Λένε ότι «οι ψυχές των ανθρώπων είναι σαν βαθιά πηγάδια. Κανένας δεν ξέρει τι υπάρχει στον πάτο. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μαντεύεις κρίνοντας από αυτά που επιπλέουν στην επιφάνεια κάπου-κάπου». Φυσικά ποια θα είναι αυτή η επιφάνεια; Μα «για να εκφράσει την ψυχή του ο άνθρωπος δεν έχει παρά μόνο το πρόσωπό του».
Δυστυχώς, έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι «ο άνθρωπος είναι μια φυλακή όπου η ψυχή παραμένει ελεύθερη» κι εκεί συναντά την τραγική του φύση. Γι’ αυτό πάντα προσπαθούσε εναγωνίως να βρει εξόδους διαφυγής. Έτσι, λοιπόν, «όταν υφαίνουν μια κουβέρτα οι Ινδιάνες αφήνουν ένα ελάττωμα στην ύφανση για να ελευθερωθεί η ψυχή»...
Τούτη η ελευθερία είναι κάπως δύσκολη στη διαχείρισή της, καθώς εύκολα θα μπορούσε να λέει ο καθένας μας σε φάσεις περίεργες της ζωής του: «Δεν είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου. Είμαι απλώς ο πιο θορυβώδης επιβάτης»!
Εν τέλει, είναι γνώριμο πως «ένα βιβλίο είναι μια ιστορία», όμως εδώ μέσα επιμένουμε στο ότι «ένα τραγούδι είναι μια ιστορία για την ψυχή»!
Κι αυτό θα ακολουθήσουμε πιστά και έντιμα...
Τούτη η ελευθερία είναι κάπως δύσκολη στη διαχείρισή της, καθώς εύκολα θα μπορούσε να λέει ο καθένας μας σε φάσεις περίεργες της ζωής του: «Δεν είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου. Είμαι απλώς ο πιο θορυβώδης επιβάτης»!
Εν τέλει, είναι γνώριμο πως «ένα βιβλίο είναι μια ιστορία», όμως εδώ μέσα επιμένουμε στο ότι «ένα τραγούδι είναι μια ιστορία για την ψυχή»!
Κι αυτό θα ακολουθήσουμε πιστά και έντιμα...
@ Οι φράσεις που βρίσκονται μέσα σε εισαγωγικά στο παραπάνω κείμενο είναι δανεικές με τη σειρά που τις έχω χρησιμοποιήσει από τους: Haruki Murakami, Jean Cocteau , Βίκτωρ Ουγκώ, Martha Graham, Aldοus Huxley, Eric Pio.
Οι ψυχές των ανθρώπων είναι σαν την άβυσσο του μεγάλου ωκεανού Γλαύκη μου. Κανείς δεν έχει φτάσει ποτέ στα σκοτάδια τους, κανείς ποτέ δεν έχει αγγίξει το βυθό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι και σε κάθε ανθρώπινη ψυχή υπάρχει το άγνωστο. Και εκεί κατοικεί το απροσδιόριστο. Τι μορφή έχει δεν ξέρουμε, δεν μπορούμε να φανταστούμε. Μονάχα σαν μερικές φορές αυτά τα "όντα" της ψυχής μας βγουν πιο ψηλά στην επιφάνεια, τότε παίρνουμε μια ιδέα από τη μορφή τους.
Πολύ ωραίο το σημερινό σου θέμα καλή μου φίλη.
Στέλνω τα φιλιά μου.
Το περιγράφεις αρκετά τρομακτικό και ίσως είναι. Αυτό το απροσδιόριστο παίρνει μορφή βγαίνοντας στην επιφάνεια, όταν δοθεί η αφορμή.
ΔιαγραφήΌταν συμβαίνει αυτό δίνεται ίσως η ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε ό,τι κρύβεται εκεί βαθιά. Σε άλλη περίπτωση μένει στα σκοτεινά και μας μπλοκάρει με άλλους τρόπους.
Να είσαι καλά!