Εκεί που δεν έχουμε ψάξει...

David Renshaw

Πόσες φορές προβληματιστήκαμε για κάτι σοβαρό που μας συνέβη ή άλλο ίσως επουσιώδες και δεν βρίσκαμε την άκρη σχετικά με το τι θα μπορούσαμε καλύτερο να πράξουμε, ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα;

Μέναμε έτσι συχνά σε έναν αέναο κύκλο στάσεων ή συμπεριφορών, οι οποίες όχι μόνο δεν μας βοηθούσαν να δούμε φως στο τούνελ, αλλά μας οδηγούσαν ακόμα και στα εντελώς αντίθετα από αυτά που επιδιώκαμε. Παραμέναμε απελπισμένοι ή και αγανακτισμένοι, διότι μας κατέκλυζε το αίσθημα του εγκλωβισμού σε έναν λαβύρινθο χωρίς σημάδια εξόδου.

Για κάτι σοβαρό είναι κατανοητό, μα για οτιδήποτε επουσιώδες είναι απίστευτο χάσιμο χρόνου και εκνευριστική καθήλωση σε μια καθημερινότητα που τρέχει με ταχύτητες πέρα από την ανθρώπινη φύση πλέον. 

Αυτό βέβαια που θα αποτελέσει ένα χρόνιο ζήτημα είναι και το πιο ενδιαφέρον, καθώς φτάνει να μοιάζει βραχνάς κι εμπόδιο για την εξέλιξή μας, όπως και για την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής, ίσως και της ψυχικής μας υγείας.

Τι γίνεται, λοιπόν;

Πολλοί ανατρέχουν στην ανάλυση της προβληματικής κατάστασης που αντιμετωπίζουν μέσα από τακτικές που θυμίζουν πράξεις της αριθμητικής. Συν, πλην , επί και διά... Μετρήσεις κατά αύξουσα ή φθίνουσα σειρά ή στήριξη σε κλασματικά ή δεκαδικά μέρη, εξισώσεις για να βρουν τον άγνωστο Χ και ό,τι άλλο πρακτικής φύσεως τούς είναι εύκαιρο. Όλο λογαριάζουν και όλο λογαριάζουν, με αποτέλεσμα να οργίζονται που δεν τους βγάζει πουθενά... Υπάρχουν στιγμές που καταλήγουν στον μηδενισμό και τη διαγραφή όλων, γιατί παραζαλισμένοι από αυτή τη χαοτική  διαδικασία βλέπουν τα πάντα θολά. Έτσι, βρίσκουν αυτή τη λύση, για να απαλλαγούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, προκαλώντας φυσικά γύρω τους ό,τι κι ένας τυφώνας.

Δεν έχουν λύσει τίποτα, απλά εθελοτυφλώντας για τις συνέπειες της στάσης τους προσπάθησαν να καλύψουν την αδυναμία τους να δουν πέρα από αυτό που έχουν συνηθίσει. Μένουν στην ουσία στάσιμοι και αναποτελεσματικοί. Γιατί αποτελεσματικός εν τέλει δεν είναι σε καμία περίπτωση όποιος περνά και σαρώνει δίχως να γυρίζει πίσω να δει τι άφησε στο διάβα του, αλλά εκείνος που σεβάστηκε τον εαυτό του και τους άλλους γύρω του μέσα από δράσεις και συμπεριφορές που φέρνουν αποκατάσταση και μια εποικοδομητική συνέχεια για όλους.

Η στασιμότητα είναι ήδη μέσα στον νου, αφού κυριαρχούν πεποιθήσεις, οπτικές και στάσεις που στέκονται ακλόνητες στην θέση τους, θεωρώντας ότι κατέχουν όλη τη σοφία εντός τους. Παραπέρα δεν υπάρχει κάτι άλλο, μια και δεν το βλέπει η λογική του ατόμου. Για πάρα πολλούς υπάρχει μόνο αυτό που περνά από την όρασή τους στον εγκέφαλο, ενώ οτιδήποτε διαφορετικό είναι ανύπαρκτο. Είναι και μια μέθοδος εφησυχασμού μια τέτοια τακτική και ως εκ τούτου μία πλάνη.

Το φως θα λάμψει εκεί που δεν έχει ψάξει κανείς, επειδή δεν διανοήθηκε ότι είναι σε θέση να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να βγει από το κουτί της ψυχρής λογικής και των όσων γνωρίζει ή έχει ως βίωμα. Τότε το out of the box είναι απλησίαστο τοπίο, παρόλο που οι πιο μεγάλες εμπνεύσεις, οι πιο ευφάνταστες λύσεις και ανακαλύψεις στην ιστορία του ανθρώπου ήρθαν δια μέσου αυτής της διαδρομής.

Για να μην το πάω τόσο μακριά, θα σταθώ στις πιο ταπεινές καταστάσεις της ζωής, όπου ορισμένες φορές μετατρέπονται σε μείζον ζήτημα ταλαιπωρίας, λόγω του ότι δεν ψάξαμε για λύσεις αλλού, γιατί δεν επιτρέψαμε στην καρδιά να έχει τον πρώτο λόγο, να είναι αυτή που θα ξεκλειδώσει τον νου. Όλοι οι σοφοί άνθρωποι και οι πιο απλοϊκοί ακόμα κατείχαν πάντα τη σπουδαιότητα του ρόλου της στα πιο δύσκολα της ζωής. Είναι εκείνη που έχει την βαθιά αλήθεια, αρκεί κανείς να ζητήσει τη βοήθειά της και να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του με όσα αυτή θα του φανερώσει. Να την εμπιστευτεί, δίνοντας της τη δυνατότητα να ανθίσει, να τον μεταφέρει σε κόσμους λίγο μαγικούς, λίγο άπιαστους, όμως τόσο προσιτούς τελικά.

Έπειτα από αυτό ο νους προχωρά με μαεστρία πια και ανεμπόδιστα στην υλοποίηση όσων ήδη έχουν δρομολογηθεί, απελευθερωμένος από το αγωνιώδες μέτρημα του "φιλάργυρου".

Η ισορροπία και η αρμονική συνεργασία καρδιάς και νου - συναισθήματος και νόησης, ενστίκτου και λογικής, οδηγούν σε εύστοχες επιλογές, συμπεριφορές και δράσεις, σε λύσεις ξεχωριστές - πέρα από όσα βλέπει κάποιος, μια και όταν βαθαίνει το συναίσθημα και η σκέψη, πλαταίνει και η φαντασία. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αλυσίδας είναι η διατήρηση της ψυχικής ηρεμίας του ατόμου και η δημιουργία υγειών και γνήσιων σχέσεων με τους άλλους.

Την επόμενη φορά που θα αισθανθούμε απογοήτευση, διότι δεν αποδίδει κανένας από τους τρόπους που έχουμε χρησιμοποιήσει για ένα θέμα που μας απασχολεί, μήπως θα ήταν πιο σώφρον να κοιτάξουμε προς τα εκεί που δεν έχουμε ψάξει, εξερχόμενοι για λίγο από τα γνωστά μας μονοπάτια;