Ένα βίντεο που μου έστειλε μια φίλη πριν από λίγες μέρες και με συγκίνησε απίστευτα, όπως πάντα με συγκινούν τα παιδιά με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες. Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού θα λέγαμε, εκείνα που τα αφήνει η κοινωνία ξεχασμένα στο λιβάδι... Το λέω αυτό, γιατί δεν υπάρχει σοβαρή οργάνωση και μέριμνα για αυτά τα παιδιά. Όλα είναι ωραία και καλά στα χαρτιά, ενώ στην πράξη υλοποιούνται πρόχειρα χωρίς σχεδιασμό και την ανάλογη βαρύτητα που θα έπρεπε να δίνεται σε ένα από τα πιο απαιτητικά μέρη της εκπαίδευσης.
Το να στέκεσαι δίπλα τους είναι ίσως από τα πιο δύσκολα πράγματα που καλείται να κάνει κάποιος στην ζωή του, τόσο για τους γονείς τους όσο και για τους εκπαιδευτικούς. Είχα την τύχη στην εκπαιδευτική μου πορεία να γνωρίσω παιδιά με σοβαρά προβλήματα, τα οποία για μένα ήταν μεγάλο σχολείο ζωής και τα ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Αποτέλεσαν το κίνητρο να ασχοληθώ περισσότερο με τον τομέα της εκπαίδευσή τους, ώστε να είμαι σε θέση να τους προσφέρω κάτι καλύτερο.
Πάνω απ' όλα όμως, το πιο σπουδαίο για εκείνα όπως και για όλα τα παιδιά είναι η αγάπη!
@ Δάσκαλος και παιδί σε μια πολύ χαρούμενη και συγκινητική στιγμή.
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, είναι ο δικός μου ο μαθητής
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, σα βγαίνει στην αυλή
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, πετάει σαν πουλί
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, έχει πολλούς φίλους
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, αγαπάει και τους σκύλους
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, χαμογελάει πολύ
Ο μικρός μου ο Μιχάλης, μου κάνει όμορφη τη ζωή!
Ποτέ να μην ξεχνάς να αγαπάς
Τα όνειρά σου μην τα παρατάς
Ποτέ να μην ξεχνάς να βλέπεις με τα μάτια της ψυχής
Και όταν λες πως δεν μπορείς τα λόγια μου αυτά να θυμηθείς
Ποτέ να μην ξεχνάς και να πετάς
Στα σύννεφα κι ακόμα πιο ψηλά
Να ζωγραφίζεις τα φτερά και μη σε νοιάζει ο ήλιος αν θα βγει
Και όταν λες πως δεν μπορείς τα λόγια μου αυτά να θυμηθείς
Ποτέ να μην ξεχνάς να κολυμπάς
Σε λίμνες που δεν έχεις δει ξανά
Ταξίδεψε όσο μπορείς και φτιάξε τη βαλίτσα στη στιγμή
Και όταν δεις τις ομορφιές τα λόγια μου αυτά να θυμηθείς
Ποτέ να μην ξεχνάς και να νοιαστείς
Για όλα αυτά που αξίζουν στη ζωή
Να δίνεις πάντα απλόχερα όσα μπορείς να μοιραστείς
Και θα 'σαι πάντα πλούσιος με ένα πολύ γλυκό γλυκό φιλί.
@ Με την πολιτική επικαιρότητα ήθελα ν' ασχοληθώ σήμερα και κυρίως με την στάση μας ως πολίτες απέναντι στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, όμως λόγω έλλειψης χρόνου και καθαρού πνεύματος θα μείνει λίγο πιο πίσω.
Πριν μια βδομαδα σε ένα ταξιδι συναντησα ένα ζευγαρι με δυο μικρα παιδια. Το ένα με συνδρομο νταουν. Μου εκανε εντυπωση με ποση αγαπη το προσεχαν και ποσο τρυφερά ασχολουνταν μαζι του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπου υπαρχει αγαπη υπαρχει ευτυχια και χαρα.
