Ως συνήθως για άλλα ξεκινά κανείς και άλλα του βγαίνουν στην πορεία. Έτσι, λοιπόν, ψάχνοντας εικόνες για κάποιο θέμα που τριγύριζε καιρό στο μυαλό μου, βρέθηκα σε κάτι τελείως διαφορετικό... Είδα ένα απόσπασμα της Αλκυόνης Παπαδάκη από το "Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή", το οποίο δεν έχω διαβάσει, και παρόλο που έχει αναρτηθεί πολλές φορές στο διαδίκτυο, θέλησα να το προβάλω εδώ, γιατί μου άρεσε. Οπότε, με το άλλο θέμα που είχα στον νου μου θα ασχοληθώ σε επόμενη φάση που θα το κάνω κέφι...
Ως συνέχεια δύο παλαιότερων αναρτήσεων με θέμα τα "ταξίδια" που δεν έγιναν, για κάθε ρίσκο που δεν πάρθηκε ακολουθεί το παρακάτω απόσπασμα:
"Είσαι για ένα ταξίδι στ' ανοιχτά;
Είσαι για ένα ρίσκο;
Θέλω να μου υποσχεθείς
πως δε θα πάρεις
μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα 'χεις μαζί σου
προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις
το πλεούμενο με σωσίβια.
Θα δέσουμε την άγκυρα μας
στα φτερά των γλάρων.
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας
το πιο τρελό δελφίνι.
Θα σου χαρίσω
όλο το γαλάζιο του πελάγου.
Όλο το χρυσαφί του ήλιου.
Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά
να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ' αμπάρι μας με όνειρα.
Να 'χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν.
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε
τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες
που μας άνοιξαν τα σκυλόψαρα.
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας
στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;"
Έτσι που έγιναν όλα γύρω μας, μόνο με την ανάληψη ρίσκου μπορούν να λάβουν χώρα "ταξίδια" με στόχο τους την ελευθερία και τη σωτηρία όσων πραγμάτων βρίσκονται υπό πλήρη κατάρρευση.
Η γραφή της Αλκυόνης Παπαδάκη είναι από αυτές, που χαρακτηρίζουν τον έντονα λυρικό και λογοτεχνικό λόγο, πράγμα λίγο δυσεύρετο στην εποχή μας. Ανέκαθεν η αφήγησή της είχε τέτοια πανέμορφα χαρακτηριστικά, που δίνουν στο λόγο της έντονο ρομαντισμό. Το λόγο αυτό, τον συναντάς και σε άλλους λογοτέχνες πιο κλασικούς. Για παράδειγμα ο Μενέλαος Λουντέμης, γράφει μ' αυτόν τον εκπληκτικό τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά έκανες και ...ξεστράτισες σήμερα Γλαύκη μου. Μάς χάρισες ένα όμορφο κείμενο με τη μουσική του. Την καλησπέρα μου.
Μπράβο, μου θύμισες έναν πολύ γλυκό λογοτέχνη. Δεν το είχα παρατηρήσει αυτό που λες, όμως έχεις δίκιο.
ΔιαγραφήΟ λυρισμός είναι καταδικαστέος έναντι του κυνισμού που έγινε πρωταγωνιστής παντού πλέον.
Να είσαι καλά, Γιάννη μου!
Ένα μόνο θα σου πω Γλαύκη μου η Αλκυόνη είναι η λατρεμένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην θαυμάζω γιατί ο τρόπος που γράφει είναι πιο κοντά στην δική μου ιδιοσυγκρασία, επειδή μέσα από τον δικό της ρομαντικό τρόπο λέει τόσες αλήθειες που το κάθε βιβλίο της είναι και μια αποκάλυψη.
Το βιβλίο της αυτό δεν το έχω διαβάσει και θα ψάξω να το βρω. Τι όμορφο απόσπασμα!
Εχω διαβάσει όμως το..."Τα όμορφα τοπία της κόλασης" που για μια ακόμα φορά ανέβηκα στο πλεούμενο της και ταξίδεψα, αφού ακόμα και στην κόλαση υπάρχουν όμορφα τοπία και τυχεροί εκείνοι που τα βλέπουν.
Ευτυχώς που υπάρχουν τα βιβλία Γλαύκη μου για να δραπετεύουμε...
Καλό ξημερωμα, καλή εβδομάδα να έχεις φιλιάααα!!🌼
Τι όμορφο σχόλιο, Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΟι αλήθειες που εκφράζει ο λόγος της είναι από αυτές που πονούν, όμως είναι μια ανακούφιση να τις διαβάζει κανείς, καθώς αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνος.
Χαίρομαι που το απόλαυσες!
Καλή νέα εβδομάδα πλέον, μια και δεν υπήρχε χρόνος να απαντήσω νωρίτερα!