήσεις που έχω κάνει αυτές τις μέρες) :
"Σ' ένα δωμάτιο που όλοι κραυγάζουν, δεν υπάρχει χώρος για επιχείρημα. Η Ελλάδα σήμερα είναι ένα τέτοιο δωμάτιο".
Αυτά είναι λόγια δανεικά από ένα σχόλιο του φίλου Μαζεστίξ στο δικό του ιστολόγιο Τοίχο-Τοίχο. Πόση αλήθεια κρύβουν άραγε για τον τόπο μας; Φυσικά όχι μόνο για το σήμερα αλλά πάντα.
"Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας
τη δροσιά του πεύκου πιο δύσκολα κάθε μέρα,
κολυμπώντας στα νερά τούτης της θάλασσας
κι εκείνης της θάλασσας
χωρίς αφή
χωρίς ανθρώπους
μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας
ούτε δική σας."
(Από το "Μυθιστόρημα" του Σεφέρη, 1934.)
Ο Σεφέρης έζησε κρίσιμες ιστορικές στιγμές της πατρίδας μας και μέσα από τα γραπτά του διακρίνεται η φωνή ενός υπεύθυνου και ισορροπημένου πολίτη, που αναζητούσε με πάθος την εξέλιξη των ατόμων και των εθνών. Πού να τη βρει όμως;
Πόσο θλιβερό είναι να μην μπορούμε να αντιληφθούμε ότι μόνοι μας θα διατηρήσουμε την ελπίδα, μόνοι μας θα στηρίξουμε τον τόπο μας κι εμείς οι ίδιοι είμαστε η σωτηρία μας - με όποιο κόστος, αρκεί να το διακρίνουμε και να το θελήσουμε πραγματικά, μακριά από την ιδιοτέλεια και τον φόβο.
Είμαστε μόνοι και υπεύθυνοι για κάθε μας προσπάθεια, επιλογή, για κάθε δράση (ωφέλιμη ή βλαβερή για μας ή τους άλλους) ή για την αδράνεια που δείξαμε και δείχνουμε ή ακόμα χειρότερα για την αδιαφορία ή την μεταφορά ευθυνών.
Σωτήρες δεν υπάρχουν παρά μόνο στα παραμύθια.
Η σωτηρία μας είμαστε εμείς.
Την θέλουμε; Και πόσο;
@ Μου άρεσε σήμερα που το διάβασα και το προτείνω. Με ψυχραιμία και χιούμορ επίσης λέει κάποιες αλήθειες ο Κούνελος της μπλογκογειτονιάς:
Αυτά είναι λόγια δανεικά από ένα σχόλιο του φίλου Μαζεστίξ στο δικό του ιστολόγιο Τοίχο-Τοίχο. Πόση αλήθεια κρύβουν άραγε για τον τόπο μας; Φυσικά όχι μόνο για το σήμερα αλλά πάντα.
"Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας
τη δροσιά του πεύκου πιο δύσκολα κάθε μέρα,
κολυμπώντας στα νερά τούτης της θάλασσας
κι εκείνης της θάλασσας
χωρίς αφή
χωρίς ανθρώπους
μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας
ούτε δική σας."
(Από το "Μυθιστόρημα" του Σεφέρη, 1934.)
Ο Σεφέρης έζησε κρίσιμες ιστορικές στιγμές της πατρίδας μας και μέσα από τα γραπτά του διακρίνεται η φωνή ενός υπεύθυνου και ισορροπημένου πολίτη, που αναζητούσε με πάθος την εξέλιξη των ατόμων και των εθνών. Πού να τη βρει όμως;
Πόσο θλιβερό είναι να μην μπορούμε να αντιληφθούμε ότι μόνοι μας θα διατηρήσουμε την ελπίδα, μόνοι μας θα στηρίξουμε τον τόπο μας κι εμείς οι ίδιοι είμαστε η σωτηρία μας - με όποιο κόστος, αρκεί να το διακρίνουμε και να το θελήσουμε πραγματικά, μακριά από την ιδιοτέλεια και τον φόβο.
