Αποκαλούσε τον εαυτό του "στριμμένο" και πολλοί τον χαρακτήρισαν επανειλημμένα "παράξενο", "αιρετικό" κι άλλοι "τολμηρό" κυρίως για την απενοχοποίηση των λέξεων μέσα στην ποίησή του. Δεν τις φοβόταν, καθώς τις χρησιμοποιούσε με άνεση και πάθος, ίσως προβάλλοντας την ουσιαστική τους σημασία. Πρόκειται για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, ο οποίος πέρα από ποιητής ήταν διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής και λαογράφος μα παράλληλα εκδότης και βιβλιοκριτικός.
Ο καθένας μπορεί να αποκαλεί τον οποιοδήποτε λογοτέχνη όπως εκείνος νομίζει, όμως αυτό που μένει είναι το έργο του, που είτε θα αρέσει είτε όχι. Είναι το μόνο που έχει να απολαμβάνει ο αναγνώστης, οπότε έχει την ευχέρεια να το κρατήσει ή να το αφήσει, μια και δεν του το επιβάλλει κανείς.
Προσωπικά κρατώ τον χαρακτηρισμό που έδωσε ο ίδιος στον εαυτό του, αφού έχει πάντα το δικαίωμα πριν απ' όλους. Ακολουθούν, λοιπόν, μικρές δικές μου επιλογές από το έργο του "στριμμένου" ποιητή...
Όταν σε περιμένω
ὁ νοῦς μου πάει στοὺς τσαλακωμένους,
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ὧρες στέκονται σὲ μία οὐρά,
ἔξω ἀπὸ μία πόρτα ἢ μπροστὰ σ᾿ ἕναν ὑπάλληλο,
κι ἐκλιπαροῦν μὲ μία αἴτηση στὸ χέρι
γιὰ μία ὑπογραφή, γιὰ μία ψευτοσύνταξη.
Ὅταν σὲ περιμένω καὶ δὲν ἔρχεσαι,
γίνομαι ἕνα με τοὺς τσαλακωμένους.
Με Κατάνυξη
Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ μὴν εἶσαι μοῦτρο,
νὰ μοῦ δώσεις χόβολη, νὰ μὴν ξεπαγιάσω.
Κι ὕστερα νὰ πέσω μὲ κατάνυξη στὰ πόδια σου,
γιὰ νὰ μάθεις πιὰ νὰ μὴν κλωτσᾶς.
(επιλογές στίχων)
τὸ φιλὶ
ἑνώνει πιὸ πολὺ
ἀπ᾿ τὸ κορμὶ
γι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουν
οἱ πιὸ πολλοὶ
τὸ γατί μου
δὲ χορταίνει μόνο μὲ χάδια
θέλει καὶ φαΐ
τὸ κορμί μου
δὲ χορταίνει μόνο μὲ φαΐ
θέλει καὶ χάδια
ἔλαιον θέλω καὶ οὐ θυσίαν
κι ἐμεῖς ποὺ θυσιαστήκαμε;
κι ἐμεῖς ποὺ δὲ λαδώσαμε;
ἔχτισα τὸν παράδεισό μου
μὲ τὰ ὑλικὰ τῆς κόλασής σου
καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος
ἡ νύχτα μὲ ὁδήγησε σ᾿ αὐτοὺς τοὺς δρόμους;
ἢ αὐτοὶ οἱ δρόμοι μὲ ὁδήγησαν στὴ νύχτα;
Αγαπημένος ο Χριστιανόπουλος! Δεν ξέρω αν δικαίως τον χαρακτήρισαν έτσι. Εγώ θα έλεγα: Πολύ πιστός σε όλα όσα πρέσβευε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γλαύκη!
Σημασία έχει το ίδιο το έργο του και η απήχηση στον αναγνώστη κι ας τον έλεγαν όπως θέλουν. Τον μόνο χαρακτηρισμό που δέχομαι είναι εκείνον που έδωσε ο ίδιος, διότι μάλλον θα είχε τους λόγους του.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Βασίλη!
