Πόσες φορές έχει συμβεί να χάνει κανείς πρόσκαιρα την πίστη του σε κάτι, να εισέρχεται η αμφιβολία στη σκέψη σιωπηλά και ύπουλα ροκανίζοντας σαν το σαράκι όποιο ξύλινο οικοδόμημα έχει κατασκευαστεί από τον νου μέχρι τη στιγμή της αιφνίδιας εισβολής;
Ίσως θα έλεγε κάποιος πως θα ήταν ορθότερο και σοφότερο το οικοδόμημα να μην είναι ξύλινο μα λίθινο, ώστε να αποδειχθεί ανθεκτικότερο των όποιων εισβολέων...
Εξαρτάται φυσικά από την περίπτωση κάθε φορά, κατά πόσο απλή ή περίπλοκη είναι από τη φύση της.
Το ζήτημα είναι να μην κάνει θριαμβευτικά την είσοδό της η αμφιβολία, διότι εκεί χάνεται η ψυχραιμία πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα να ακολουθούν σκέψεις που καταλήγουν ίσως σε έναν κυκεώνα, από όπου δυσκολεύεται ο παθών να βρει τη διαδρομή προς την έξοδο.
Εγκλωβισμένος σε μια τέτοια νοητική κατάσταση οδηγείται συχνά σε δράσεις βεβιασμένες, άστοχες ή άγαρμπες.
Κοινώς τα κάνει "θάλασσα"!
Άντε μετά να μαζευτεί όλο αυτό...
Ανθρώπινο;
Ναι.
Σοφό;
Όχι.
Πιθανόν αισθάνεται ταυτόχρονα θύμα και θύτης, αν έχει μια καλή εικόνα σε τι φάση έχει βρεθεί. Μια αίσθηση απόλυτα δυσάρεστη.
Το θέμα είναι το πώς διαχειρίζεται κανείς κάτι τέτοιο;
Ναι, υπάρχει και η επιλογή να πάρει τον δρόμο που οδηγεί εις τας Παρισίους (επηρεασμένη από τη μουσική που ακολουθεί), για να ησυχάσει η κεφαλή του...
(Αξίζουν και οι στίχοι, αν και εδώ είναι μόνο μουσικό το κομμάτι. Οι στίχοι σε τρεις γλώσσες - κλικ)
Κι ένα ακόμα του ίδιου κιθαρωδού, ως bonus για τους προβληματισμούς που βάζω τον όποιο επισκέπτη κάνει τον κόπο να ασχοληθεί παραπάνω...
Καλή εβδομάδα!
Ω ναι η αμφιβολία κατατρώει και την πίστη και τη θέληση και την αισιοδοξία για την έκβαση μιας υπόθεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω να μπορείς να κάνεις κάτι αν εισέλθει η αμφιβολία μέσα σου, μόνο να της κόψεις το οξυγόνο για να μην μεγενθυνθεί και ίσως βρεις την απάντηση και επανέλθει η πίστη.
Αλλά και εις Παρισίους μια χαρά είναι για να ηρεμήσει κανείς!
Πάω να δω τους στίχους...
Καλό σου βράδυ
Μου άρεσε αυτό που είπες για τη διακοπή του οξυγόνου για να μην μεγεθυνθεί!
ΔιαγραφήΒέβαια εις τα Παρισίους εδώ και πολύ καιρό υπάρχει αναβρασμός, οπότε... :)
Να είσαι καλά, Άννα μου!
Θύτης ή θύμα ..με αμφιβολία ή πίστη... σε ευχαριστούμε πολύ για τα μπόνους.. Γλαύκη μου υπέροχα...😊
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο μήνα.. !!! φιλιάαα!!
Σ' ευχαριστώ, Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που το απολαμβάνεις ό,τι προσφέρεται εδώ μέσα. Ειδικά η μουσική βοηθά πολλαπλά...
Φιλιά!
Δεν υπάρχει χειρότερο από το να χάνεις την πίστη σου.Οπως και να αμφιβάλεις για κάποιον άνθρωπο ή για οτιδήποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=fovUK4JbaKg
Ναι, απίστευτη η αίσθηση, βασανιστική για εκείνον που την έχει μα και για τον αποδέκτη, εάν φυσικά φτάσει σ' αυτόν.
