Αιρετικά λόγια περί εθελοντισμού και αλληλεγγύης

Ο λόγος πάλι στην Αρσινόη σήμερα, για ένα θέμα που έχει συζητηθεί και παλαιότερα σε διαδικτυακούς χώρους άλλων φίλων. Να που όμως επανήλθε στην επικαιρότητα και η Αρσινόη θέλησε να εκφράσει τις δικές της σκέψεις πάνω σ' αυτό. Τη δική μου άποψη θα την καταθέσω στα σχόλια. 

Είναι πράγματι αιρετικά τα λόγια της;

Αφορμή για τον παρακάτω προβληματισμό μού έδωσε μια είδηση που διάβασα στην Εφημερίδα των Συντακτών σύμφωνα με την οποία το υπουργείο παιδείας σκέφτεται να καλύψει τα τεράστια κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία με εθελοντές άνεργους εκπαιδευτικούς. 

Όταν με τους Ολυμπιακούς αγώνες γιγαντώθηκε το κίνημα του εθελοντισμού που παρείχε υπηρεσίες για την καλύτερη τέλεση των αγώνων  ,κάτι άρχισε να με ενοχλεί. Θεώρησα ότι μέσα στον πακτωλό χρημάτων που ξοδεύτηκαν για τους αγώνες και που εν πολλοίς είναι υπεύθυνοι και για την σημερινή μας κατάσταση, σίγουρα χωρούσε και ένα μικρό κονδύλι για τους ανθρώπους που θα εργάζονταν ως συνοδοί κλπ. Ο καιρός πέρασε και η εθελοντική εργασία αποδείχτηκε απαραίτητη για κάθε βιογραφικό. Αυτό έσπευσαν να το εκμεταλλευθούν διάφοροι λογής εργοδότες ,κρατικοί φορείς, σωματεία , προκειμένου να καρπούνται τη δωρεάν εργασία των εθελοντών. Τους θεώρησαν τα εύκολα θύματα και κορόιδα που  αγόγγυστα θα προσέφεραν τον κόπο τους. Από τους διοργανωτές συναυλιών της Lady Gaga και του Robin Williams  μέχρι τον κρατικό μηχανισμό που αντί να καλύψει ως οφείλει με δικούς του πόρους  και εργαζομένους επ΄ αμοιβή , αφήνει ουσιαστικές υποχρεώσεις του να τις ικανοποιούν εθελοντικές οργανώσεις και φορείς αλληλεγγύης. Και εδώ είναι που το πράγμα ξεφεύγει και που αγγίζει τα όρια της εκμετάλλευσης. 

Ο ελληνικός λαός ήταν πάντα αλληλέγγυος στον πονεμένο . Πάντα από το υστέρημά του βοηθούσε το διπλανό του που είχε ανάγκη , χωρίς να υπάρχουν οργανωμένες δομές αλληλεγγύης. Η γειτόνισσα θα κρατούσε χωρίς να πληρώνεται τα παιδιά της εργαζόμενης μητέρας του διπλανού σπιτιού, θα της τα έπαιρνε από το σχολείο. Στη γειτονιά μου χωρίς οργανωμένες δομές  οι κάτοικοι καθαρίζουν την παραλία από τα φύκια χωρίς να περιμένουν από το δήμο να το κάνει, χωρίς να τον ενημερώνουν και χωρίς να θεωρείται από τη δημοτική αρχή ότι αυτό θα γίνεται κάθε χρόνο. Φίλοι μου γιατροί χωρίς αμοιβή εξετάζουν φτωχούς ανθρώπους χωρίς να είναι ενταγμένοι σε κάποια οργάνωση. 

Στις σημερινές συνθήκες κρίσης με αυτά τα υπέρογκα ποσοστά ανεργίας θεωρώ απαράδεκτο να ζητάμε από ανέργους που δεν ξέρουν πώς θα τα βγάλουν πέρα και πώς  θα επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειες τους, να εργασθούν εθελοντικά  για το κράτος, είτε αυτός είναι ο τομέας της υγείας είτε της παιδείας. Αυτοί είναι τομείς που χρειάζονται εξειδικευμένο προσωπικό, με σπουδές και ικανότητες. Δεν είναι δυνατό να ζητάς από το δάσκαλο να εργασθεί εθελοντικά. Και πώς θα ζήσει; Εκτός και αν ο στόχος αυτής της ανάλγητης παγκοσμιοποιημένης πολιτικής είναι να εργαζόμαστε εθελοντικά και το κράτος να μας παρέχει συσσίτιο.

Πρέπει , κατά τη γνώμη μου , και ο κάθε πολίτης ο οποίος αισθάνεται ότι θέλει να προσφέρει να είναι πολύ προσεκτικός στο πού και πώς. Όταν το κράτος δεν αισθάνεται την πίεση των προβλημάτων και είναι σίγουρο ότι το κενό θα καλύψουν διάφορες οργανώσεις , τότε αδρανοποιείται και γίνεται ράθυμο. Τα σχολεία, η υγεία, η δασοπυρόσβεση, η αντιμετώπιση  του μεταναστευτικού και τόσοι άλλοι τομείς είναι υποχρεώσεις του κράτους είτε αυτό βρίσκεται σε ευμάρεια είτε σε οικονομική κρίση. Δεν λέω ότι πρέπει να γίνουμε απάνθρωποι . Αντιθέτως, θεωρώ ότι ως ευαίσθητοι άνθρωποι πρέπει να βοηθούμε το συνάνθρωπό μας . Βεβαίως όλοι να πάμε νερά, τρόφιμα, ρουχισμό στους πρόσφυγες στο πεδίο του Άρεως. Όχι όμως αυτό να θεωρείται δεδομένο από την κρατική μηχανή. Γιατί τότε οι συσκέψεις επί συσκέψεων θα καθυστερούν και κυρίως δεν θα παίρνουν αποφάσεις, ούτε θα πιέζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο πρέπει. 

Στις δύσκολες στιγμές  όλοι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι, αλλά και όλοι μαζί οφείλουμε να πιέζουμε και να διεκδικούμε.

@ Εκόνες και μουσική επιλογές δικές μου.