Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

"Το κύμα"... "Ανάμεσα στους τοίχους"...


Δύο ταινίες, δύο προτάσεις για προβληματισμό όσον αφορά στην εκπαίδευση και τη σύγχρονη κοινωνία.
Δύο εξαιρετικές κινηματογραφικές προσπάθειες, τις οποίες είδα στο σινεμά όταν πρωτοπροβλήθηκαν και με είχαν αγγίξει ιδιαίτερα. 

Η μία έχει τίτλο "Το κύμα" (Die Welle - 2008) του Dennis Gansel και είναι γερμανικής προέλευσης.

Από ένα ιδιότυπο πείραμα που ξεκινά ένας καθηγητής στην τάξη του, για να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών του για το μάθημα της Ιστορίας, θα οδηγηθούν όλοι κάτω από την επιρροή της εξουσίας και του φασισμού.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης της: "Νομίζω πως οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά ανάγκη για την ουσία, μια ανάγκη που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Η τάση για τον ατομικισμό και την ιδιώτευση, τη διάσπαση της κοινωνίας σε μικρές ομάδες, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Σε κάποιο σημείο θα βρεθεί ένα τεράστιο κενό. Και τότε ο κίνδυνος θα είναι ότι κάποιος «-ισμός» θα ξεπεταχτεί και θα θελήσει να γεμίσει αυτό το κενό."

Μπορείτε, και αξίζει, να δείτε την ταινία κάνοντας κλικ στον παρακάτω τίτλο. Θα οδηγηθείτε στο πρώτο μέρος και δεξιά στη σελίδα επάνω θα βρείτε και το δεύτερο μέρος.





Η άλλη ταινία έχει τίτλο "Ανάμεσα στους τοίχους"  (Entre Les Murs - 2008) του Laurent Cantet και είναι γαλλικής προέλευσης.

Μια ταινία η ίδια... πείραμα, καθώς οι καθηγητές είναι πραγματικοί καθηγητές και οι μαθητές το ίδιο χωρίς να είναι οι "κακοί" μαθητές κακά παιδιά και οι "αυστηροί" δάσκαλοι στ' αλήθεια αυστηροί. Ο καθηγητής François Begaudeau, που πρωταγωνιστεί, έχει γράψει το βιβλίο, στο οποίο βασίστηκε η ταινία. 
Ένα φιλμ που είναι η ίδια η ζωή χωρίς περιττά φτιασιδώματα και ωραιοποιήσεις οποιουδήποτε είδους. Μια τάξη ενός σχολείου σε κάποια "προβληματική" γειτονιά του Παρισιού. Ένα πολυπολιτισμικό σχολείο, που πλέον συναντάται σε πάρα πολλές χώρες, ενώ αρχικά ήταν χαρακτηριστικό των αποικιοκρατικών χωρών, όπως η Γαλλία. 
Μια τάξη, λοιπόν, όπου μαθητές και καθηγητές φτάνουν να κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους σαν να είναι καταδικασμένοι να καταλήγουν σε αδιέξοδο. Πώς να μην συμβαίνει όμως αυτό, όταν στην κοινωνία όλα είναι αμετακίνητα, όταν εκεί εξακολουθούν και παράγονται κοινωνικές ανισότητες και το μόνο που δημιουργεί καθημερινά είναι νέα προβλήματα και αδιέξοδα;
Η ταινία - πείραμα βραβεύθηκε με τον "Χρυσό Φοίνικα" στις Κάννες το 2008 ως καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς.

Μπορείτε, και αξίζει ακόμα περισσότερο, να δείτε και αυτή κάνοντας κλικ και πάλι στον παρακάτω τίτλο. Είναι ολόκληρη σε ένα βίντεο.





Και τρία μουσικά κομμάτια από την ταινία "Το κύμα".








Μια κοινωνία που πρέπει να αλλάξει επειγόντως, για να μην καταβροχθίζει άλλο τα παιδιά της εφευρίσκοντας κάθε φορά και άλλους τρόπους. Σαν να θέλει να τα εκδικηθεί.
Η παιδεία πάντα σαν εγκαταλειμμένος έφηβος δέχεται τις ορέξεις κάθε λιγούρη που θα βρεθεί στον δρόμο της, οπότε δεν πρόκειται να γίνει ποτέ ένας υγιής ενήλικας! Γιατί δυστυχώς δεν θέλουν όσοι έχουν τη δύναμη στα χέρια τους...



16 σχόλια:

  1. Καλησπέρα σου Γλαύκη μου. Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα τις δύο σου κινηματογραφικές προτάσεις. Και οι δύο είναι πολύ αξιόλογες και φυσικά ταινίες για σκεπτόμενα πράγματα και αναζητήσεις.
    Όσον αφορά την παιδεία αυτή καθ' εαυτή, εντάξει, μην πολυλογούμε. Όσο πίσω πάει κανείς, τόσο πιο αξιόλογη την βρίσκει κάποιος στη δομή της.
    Καλή βδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, δεν συζητώ ότι αν πάει κανείς πίσω θα δει μια πιο αξιόλογη δομή στην παιδεία, όμως ο κόσμος εξελίσσεται και κάπου μέσα στη μεγάλη ταχύτητα της εξέλιξης έχασε την πορεία της η παιδεία!
      Εμένα μου άρεσε πιο πολύ η δεύτερη ταινία, γιατί δείχνει το πραγματικό αδιέξοδο της σύγχρονης εκπαίδευσης και της κοινωνίας με έναν ήπιο τόνο βγαλμένο μέσα από την ζωή χωρίς ωραιοποιήσεις και διάθεση εντυπωσιασμού.
      Καλό σου βράδυ, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  2. Είχα την τύχη να δω το Κύμα φέτος, σε dvd που μου παραχωρήθηκε από το σχολείο. Ανατριχιαστική ταινία , αφού βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Η δύναμη του φασισμού, η ανάγκη του να ταιριάζω και να χωρώ σε ομάδες, η αποπομπή του διαφορετικού, η ανεξέλεγκτη τροπή που μπορεί να πάρει η μάζα που συμπαρασύρει σε χρόνο dt... είναι πολλά τα θέματα που διαπραγματεύεται, όχι ένα μόνο!
    Τη δεύτερη δεν τη γνώριζα, αλλά σε ευχαριστούμε για την παραπομπή.
    Πολλά φιλιά , καλό μήνα και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κύμα πράγματι διαπραγματεύεται πολλά στοιχεία της σύγχρονης πραγματικότητας, όμως αυτό που δεν με άγγιξε πολύ ήταν η διάθεση εντυπωσιασμού που ήταν διάχυτη στην ταινία.
      Αυτή η μάζα είναι σε υπερβολικό βαθμό χειραγωγήσιμη δυστυχώς ακόμα και σήμερα, όπου η γνώση είναι ένα αγαθό που απολαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στ γη περισσότερο από κάθε άλλη εποχή. Οξύμωρο ε; Αλλά έχει γερές βάσεις η αιτιολόγηση του φαινομένου!
      Τη δεύτερη να τη δεις οπωσδήποτε, διότι κινείται σε άλλο πνεύμα και ύφος. Δεν λέω τίποτε άλλο, για να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Ξεχωριστό το "Κύμα' το οποίο έχω
    δει κι απολαύσει
    Όσο για την παιδεία γενικότερα
    η κατάσταση της είναι σε τέλμα...

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η παιδεία θέλει αναζωογόνηση άμεσα, αλλά δεν συμφέρει δυστυχώς πολλούς...
      Να δεις και την άλλη ταινία. Αξίζει! Άλλο επίπεδο κινηματογράφησης. Πιο σοβαρό και ουσιαστικό!
      Να είσαι καλά, Ελένη μου!

      Διαγραφή
  4. Πάντοτε μου άρεσαν οι ταινίες αυτού του είδους. Μιλάμε για δεκάδες διαφορετικούς χαρακτήρες, μια μικρή "κλειστή" κοινωνία, όπου ο καθένας είναι και μια διαφορετική περίπτωση.
    Την πρώτη την έχω δει, η δεύτερη μπήκε στις υπόψιν.
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Πέτρο μου!
      Τη δεύτερη να τη δεις οπωσδήποτε, γιατί πρόκειται για έναν αληθινά ποιοτικό κινηματογράφο!

      Διαγραφή
  5. Μπήκα απόγευμα στη σελίδα σου και ξαναμπαίνω τώρα μετά την παρακολούθηση του Κύματος μιας υπέροχης ταινίας. Θα δω και την δεύτερη. Σ'ευχαριστώ Γλαύκη για τις δυο προτάσεις αυτές γιατί και η δεύτερη είμαι σίγουρη ότι θα με καθηλώσει....
    Πάντως είναι εύκολο να διαβείς το κατώφλι του φασισμού. Και δεν βλέπεις πού γέρνει η ζυγαριά...
    Καλό βράδυ Γλαύκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Άννα μου!
      Σε άλλη φάση θα προτείνω και κάποια ακόμη για έναν μεγάλο παιδαγωγό!
      Πολύ χαίρομαι που τις ευχαριστήθηκες!
      Αυτός ήταν ο σκοπός μου πέρα από τον προβληματισμό!
      Καλό βράδυ και σε σένα!

      Διαγραφή
  6. Κυνηγάω τέτοιες ταινίες, Γλαύκη. Αυτές που προτείνεις τις έχω καιρό στο πρόγραμμα, αλλά δεν τις έχω δει ακόμα, οπότε με σκούντησες απόψε!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει και μένα να με σκουντάνε. Κι έτσι έκανα πράγματα που είτε τα ανέβαλλα διαρκώς είτε δίσταζα...!
      Καλές είναι οι σκουντιές πού και πού για οτιδήποτε;-)
      Φιλιά πολλά και καλό σου μήνα!

      Διαγραφή
  7. δεν έχω δει καμια και η πρόταση σου Γλαυκη μου να τις δούμε θα την λαβουμε υπόψιν και σιγουρα θα αξιζει τον κόπο αφου διαπραγματευται οτι συμβαίνει στα σχολεία... να είσαι καλά και σε ευχαριστουμε για την πρόταση.. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι εξαιρετικές και οι δύο. Η καθεμία για τους δικούς της λόγους!
      Να τις δει με την ανησυχία σου, Ρούλα μου!
      Καλό σου βράδυ και φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Η κόρη μου μου τις έχει συστήσει και τις δυο!
    Την πρώτη μάλιστα την είχαμε δει μαζί..αυτή την έβλεπε για δεύτερη φορά!
    Οπότε πρέπει άμεσα να δω και την άλλη!
    Σε ευχαριστούμε για τις προτάσεις!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Μαρία μου!
      Είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει και η δεύτερη. Πρόκειται για άλλο επίπεδο κινηματογράφου. Με χρώμα γαλλικό, που πάντα ήταν ιδιαίτερο.
      Καλή εβδομάδα να έχεις!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.