Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

Ένας ακόμα "αποχαιρετισμός"

Ένα ακόμα "αντίο" σε ένα ακόμα αγαπημένο πρόσωπο. Πάντα έτσι ξαφνικά, όπως συνέβη και στα άλλα σημαντικά "αντίο" της ζωής μας. Η μεγάλη διαφορά αυτού του "αποχαιρετισμού" σε σχέση με τους άλλους (τους πολύ σημαντικούς) έγκειται στον τρόπο, καθώς εκείνος  είναι ο πρώτος γαλήνιος, όπως θα ήταν ιδανικό να αφήνει τούτο τον επίγειο κόσμο κάθε άνθρωπος, έχοντας ζήσει πολλά πολλά χρόνια και τα περισσότερα καλά.
Αφιερωμένο σε έναν από εκείνους τους "φύλακες αγγέλους" της ζωής μου, που και στο τέλος τους σου μεταφέρουν τη γαλήνη τους. Επιτέλους, διότι ο θάνατος δεν είναι πάντα άγριος.


Ο στολισμός για το ταξίδι

Σ’ έχω σκεπάσει με φύλλα και κλαδιά της καρδιάς –
μια μεγάλη σημαία από άνθη και χρώματα,
να θαμπώσω τους φύλακες της νυχτός, να μπορέσω
να σε βγάλω πιο πέρα. Να περάσεις ανέγγιχτη
την αλέα της λησμονιάς.
Να διαβείς
καθώς μια βασίλισσα που πάνω σ’ ένα άρμα χρυσό 
όρθια στέκεται κι’ έχοντας
ανοιγμένα τα χέρια της παραμερίζει το χρόνο. 

                                                   
Νικηφόρος Βρεττάκος



 


11 σχόλια:

  1. Καλημέρα.Διάβασα την ανάρτηση σου αρκετές φορές.Προσπάθησα να καταλάβω σε ποιον αναφέρεσαι.
    Σημασία έχει ότι έφυγε ενας δικός σου άνθρωπος.Να ζήσεις και να τον θυμάσαι πάντα με αγάπη.
    Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω.Νομίζω ότι η μουσική επιλογή σου ταιριάζει απόλυτα.
    Και η δική μου επιλογή σήμερα https://www.youtube.com/watch?v=zgvOX9OLZzQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα.
      Με συγκινεί η ανταπόκρισή σου εδώ.
      Δεν είχε νόημα να αναφέρω το πρόσωπο που έφυγε, γιατί έγραψα περισσότερο για να εκφραστώ με έναν άλλο τρόπο και για να τονίσω τη διαφορά ανάμεσα στον ήπιο θάνατο με τις περιπτώσεις που έρχεται μέσα από πιο δύσκολες συνθήκες (όπως τον έζησα σε άλλες φάσεις στη ζωή μου). Είναι ευλογία τελικά να πεθαίνει κανείς με αυτόν τον τρόπο.
      Το πρόσωπο για το οποίο γίνεται η αναφορά ήταν για μένα μια δεύτερη μητέρα μέσα από τη στάση της απέναντί μου μα και με τη στήριξή της σε δύσκολες στιγμές. Είχε πλέον σοβαρά προβλήματα υγείας, όμως πέθανε με τον πιο γαλήνιο τρόπο κι έχοντας λάβει πολλή φροντίδα. Υπήρξαν τα τελευταία τρία χρόνια κι εδώ πολύ ζόρικες στιγμές που όμως ξεπεράστηκαν στην πορεία, μια και πάντα στις ανισορροπίες κάποιος επαναφέρει την ισορροπία, ακόμα και με αγώνα. Οφειλόμενα είναι αυτά.
      Ήταν από αυτούς που λέμε "δικούς" μας ανθρώπους (μάλιστα απόλυτα διακριτικούς)και το εννοούμε. Κρατώ από εκείνη για το παρακάτω τις άπειρες ευχές που μου έδωσε, συχνά με μεγάλη συγκίνηση αλλά και το χιούμορ και τη ζωντάνια της ως παράδειγμα.