Έχω δει από κοντά γονείς παιδιών με τέτοιες και άλλες δυσκολίες ή αναπηρίες να φροντίζουν τα παιδιά τους καθώς και όλη η υπόλοιπη οικογένεια - αδέρφια, παππούδες, γιαγιάδες κ.ά. και είναι απίστευτος ο αγώνας που γίνεται (ανάλογα την περίπτωση και κατά πόσο ελαφριά ή βαριά είναι)! Ένας αγώνας που γίνεται με το χαμόγελο και πολλή αγάπη! Σέβομαι την κάθε τους προσπάθεια και κάθε αδυναμία που θα δείξουν! Τους σέβομαι περισσότερο απ' όλους!
ΔιαγραφήΤι καλά που έκανες και δεν ασχολήθηκες με την πολιτική επικαιρότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς γίνουμε άνθρωποι πρώτα, ας μάθουμε την τέχνη της αγάπης, ας παραμερίσουμε τους εγωισμούς μας, κι ίσως τότε να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Η διαπραγμάτευση είναι προσωπική μας υπόθεση. Και η "πτώχευση" επίσης...
Καλό σου βράδυ Γλαύκη μου και το πνεύμα σου θεωρώ πως είναι καθαρότατο και αψεγάδιαστο.
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη, γιατί αυτό ακριβώς πιστεύω κι εγώ και προσπαθώ να το μοιραστώ με τους άλλους σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και με τιμούν αφάνταστα! Μακάρι να μπορώ να το διατηρώ έτσι όπως λες, γιατί κατά διαστήματα θολώνει...
(Πάντα βιαστική...)
ΔιαγραφήΧαίρομαι, μα πάρα πολύ όμως, γιατί υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι με καθαρό και αψεγάδιαστο νου, όπως λες...
Καλό σου βράδυ, Μαρία μου!!!
Η πολιτική επικαιρότητα μας/μου έχει κλέψει διάθεση, χρόνο, σκέψεις για τόσα άλλα προβλήματα της ζωής. Καλά έκανες και μας θύμισες με την ανάρτησή σου ότι πρέπει να προσηλωθούμε και σε άλλους στόχους, για να γίνουμε αληθινοί Άνθρωποι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις ευχές μου για να επιτύχεις στην εκπαίδευση αυτών των παιδιών οπως ακριβώς το θες
Καλή σου νύχτα
Σε όλους μας έχει κλέψει όλα αυτά που λες, Άννα!
ΔιαγραφήΚάποιες στιγμές είναι απαραίτητο ένα αυτοχαστούκισμα, για να διακρίνουμε ποια πράγματα έχουν μεγάλη αξία στην ζωή μας και να τα θέτουμε σε προτεραιότητα, δίχως φυσικά ν' αδιαφορούμε για την κοινωνία και τον τόπο στον οποίο ζούμε και μας θρέφει!
Σ' ευχαριστώ και καλό σου βράδυ!
Εδώ Γλαύκη μιλάμε για μηνύματα ζωής.....! μηνύματα που χαράζουν δρόμο και αξίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο θέμα, μάθημα ζωής.
Καλό βράδυ κοπέλα μου.
Οι αξίες είχαν πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων εδώ και αρκετά χρόνια. Στο χέρι μας είναι να τις επαναφέρουμε μέσα από την καθημερινή μας σκέψη, δράση και συμπεριφορά.
ΔιαγραφήΚαλό σου βραδυ, Γιάννη μου!
Με την πολιτική καλά έκανες και δεν ασχολήθηκες!!! Οι αξίες της αγάπης ας ρίξουν βαθιές ρίζες μέσα μας γιατί από μας ξεκινούν πολλά και κυρίως τα παιδιά που δεν επιτρέπεται καμιά μέρα της ζωής τους να μένει κενή !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!!
Η αληθινή αγάπη προς τους άλλους δε συναντάται εύκολα σήμερα. Είναι η μοναδική πηγή όμως για να γίνει πιο υποφερτή η ζωή με τις δυσκολίες της και φυσικά να μην τη θυμόμαστε μόνο τότε. Ο άνθρωπος που αγαπά είναι πιο υγιής. Για τα παιδιά και την αξία της αγάπης προς αυτά δεν το συζητώ.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Νικόλ!
