Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Ξεκινάμε με... βραβείο;

 


Σήμερα ας κάνουμε ένα διάλειμμα από τις πολιτικές εξελίξεις, αφού ήρθε στο Café ένα βραβείο με μια συνέντευξη! Μεγάλη η τιμή, η χάρη και η χαρά εδώ, ακόμα δεν «ανοίξαμε»! Ευχαριστώ το Αριστόπουλο για την ευγενική της πράξη!!! Ευκαιρία να γελάσουμε λίγο και να διασκεδάσουμε μετά την αγωνία των προηγούμενων ημερών. Ας ελπίσουμε σε μια καλή συνέχεια για εκείνους που ανέλαβαν πιθανόν το πιο δύσκολο έργο της ζωής τους κι εμείς μαζί τους.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:


Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει;
Με ενθουσιάζει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με διαφωνίες (όχι συγκρούσεις…), οι οποίες στηρίζονται σε έξυπνα  επιχειρήματα, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι εγώ θα λέω τα έξυπνα…! Φυσικά το ιδανικό είναι όλα αυτά να συμβαίνουν σε μια όμορφη συντροφιά ενώ πίνει κάτι αγαπημένο και ακούει μουσική της αρεσκείας της!


Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο;
Τον ενάμιση χρόνο που συμμετέχω σε μια τέτοιου είδους επικοινωνία διαπίστωσα ότι διατηρεί τον νου σε εγρήγορση, παράλληλα δίνει περισσότερες δυνατότητες να μάθουμε τον εαυτό μας καλύτερα μέσα από πολλούς άλλους, να έρθουμε σε επαφή με πολλές διαφορετικές απόψεις και προσωπικότητες! Πλουραλισμός λέμε… αυτό κι αν είναι ενθουσιώδες! Κείμενα χωρίς σχόλια ποιος ο λόγος να υπάρχουν; Δεν είναι εγωκεντρικό;


Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας;
Άμα ήξερα κιόλας καλά θα ήτανε… Προσπαθώ να βρω προς τα πού θα στρέψω την τιμονιέρα! Είμαι στην αρχή, οπότε θα δείξει σιγά-σιγά. Με ενδιαφέρει όμως να είναι ένας χώρος, όπου θα εκφράζονται σκέψεις, ιδέες, απόψεις για ποικίλα θέματα. Θα ήθελα η σοβαρότητα και το χιούμορ να πηγαίνουν συντροφιά! Ο προβληματισμός και η ψυχαγωγία να εναλλάσσονται! Αυτή είναι και η ζωή εκεί έξω…


Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers;
Έχετε γνωριστεί προσωπικά;
Όχι, θα μου γλίτωναν…
Έχω συναντήσει αγαπημένους μου bloggers και μία «άστεγη καταληψία» - ονόματα δεν λέμε… υπολήψεις δεν θίγουμε! Με κάποιους επικοινωνούμε εξ αποστάσεως όποτε βρίσκουμε ευκαιρία και χαίρομαι πολύ όταν συμβαίνει αυτό! Όλοι έχουμε τις δικές μας ζωές και συντροφιές, όμως το συναπάντημά μας ήταν μοιραίο κι ευτυχές…
Το Πετροκόριτσο, το ατελείωτο – ναι η μέχρι τώρα φιλόξενη οικοδέσποινά μου -  ευτυχώς είναι εντός δικής μου τοπικής ζώνης και μοιραζόμαστε καφέδες, όπως στο Café της εικόνας παραπάνω, λουκούλλεια γεύματα και όχι μόνο…


Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια;
Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο;
Μπα, ή που θα ωριμάσει ή που θα κλείσει το «μαγαζάκι του καφέ»! Προς το παρόν μετράει μόλις πάνω στην δεύτερη εβδομάδα του…! Σε δυο χρόνια το… χάος!
Θα ήθελα να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο σε κάθε αναγνώστη μα πάνω απ’ όλα να ευχαριστιέται με την επίσκεψη του εδώ, όπως θα επιθυμούσε και οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης ενός Café!

Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα;
Τι εννοεί εδώ ο «ποιητής»;
Πώς καταφέρνω και μου ανοίγουν όλοι τις καρδιές τους με την πρώτη ματιά… δεν το έχω καταλάβει ακόμα! Το λατρεύω όταν συμβαίνει, αλλά και το εκτιμώ απεριόριστα! Μου αρέσει να προσφέρω ό,τι μπορώ στους άλλους, όπως και να δημιουργώ βαθύτερες και ουσιαστικές σχέσεις. Το επιφανειακό με απωθεί, σαν τον διάβολο με το λιβάνι!


Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;
Α, πολλά ρωτάνε εδώ πέρα… Τελοσπάντων είναι αρχή και θέλω λίγο χρόνο παραπάνω… μία με δύο ώρες συνολικά (όποτε μπορώ) για κάθε ανάρτηση – κείμενο, εικόνες, πηγές(όταν χρειάζεται) και φυσικά μουσική! Τα σχόλια μού παίρνουν τον λιγότερο χρόνο… ακόμα (ακόμα;)!


Πώς γεννιούνται τα post σας;
Αυτή είναι η καλύτερη στιγμή!!!! Πώς λέμε μου ήρθε «φαεινή» ιδέα! Ε, καμία σχέση  με το «φαεινή»… με την ιδέα μπορεί. Η επιλογή μουσικού κομματιού κάθε φορά είναι αυτό που λατρεύω και μπορεί να με οδηγήσει και στην ιδέα που λέγαμε ή οτιδήποτε έχω ανάγκη αυτό θα βγει προς τα έξω. Ο νους ακολουθεί περίεργα μονοπάτια που δεν μπορούν να περιγραφούν πάντα.


Ευχές για τον αναγνώστη
Ελπίζω ν’ αντέξεις, καλέ μου επισκέπτη, τις σάχλες και τα γλυκανάλατα, όταν με πιάνουν, αλλά και την βαριά κουλτούρα, λέμε τώρα, όταν θα μου χτυπά την πόρτα!
Σου προτείνω τα φιλοσοφημένα μου σερβιρίσματα που θα έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή μας.
Ο τολμών… αντέχει!

Ευχαριστώ όσους αντέξατε να το διαβάσετε όλο αυτό!


Μου είπανε ότι μπορώ να δώσω την σκυτάλη σε άλλους! Είναι ένα θέμα αυτό, γιατί δεν έχουν αφήσει και πολλούς… δεν τους προλαβαίνει κανείς εδώ πέρα! Σε κάποιους που ήθελα πολύ να τα δώσω τα έχουν πάρει ήδη τα βραβεία τους, οπότε τα προσφέρω σε δύο ακόμα αγαπημένους μου και ας τα κάνουν ό,τι θέλουν. Δεν υποχρεώνονται να κάνουν ανάρτηση πάνω σ’ αυτό το θέμα!
Τα βραβεία από μένα λοιπόν στο Απάγκιο της Κανελλάκη και στο τοίχο-τοίχο του Μαζεστίξ!
(Αν δεν έχετε πάρει ήδη!)
Ποιος θέλει να παίξει;

Η Γλαύκη άφησε για λίγο το Café και πήγε να κάνει συντροφιά στους γλάρους...





16 σχόλια:

  1. Πρώην συνάστεγη και νυν νεότευκτη μπλόγκερ, το πόσο σου ταιριάζει το blogging δε λέγεται και είμαι σίγουρη ότι θα δούμε πολύ όμορφα πράγματα από σένα!
    Εγώ είμαι ακόμη ζαλισμένη από χαρά, δεν μπορώ να το πιστέψω, φοβάμαι ότι θα ξυπνήσω και θα δω πάλι τις ίδιες ξινισμένες φάτσες, άσε που η σημερινή ανακοίνωση του Υπουργικού Συμβουλίου είχε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη στον τομέα που με ενδιαφέρει. Γιατρέ μου, είμαι καλά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω τι θα δούμε, Σοφία μου! Το σίγουρο είναι ότι χαίρομαι όταν ανταλλάσσουμε τα σοβαρά και τα τρελά μας εδώ μέσα...!!!

      Εμένα μου μαυρίσανε την χαρά πρωί-πρωί κάποιοι συνάδελφοί μου, το λέω παντού σήμερα! Φτου τους να μην τους ματιάσω!
      Μακάρι να τα καταφέρουν! Θεωρώ ότι επέλεξαν πρόσωπα που μπορούν να προσφέρουν πολλά στον τομέα που ανέλαβαν, χωρίς να είμαστε σε θέση να πούμε οτιδήποτε, μια και δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ σε κάτι ανάλογο.
      Σ' ευχαριστώ!