      Το μουσικό κομμάτι ιαματική συντροφιά.
      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    2. Έρχομαι σήμερα να προσθέσω ότι η μουσική σου επιλογή αποτέλεσε την αφορμή να εκφράσω τα συναισθήματά μου μέσα από το κλάμα. Μετά από τις άλλες απώλειες που είχα μέχρι τώρα, "παγώνω" σε τέτοιες καταστάσεις και δεν μπορώ να κλάψω.
      Διπλό το "ευχαριστώ", λοιπόν.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Καλό του ταξίδι. Να είσαι καλά να θυμάσαι το φύλακα άγγελό σου.Θα συνεχίσει να είναι.
    Ναι ήρεμα όταν φεύγει κάποιος είναι ευλογία.
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Άννα μου.
      Ναι, συνεχίζουν κατά κάποιο τρόπο να είναι φύλακές μας.
      Έχουμε ανάγκη να βιώνουμε κι αυτή την όψη του θανάτου, όταν έχουμε δει την πιο σκληρή του.
      Καλή σου μέρα, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  3. Η Απώλεια πάντα είναι δύσκολη. Πολλές φορές γίνεται τραγική. Και επώδυνα διαχειρίζεται. Πόσο μάλλον όταν η "αναχώρηση" αφορά έναν φύλακα άγγελο της ζωής μας.
    Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα Γλαύκη μου την συναισθηματική σου φόρτιση.
    Κρατώ έστω εκείνη την αμυδρή, πλην όμως ουσιαστική χαραμάδα αισιοδοξίας, μέσα στα λόγια σου.
    Να τον θυμάσαι καλή μου φίλη με ότι σου έχει προσφέρει.
    Την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει συναισθηματική φόρτιση, όμως ήπια, διότι ήταν αναμενόμενο, απλά δεν μπορούσαμε να ξέρουμε το πότε. Το τέλος ήταν τόσο ήρεμο που ήταν ευλογία και για εκείνη και για εμάς. Η απουσία θα είναι πάντα απουσία για κάθε δικός μας άνθρωπο που χάνεται από τη ζωή μας. Δεν ξεχνιέται κανείς τους ποτέ...
      Σε φιλώ κι ευχαριστώ για όλα, Γιάννη μου.

      Διαγραφή
  4. Το τραγούδι που διάλεξες όντως λειτουργεί παρηγορητικά σε μια απώλεια. Εύχομαι να έχει καλούς ουρανούς. Το φευγιό τέτοιων ανθρώπων αφήνει τραύματα, το ξέρω. Να είστε όλοι καλά και να τον θυμάστε με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ και από εδώ, Μαρία μου, για το ειλικρινές σου ενδιαφέρον.
      Κάθε φευγιό είναι και μια απώλεια, μια ακόμα απουσία.

      Διαγραφή
  5. Σε ένα πισωγύρισμα στις αναρτήσεις σου εφτασα εδω και διαβάζοντας σε ήθελα να απλωσω τα χέρια μου σε μια αγκαλια να σε σφιξει..έτσι πρέπει να είναι οι θάνατοι των αγαπημένων μας να αφήνουν πίσω τους μια γαλήνη για εκεινουν που μένουν πίσω..
    Καλό της Παράδεισο Κλαυκη μου να εισαι καλά κορίτσι μου να την θυμάσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινείς, Ρούλα μου!
      Ναι, πέρα από εκείνον που αφήνει τη ζωή με γαλήνιο τρόπο και δεν ταλαιπωρείται, έτσι μένει και η γαλήνη σε όσους τον αποχωρίζονται. Και για τις δύο πλευρές είναι ευλογία.
      Σ' ευχαριστώ για όλα κι εύχομαι τα καλύτερα για σένα και την οικογένειά σου!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.