Επανέρχομαι σε ένα αντικείμενο που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Πώς μπορεί να γίνει αλλιώς, όταν πριν βγεις από το σπίτι, μια βόλτα θα την κάνεις από εκεί - μάλλον κάτι περισσότερο από μία....
Ο λόγος για τον γνωστό "μαντατούρη" που τον αποκαλούμε ευγενικά "καθρέφτη".
Δείχνει όμως πάντα την αλήθεια και ποια είναι άραγε αυτή; Μπορεί να φτάσει στην ψυχή ή τελικά αντικατοπτρίζει ό,τι θέλει; Το ζήτημα είναι να μην αντικατοπτρίζει ό,τι θέλουν οι άλλοι να είσαι ή να μην στέκεται στην επιφάνεια.
Ο Durkheim είπε ότι "'όταν ο άνθρωπος ανακάλυψε τον καθρέφτη, έχασε την ψυχή του". Ίσως είχε δίκιο, ίσως δεν τον χρειάζεται τόσο όσο νομίζει. Δεν τον έχει απαραίτητα ανάγκη για να ανακαλύψει πλευρές του εαυτού του, καθώς αρκετές από αυτές απαιτούν απομάκρυνση από ό,τι γυαλίζει ή προκαλεί αντανακλάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε πρόσκαιρο "τύφλωμα".
Η ομορφιά του ανθρώπου, επίσης, δε χρειάζεται καθρέφτη, αφού όταν υπάρχει, αντανακλάται στα μάτια των άλλων, χωρίς προσπάθεια. Κατά βάθος είμαστε αυτό που αισθανόμαστε και οι άλλοι βλέπουν αυτό που εμείς τους αφήνουμε να δουν.
Ο καθρέφτης ίσως είναι χρήσιμος στη ζωή μας για πρακτικούς λόγους μα και γιατί "είναι ο καλύτερος φίλος, καθώς όταν κλαίω, δε γελάει ποτέ", όπως είπε ο Τσάρλι Τσάπλιν!
Η έμπνευση για τούτη την ανάρτηση προήλθε από ένα πολύ γνωστό μουσικό κομμάτι, που λέει πολλά και ενδιαφέροντα για τον λατρεμένο "απατεώνα"...
Έχω μπροστά μου συνεχώς έναν καθρέφτη
που μ’ εμποδίζει ότι είναι πίσω του να δω
δεν έχω δει ποτέ μου πιο μεγάλο ψεύτη
και το χειρότερο, είναι όμοιος εγώ…
Δείχνει πολύ καλός ενώ εγώ δεν είμαι,
δείχνει κακός ενώ δεν είμαι ούτε αυτό
Όσοι μου λένε “φίλε όπως είσαι μείνε”
είναι όσοι χάψαν τον αντικατοπτρισμό
Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,
ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου…
Αντανακλά αυτά που θέλουν οι γυναίκες
κι έτσι τις πείθει ότι είμαι το άλλο τους μισό
μπροστά του γδύνονται του λεν γλυκές κουβέντες,
πίσω απ’ το τζάμι εγώ ολομόναχος κοιτώ
Κάνει παιχνίδι ως και με τα πρότυπά μου
τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί
τις φέρνει απέναντι μου και στα κυβικά μου
πάω να τις φτάσω και τσουγκρίζω στο γυαλί
Ξέρω πως όλοι πια πιστεύουν σε καθρέφτες
σε οθόνες σε φωτοτυπίες και προβολείς
μέχρι παιχνίδια έχουν βγάλει που οι παίκτες
ζουν σε μια γυάλα και τους βλέπουμε όλοι εμείς
Μα εγώ θα κάνω τον καθρέφτη μου κομμάτια
ξέρω ότι αυτό που κρύβει πίσω του είσαι εσύ
εσύ που ψάχνεις μες στα μαύρα σου τα μάτια
να καθρεφτίζεις μόνο εμένα στην ζωή
Καθρέφτη-καθρεφτάκι μου! Κάτι τέτοιο ε; Χμμμ δεν αντιλέγω ότι είναι ένα σκεύος με πολύ παράξενες λειτουργίες αλλά και επιρροές πάνω μας. Άφθονο μυστήριο, θρύλοι, παραδόσεις πολλές. Ένα αντικείμενο τυλιγμένο στο μύθο. Μου αρέσει όλο αυτό Γλαύκη. Κάθε αντικείμενο που έχει τέτοιες ιδιότητες έχει και τη δική του γοητεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σιγά μην δεν εύρισκες υπέροχο τραγούδι να βάλεις! Σιγά!
Πολύ όμορφο και χαρακτηριστικό.
Γλαύκη μου, καλησπέρα κορίτσι μου.
Πάντα ο καθρέφτης είχε μια μοναδική γοητεία, που έλκει σαν μαγνήτης ακόμα και τον πιο δύσκολο τύπο! Μου άρεσε που ανέφερες τα παραμύθια , τους θρύλους και τις παραδόσεις. Ίσως από εκεί φαίνεται πόσο σημαντικός ήταν για τον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή που αντίκρισε το είδωλό του στο νερό...
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Γιάννη μου!
Προς επίρρωση του κειμένου σου, αυτό το καταπληκτικό τραγούδι που διάλεξες. Οι στίχοι του είναι ο καθρέφτης μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπουδαία έμπνευση Γλαύκη μου!
Σ' ευχαριστώ, Μαρία μου!
ΔιαγραφήΕίθε οι καθρέφτες να μας αποκαλύπτουν πλευρές που έχουμε ξεχασμένες στα βάθη της ψυχής μας!
Φιλιά πολλά!
Τον χρειαζόμαστε όμως τον καθρέπτη. Όχι μόνο για καλλωπισμό αλλά και για να διαβάζουμε την όψη μας. Λέει πολλά, φτάνει να τα βλέπουμε. Αγαπημένο τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γλαύκη!
Δεν έχεις άδικο σ' αυτό που λες, γιατί διαφορετικά μόνο οι άλλοι μπορούν να διαβάσουν την όψη μας, όμως δεν έχουν όλοι την κατάλληλη παρατηρητικότητα ούτε την έννοια για κάτι τέτοιο.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Βασίλη!