Καιρός για ένα μουσικό διάλειμμα

Rafal Olbinski

Πολλά ειπώθηκαν τις τελευταίες μέρες, οπότε ήρθε η ώρα για κάτι που έχω καιρό να κάνω. Ένα μουσικό διάλειμμα, μέχρι να βρω τη διάθεση να ετοιμάσω εδώ όσα έχω στον νου μου.

"Ρώτα τον πόνο να σου πει πόσοι τον προκαλούνε
σαν τους δαγκώνει η σιωπή, τους τρώει το σκοτάδι
και όσοι πατούν στα γόνατα για ένα μόνο χάδι˙
την μοίρα όσοι λάτρεψαν κι όσοι μαζί της ζούνε."

Ένα τραγούδι του Δ. Μητσοτάκη που περιλαμβάνει τους παραπάνω στίχους και άλλους εκλεκτούς. Ένα τραγούδι από την φωνή της Μάρθας Φριντζήλα και το επέλεξα για έναν ακόμα λόγο... Λατρεύω τον ήχο από τις γκάιντες. Μιλά στην ψυχή μου όπως κι εκείνος του βιολιού.

Το επόμενο από τη Μ. Φαραντούρη και τη Λένα Πλάτωνος σε στίχους του Θεόδωρου Ποάλα για όλα τα "γιατί", που δεν έχουν απάντηση ή δεν θα θέλαμε να την ακούσουμε...

Καρυωτάκης και Ξυλούρης, σε μουσική του Λουκά Θάνου, με λίγα λόγια υμνούν πολλά...

Λοϊζος και Κωχ λένε το πιο γλυκό νανούρισμα - με τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, την πιο τρυφερή ευχή για όλα τα πλάσματα που αγαπάμε περισσότερο στην ζωή μας!

Ξαρχάκος και Μ. Δημητριάδη μας ταξιδεύουν νοσταλγικά   στο παρελθόν μ' ένα πολύ ερωτικό τραγούδι του Γιώργου Παπαστεφάνου.

Και... μας φωνάζουν με λίγο χιούμορ:

"Στάσου, μύγδαλα"

Και το μουσικό διάλειμμα κλείνουν οι παρακάτω στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου, που τους έκανε τραγούδι ο αγαπημένος Μίλτος:

Πριν απαντήσεις να ρωτάς
Και πριν μιλήσεις κάνε
Τα λόγια σου να τα φοράς
Όχι να σε φοράνε.

Ό,τι αγαπάς σ’ ακολουθεί πιάνει το βήμα σου
Κι ό,τι πιστεύεις σαν νερό παίρνει το σχήμα σου

Όσο κι αν θέλεις να πετάς
τα πόδια σου σε πάνε,
Τα όνειρα να τα μετράς
Να δεις αν σε χωράνε.