Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Αλλαγή... μιας εξίσωσης ο άγνωστος χ!



Σήμερα παίρνω την πάσα από το Αριστάκι μας και θα καταθέσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο θέμα  «Αλλαγή». Δεν θα συμμετέχω στο Συμπόσιο ποίησης αυτή τη φορά, διότι η Μούσα δεν με θέλει για συντροφιά…, οπότε αποφάσισα να γράψω κάτι γι’ αυτό το θέμα, υποκινούμενη από τις αλλαγές που επέτρεψα να συμβούν σε μένα τα τελευταία δύο χρόνια και μάλιστα μέσα από μια διαδικασία που αποδείχτηκε δύσκολη τελικά. Τα ίδια θα μπορούσαν πάντως να λεχθούν για κάθε αλλαγή, που θα φέρει επιθυμητά αποτελέσματα στην καθημερινότητά μας.Σ’ ευχαριστώ, Αριστόπουλο!

Ακολουθώντας τον τίτλο της σημερινής ανάρτησης θα έλεγα πως οι αλλαγές στην ζωή μας, που δεν έχουν προκληθεί βίαια ή αναγκαστικά από εξωγενείς παράγοντες με άμεσο τρόπο - διότι με έμμεσο μάς επηρεάζουν έτσι κι αλλιώς – αλλά προέρχονται από δική μας απόφαση, μοιάζουν με μια απλή εξίσωση πρόσθεσης:
ανεπιθύμητος πια εαυτός + χ (αλλαγή) = επιθυμητός εαυτός
Θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι από τον εαυτό μας δεν μας ταιριάζει πια, μας δυσκολεύει, μας εμποδίζει στην πορεία μας και θα θέλαμε ν’ αλλάξει. Στη συνέχεια για να υπάρξει κινητοποίηση κι έξοδος από την αδράνεια, είναι απαραίτητο να έχουμε οραματιστεί τον εαυτό μας όπως τον επιθυμούμε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα φτάσουμε στην αλλαγή που προσδοκούμε και στον τρόπο που θα την επιτύχουμε.
Φυσικά αποφεύγουμε να μας έρθει ο νέος μας εαυτός με έναν τέτοιο τρόπο!
 
«Αλλάζω σημαίνει διαφωνώ, θαυμάζω, επιθυμώ, ελπίζω και μάχομαι πρώτα με μένα κι έπειτα με όλα τ’ άλλα γύρω μου» (από σχόλιό μου σε σχετική ανάρτηση της Αριστέας).

Συνήθως θέλουμε ν’ αλλάξουν όλοι οι άλλοι, ο κόσμος όλος αν είναι δυνατόν, και δεν σκεφτόμαστε την αλλαγή μέσα σε μας τους ίδιους. Μόνο αυτή είναι εφικτή στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας και ίσως καμία άλλη. Αρκεί να αξιοποιήσουμε αυτή τη διέξοδο, έστω και την στιγμή που θα μας ωθήσει δυνατά η ανάγκη. Συχνά έτσι γίνεται, τροποποιούμε τα δεδομένα μας υπό πίεση, μια και δεν έχουμε διαπιστώσει ότι η στασιμότητα θυμίζει τη νεκρική ακαμψία. Σε μία πραγματικότητα που διαρκώς μεταβάλλεται δεν είναι αποτελεσματικό να αντιστεκόμαστε, να μην κάνουμε βήμα, καθώς θα έρθει να μας συναντήσει εκείνη με τρόπο καταστροφικό. Είναι όπως στην περίπτωση του τυφώνα, όταν προσπαθούμε να μείνουμε σε ανοιχτό πεδίο πιστεύοντας ότι θα σωθούμε, αντί να σκεφτούμε κάποια λύση για να τον αντιμετωπίσουμε προστατεύοντας τον εαυτό μας.
Τις περισσότερες φορές η προσπάθεια αλλαγής είναι επώδυνη, αφού θα πρέπει ν’ αποχαιρετήσουμε μέρος του εαυτού μας που μέχρι τώρα μας ήταν οικείο, σίγουρο, ασφαλές κι ας  λειτουργούσε ως εμπόδιο. Κάθε τι καινούριο που θα έρθει μας είναι ξένο, οπότε προκαλεί φόβο. Διαταράσσονται οι ισορροπίες μέσα από τη σύγκρουση του παλιού με το νεοεισερχόμενο. Είναι μια σύγκρουση  απαιτητική, συνοδευόμενη από έντονη ανησυχία, ίσως παλινδρομήσεις  και συχνά ψυχικό πόνο. 
Δεν συζητάμε για μια... τέτοια αλλαγή εαυτού με... τίποτα!

