Πατρίδα μου έχω το πανώριο κορμί σου,
η πονεμένη της ψυχή εκεί, στα μελαγχολικά σου μάτια.
Ιερή σιωπή απλώνεται στο ανέλπιδο φιλί σου,
με θέρμη συγκρατώ τα σκόρπια σου κομμάτια.
Του κόσμου τη σοφία μοιράζονται τα ζεστά σου χείλη,
μα η προδοσία μου στη λήθη οδήγησε τη δύναμή σου.
Η αγάπη, κι όχι η απελπισία, θα ’ναι σπίθα στο σβησμένο σου φιτίλι.
Μες στην αγκαλιά σου σαν πρόσφυγας θα ζω. Θυμήσου!
(Το ποίημα αφιερωμένο στην πατρίδα μας.)
Αυτή ήταν η ταπεινή συμμετοχή μου στο εκπληκτικό 9ο Συμπόσιο Ποίησης, που διοργανώνει πάντα με επιτυχία η πολύ καλή φίλη Αριστέα. Αυτή την φορά οι δημιουργικές προσπάθειες ήταν πέρα από κάθε προσδοκία μοναδικές σε έμπνευση, λόγο και συναίσθημα!
Δυστυχώς δεν είχα τον χρόνο που θα αναλογούσε να αφιερώσω στο θέμα της πατρίδας, οπότε είναι πράγματι μια ταπεινή προσπάθεια. Η ανάρτησή του έγινε μόνο και μόνο, για να μπει με κάποιο τρόπο στο αρχείο του μπλογκ. Οποιαδήποτε προσπάθειά μας είναι ένα "παιδί" μας, όπως και να το κάνουμε...
@ Για την πατρίδα μας η μοναδική για μένα μουσική επιλογή είναι η παρακάτω σε ποίηση Σεφέρη...
@ Για όποιον επιθυμεί να διαβάσει για τον κυρ Μιχαλάκη, τον ταξιτζή Λουκά και τις τσούπρες προχωρημένης ηλικίας της Αρσινόης, μπορεί να πατήσει εδώ.
Γεια!!! <3 Έχω ένα blog και θα εκτιμούσα πολύ αν του έριχνες μια ματιά: http://booksfrien.blogspot.com/ Ελπίζω να σου αρέσει. <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
ΔιαγραφήΘα περάσω κάποια στιγμή, γιατί η αλήθεια είναι λίγος ο χρόνος που διαθέτω.
Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Γλαύκη μου πολύ ωραίο το ποίημα σου! Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν τόσο συμπυκνωμένα να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη η πατρίδα μας , μα όπως όλες οι πατρίδες έχει κι ένα μειονέκτημα. Πάει πακετάκι με το λαό της. Ένα λαό στο κορμί του οποίου βυσσοδομούν ανελέητα. Που τον έχουν βουλιάξει στο βούρκο κι εκεί που πάει να παρει λίγο αέρα να παλέψει και να βγει του πατάνε το κεφάλι να χωθεί ακόμα πιο μέσα. Ένα λαό που γλίτωσε την Ευρώπη από το ναζισμό , που γέννησε τόσους ήρωες και τον χτυπούν με όλο τους το μένος.
Μια πατρίδα που την γδύνουν με προστυχιά, την πουλούν στο παζάρι !
Κι όλοι περιμένουν πότε θα αντιδράσει ο διπλανός τους, πότε θα επαναστατήσει ο γείτονας , όχι για να τον ακολουθήσουν αλλά για να καρπωθούν ό,τι αυτός κερδίσει με του αγώνες του.
Κριτική στα καφενεία εκ του ασφαλούς με λόγια Mega, Antenna ,Σκαϊ. Κανείς δεν σκέφτεται παρά μόνο ό,τι του σερβίρουν. Το κεφάλι άλλωστε είναι διακοσμητικό ,για μακιγιάζ ή για να ακούμε και να μιλάμε στο κινητό. Όχι δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχουν, ούτε καν πρώτες! Μόνο λήθη...
Κι εγώ διαβάζω και γράφω , ενώ ταυτόχρονα φτιάχνω γλυκό κυδώνι. Σουρεάλ καταστάσεις!
Φιλάκια
Αρσινόη
Ρίχνεις κεραυνούς και μ' αρέσεις!!!!
Διαγραφή"Μια πατρίδα που την γδύνουν με προστυχιά, την πουλούν στο παζάρι !"