Δεν θα ξεχάσω αυτή τη συνέντευξή του με την Τσαπανίδου που την στόλισε δεόντως. Τον θεωρώ ευφυέστατο άνθρωπο. Και απόλυτα ειλικρινή, που δεν έκρυψε ποτέ την προσωπική του ζωή και τα πάθη του. Τον αγαπάμε πολύ αυτόν τον ποιητή. Κι ας έφυγε, είναι πάντα εδώ με την πολύ ιδιαίτερη ποίησή του και το κοφτερό του χιούμορ. Στα ολιγόλεκτά του, επίσης ήταν πολύ μπροστά, έγραφε εύστοχες ατάκες, όταν το είδος αυτό ήταν ακόμα άγνωστο στο χώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές επιλογές μουσικής & στίχων!!!
Δεν έχω δει τη συνέντευξη που λες. Ευφυής, ευθύς και εύστοχος. Δεν κρυβόταν πίσω από τις λέξεις.
ΔιαγραφήΠήρα σειρά τους ποιητές, μια και το επόμενο πάλι με ποίηση έχει να κάνει;-)
Φιλιά πολλά!
Τώρα Γλαύκη αν σου πω ότι δεν έχω διαβάσει Χριστιανόπουλο τι θα πεις. Όχι δεν έχω ασχοληθεί, δυστυχώς, μαζί του. Όπως και με πολλούς έτσι νεοκλασικούς μας ποιητές που αξίζουν της προσοχής μας. Πρέπει να το κάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ την εξαίρετη παρουσίασή σου καλή μου φίλη.
Καλή βδομάδα.
Τα τραγούδια σου πάντα έχουν την ικανότητα να μας μαγεύουν.
Φιλιά.
Αν τα είχαμε διαβάσει όλα όλοι μας, τότε μάλλον θα πρέπει να είχαμε ζήσει πολλές ζωές:)))
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Γιάννη μου!
Αιρετικος, στριμμενος, αντικομφορμιστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας αναρχικος χαρακτηρας, ενας τυπος Rock.
Μα η ποιηση του τοσο γλυκια και τρυφερη,
γεματη πικρα, μοναξιασμενη
Τον αγαπησα απο την πρωτη φορα που διαβασα
τα ισχνα στιχακια του
Εχω τα ποιηματα του σε εκεινες
τις μικροσκοπικες εκδοσεις τσεπης του 1980-81
Λυπηθηκα που εφυγε
Θα ηθελα να τον ειχα συναντησει
-------------
Με γέλασες με γέρασες - Ντ. Χριστιανόπουλος
Πολλοί ροκ τύποι έχουν μέσα τους πολύ μεγαλύτερη γλυκύτητα και τρυφερότητα από άλλους που είναι γλυκανάλατοι, ενώ μέσα τους είναι πραγματικά σκληροί. Αποδεδειγμένο. Αυτοί οι άπιαστοι και ίσως παλαβοί είναι εκείνοι που προστατεύουν την ευαίσθητη ψυχή τους από τη βιαιότητα αυτού του κόσμου.
ΔιαγραφήΓνωρίζω την αγάπη σου γι' αυτόν, αφού έχουμε συζητήσει παλιότερα για τούτον τον ποιητή.
Οι στίχοι του έχουν πάντα κάτι ιδιαίτερο να δώσουν!
Σημαντικός ο Χριστιανόπουλος. Δεν θα τον έλεγα ποτέ στριμμένο..αλλά σίγουρα ήταν και τολμηρός πολύ αλλά και καυστικός. Ωραίες οι επιλογές σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Γλαύκη μου
"Στριμμένος" είναι δικός του χαρακτηρισμός, ίσως κάτι γνώριζε περισσότερο... Αστειεύομαι φυσικά. Δεν είχε φιοριτούρες ο λόγος του. Έγραφε καθαρά και ξάστερα χωρίς φόβο μα με πάθος.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Άννα μου!