Μα τέτοια ταύτιση βρε παιδί μου!!! Το αναδημοσίευσα στο fb τις προάλλες, από το
ΑπάντησηΔιαγραφήm.lifo.gr . Επισημαίνοντας ένα σχόλιο της δημοσίευσης, που με συγκίνησε και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη:
Η "ευγενής ιδιοτέλεια" : "Ήταν καλοί και δημιουργικοί δάσκαλοι γιατί αυτό έκανε τους ίδιους πρώτα πρώτα να νιώθουν όμορφα."
Φιλιάαα! ❤
Είδα και το δικό σου βίντεο, Άννα! Πολύ γλυκό! (Να 'ξερα μόνο ποιος είναι ποιος...)
ΔιαγραφήΠοιος είναι ποιος; Δηλαδή;
ΔιαγραφήΕδώ, ακόμα λίγες πληροφορίες για τον Δάσκαλο Στέργιο Παρίζα: http://m.lifo.gr/team/bitsandpieces/58575
ΔιαγραφήΓια τα παιδιά εννοώ, Άννα!
ΔιαγραφήΓλαύκη, sorry για τον μεταξύ μας διάλογο με την Άννα και την κατάχρηση του χώρου σου! Από καφέ το κάναμε καφενείο!
Η Γλαύκη, είναι από την ίδια πάστα Δάσκαλου, εκείνη που ζυμώνεται μαζί με τα γέλια και τα δάκρυα των μαθητών και γίνεται οδηγός για Ανθρώπους. Δεν θα μας κακιώσει ;-)
ΔιαγραφήΠού είσαι, όμως, κυρία Δασκάλα;
Έφτασααα!!!
ΔιαγραφήΒρε αμερικαν μπαρ το κάνατε εδώ μέσα...χαχαχα!!!
Επανέρχομαι σε λίγο...
Λοιπόν,... τι λέγαμε;;;
ΔιαγραφήΆννα
Από εμάς ξεκινούν όλα. Ό,τι κάνουμε και αισθανόμαστε όμορφα μέσα από αυτό, τότε αυτόματα περνάει το ίδιο συναίσθημα και στους άλλους. Υπάρχουν τα κύτταρα καθρέφτες. Ναι, είναι ευγενής ιδιοτέλεια, αλλά τόσο χρήσιμη και για τους άλλους.
Είδα επιτέλους το βιντεάκι σας...!!! Ήσαστε υπέροχοι, αλλά ακόμα πιο πολύ όταν σας άκουσα από κοντά κι ας ήταν πρόβα!!! Το μικρό ζουμπουρλούδικο τό πέτυχα, το μεγάλο μάλλον το εντόπισα, αλλά εσένα δεν σε βρήκα...!!! Πού ήσουν;;;;
Φυσικά και δεν σας κακιώνω... αυτό έλειπε!!!! Ελεύθερααα...
Τα λόγια σου σκλαβώνουν...
Σοφία
Μου αρέσουν τα καφενεία και μακάρι να ξαναβρίσκαμε την φρεσκάδα και το χιούμορ μας όπως γινόταν στην παρέα πέρσι και πρόπερσι... Έχουμε χάσει μεγάλο μέρος της διάθεσής μας, αν το έχετε παρατηρήσει!!! Πού είναι οι πλάκες που κάναμε, οι οποίες ξεφύτρωναν μέσα και από τις σοβαρές αρχικά συζητήσεις!!!
Κλαίω.. Και δεν μπήκα στη διαδικασία να επιλέξω ποιος με συγκίνησε πιο πολύ -ο μαθητής ή ο δάσκαλος- γιατί πολύ απλά, είναι υπέροχοι και οι δυο... Μόλις σε ανέβασα στο facebook :) Καλό απόγευμα, πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, αυτά τα γατιά στο τέλος,
Διαγραφήγιατί δεν είναι δικά μου, έτσι, μονίμως αγκαλιασμένα;... :))
Βρες γατάκια τώρα!!!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το "ανέβασμα"!