Είμαστε μόνοι και υπεύθυνοι για κάθε μας προσπάθεια, επιλογή, για κάθε δράση (ωφέλιμη ή βλαβερή για μας ή τους άλλους) ή για την αδράνεια που δείξαμε και δείχνουμε ή ακόμα χειρότερα για την αδιαφορία ή την μεταφορά ευθυνών.
Σωτήρες δεν υπάρχουν παρά μόνο στα παραμύθια.
Η σωτηρία μας είμαστε εμείς.
Την θέλουμε; Και πόσο;
@ Μου άρεσε σήμερα που το διάβασα και το προτείνω. Με ψυχραιμία και χιούμορ επίσης λέει κάποιες αλήθειες ο Κούνελος της μπλογκογειτονιάς:
Εμείς οι ίδιοι είμαστε η σωτηρία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Γλαύκη! Συμφωνώ κι επαυξάνω! Επιλέγω να κρατάω γερά και να το μεταδίδω και γύρω μου και όποιους αγγίξω!
Εγώ προτιμώ να κοιτάζω τι μπορώ να κάνω ΠΑΡΑ τα όσα γίνονται ή πρόκειται να συμβούν! Κι αν μας περιμένουν χειρότερα να είμαι δυαντή!
Έτσι κάνω γενικά με όλες τις κρίσεις στη ζωή μου!
Φιλιά!♥
Ακριβώς όπως λειτουργούμε στις κρίσεις της προσωπικής μας ζωής καλούμαστε ο κάθενας να πράξει και στην κρίσιμη αυτή την ώρα!
ΔιαγραφήΌλα αυτά, αν τελικά τα σκυλιά μάς αφήσουν να το κάνουμε...
Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και το ξέρουμε!!!!
Φιλιά πολλά, κορίτσι μου!
Άντε να πεις στους ιδιοτελείς να αλλάξουν ρότα. Άντε να πεις στους προσκυνημένους πως είναι να κοιτάς τον ουρανό, άντε να πείσεις τους ηλίθιους πως μέσα από τις στάχτες γεννιέται η ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ελπίδα δεν υπάρχει μόνο μέσα στους τάφους. Τους δικούς τους.
Γλαύκη θα παλέψουμε μόνο όσοι αγαπάμε πραγματικά αυτή τη χώρα και όχι όσοι παριστάνουν από απόσταση τους πατριώτες ενώ είναι κότες.
Αχ, ακούω τώρα τι λέει ο Βενιζέλος και δεν ντρέπεται γι' αυτά που ξεστομίζει...!!!!
ΔιαγραφήΔεν τους ενδιαφέρει να πιστούν!
Δεν θα σταματήσουν μέχρι τελικής πτώσεως... δυστυχώς αυτού του τόπου!!!
Πού είναι κι αυτός ο θεός να βάλει το χέρι του, όπως λέει πάντα ο λαός;;;;;
Το δικό μας χέρι θέλουν να μας το κόψουν έτσι κι αλλιώς...
Μέσα στα τόσα σκοτάδια βουτηγμένη και εγώ συμφωνώ ότι μόνοι μας θα μπορούμε !!! Με δική μας ευθύνη !!! Ούτε την πατριώτισσα παριστάνω , ούτε τόσο εύκολο είναι αλλά να ορίζεις το χώμα που πατάς και να μη σου κουνάει κανένας Σόιμπλε το στραβό του δάχτυλο !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ
Έτσι είναι, Νικόλ μου!
ΔιαγραφήΠοτέ για την Ελλάδα δεν ήταν εύκολο να ορίζει το χώμα που πατάμε, όμως αμαχητί δεν πρέπει να παραδίδεται τίποτα. Για μένα είναι ανήθικο απέναντι στις γενιές που έφυγαν κι έδωσαν το αίμα τους γι' αυτό το χώμα, αλλά και για τις γενιές που έρχονται.