ΔιαγραφήΑν δεν είναι παθολογική η κατάσταση όσον αφορά στην αμφιβολία (δυστυχώς υφίσταται κι αυτή η περίπτωση), τότε πάντα υπάρχουν κάποιοι λόγοι που χάνει κανείς την πίστη του πρόσκαιρα σε κάτι ή σε ανθρώπους επιτρέποντας έτσι στην αμφιβολία να κάνει πάρτυ. Αναφέρομαι σε φάσεις που τα πράγματα είναι κάπως περίπλοκα κι όχι απλά και ξεκάθαρα.
Το καλύτερο που μπορεί να γίνει μετά το "θαλάσσωμα" είναι(σε δύο εκδοχές για διαφορετικές περιπτώσεις):
https://www.youtube.com/watch?v=o77ubPERw4c
https://www.youtube.com/watch?v=tK5-F9QAmZM
"Υπάρχει ένας πύργος που λέγεται κάστρο της αμφιβολίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτός που το διοικεί λέγεται γίγαντας της απόγνωσης"
Νομίζω αυτή η φράση του Τζώρτζ Μπύνυαν τα λέει όλα. Το δηλητήριο της αμφιβολίας μπορεί πραγματικά να σε δηλητηριάσει και να διαλύσει κάθε ικμάδα σου.
Για αυτό οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί.
Καλησπέρα Γλαύκη μου.
Πάντα πνευματικό και ψυχολογικό καταφύγιο η γραφή σου και το μπλογκ σου.
Εύστοχη φράση επέλεξες.
ΔιαγραφήΕίναι να μην εισέλθει εντός το ζιζάνιο...
Τα αίτια οφείλει να ψάξει κανείς. Στην περίπτωση που τα έχει βρει, ακολουθεί η ώρα να ελέγξει τον γίγαντα και να τον βάλει στη θέση του.
Έχεις απόλυτο δίκιο ως προς την προσοχή.
Σ' ευχαριστώ για όλα!
Όταν υπάρχει η αμφιβολία, δεν υφίσταται η σχέση είπε μόλις χθες ένας φίλος. Την έχω μέσα μου Γλαύκη. Δεν ζω χωρίς αυτήν. Είναι όμως κι η αλήθεια πως έχουν δει πολλά τα μάτια μου κι έχω ακούσει κι άλλα τόσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς να μην αμφιβάλλεις;
Έχει ένα μεγάλο μέρος δίκιου ο φίλος που αναφέρεις. Αν η αμφιβολία είναι μόνιμη, τότε είναι ανάγκη να βρεθούν τα αίτια, για να υπάρξει η κατάλληλη συνέχεια. Αν είναι πρόσκαιρη η αμφιβολία είναι μικρότερο το κακό, καθώς όλοι χάνουμε την πίστη μας σε κάτι ή σ' έναν άνθρωπο και πάντα υπάρχουν λόγοι είτε από τη μεριά μας είτε από την άλλη πλευρά.
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι συμβαίνουν πάρα πολλά, όμως άνθρωποι και καταστάσεις τελούν υπό συχνή δοκιμασία, οπότε εκεί αποδεικνύεται ποιος ή τι αξίζει τελικά. Η ζωή δεν είναι μια ευθεία με ομαλή πορεία, όσο κι αν μας πληγώνει αυτό.
Δεν είμαι ιδιαίτερα βοηθητική σήμερα, διότι δεν είμαι σε σούπερ διάθεση.
Να είσαι καλά, Στέλλα.
Ίσως να φταίει η υπερπληροφόρηση που μας έχει κάνει δύσπιστους και ακινητοποιημένους. Καλό είναι να λειτουργούμε με το ένστικτο, κι ας μας έχει προδώσει κάποιες φορές. Θέλει λίγο ρίσκο η ζωή, δεν βγαίνει αλλιώς το παιχνίδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω να χτυπήσω ένα Παρισάκι τώρα ♪♫
Ο "βομβαρδισμός" πληροφοριών και συχνά ειδικά επιλεγμένων γεγονότων είναι βλαβερός...
ΔιαγραφήΣυμφωνώ για το ένστικτο και το ρίσκο, γιατί δίχως αυτά παρακάτω σοφό παρακάτω δεν έχει, κι ας έχουμε λαθέψει κάποιες φορές...
Εύχομαι να απόλαυσες το Παρισάκι!
Σε φιλώ!