Κάτι για τον νέο δωδεκάμηνο δρόμο

Πώς λέγανε παλιά "πάρε κάτι για τον δρόμο", έτσι σκέφτηκα να πάρουμε λίγη πνευματική τροφή, την οποία έχουμε περισσότερο ανάγκη, για το δωδεκάμηνο που μόλις ξεκίνησε... με παγωμάρα κι ας μην χιόνισε!

 

Μικρό "τσιμπούσι" με Καζαντζάκη!

"κι ένα χαλίκι ν' αρμολοήσεις σ' έναν ετοιμόρροπο τοίχο
είναι σαν να στερεώνεις τον κόσμο να μην πέσει
είναι σαν να στερεώνεις την ψυχή σου να μην πέσει..."

                                                   Ο Φτωχούλης του Θεού

"- Μου θυμίζετε το φτωχό φιλόσοφο της βάρκας. Λέει στο βαρκάρη του: «Γνωρίζεις φιλοσοφία; - Όχι. - Όχι; Τότε έχασες τη μισή ζωή σου.» Λίγο αργότερα σηκώνεται τρομερή τρικυμία. «Έ φιλόσοφε, φωνάζει ο βαρκάρης, ξέρεις να κολυμπάς; -Όχι. -Όχι; Έχασες αλάκερη τη ζωή σου!»"

                                                                  Τόντα - Ράμπα

"Από τα μάτια του Γερανού περνά μια αστραπή· η φωνή του γίνεται βαθιά.
-Δεν πρέπει ν' αγαπούμε τους ανθρώπους, μα τη φλόγα που δεν είναι ανθρώπινη και τους καταλεί. Δεν πρέπει ν' αγωνιζούμαστε για την ανθρωπότητα, μα για τη φλόγα τούτη που μεταμορφώνει σε φωτιά το υγρό άχερο, το ανήσυχο, το άθλιο, που καλούμε Ανθρωπότητα!"

 

                                                                  Τόντα - Ράμπα

 

 

"Μην είσαι παλαβός, Μπραϊμάκι μου, άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους. Δεν έχει ξοφλημό, ανάθεμά τη για ράτσα! Πόσα χρόνια, πάππου πρόσπαππου, πολεμούμε να την ξεκάνουμε; Τί καταφέραμε; Τον κακό μας τον καιρό! Έναν ξεριζώνεις, δέκα φυτρώνουν... Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, αναμεταξύ τους, σκοτωμό δεν έχουν. Τους αφήνω, το λοιπόν, κα σκοτώνουνται. Κι άμα βγάλουν καλά -καλά τα μάτια τους, καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη. Κατάλαβες; Σου τα λέω αν αξιωθείς και γίνεις κι εσύ καμιά φορά Αγάς σε ρωμαίικο χωριό, να ξέρεις μωρέ, πώς να φέρνεσαι με τους Ρωμιούς."

                                                            Ο Χριστός ξανασταυρώνεται