Κάθομαι χαλαρά και τσαχπίνικα και δέχομαι το ένα βραβείο μετά το άλλο... Θα το καβαλήσω το καλάμι και ποιος με πιάνει...(δεν θα σοβαρευτώ ποτέ τελικά)!
Τις τελευταίες μέρες τα βραβεία καταφθάνουν κι εδώ και σε άλλους φίλους, χωρίς ανάσα! Δεν προφταίνουμε... Πώς μπορείς ν' αφήσεις δυσαρεστημένους τους φίλους που σου κάνουν τέτοια δώρα! Παρέλαβα, λοιπόν, άλλο ένα από την Χριστίνα - Ανδρομέδα, η οποία έκανε μια εξαιρετική προσπάθεια να ευχαριστήσει πολλούς bloggers, και να τους βάλει να δημιουργήσουν, μέσα από μια θεματοποιημένη βράβευση, που μπορείτε να βρείτε παρακάτω:
Δεν υπάρχουν ερωτήσεις, αλλά λέξεις σε κάθε θέμα, με τις οποίες θα δημιουργήσει κάτι όποιος βραβευθεί...
Για μένα η Χριστίνα είχε το "Βραβείο της Έμπνευσης" !
Την ευχαριστώ θερμά, μια και θεωρώ ότι η έμπνευση και η "πένα" μου είναι μικρού βεληνεκούς σε σχέση με άλλους διαδικτυακούς φίλους, οι οποίοι έχουν όλα τα προσόντα, για να πάρουν τα εύσημα με τρομερή άνεση.
Είναι μεγαλειώδες για μένα, είναι χάρισμα, να μπορεί κανείς ν' αποτυπώνει τις σκέψεις του με τρόπο που να προκαλεί ένα θαυμαστό ταξίδι του πνεύματος και της ψυχής στους αναγνώστες του. Να αισθάνονται πληρότητα, όπως συμβαίνει όταν ακούν μια υπέροχη μουσική δημιουργία!
Θα κάνω, λοιπόν, επίκληση στην Μούσα μέσα από τα λόγια του Ομήρου να μου χαρίζει έμπνευση, ώστε η όποια επιθυμία μου να μεταμορφώνεται αβίαστα σε λέξεις, που μαγεύουν, ανακουφίζουν, ψυχαγωγούν, συγκινούν, οδηγούν σε ποικίλες διαδρομές όσους αποφασίσουν να τις διαβάσουν...
Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾿ ὅ γ᾿ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾿ ὅ γ᾿ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
Το προοίμιο της Οδύσσειας (α 1-10)
Όσο κι αν παρακαλέσω την Μούσα, δεν ξέρω αν θα βρεθεί άκρη, αν θα γίνει κανένα θαύμα, οπότε προς το παρόν δίνω κάποια από τα βραβεία της Χριστίνας σε όσους κατέχουν καλά το σπορ της γραφής ή άλλων θεμάτων. Η προσφορά μου απευθύνεται μόνο σε όσους δεν πήραν ακόμα κανένα βραβείο και τυχαίνει να τους επισκέπτομαι συχνά. Ας με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι φίλοι που θα ήθελα πολύ να τους συμπεριλάβω, αλλά ήδη έχουν βραβευθεί κι εγώ δεν έχω χρόνο ούτε να ενημερώσω για την βράβευση...!!! Και αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή είναι υπέρβαση - αλλά με χαρά, για το χατίρι της Χριστίνας, η οποία έβαλε κόπο και έμπνευση, για να μας κάνει πάλι παιδιά...!!!
Βραβείο Δημοσιογραφίας : Κούνελος - "Κουνελοχώρα"
Βραβείο Ευαισθητοποίησης : Μαχαίρης - "ΜΑΧΑΙΡΗΣ"
Οι παραπάνω φίλοι δεν έχουν καμία υποχρέωση να κάνουν τίποτε γι' αυτή τους την βράβευση από μέρους μου. Απλά να την χαρούν! Μόνο στην περίπτωση που έχουν χρόνο, διάθεση και έμπνευση, μπορούν να δημιουργήσουν κάτι με βάση τις λέξεις που δίνει η Χριστίνα στην ανάρτησή της (παραπάνω το λινκ)!
Και επειδή πάντα στην ζωή μας κάθε τι βαρύ συνοδεύεται από κάτι ελαφρύ για τη διατήρηση της ισορροπίας στον κόσμο, μετά τον Όμηρο μια έμπνευση σαν το πέταγμα της πεταλούδας...
Τι ωραία που ενσωμάτωσες τις λεξούλες σε κείμενο. Κοίτα να δεις που έχει πλάκα αυτό! Καλή δύναμη στις υποχρεώσεις σου Γλαύκη μου, φρούτα λαχανικά, νεράκι, αφέψημα ξέρεις εσύ! :))) Καλό σου ξημέρωμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ δικαιούμαι κι εγώ βραβειάκι ε;; Με αρέσει θα το μοστράρω! Ευχαριστώ πολύ πολύ!!
ΔιαγραφήΑπαντώ καθυστερημένα, αλλά ήρθα...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Χριστίνα μου, για το δώρο σου και την εκτίμησή σου απέναντί μου!
Μικρές ανάσες και αποδράσεις από την πραγματικότητα...
Καλή δύναμη και σε σένα εύχομαι!