      υ.γ.
      Περιμένω κείμενό σου...

      Διαγραφή
  2. Αν σε διαβάσει κανείς σήμερα θα αναρωτιέται αν κάνεις λάθος που δηλώνεις ότι είναι μόλις δύο εβδομάδων μωρό το μπλογκ σου!
    Έμαθες τα πάντα τσακ μπαμ! Πού να έβλεπες εμένα στο ξεκίνημα! αχαχα
    Μου αρέσει που ξέρεις από τώρα την ταυτότητα του μπλογκ (σοβαρότητα και χιούμορ να πηγαίνουν συντροφιά) και μου αρέσει τρελά γιατί κάπως έτσι είμαι και εγώ!
    Keep walking κοριτσάρα μου!
    Καλό βράδυ! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι μωρό προχωρημένο φαίνεται... βρε μήπως είναι αστροπαίδι;
      Ναι, αλλά σήμερα την έπαθα με τα τεχνικά ζητήματα... και την πλήρωσαν μερικοί σαν κι εσένα... κι όχι μόνο...χεχε!!!
      Ναι, αυτή είναι η βασική του ταυτότητα, όμως η θεματολογία θα είναι ρευστή εντελώς μάλλον!
      Προχωράμε παρέα, όπως το κάνουμε εδώ και κάμποσο πια καιρό, το μόνο που προστέθηκε είναι ένα κεραμιδάκι παραπάνω!
      Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!

      υ.γ.
      Δες καλά τον πίνακα με το φως της ημέρας... ;-)

      Διαγραφή
  3. Γλαύκη μου το έχω παίξει (το παιχνίδι) και μάλιστα δύο φορές. Σ' ευχαριστώ όμως πολύ για τη σκέψη σου να με βραβεύσεις!
    Δοθείσης της ευκαιρίας, θα ήθελα να σου πω πως το καφέ σου είναι πολύ ατμοσφαιρικό, με απαλή μουσική, ξεκούραστα χρώματα και κυρίως ήρεμες συζητήσεις, με νόημα και ουσίες. Επειδή είχα την τύχη να σε γνωρίσω από κοντά, νομίζω πως κατάφερες να δημιουργήσεις αυτό ακριβώς που σε αντιπροσωπεύει. Μια ήρεμη και ευγενική παρουσία, που έχει άποψη, επιχειρηματολογεί, πάντα με ανοιχτό μυαλό και διάθεση για διάλογο.
    Ειλικρινά απόλαυσα τις αυθόρμητες απαντήσεις σου και πιο πολύ απ' όλα χαίρομαι που βρήκα ένα καινούργιο στέκι που με εκφράζει απόλυτα.
    Να είσαι πάντα καλά και να τα λέμε :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχει καμιά σημασία, μια και ο σκοπός ήταν να γίνει κάτι χαρούμενο, αστείο, που όμως να δείχνει την εκτίμηση που τρέφουμε για κάποιους!
      Καλά, Μαρία, μου έπλεξες ολόκληρο εγκώμιο!!! Σ' ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια...! Κοκκινίζω, οπότε δεν μπορώ να πω τίποτα!
      Τα λέμε ήδη και θα συνεχίσουμε!

      Διαγραφή
  4. Με πρόλαβε το Αριστάκι; σου είχα κι εγώ την ίδια απονομή! χιχιχι!
    Σου ανοιγόμαστε γιατί είσαι καταδεκτική κι ευγενική! Θα μας εμπλουτίζεις τις θεματολογίες μας και θα μας δίνεις ωραίες πάσες!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, να είσαι καλά, Χριστίνα μου!
      Μακάρι να έχω εμπνεύσεις τέτοιες που να προσφέρω και σε άλλους!!! Χαρά μου πάντα να μοιράζομαι!
      Τα λέμε στην πορεία!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα σου Γλαύκη μου. Σου αξίζει.....! Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ, Γιάννη, για τα καλά σου λόγια!
      Ελπίζω να μην σας απογοητεύω συχνά εδώ μέσα...
      Χαίρομαι που με στηρίζετε στο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας, έστω κι αν είναι για να περνάω ευχάριστα λίγο από τον δικό μου χρόνο.