Όταν το πρωτοείδα κι εγώ συγκινήθηκα τόσο πολύ κι έκανα και μια χαρά... Κοντά σε αυτά τα παιδιά γίνεσαι ακόμα περισσότερο Άνθρωπος και Δάσκαλος!
Φιλιά!!!!
Το γέλιο του παιδιού η σπουδαιότερη ανταμοιβή για το δάσκαλο! Έτσι γελαστοί να είναι πάντα κι αγαπημένοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά τη συγκίνηση που προκαλεί το βίντεο, εγώ το βρίσκω βαθιά αισιόδοξο. Είναι από τις στιγμές εκείνες που λες πως ναι, υπάρχει ελπίδα!
Φιλιά!
ΥΓ. Πότε θα αριβάρεις βόρεια;
Υπάρχει ελπίδα, Σοφία μου, κι ας την χάνουμε μέσα στην απελπισία που μας προκαλούν όσα μας συμβαίνουν σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο!
Διαγραφήυ.γ.
Κατά τις 10 Ιουλίου ξεκινά η άνοδος των "πρωτευουσιάνων"...χαχαχα!!!
Λες να πιούμε καφέ στη συμπρωτεύουσα;;;
Και η Καβάλα έχει θαυμάσιες παραλίες...
Δάσκαλος και μαθητής...τα μάτια τους...το γέλιο τους...τα λένε όλα...κλαίω απο συγκίνηση...δεν βρίσκω λόγια να πω αυτό που νιώθω.Καληνύχτα Γλαύκη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Τζάκα, ήρθες με επίσημη υπογραφή εσύ, ενώ εγώ επιμένω στο Γλαύκη. Μπα θα πάω να με ξαναβαφτίσουν...
ΔιαγραφήΔημήτρη μου, χαίρομαι πάρα πολύ για την επίσκεψη και μάλιστα σε ένα τόσο τρυφερό θέμα, καθώς μου θυμίζει το πλαίσιο των αξιών στο οποίο κινούμαστε και με τιμά που σε έχω συνάδελφο!
Καλό σου βράδυ και μας εύχομαι καλή δύναμη!
Έχουν περάσει πολλά παιδάκια από τα χέρια μου με δυσκολίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τον καιρό που ήμουν φοιτήτρια. Ξέρεις εγώ δεν επιμένω πολύ στους τίτλους πχ" με ιδιαίτερες ικανότητες" και άλλους ευφημισμούς.
Υπάρχουν συγκεκριμένες δυσκολίες. Που εμποδίζουν διάφορες λειτουργίες της καθημερινότητας.
Από κει και πέρα, έχουν αισθήματα, μάλιστα έχουν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και εγώ εκεί στέκομαι. Όπως πρέπει κάθε δάσκαλος, κάθε άνθρωπος που έρχεται σε επαφή με αυτά τα παιδάκια.
Πολύ γλυκός και τρυφερός ο συγκεκριμένος δάσκαλος. Μακάρι να υπάρχουν περισσότεροι!
Πολλά φιλιά♥
Αριστέα μου, αντιλαμβάνεσαι λοιπόν από πρώτο χέρι τι σημαίνει κάθε προσπάθεια για αυτά τα παιδιά!
ΔιαγραφήΔεν αναφέρθηκα σε ιδιαίτερες ικανότητες, αλλά σε ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες, διότι έτσι είναι, αφού είναι απαραίτητο να βρεις τρόπους, μέσα και μεθόδους πιο εξειδικευμένα, ώστε να έχεις αποτελέσματα και να βελτιώσεις την καθημερινότητά τους.
Το δυνατότερο "εργαλείο" είναι πάντως η αγάπη. Όταν υπάρχει αυτή έχεις καταφέρει το πρώτο μεγάλο βήμα, να τα φέρεις κοντά σου, να σε εμπιστευτούν και να είναι διαθέσιμα. Έπειτα σου δίνει τη δύναμη να συνεχίσεις.
Καλό σου βράδυ και φιλιά πολλά!