Γλαύκη μου, τα βραβεία της Χριστίνας δεν μας κάνουν μόνο παιδιά ξανά, μας θυμίζουν πως ο αλληλοθαυμασμός και η εκτίμηση μπορούν να λειτουργήσουν καλύτερα μεταξύ μας, από τον ανταγωνισμό που κάποιοι άλλοι (μακριά από μας) έχουν στο μυαλό τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ και σε καλημερίζω
με την αγάπη μου
Μαρίνα
Μαρίνα, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΕίναι ανάγκη κάποια στιγμή να βγαίνουμε λίγο πιο έξω από τον εαυτό μας δίνοντας χαρά στους άλλους με κάποιες μικρές κινήσεις!
Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνεις!
!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, akrat!
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Κι εκεί που τα βραβεία είχαν γίνει μια γλυκιά συνήθεια, ήρθε η Χριστίνα και τάραξε και πάλι τα νερά! Ευχαριστούμε γλυκιά και ταλαντούχα Χριστίνα μας! Φιλιά και καλημέρες ολούθε :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιος πρέπει να ταράζει ευχάριστα τα νερά, γιατί μας έχει φάει η μαυρίλα...
ΔιαγραφήΦιλιά, Πετράδι μου!
Αγαπητή μου Γλαύκη, τι να τα κάνω τα βραβειάκια των Blogs? Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν συνιστούν παρά έναν συρφετό εικονικών δημοσίων σχέσεων, μεταξύ bloggers, που καταλήγουν να σχηματίζουν εξίσου εικονικές ομάδες ανάμεσά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις καλά η ίδια πως ικανοποίηση μου δίνει η μελέτη, η ενασχόληση με όσα αγαπώ και το να απευθύνομαι σε ένα ευρύτερο κοινό, πέρα από τον κύκλο των bloggers - πάνω απ' όλα όμως η χαρά να γνωρίζω πως διαβάζουν το Λημέρι μου αναγνώστες όπως εσύ, με την ποιότητα που σε χαρακτηρίζει.
Σε ευχαριστώ λοιπόν όχι τόσο για το βραβείο, μα για την ουσιώδη παρουσία σου. Σου στέλνω τους θερμούς μου χαιρετισμούς, μέχρι να τα πούμε πάλι!
Ναι, μπορεί να ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις ή για κάποιους αυτό που λες με τα βραβεία. Συχνά γίνεται για το παιχνίδι και να ελαφρύνει το τοπίο από όσα μας βαραίνουν στην καθημερινότητά μας.
ΔιαγραφήΈχει τόσο ενδιαφέρον αυτό που κάνεις, που θα μπορούσες να συγκεντρώσεις πολλά βραβεία κι ας μην έχουν πραγματική αξία. Σίγουρα και για μένα το μεγαλύτερο βραβείο, όπως λες κι εσύ, είναι η ουσιώδη παρουσία κάποιων φίλων και όχι το επιπόλαιο πέρασμα. Αυτή είναι και η αληθινή επικοινωνία ανάμεσα σε όσους συναντιούνται στο διαδικτυακό χώρο.
Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ για την εκτίμηση που δείχνεις στο πρόσωπό μου!
Μερσι πολυ..Για το μεγα βραβειο ευαισθητοποιησης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θεωρω μεγαλη υποθεση να με θεωρειτε ευαισθητο...
Ομως η αληθινη ευαισθησια..Ειναι ΠΡΑΞΗ...!!
Γυαλιστε λοιπον τις καρδιες σας...Υιοθετωτας εναν αστεγο...[μεταχειρισμενα καθαρα ρουχα...Διατηρημενα τροφιμα]
Βοηθωντας μια οικογενεια προσφυγων...
Βρισκοντας εστω μια προσωρινη δουλεια σε καποιον ΑΝΕΡΓΟ...
Αναθετοντας αγγαρειες του σπιτιου...
Είσαι μεγάλη ψυχή, Μαχαίρη, και γι' αυτό σου πρόσφερα αυτό το συμβολικό βραβείο και για όσα λες παραπάνω!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές στάσεις απέναντι στα βραβεία και μπορώ να πω ότι ως τώρα τις έχω συναντήσει όλες. Ή σχεδόν όλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ το χαβαλέ κάποιες φορές και τις αστείες αναρτήσεις. Φαντάζεσαι μια μπλογκόσφαιρα γεμάτη σοβαρά;
Ο κόσμος δεν πάει κατά διαόλου γιατί πού και πού αφηνόμαστε και σε λιγότερα σοβαρά θέματα. Αρκεί να μην γελοιοποιούμαστε.
Μπράβο στη Χριστίνα, μπράβο και σε εσένα μάτια μου που άφησες για λίγο στην άκρη δυσκολίες και προβλήματα και χαλάρωσες!
Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα κλάψεις...(άσχετο, δικό μου γιατί το ότι γελάς δεν σημαίνεις ότι είσαι χαζουχαρούμενο και κανείς δεν ξέρει τα ζόρια σου)
Φιλιά πολλά Γλαύκη μου ♥
Για μένα ό,τι κι αν γίνεται από ελαφρύ μέχρι σοβαρό έχει αληθινή αξία όταν συμβαίνει με ειλικρίνεια, αυθορμητισμό και ενδιαφέρον για τον άλλο.
ΔιαγραφήΠάντα στα δύσκολα ο άνθρωπος και ειδικά ο Έλληνας έβρισκε τρόπους, για να κάνει πιο ήπια κάθε ζόρικη κατάσταση και δεν γι' αυτό δεν το έβαζε κάτω. Έβρισκε τη δύναμη να συνεχίσει μέσα από μικρές χαρές ή διασκεδάσεις, τις οποίες έπλαθε μόνος του από το τίποτε...
Φιλιά, Αριστάκι!