Τελικά η αρχική εξίσωση δεν είναι τόσο απλή, καθώς εμπεριέχει πολλαπλές αριθμητικές παραστάσεις. Απαιτεί από εμάς επιμονή, υπομονή και αντοχή κι όχι απλά ένα ένδυμα περιωπής για την αλλαγή της στιγμής. Μοιάζει σαν να δανειζόμαστε του Νέσσου τον χιτώνα… Στεφόμαστε νικητές μόνο μέσα από μία τέτοια πάλη! Μπορεί να το βιώσουμε σαν εφιάλτη ή σαν θάνατο, όμως όπως έλεγε και ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε:
«Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα»!

15 σχόλια:

  1. Ήρθε το @ριστόπουλο :))))
    Μιλ μερσί για τις αναφορές !
    Υπάρχει απόλυτη ταύτιση σε πολλά απ' όσα είπες. Περιέγραψες ιδανικά το πόσο και γιατί αντιστεκόμαστε στις αλλαγές μας ακόμα κι αυτές που το ξέρουμε ότι μας δυσχεραίνουν. Είναι το γνώριμο όμως και προκαλεί λιγότερο στρεσάρισμα!

    Για μένα η αλλαγή έρχεται μέσα από τη μεγάλη απελπισία. Το γνώριζα σαν ιδέα, το διαπίστωσα όμως και σε μένα. Οι φορές που άλλαξα προήλθα από παράγοντες....εξωγενείς! Αναγκάστηκα να πέσω, να χτυπήσω, να πονέσω, να απελπιστώ. Τότε αποφάσισα να αλλάξω σελίδα!
    Για αυτό και αναγνωρίζω ως θετικά κάθε εμπόδιο που ήρθε στη ζωή μου, όσο κι αν μου στοίχισε και υπέφερα.

    Για αυτό και λέω και ότι στις εκλογές θα φανεί όχι πόσο έξυπνοι είμαστε αλλά πόσο απελπισμένοι και εξαθλιωμένοι.
    Αν είναι πολλοί αυτοί που έχουν βολευτεί ούτε τώρα θα γίνει κάτι!
    Είδωμεν την Κυριακή αν θα έρθουν οι αλλαγές που όλοι επιθυμούμε Γλαύκη μου !

    Φιλιά πολλά και καλό βράδυ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι λαθάκια μου ξέφυγαν .. Απόψε έχει θέμα (ξανά) το ακατοίκητο μου :)))

      Διαγραφή
    2. Αριστέα μου, τι όμορφο σχόλιο μου έγραψες!
      Η διαδικασία μιας πολύ σοβαρής αλλαγής μέσα μας μπορεί να μας φτάσει ακόμα και σε ακραίες σκέψεις ή συμπεριφορές...
      Το έχω αισθανθεί άσχημα στο "πετσί" μου αυτό, όπως περιγράφεις κι εσύ. Είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις ισορροπίες και να μην περάσεις στην άλλη όχθη... Είναι τρομακτικό! Οπότε αν καταφέρεις να ακροβατήσεις με επιτυχία, πώς να μην αισθάνεσαι, έστω για λίγο, νικητής;

      Όσο για την Κυριακή, κορίτσι μου, φοβάμαι για τα αποτελέσματα αν θα περιλαμβάνουν την αλλαγή, φοβάμαι αν η επιλογή μας, επειδή είναι από ανάγκη, θα έχει την ποθούμενη εξέλιξη... Φοβάμαι γενικά, καθώς περνούν εκατοντάδες σκέψεις από μυαλό μου, άσχετα με αυτά που λέμε αυτές τις μέρες!!!!
      Σε φιλώ!

      υ.γ.
      Το δικό μου ακατοίκητο να δεις τι κάνει! Εδώ μέσα φαίνεται πολύ καλά σε κάποιες φάσεις... προσπαθώ να βρω τον μπούσουλα!

