"Το κύμα"... "Ανάμεσα στους τοίχους"...

Δύο ταινίες, δύο προτάσεις για προβληματισμό όσον αφορά στην εκπαίδευση και τη σύγχρονη κοινωνία.

Δύο εξαιρετικές κινηματογραφικές προσπάθειες, τις οποίες είδα στο σινεμά όταν πρωτοπροβλήθηκαν και με είχαν αγγίξει ιδιαίτερα. 

Η μία έχει τίτλο "Το κύμα" (Die Welle - 2008) του Dennis Gansel και είναι γερμανικής προέλευσης.

Από ένα ιδιότυπο πείραμα που ξεκινά ένας καθηγητής στην τάξη του, για να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών του για το μάθημα της Ιστορίας, θα οδηγηθούν όλοι κάτω από την επιρροή της εξουσίας και του φασισμού.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης της: "Νομίζω πως οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά ανάγκη για την ουσία, μια ανάγκη που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Η τάση για τον ατομικισμό και την ιδιώτευση, τη διάσπαση της κοινωνίας σε μικρές ομάδες, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Σε κάποιο σημείο θα βρεθεί ένα τεράστιο κενό. Και τότε ο κίνδυνος θα είναι ότι κάποιος «-ισμός» θα ξεπεταχτεί και θα θελήσει να γεμίσει αυτό το κενό."

Μπορείτε, και αξίζει, να δείτε την ταινία κάνοντας κλικ στον παρακάτω τίτλο. Θα οδηγηθείτε στο πρώτο μέρος και δεξιά στη σελίδα επάνω θα βρείτε και το δεύτερο μέρος.

"Το κύμα"

Η άλλη ταινία έχει τίτλο "Ανάμεσα στους τοίχους"  (Entre Les Murs - 2008) του Laurent Cantet και είναι γαλλικής προέλευσης.

Μια ταινία η ίδια... πείραμα, καθώς οι καθηγητές είναι πραγματικοί καθηγητές και οι μαθητές το ίδιο χωρίς να είναι οι "κακοί" μαθητές κακά παιδιά και οι "αυστηροί" δάσκαλοι στ' αλήθεια αυστηροί. Ο καθηγητής François Begaudeau, που πρωταγωνιστεί, έχει γράψει το βιβλίο, στο οποίο βασίστηκε η ταινία. 
Ένα φιλμ που είναι η ίδια η ζωή χωρίς περιττά φτιασιδώματα και ωραιοποιήσεις οποιουδήποτε είδους. Μια τάξη ενός σχολείου σε κάποια "προβληματική" γειτονιά του Παρισιού. Ένα πολυπολιτισμικό σχολείο, που πλέον συναντάται σε πάρα πολλές χώρες, ενώ αρχικά ήταν χαρακτηριστικό των αποικιοκρατικών χωρών, όπως η Γαλλία. 
Μια τάξη, λοιπόν, όπου μαθητές και καθηγητές φτάνουν να κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους σαν να είναι καταδικασμένοι να καταλήγουν σε αδιέξοδο. Πώς να μην συμβαίνει όμως αυτό, όταν στην κοινωνία όλα είναι αμετακίνητα, όταν εκεί εξακολουθούν και παράγονται κοινωνικές ανισότητες και το μόνο που δημιουργεί καθημερινά είναι νέα προβλήματα και αδιέξοδα;
Η ταινία - πείραμα βραβεύθηκε με τον "Χρυσό Φοίνικα" στις Κάννες το 2008 ως καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς.

Μπορείτε, και αξίζει ακόμα περισσότερο, να δείτε και αυτή κάνοντας κλικ και πάλι στον παρακάτω τίτλο. Είναι ολόκληρη σε ένα βίντεο.

"Ανάμεσα στους τοίχους"

Και τρία μουσικά κομμάτια από την ταινία "Το κύμα".

Μια κοινωνία που πρέπει να αλλάξει επειγόντως, για να μην καταβροχθίζει άλλο τα παιδιά της εφευρίσκοντας κάθε φορά και άλλους τρόπους. Σαν να θέλει να τα εκδικηθεί.

Η παιδεία πάντα σαν εγκαταλειμμένος έφηβος δέχεται τις ορέξεις κάθε λιγούρη που θα βρεθεί στον δρόμο της, οπότε δεν πρόκειται να γίνει ποτέ ένας υγιής ενήλικας! Γιατί δυστυχώς δεν θέλουν όσοι έχουν τη δύναμη στα χέρια τους...