Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Τρυφερός αισθησιασμός άλλης εποχής;

































Πόσο αισθησιακό είναι να δένει ένας άνδρας τα κορδόνια στα παπούτσια μιας γυναίκας;
Πόσο αισθησιακή μπορεί να είναι μια ερωτική σκηνή, η οποία δεν περνά σε προβολή της ερωτικής συνεύρεσης;
Πόσο αισθησιακό είναι το άγγιγμα μόνο των χεριών και μέχρι εκεί ή ένα ζεστό βλέμμα που μένει πάνω σου λίγο περισσότερο και δεν ξεχνιούνται ποτέ;

Τρυφερός αισθησιασμός μιας άλλης εποχής ή μια άλλη πλευρά του ανθρώπου, που υπάρχει και σήμερα, αλλά έχει χάσει πολλούς πόντους μπροστά στο εύκολο "ξέκωλο", τον κυνισμό και την επιδερμική ικανοποίηση;
Και εννοείται ότι δεν παραμερίζεται μέσα από τα λεγόμενά μου σε τούτη την ανάρητηση ο καθαρός, ηδονικός ερωτισμός σε όλες του τις εκφάνσεις, που είναι απόλυτα φυσικός, αρκεί να είναι αυθεντικός και πηγαίος. Αυτό το έχω δείξει αρκετές φορές σε τούτο τον χώρο.

Οι πιο τρυφερά αισθησιακές για μένα σκηνές βρίσκονται στα παρακάτω μουσικά βίντεο.

Η πρώτη, με το απλό δέσιμο των κορδονιών ενός παπουτσιού, που κέρδισε την παράσταση ακόμα και από το πολύ πονεμένο φιλί προς το τέλος, είναι από την ταινία "Νύφες" (2004) - κλικ πάλι του Παντελή Βούλγαρη. Μία ταινία του παλαιότερη από τη "Μικρά Αγγλία", που παρουσίασα την περασμένη εβδομάδα. Η μουσική της μακράν καλύτερη από της νεότερης ταινίας. Θα το διαπιστώσετε ακούγοντας ένα από τα μουσικά κομμάτια που περιλαμβάνονταν σ' αυτήν. Μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη.






Η δεύτερη σκηνή προέρχεται από την τηλεοπτική σειρά 
"Η αίθουσα του θρόνου"-κλικ, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Τάσου Αθανασιάδη, το οποίο είναι εξαιρετικό, αλλά και η μεταφορά του στη μικρή οθόνη έγινε με ιδιαίτερη επιτυχία θα έλεγα, αν και την είδα μετά από πολλά χρόνια, καθώς το είχα διαβάσει κάπου στην εφηβεία μου. Από την ηρωίδα του βιβλίου (αλλά και τη μυθολογία) δανείστηκα το ψευδώνυμο Γλαύκη.
Μουσική Ευανθία Ρεμπούτσικα.





Ποιες είναι για εσάς οι πιο αγαπημένες σκηνές από τον κινηματογράφο ή κάποια τηλεοπτική σειρά, που εκφράζουν τρυφερό αισθησιασμό ;



@ Για όποιον επιθυμεί να δει τις "Νύφες", μπορεί να τις έχει πατώντας επάνω στον τίτλο:





 @ Αφήνω τους προβληματισμούς πάνω σε θέματα πιο σημαντικά, και κάποια δοσμένα ίσως με γενναία δόση χιούμορ, για την επόμενη εβδομάδα.


6 σχόλια:

  1. Γλαύκη μου καλημέρα.
    Θα μου επιτρέψεις να έχω μια πιο συγκεκριμένη άποψη.
    Χωρίς να θέλω να απορρίψω την ιδέα σου. Χωρίς να θέλω να πω ότι μια εικόνα μπορεί να κρύψει αισθησιασμό με θεαματικό τρόπο, εδώ, κατά την ταπεινή μου άποψη, εικαστικά δεν θεωρώ ότι το γυμνό είναι "ξέκωλο".
    Η Έντονη παράσταση του απόλυτου ερωτικού, της ίδιας της ερωτικής πράξης, της έντασής της, του παραλογισμού της, της ανατροπής της, δεν σημαίνει αυτόματα και ξέκωλο.
    Τα όρια μεταξύ ερωτισμού και φτηνής πορνογραφίας είναι σαφέστατα και διακριτά.
    Έτσι λοιπόν μια ερωτική σκηνή εικαστικά μπορεί να γίνει απόλυτα αισθησιακή.
    Και μιας και ζητάς πρόταση για ερωτικές σκηνές από που να ξεκινήσει κανείς.
    Ο Κινέζος Wang Kar Wai είναι απόλυτα ερωτικός στο "In the mood for love", o Paul Verhoofen στο "ΒΑΣΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ" επίσης, οι λατρεμένοι μου JAN JACQUES BEINEIX στο "BETTY BLUE" και στο "ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΝΟΜΟ", ο CHRISTOPHE HONORE στο "ΜΑ ΜERE" και τόσα άλλα.
    Προσωπικά θέλω ο ερωτισμός να αναδεικνύεται απόλυτος και ισοπεδωτικός εικαστικά. Δεν υπάρχει ίχνος αναστολής σε αυτό.
    Πολύ όμορφο το θέμα σου και είμαστε εδώ να το συνεχίσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς, Γιάννη μου, η σύγχρονη ζωή δείχνει ότι έχει καταλήξει φτηνή πορνογραφία η σεξουαλική επαφή των ανθρώπων. Όλα επιδερμικά και συχνά χυδαία. Ένα φαστ-φουντ προς εύκολη κατανάλωση, όλα αναλώσιμα, φευγαλέα και αδιάφορα.
      Όταν δεκατριάχρονα φωτογραφίζουν το αιδοίο τους, για να το στείλουν σε κάποιο τυχαίο αγόρι που τους κάνει "κλικ", ούτε καν στο αγόρι τους, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν μιλάω στον αέρα. Αυτό το πληροφορήθηκα από αγόρια - παιδιά μιας φίλης μου.
      Στο ίδιο μοτίβο όμως κινούνται και οι αντίστοιχες επαφές στους ενήλικες. Εύκολα, γρήγορα κι εντελώς επιδερμικά να πιάσουμε κάτι.
      Αλήθεια, τι;
      Πάνω εκεί κολλάει το "ξέκωλο"...
      Δεν συζητώ, λοιπόν, για τον αυθεντικό ερωτισμό, που θα αναπτυχθεί ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, ο οποίος είναι μια ομορφιά από την φύση του.
      Εικαστικά επίσης υπάρχουν υπέροχες σκηνές στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την ζωγραφική... Δεν αναφέρομαι όμως σε κάτι τέτοιο.
      Ο Κούνελος γράφει ένα πολύ καλό κείμενο που έχει κάποια σχέση με αυτά που αναφέρω (τυχαία εντελώς κινηθήκαμε σε κάτι παρεμφερές αυτές τις μέρες - έχει ξαναγίνει περιέργως σε άλλα θέματα)και σκέφτομαι να το αξιοποιήσω με κάποιο τρόπο κι εδώ.

      Στη διάθεσή σου για οποιαδήποτε συνέχεια στο θέμα.

      Διαγραφή
  2. Δε θυμάμαι κάποια αγαπημένη σκηνή να γράψω, αν και σίγουρα θα υπάρχει. Εκείνο που μού ήρθε κατευθείαν στο μυαλό ήταν το παρακάτω απόσπασμα, από το βιβλίο "Ο υπεύθυνος ανθρώπινου δυναμικού", σχετικά με τον έρωτα:
    "... Ο έρωτας για κάτι προϋποθέτει πάντοτε την απόσταση. Αντίθετα με τον πόθο των δυο μισών να επανενωθούν, που τόσο σας ενθουσιάζει, ο Πλάτωνας ορίζει ξεκάθαρα πως απαγορεύεται να γίνουν ένα, έτσι ώστε ο αληθινός πόθος για το ωραίο να παραμείνει σε εγρήγορση. Γι' αυτό και ο αληθινός έρωτας τελεί διαρκώς σε κατάσταση ανισσοροπίας, είναι ασυναρμολόγητος, αμφιταλαντευόμενος και ικανός να σπρώξει τον άνθρωπο πέρα από τα όρια της ντροπής."
    Ίσως είναι μια εκδήλωση αυτού του "ασυναρμολόγητου" του έρωτα αυτό που συγκινεί σε αυτό που ονομάζεις "τρυφερό αισθησιασμό";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρήκες το κατάλληλο απόσπασμα για την περίπτωση ίσως...
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  3. Με μια πρώτη σκέψη θυμάμαι τη Μέρυλ Στριπ στις Γέφυρες του Μάντισον (μάλλον η μοναδική ταινία που μου άρεσε περισσότερο από το βιβλίο!!!) που κάνει μπάνιο αμέσως μετά τον αγαπημένο της... για να τον νιώσει...
    Είτε με τη δαιμονοποίηση του σώματος είτε με την υπερπροβολή του, οι εξουσίες πάντα βρίσκουν τρόπο να ελέγχουν (και) την ερωτική μας διάθεση.
    Καλημέρα, Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς, Αλεξάνδρα μου!
      Η ταινία είναι εξαιρετική!
      Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει...
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.