      Διαγραφή
  2. Επειδή ζούμε στην άγρια δύση, όλα αυτά τα πολύ φιλοσοφημένα και ολόσωστα που γράφεις Γλαύκη μου, νομίζω πως αποτελούν τον ισόβιο άγνωστο "Χ" για τους περισσότερους εξ ημών.
    "Αλλάζω κινητό, χρώμα μαλλιών, γκαρνταρόμπα, στέκια για διασκέδαση και όλα αυτά τα χαριτωμένα"...
    Η αυτογνωσία και η αυτο-βελτίωση θέλει δουλειά πολλή.
    Πού να τρέχουμε τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Νύχι και μαλλί...", όπως λέει κοροϊδευτικά μια φίλη!
      Το βλέπεις πολύ εύκολα στην καθημερινότητα, όπου σταθείς ότι δεν είναι για πολλά αρκετός κόσμος, διότι ζορίζονται! Δεν το αντέχουν, όχι ότι δεν μπορούν - τουλάχιστον πολλοί από αυτούς - γιατί υπάρχουν κι αυτοί που δεν φτάνουν παραπέρα με τίποτα και είναι φυσικό αυτό.
      Να είσαι καλά, Μαρία μου!

      Διαγραφή
  3. Κάθε αλλαγή είναι επώδυνη Γλαύκη. Και φυσικά κάθε αλλαγή έχει το δικό της κόστος. Προσμετράμε τη σχέση κόστους-οφέλους και βγάζουμε το συμπέρασμά μας. Βάλε ακόμα ότι έχουμε και τον αστάθμητο παράγοντα του αγνώστου.....!
    Τουλάχιστον να μην βαλτώνουμε και να είμαστε πάντα σε κινητικότητα.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως είπε και ο Αϊνστάιν: "Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα"!
      Να γίνεται γιατί πρέπει να είμαστε σε κινητικότητα κι ας μας ζορίζει πολύ κάποιες φορές...
      Να είσαι καλά, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  4. Καλωσόρισα στο νεοσύστατο μπλόγκ σου Γλαύκη !!! Επιτέλους από ΄΄άστεγη καταληψίας΄΄ έγινες ιδιοκτήτρια του ΄΄καφέ΄΄ .
    Θα συμφωνήσω με την Αριστέα ότι για να γίνει μια ουσιαστική αλλαγή μέσα μας όσο επώδυνη και αν είναι θα πρέπει να υπάρχει λόγος σοβαρός !! Εστω και μέσα από επώδυνες και ματωμένες διαδικασίες αν αλλάξουμε προς το καλύτερο ίσως να υπάρχει ελπίδα για το μέλλον !!! Βέβαια πρωτίστως αναγνωρίζουμε την ανάγκη της δικής μας αλλαγής και όχι μόνο των άλλων .Αυτό σε ότι αφορά στην προσωπική μας αλλαγή !! Διότι στις πολιτικές εξελίξεις αναμένουμε αλλαγή με μεγάλο φόβο μήπως και τελικά δεν αλλάξουμε τίποτα..
    Την καληνύχτα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ, σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και είσαι πάντα καλοδεχούμενη!
      Είναι νομίζω ανόητο να απαιτούμε την αλλαγή από τους άλλους ενω΄εμείς μένουμε αμετακίνητοι μην έχοντας προχωρήσει στο ελάχιστο στην διαδρομή της αυτογνωσίας. Είναι κατά το "Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις"! Μόνο τον έλεγχο του εαυτού μας μπορούμε να έχουμε και κανενός άλλου πιστεύω!
      Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  5. Καλορίζικο το σπιτικό σου Γλαύκη μου! Ήταν το πιο ευχάριστο και αισιόδοξο νέο της μπλογκογειτονιάς! Μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη και φιλοσοφία για τον καφέ που είναι το καλύτερο καύσιμο για συντροφιά και ουσιαστική επικοινωνία. Το τέλειο προσάναμμα της αγάπης.

    Αυτή η άρνηση της αλλαγής που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, βάζει τόσες τροχοπέδες στις ζωές μας και βασανίζει τόσο πολύ τους συνανθρώπους μας. Και συνήθως οι αμετακίνητοι άνθρωποι λειτουργούν κατά τέτοιο τρόπο και στην προσωπική τους ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα, καλώς ήρθες!
      Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα πολύ ζεστά σου λόγια! Με ενθαρρύνουν να συνεχίσω ακόμα και μέσα από τις γκάφες μου...
      Το "μαγαζάκι" θα προσπαθήσει να σερβίρει ό,τι καλύτερο, αλλά θα χρειαστεί λίγο χρόνο, για να βρει τη σειρά του... Λίγη υπομονή και κατανόηση θα χρειαστεί από τους επισκέπτες!

