Λαχτάρα
για την ευκαιρία της επιλογής,
για
το ψιθύρισμα του ανέμου.
Λαχτάρα
που μένει ημιτελής, ανείδωτη,
ανήμπορη
να εμφανίσει το μεγαλείο της.
Πάντα
ένα βήμα πριν,
στέκει
όπως η ανάσα του ψιθύρου πίσω από τα τζάμια.
Κραυγή
θα ’θελε να ’ναι, μα … δεν προφταίνει!
Λιώνει
κάτω από το ψύχος του γυαλιού.
Άγγιγμα «θανάτου», άγγιγμα «ζωής»…
(Μέσα από ένα ολιγόλεκτο η διάθεσή μου σήμερα.)
Είπαμε να περάσουμε στα "βαριά", αλλά εσύ το παράκανες σήμερα και δεν κατάλαβα τίποτα (η ξανθιά!) Μάλλον κάτι...πολιτικό θα εννοείς, για να έχεις φωτό τη βουλή! Αχαχαχα! Να δεις που από δω θα τα λέμε συχνότερα ;) Το τραγούδι αγαπημένο, μέσα από μια αξεπέραστη φωνάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή τη στιγμή αντιμετωπίζω ένα πολύ βαρύ πρόβλημα και δεν ξέρω τι να κάνω! Έχω χάσει την πρόσβαση στο ιστολόγιο...
ΔιαγραφήΤώρα που βρέθηκε η λύση στο "βαρύ" πρόβλημα μπορώ να δώσω εξηγήσεις για το "βαρύ" περιεχόμενο του ολιγόλεκτου!
ΔιαγραφήΝαι, αναφέρομαι στην χώρα μας, που δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, όπως κάθε μικρή χώρα (γι' αυτό και το τραγούδι με τις μικρές χώρες)! Η φωνή της μένει ψίθυρος, ενώ θα ήθελε να είναι κραυγή...
Αυτά.
Όταν αυτή η κραυγή αποφασίσει να ελευθερωθεί, θα σπάσει πολλά τύμπανα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί κατά βάθος το πιστεύω κι εγώ, Σοφία μου, αυτό;
ΔιαγραφήΝομίζω θα έρθει η κατάλληλη ώρα, για να πραγματοποιηθεί. Το πότε δεν μπορούμε να ορίσουμε...
Θα προτιμήσω να είναι άγγιγμα ζωής ! Μπορώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ενώσουμε όλοι τις κραυγές να σπάσουν πολλά γυαλιά την Κυριακή!
Άντε και έμπνευση για το Συμπόσιο εύχομαι!
Δεν έχω ούτε ένα ολιγόλεκτο! ☺ αχαχα!
Καλό βράδυ κορίτσι μου!
(χτες το απόγευμα που άλλαξα μουσική στο μπλογκ προσπαθούσα να βρω ένα κομμάτι της Cesaria ....δεν το βρήκα, αλλά άκουσα πόσα κομμάτια της)
Πνοή ζωής πραγματικά χρειαζόμαστε, για να αναρρώσουμε σύντομα από την σοβαρή "ίωση" της κατάθλιψης και των συνεπειών της, όπως η σύγχυση, η αδράνεια και η απαισιοδοξία!
ΔιαγραφήΜε το συμπόσιο τα έχω τσουγκρίσει αυτή την φορά... χεχε!
Για ποίημα προς το παρόν καμία έμπνευση! Η Μούσα αδιαφορεί για μένα... άσε που η ξαφνική απόφαση για τη δημιουργία του μπλογκ και η ταχύτατη υλοποίησή του, με απανωτές αναρτήσεις (ο θεός να τις κάνει...) παράλληλα μου έχει απορροφήσει πολύ χρόνο. Συν τα προβλήματα που εμφανίστηκαν και κόντεψα να το χάσω ακόμα δεν το έφτιαξα! Είμαι και ξανθιά από μέσα, βρε παιδί μου! Γελούσε με την ψυχή του ο Πέτρος...
"Κραυγή στα πέρατα" είπε κάποτε ο Λουντέμης......... κάθε κραυγή που σπάζει το γκρίζο πέπλο της ζωής μας είναι καλοδεχόυμενη έστω και αν η χαραμάδα που ανοίγει είναι μικρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εμας εξαρτάται αν θα μεγαλώσει.
Καλή βδομάδα Γλαύκη.
Να ξέρεις, Γιάννη μου, ότι χαίρομαι πάρα πολύ που σε βλέπω εδώ και πάλι!
ΔιαγραφήΑπό αυτή την χαραμάδα μπαίνουν λίγες ακτίνες που τροφοδοτούν την ζωή... έτσι ξεκίνησαν πολλές φορές στην ιστορία οι ηλιόλουστες μέρες, από μια χαραμάδα!
Καλή εβδομάδα και για σένα!
Μωρέ κραυγή να'ναι κι ότι να'ναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου γίναμε όλοι "Μαρίες της σιωπής" κι ανεχόμαστε τους απανωτούς βιασμούς μας.
Γλαύκη μου δεν το είχα πάρει είδηση πως έστησες τσαρδί (ειδοποία ρε Καραβάγγο!)
Καλοστέριωτο και πάντα γεμάτο φιλαράκια και καφεδο-σμιξίματα!
Αυτό με τους βιασμούς, Μαράκι, πριν από λίγο το είχα στο μυαλό μου, για να ετοιμάσω κάτι με σχετικό περιεχόμενο...!!!!
ΔιαγραφήΜαρίες της σιωπής... stop!!!! Στο χέρι μας είναι, οπότε όσο έχουμε φωνή, θα μιλάμε!!!
Αυτός είναι ένας λόγος που δημιουργήθηκε το "τσαρδί" και ο θεός βοηθός! Ποικιλία θα έχει, ποιότητα θα δείξει...
Οι αγαπημένοι φίλοι πάντα καλοδεχούμενοι, η πόρτα του πάντοτε ανοιχτή!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την άμεση ανταπόκριση!