Φιλιά και καλή δύναμη σε όλους μας!
Ωραίο κομμάτι διάλεξες να ντύσεις την ανάρτησή σου. Ταιριάζει απόλυτα με το ύφος των ημερών. Δυστυχώς η σωτηρία δεν είναι συλλογική υπόθεση. Είναι σαν το μύθο του Μανδαρίνου. Κάποιος πλουτίζει πατώντας απλά ένα κουμπί, ενώ την ίδια στιγμή θανατώνεται ένας Μανδαρίνος στα βάθη της Κίνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να γινόταν εθνική συνείδηση αυτό που έγραψες Γλαύκη μου. Σε όλους όμως. Γιατί ως φαίνεται, αποτελούμε μια γραφική μειοψηφία... Καλό σου βραδάκι!
Σε όλους, Μαρία μου, δε μπορεί να γίνει εθνική συνείδηση.
ΔιαγραφήΕδώ που βρισκόμαστε ό,τι και να γίνει θα είμαστε αυτό που αποφασίσουμε, κι αυτό αν μας επιτραπεί τελικά.
Η φίμωσή μας από πολλούς είναι για ακόμη μία φορά επιτακτική ανάγκη!
Καλή δύναμη εύχομαι για ό,τι έχουμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε!
Δεν έχω να συμπληρώσω κάτι σε όσα έγραψες. Απλά πέρασα να σε χαιρετήσω και από εδώ. Αυτό ενώ ευελπιστώ κάποια στιγμή να εξελιχθεί η τεχνολογία έτσι, ώστε να μας σερβίρει και... κανονικό καφέ το Καφέ σου, ενώ κάνουμε αυτές τις ωραίες συζητήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή(ναι, πρέπει πέρα από το να είμαστε υπεύθυνοι να διατηρούμε και το χιούμορ μας!)
Ίσως κάποτε γίνει και αυτό με την τεχνολογία, αν και δεν θα ήθελα να συμβεί. Την προσωπική επαφή δεν μπορεί να την αντικαταστήσει τίποτα.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ και το χιούμορ είναι πηγή ζωής και ίσα-ίσα ελαφραίνει την ψυχή μας από την υπευθυνότητα που επιβάλλεται να δείχνουμε στην καθημερινότητά μας. Μόνο έτσι υπάρχει ισορροπία πνεύματος και ψυχής!
Η Δύναμη είμαστε εμείς...... People got the power......! αρκεί να το πιστέψουμε Γλαύκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα
Για να το πιστέψουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι, θέλει δουλειά από όσους μπορούμε να το κάνουμε. Το συζητάμε με τους άλλους και ειδικά με εκείνους που φοβούνται πιο πολύ. Ας μην κουβεντιάζουμε στις συντροφιές μόνο χαλαρά και άσχετα.
ΔιαγραφήΤώρα ήρθε η στιγμή για τα πολύ δύσκολα και ίσως αποτελέσει το πιο μεγάλο μάθημα για τον Έλληνα του σήμερα, για όλους μας δηλαδή!
Καλό απόγευμα και σε σένα!
Είναι απίστευτο το τι έχω διαβάσει τις τελευταίες ώρες! Κραυγές και υστερίες! Πώς τους δίνουμε ακόμα σημασία;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφε, Γλαύκη, το αυτονόητο σε χρειάζεται!!!!
Όλη μέρα μέχρι αργά τη νύχτα άκουσα τα πάντα!!!!
ΔιαγραφήΜαραθώνιος παρακολούθησης των συζητήσεων και των εξελίξεων!!!
Υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα τέτοια άτομα.
Το θέμα είναι να εκπαιδευτεί ο κόσμος να τα διακρίνει έγκαιρα και να μην τον ξεγελούν! Θέλει πολλή δουλειά...
Όσοι μπορούμε να γράφουμε κι ας είναι για τα αυτονόητα!!! Έτσι έλεγα κι εγώ μα για τα αυτονόητα θα γράφω; Τώρα έβαλα μυαλό!!!