Μικρά αποσπάσματα από ένα άρθρο που βρήκα τυχαία - το οποίο μπορεί να διαβάσει ολόκληρο ο αναγνώστης πατώντας επάνω στον τίτλο - και αναφέρει πικρές αλήθειες...
" Είναι ο τίτλος ποιήματος του Καβάφη που γράφτηκε το 1930 και περιγράφει την παρακμιακή σχέση συνενοχής κυβερνήτη και κυβερνωμένου. Ο πολίτης ενστερνίζεται την πολιτική σήψη, ενώ παράλληλα απαιτεί να ενσωματωθεί στο σύστημα για να απολαύσει κι αυτός όσα πιστεύει ότι δικαιούται.
Η αποδοχή του πολιτικού μιθριδατισμού και η μοιρολατρία δεν έχει εκλείψει και βασικό εργαλείο για την επιβολή της είναι η λεξιπενία. Η γλώσσα είναι ο διαμεσολαβητής των σκέψεων με την πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, η φτωχή γλώσσα δεν προάγει την κριτική σκέψη και οδηγεί σε παραίτηση και μη συμμετοχή στα κοινά."
-------- * --------
"Οι πολίτες αδύναμοι να κατανοήσουν τι σημαίνουν όσα ακούν να επαναλαμβάνονται πλαισιωμένα με τα αριθμητικά μεγέθη, οδηγούνται στην υιοθέτηση των κανόνων της πολιτικής ορθότητας. Αποδέχονται τις κυβερνητικές επιταγές πιο εύκολα και αφήνουν τη ζωή τους στα χέρια αυτών που κυβερνούν, επειδή αυτοί που κυβερνούν έχουν την απαραίτητη γνώση για να επιλύσουν τα προβλήματα και να βγάλουν την κοινωνία από κάθε κρίση."
-------- * --------
" Ο περιορισμός της γλώσσας οδηγεί σε περιορισμό της σκέψης και η μονόπλευρη σκέψη κάμπτει τις αντιστάσεις και παράγει ανοχή και ανεκτικότητα στη μοίρα και το κατεστημένο."
Πηγή : Ναυτεμπορική
💖 Το ποίημα του Καβάφη από το οποίο προέρχεται ο τίτλος του άρθρου είναι από τα καλύτερα πολιτικά ποιήματα του δημιουργού και μπορεί να το διαβάσει όποιος επιθυμεί εδώ...
Ππωπωπω τι τραγουδάρες έφερες σήμερα στο σπιτικό και στην αυλή σου βρε Γλαύκη μου. Καφεδάκι με τέτοια μουσικά ακούσματα. Έξοχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις ποιητικές αναφορές και όχι μόνο, τραγική αλήθεια καλή μου φίλη.
"Ο περιορισμός της γλώσσας οδηγεί σε περιορισμό της σκέψης..."
Κοίτα τώρα τι συμβαίνει γύρω μας; Πως ευνουχίζεται και αλλοιώνεται η γλώσσα μας; Και πόσο συστηματικό είναι όλο αυτό τελικά έτσι; Εργαλείο χείριστης χειραγώγησης και αυτό. Μαζί με όλα τα άλλα που ορθά αναφέρονται στα ρητά αλλά και στο ποίημα του Καβάφη.
Καλή βδομάδα Γλαύκη μου.
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η μουσική!
ΔιαγραφήΣτέκομαι στο "συστηματικό" που είπες, γιατί τίποτε δεν είναι τυχαίο. Είναι τραγικό να γυρίζεις πίσω στον χρόνο και να διαπιστώνεις με θλίψη πόσο καλά προετοιμάζονταν όλα σιγά-σιγά...
Να είσαι καλά!
Στον άψογο τίτλο που έβαλες, χειροκροτώ την επιλογή των κειμένων και της "πικρής αλήθειας" τους που σχολιάζεις κι εσύ. Η συρρίκνωση της γλώσσας είναι ορατή πλέον, ακόμα και η γραμματική που αλλάζει άρδην και οι κανόνες που ξέραμε καταργούνται συνεχώς. Στο μπάχαλο αυτό, προστίθεται η υπερπληροφόρηση και η αλλοίωση των νοημάτων. Κι όσοι επικαλούνται άγνοια, είναι κοινωνικά παράσιτα και όχλος που μαίνεται αλλά δεν διεκδικεί και δεν αντιστέκεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Γλαύκη μου.
Ακριβώς! Πέρα από τον αποπροσανατολισμό που γίνεται με χίλιους δυο τρόπους και μέσα, έχουμε την υπερπληροφόρηση, για να μην στέκεται πουθενά στην ουσία ο νους, μα και την αλλοίωση των νοημάτων για να πλέουμε σε μια θολούρα μακάριοι και πτωχοί τω πνεύματι, αφού βολεύει όσο δεν παίρνει. Είδαμε τον όχλο να ξυπνά για λίγο από τον βαθύ του ύπνο και να μαίνεται (όπως λες), όπως γινόταν αιώνες πίσω, ενώ ρουθούνι δεν ανοίγει την ώρα που του παίρνουν και το βρακί του πέρα από την αξιοπρέπειά του, την ώρα που διακυβεύεται η ύπαρξή του ως ελεύθερος και νοήμων άνθρωπος...
ΔιαγραφήΣε φιλώ