"Κανείς δεν σκέφτεται παρά μόνο ό,τι του σερβίρουν. Το κεφάλι άλλωστε είναι διακοσμητικό ,για μακιγιάζ ή για να ακούμε και να μιλάμε στο κινητό. Όχι δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχουν, ούτε καν πρώτες! Μόνο λήθη..."
Αυτά τα κρατώ και θα έπρεπε να μπουν με τσιπάκι στον εγκέφαλο πάρα πολλών!!!!
Έντυσες με πληρότητα με τούτο το σχόλιο την δημιουργική μου απόπειρα γι' αυτόν τον βασανισμένο τόπο, που πολλοί αγαπάμε και πονάμε!!!
Φιλιά πολλά, Αρσινόη μου, και διάβαζε, γράφε και... φέρε να δοκιμάσουμε γλυκό κυδώνι!!! Μην νομίζεις ότι θα γλιτώσεις...
Γειά σου Γλαύκη μου, αγαπημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ταπεινή" συμμετοχή σου, περιλαμβάνει στίχους που μόνο να τους υποκλιθώ μπορώ:
"... με θέρμη συγκρατώ τα σκόρπια σου κομμάτια...
Η αγάπη, κι όχι η απελπισία, θα ’ναι σπίθα στο σβησμένο σου φιτίλι... "
Μας βάζεις στον σωστό δρόμο, με δυο στίχους!
(Υπέροχη φωτογραφία!!)
Γράφε, Γλαύκη μου· γιατί "ο καθείς και τα όπλα του..." ❤
Περιμένω το ποίημα σου...!!!
ΔιαγραφήΑπάντηση στα σχόλια άλλη στιγμή. Το είδα τώρα και φεύγω!
Μωρέ αληθινά όπλα θα ήθελα να πάρω στα χέρια μου..., αλλά είμαστε και λάτρεις της ειρήνης, πανάθεμά μας!!!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Αννούλα μου, και μακάρι αυτός να είναι ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε...
Μεστό, όμορφο, γεμάτο αισθήματα, λυρικό. Μπράβο Γλαύκη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοιες πρωτοβουλίες να έχετε. Πάντα.
Όμορφο το βράδυ σου.
Σ' ευχαριστώ, Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΤον τόπο που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, ζούμε από αυτόν, προσφέρουμε σ' αυτόν, εδώ που αγαπήσαμε, αγαπηθήκαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, απολαύσαμε, αυτόν και θέλουμε να βρούμε τρόπο να τον σώσουμε από εμάς τους ίσους, από τους άλλους που δεν ζουν εδώ, αλλά σε ησυχία δεν μας αφήνουν...!!!!
Όχι "ίσους" αλλά "ίδιους" ήθελα να πω!
ΔιαγραφήΜην μειώνεις τον εαυτό σου... ήταν τόσες πολλές και δυνατές όλες οι συμμετοχές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο και το δικό σου δημιούργημα Γλαύκη μου και σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Όλοι μαζί κάνατε τούτο το Συμπόσιο αξέχαστο!
Να'σαι καλά να γράφεις μάτια μου ♥
Καλή εβδομάδα εύχομαι!
(αύριο σκάει δρώμενο.. ☺)
Αριστάκι μου, δεν μειώνω τον εαυτό μου. Γνωρίζω πιααρκετά καλά τα δυνατά του σημεία και τις αδυναμίες του, οπότε τον κρίνω κατάλληλα σε κάθε περίσταση.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ όμως πάρα πολύ για τα θερμότατα λόγια σου, αλλά και το κίνητρο που μου δίνεις να εξασκώ κάτι που είχε περάσει στη λήθη...
Να είσαι καλά, και θα δω στην πορεία για το δρώμενο... Ξέρεις ότι μου αρέσει να συμμετέχω, όμως θα πρέπει να ηρεμήσω λίγο πρώτα. Άσε που έχω μια μικρή ιδέα για τις ιστορίες φλιτζανιού της Πέτρας... Έχω μείνει πίσω σε σχέση με τα δρώμενα, γιατί τρέχω μπροστά για άλλα που απαιτεί η καθημερινότητα...
Τι μπορει να πει καποιος που δεν ενοιωσε ποτε ως πατριδα
ΑπάντησηΔιαγραφήένα κομματι γης χωρισμένο με συνορα
απεναντι στα συναισθήματα εκεινου που τη λατρευει
Τιποτα η και πολλα που δεν εχουν σημασια
Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά την έννοια της πατρίδας ανάλογα με τον τρόπο που μεγάλωσε και τις εμπειρίες που είχε πέρα από όσα θεωρούνται ως επίσημος ορισμός της πατρίδας και αυτό θα έπρεπε να είναι σεβαστό από όλους.