      Διαγραφή
  6. Τώρα που μίλησες για λουκούλλεια γεύματα, έλα να κανονίζουμε τα επόμενα, μην ξεχνιόμαστε! Αχαχα! Αρχίζουμε με της Γλαύκης το cafe (το πραγματικό!) και συνεχίζουμε! Φιλιά και καλημέρες :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος ξεχνιέται; Εννοείται ότι θα ξεκινήσουμε από το Café και έπεται συνέχεια...
      Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο!
      Μήπως να πληθύναμε και την παρέα;
      Καλή σου μέρα! :))))

      Διαγραφή
  7. Μου αρεσουν τα χρωματα που επελεξες να το ντυσεις
    Γλυκα και καθαρα ταυτοχρονα

    Ωραια μαθαμε μερικα ακομη πραγματα για σενα
    Και ποσο ενθουσιασμενη εισαι
    Αναμεσα στα αλλα δεν μας ειπες πως επελεξες το Γλαυκη

    Καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αγαπώ τα χρώματα και τους συνδυασμούς που μπορώ να κάνω με αυτά. Η ομορφιά είναι μέσα σε όλα τα πράγματα γύρω μας, γιατί θα πρέπει να την στερούμαστε; Σ' ευχαριστώ.

      Δεν είναι τόσο ενθουσιασμός, αλλά η μικρή χαρά από κάθε τι καινούριο! Ειδικά αυτές τις μέρες τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα για πολλά πράγματα, οπότε δεν είμαι τόσο ενθουσιασμένη όσο μπορεί να φαίνεται από το κείμενο. Το έγραψα σ' έναν ανάλαφρο τόνο, γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι στα πλαίσια ενός παιχνιδιού. Πάντα χαίρομαι μέσα από το παιχνίδι, σαν τα παιδιά. Είναι ανάγκη κι αυτό, για να εξισορροπεί το φορτίο της σοβαρότητας.

      Το Γλαύκη το επέλεξα μέσα από δύο πηγές, από τις Νηρηίδες της ελληνικής μυθολογίας , κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας, εγγονές του Ωκεανού. Η Γλαύκη ή Γλαυκή ήταν η προσωποποίηση των γλαυκών υδάτων, δηλ. του ανοιχτού γαλανού χρώματος του νερού της θάλασσας, τα οποία λατρεύω, όπως και την ελληνική μυθολογία, την οποία διάβασα ολόκληρη ως παιδί!
      Η άλλη πηγή ήταν η ηρωίδα Γλαύκη στο μυθιστόρημα του Τάσου Αθανασιάδη "Η Αίθουσα του Θρόνου", όπου μου άρεσε η προσωπικότητά της και ταυτιζόμουν σε πολλά μαζί της, διαβάζοντάς το στην εφηβεία μου.
      Μου αρέσει πολύ εδώ και πάρα πολλά χρόνια ως όνομα και θα ήθελα να με λένε έτσι...

      Είδες πόσα ακόμα έμαθες για μένα απόψε;
      Καλό βράδυ και σε σένα!

      Διαγραφή
  8. Σ' ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
    Αλλά δυστυχώς δε θα μπορέσω να ανταποκριθώ γιατί έχω χαλασμένο υπολογιστή και μπαίνω από ένα αρχαίο μηχάνημα, που κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Γαλάτη, τώρα είδα το σχόλιό σου!
      Όχι ρε γαμώτο! Τουλάχιστον, διορθώνεται σχετικά εύκολα και οικονομικά το πρόβλημα; Λυπάμαι, γιατί σου είναι σημαντικό, φυσικά όχι για το blogging!!!
      Πόσο αρχαίο είναι το μηχάνημα; Τραβάει την ανηφόρα;;;
      Εύχομαι ειλικρινά καλά ξεμπερδέματα, γιατί δεν είναι ό,τι καλύτερο τώρα!

      υ.γ.
      Αν θέλεις να γράψεις κάτι και να το αναρτήσω, στείλε το στην ηλ. διεύθυνση του μπλογκ. Θα το κάνω με όλη μου την καρδιά και είναι κρίμα να χάσουμε την "φωνή" σου από τη γειτονιά! Μην διστάσεις και δεν θα υπάρχει καμία υποχρέωση... άντε θα ξεχρεώσεις με μερικές ρακές! :))))

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.