Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Ελευθερία από τα δεσμά των Λιλιπούτειων !

Να μην ηδονίζεσαι άλλο από την σκλαβιά σου, Ελλάδα μου, μπορείς;
Απελευθερώσου από τα σκοινιά των "Λιλιπούτειων" βιαστών σου επιτέλους...
Είσαι υψηλότερη από αυτούς!
Πρόστυχες ψυχές αναρίθμητες λεηλάτησαν το καλλίγραμμο κορμί σου μέχρι σήμερα!
Καιρός να σεβαστείς τον εαυτό σου τώρα, γνωρίζοντας ότι σε περιμένουν για ακόμη μία φορά δρόμοι στρωμένοι μ'  αγκάθια που θα σε πληγώσουν βαθιά, παγίδες άπειρες, αδίστακτοι εκβιαστές και βιαστές ονείρων, προδότες ελπίδων...
Θα βγεις ίσως πιο δυνατή!
Μην φοβάσαι!
Κάποτε ήσουν πάλι σχεδόν έτσι... κι είχες κάποιους να σε   υποβαστάζουν...   
Σήμερα είσαι μόνη... όμως τώρα ξέρεις αρκετά που θα σε στηρίξουν μπροστά σε όσα θα μάθεις παραπέρα...  

  
                          






Λίγη προστυχιά στη σημερινή ανάρτηση, όμως σίγουρα λιγότερη από αυτή που βιώνουμε! 
Ψάχνοντας για εικόνα του δεμένου Γκιούλιβερ συνάντησα το σκίτσο του Μανάρα και... ήταν πρόκληση!
Και το τραγούδι με ματιά μεταφορική.

7 σχόλια:

  1. Μεταξύ μας, επειδή η Ελλάδα είναι οι Έλληνες, πολλοί από εμάς -πολίτες και πολιτικοί- δεν αγαπάμε και δεν τιμάμε αυτήν εδώ την πατρίδα... Φυσικό είναι να μας εκδικείται η Ιστορία, όταν εμείς της δίνουμε δικαιώματα... Ένα ελαφρυντικό υπάρχει μόνο: η Ελλάδα πάντα ήταν μόνη. Δεν είχε ποτέ συμμάχους, παρά μόνο νταβατζήδες κι εδώ συμφωνούμε κι ως προς το αλληγορικό νόημα του κειμένου σου. Τα φιλιά μου και καλό απόγευμα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσα έγραψα αφορούν σ' εκείνους που σέβονται τον τόπο τους, την ιστορία του, τον κόπο τους και τον συνάνθρωπό τους! Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί! Γιατί πρέπει να γίνεται αναφορά σε όλους όσοι είναι αδιάφοροι, προδότες, άθλιοι εκμεταλλευτές και αριβίστες! Οι υπόλοιποι αξίζουν μια Ελλάδα κλάσεις ανώτερη από αυτή που κάποιοι άλλοι θέλουν να υπάρχει...ή τους ταιριάζει!
      Την Ελλάδα που αγάπησα συμπονώ μέσα από τα παραπάνω λεγόμενά μου, την χώρα που θα ήθελα να έχω, αυτή που ονειρεύομαι!
      Μου αρέσει να μιλώ αλληγορικά, αλλά κάποιες φορές αυτό παρεξηγείται ή δεν αρέσει.
      Φιλιά, παιδί...

      Διαγραφή
  2. Αν ήταν στο χέρι της θα είχε πάρει με τις πέτρες όλους μετά τον Ελ. Βενιζέλο.
    Όπως επίσης και τους ψηφοφόρους της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν της επέτρεψαν ποτέ να πάρει πέτρες και να εκσφενδονίζει προς πολλές κατευθύνσεις! Έπρεπε να βιαστεί να φτάσει τους "πολιτισμένους", τις μοντέρνες μαϊμούδες της Ευρώπης και γενικότερα του δυτικού κόσμου... Τάχυνε διαρκώς το βήμα λαχανιάζοντας και μαϊμουδιάζοντας κι αυτή, με αποτέλεσμα να χάσει και να ξεχάσει τον εαυτό της!
      Υπάρχει κι αυτή η όψη και είναι λυπηρό!

      Διαγραφή
  3. Μου θύμισες Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα...
    "Μου ρίχνουν πέτρες και με χτυπούν και μαγαρισιές ανθρώπινες απάνω μου: ‘Φάγε απ’ αυτές, στρατηγέ Μακρυγιάννη, να χορτάσεις πού ‘θελες να κάμεις σύνταμα!’ Και μ’ ανοίγουν τόσες νέες πληγές από τα χτυπήματα κι από τ’αγκυλώματα […]· εσάπισα, εσκουλήκιασα. Αυτά έστειλα στη δημαρχία κι ακρόαση δε μού ‘δωκε. Και εξακολούθαγε αυτό ως την παραμονή της Σωτήρος. Και ανήμερα με χτύπησαν πολύ· έμεινα νεκρός· δε στανόμουν, ζωντανός είμαι ή πεθαμένος..."

    Το έχουμε στο ριζικό μας να κατατρώγουμε τους πατριώτες και να χειροκροτάμε τους δωσίλογους. Ως πότε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινείς, Μαρία μου, με το σχόλιό σου!
      Κατασπαράζουμε ό,τι καλό βρεθεί εμπρός μας από εγωισμό, μικροψυχία και κατά βάθος πιστεύω χαμηλής αυτοεκτίμησης ως έθνος!
      Οι δωσίλογοι, Μαράκι, είναι του "φαίνεσθαι" και ξεγελούν εύκολα, ενώ οι άλλοι παραμένουν ενοχλητικοί μέσα στην απλότητά τους. Ίσως όταν πιστέψουμε στην αξία μας, όταν σταθούμε μόνοι μας στα πόδια μας, τότε και θα τερματίσουμε αυτή τη συμπεριφορά!

      Διαγραφή
    2. αντί "χαμηλής αυτοεκτίμησης"
      "λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης"

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.