ΔιαγραφήΓια μένα πατρίδα, ειδικά σε αυτή την φάση, είναι αυτό που λέω παραπάνω στον Γιάννη και στο αντιγράφω εδώ:
"Τον τόπο που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, ζούμε από αυτόν, προσφέρουμε σ' αυτόν, εδώ που αγαπήσαμε, αγαπηθήκαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, απολαύσαμε, αυτόν και θέλουμε να βρούμε τρόπο να τον σώσουμε από εμάς τους ίδιους, από τους άλλους που δεν ζουν εδώ, αλλά σε ησυχία δεν μας αφήνουν...!!!!"
Μακάρι να μπορούσε να είναι πατρίδα μας όλη η γη δίχως σύνορα, κάτι το οποίο δεν επιβάλαμε εμείς... η πραγματικότητα δυστυχώς είναι εντελώς διαφορετική!
Ταπεινή συμμετοχή δεν την λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημά σου μου άρεσε γι' αυτό και το ψήφισα. Πιστεύω ότι για να "μιλήσει" ένα ποίημα δεν χρειάζονται πολλά λόγια ούτε βαθυστόχαστες έννοιες. Αρκεί αυτά που περικλείει να μιλάνε στις καρδιές.
Και στη δική μου μίλησε.
Οι συμμετοχές ήσαν πολλές και πολλές αξιόλογες. Γι' αυτό ήταν δύσκολη η επιλογή για όλους.
Καλή συνέχεια.
Με συγκινείς, Πέτρο μου!!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για όλα!!!
Καλό σου βράδυ!
Υπεροχο αφιέρωμα στην σημερινή επετειο Γλαυκη μου ..και δεν είναι καθολου ταπεινο ισα ισα που οι λεξεις του ειναι δυνατες και ομορφες μαζι.. λογια καρδιας είναι για μια πατριδα .. που ποναει .. να είσαι καλα και να αφήνεις την σκεψη σου να δημιουργεί της ψυχης σου τα ομορφα .. καλο σου ξημερωμα σε ευχαριστω γα τον καφε.. φιλακιαααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Ρούλα μου, και μακάρι να σταθούμε ικανοί να της πάρουμε τον πόνο...!!!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα και σε σένα!
Με τίποτα δε θα την έλεγα ταπεινή συμμετοχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά ήσουν περιεκτική!
Περιεκτική, αλλά υπέροχη!
Συγχαρητήρια!
Φιλιά πολλά!
Μαρία, σ' ευχαριστώ πολύ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια!
ΔιαγραφήΚαμιά φορά θέλεις να πεις τόσα πολλά, που τελικά αποφασίζεις ότι όλα αυτά χωρούν σε δυο κουβέντες... ή πνίγεσαι και δεν θέλεις να πεις άλλα!
Φιλιά και καλό σου βράδυ!
Δεν πέρασε απαρατήρητο το ποίημά σου, Γλαύκη! Προσωπικά ήταν η πρώτη φορά σε αυτό το συμπόσιο που αρχικά σκέφτηκα να μην βαθμολογήσω. Απλά ήταν αδύνατο να ξεχωρίσω κάποιο. Βάλατε όλοι την ψυχή σας! Μου αρέσει το κλεισιμό σου! "Θυμήσου"! Γιατί η πατρίδα σημαίνει πρωτίστως μνήμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ, κορίτσι!
Πραγματικά σε αυτό το συμπόσιο δεν ήθελα να ψηφίσω με τίποτα κι εγώ, όπως και το ανέφερα σε σχόλιό μου εκεί, αλλά με δέσμευε η συμμετοχή μου...!
ΔιαγραφήΞεχνάμε τόσο εύκολα κάποιοι, Σοφία μου, που έχει καταντήσει τρομακτικό πια...!!!
Για να δούμε πού θα μας πάει το καράβι και μέχρι πού θα το επιτρέψουμε κι εμείς, όσο περνάει από το χέρι μας - κι αν περνάει τελικά!
Καλό βράδυ και σε σένα!
υ.γ.
αν γράψεις κι εσύ καμιά ιστορία της νύχτας, φλιτζανιού ή ό,τι άλλο θελήσεις - όπως πρόταση για συζήτηση πάνω στα πολιτικά - είσαι πάντα καλοδεχούμενη και μην διστάσεις να μου στείλεις ό,τι θες!