      Οιο αμετακίνητοι άνθρωποι κάνουν τους ανθρώπους που συμβιώνουν ή συνεργάζονται μαζί τους να υποφέρουν απίστευτα... και είναι τόσο εγωιστικό αυτό!!!
      Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  6. Αλλαζω σημαινει μεταβάλλομαι, αμφισβητω τις σταθερες της ζωης μου τις ιδεες τα πιστευω αποχωριζομαι το παλιο και επιλεγω κατι νέο και αγνωστο.
    Ειμαι από αυτους που δυσκολα αλλαζουν ιδεες, συνηθειες, ταυτοτητα, ακομη κι αν τα πραγματα δεν πανε όπως θα επιθυμούσα. Πρεπει να πεισθω απολυτα για να αποφασίσω να κανω το επομενο βημα και να προσαρμοστω στα καινουργια δεδομενα.
    Θεωρω όμως ότι όπως η ζωη βρισκεται σε μια αέναη εξέλιξη αναγκαστικα κι εμεις ακολουθούμε την φυσικη εξελικτική τροχια της οσο κι αν πιστεύουμε το αντιθετο
    Την καλησπερα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. V, κάθε αλλαγή προκύπτει από ανάγκη, η οποία μας ενεργοποιεί, όπου άλλοι θα προχωρήσουν γρήγορα κι άλλοι πιο αργά. Ανάλογα με το πόσο ανοιχτοί απέναντι στο καινούριο και φυσικά ανάλογα με τις συνθήκες και το μέγεθος της αλλαγής!
      Θεωρώ ότι εκείνοι που αλλάζουν δύσκολα πολλά πράγματα στην ζωή τους, μπορεί να φέρνουν σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους με τους οποίους συμβιώνουν ή συνεργάζονται ή ακόμα και τον εαυτό τους τον ίδιο, όπως λέω και παραπάνω, όμως έχει κι αυτό την θετική του πλευρά... Έτσι συμβαίνει σε όλα τα αρνητικά στον κόσμο μας! Κάποιες στιγμές αυτές οι σταθερές που δεν θέλουμε να τις αλλάξουμε δίνουν ώθηση, για να συμβούν άλλες αλλαγές, που δεν φανταζόμαστε ότι θα υπάρξουν!
      Σε όλα τα πράγματα υπάρχει η μία όψη και πάντα κάποια άλλη!
      Σ' ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  7. Όταν η αλλαγή προλαβαίνει και εισβάλλει στη ζωή μας, πριν την επιδιώξουμε, είναι άλλη η "εξέλιξη" μας. Εννοώ πως, μέσω μιας κρίσης πχ, εφόσον αλλάζουν οι σταθερές στη ζωή ενός ανθρώπου, δεν είναι πια σε θέση να αλλάξει ο ίδιος όσα ενδεχομένως επιθυμούσε...

    Υ.Γ Ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος, διότι το μαλλί δεν με βοηθάει και πολύ αυτές τις μέρες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε περίοδο κρίσης τον αναγκάζουν οι συνθήκες, που του επιβάλλονται, ν' αλλάξει. Παραπάνω δεν μιλώ γι' αυτές, διότι σ' αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να κάνει πολλά όπως θα επιθυμούσε. Είναι όμως και πάλι μια ιδανική ευκαιρία να προχωρήσει σε αλλαγές που δεν θα διανοούνταν σε κάποια άλλη εποχή. Ίσως σε μια τέτοια περίοδο μάθει πολύ περισσότερα για τον εαυτό του και τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν, με αποτέλεσμα οι αλλαγές, τις οποίες θα επιφέρει ο ίδιος μέσα του να είναι καταλυτικές για την πορεία του και ακόμα πιο προσοδοφόρες για εκείνον και τους άλλους.
      Το μόνο ανησυχητικό είναι ο βίαιος ή καταστροφικός τρόπος με τον οποίο θα γίνουν αυτές οι αλλαγές, καθώς έρχονται βεβιασμένα δίχως τον κατάλληλο χρόνο που απαιτείται, για να επιτευχθεί ομαλά η μετάβαση. Οι απώλειες μπορεί να είναι μεγάλες!

      Το "μαλλί" έχει αποδείξει ότι τα πάει μια χαρά... :)))

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.