Με τόσα που ακούμε αυτές τις μέρες από τα μέσα ενημέρωσης, θεωρώ ότι εδώ τα πολλά λόγια είναι περιττά, όμως η ανάγκη να εκτονωθεί όλο αυτό που φορτωνόμαστε αποδεικνύεται ισχυρότερη. Δυο λόγια για μικρή αποσυμπίεση αρκούν.
Παρακολουθώντας όλα όσα εξελίσσονται στη χώρα μας μα και σε όλο τον κόσμο, μου ήρθε η εικόνα μιας γιγάντιας σαπουνόφουσκας, εξάλλου, μετά από τόσο πλύσιμο των χεριών μετράμε εκατομμύρια σαπουνόφουσκες καθημερινά.
Μια σειρά από τεράστιες "σαπουνόφουσκες" δημιούργησε ο σύγχρονος άνθρωπος σε πάρα πολλούς τομείς, πιστεύοντας μάλιστα ότι πλάθει "θαύματα" - κατά βάθος στον βωμό του αχαλίνωτου κέρδους. Του "σκάνε" όμως μες στα χέρια του ή μπροστά στο πρόσωπό του η μία μετά την άλλη, όπως είναι φυσικό για κάθε σαπουνόφουσκα.
Τι δεν έχει καταλάβει;
Κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό του κατασκευάζοντας "φούσκες", συμμετέχοντας παράλληλα με πάθος στον διαρκή άγριο "χορό των λύκων". Παραμένοντας δε μαγεμένος από το τρελό παιχνίδι της "σαπουνόφουσκας". Μακάριος στην πλάνη του.
Μια άλλη εικόνα που μου ήρθε ήταν εκείνη της θεόρατης τσιχλόφουσκας. Τι σαπουνόφουσκα τι τσιχλόφουσκα...
Έχει βέβαια μια διαφορά. Εκεί που μασά κανείς χαλαρά κι αδιάφορα μα με γευστική ηδονή τη στρουμπουλή κι αφράτη τσίχλα γεμάτη τεχνητά αρώματα, εκεί, λοιπόν, που μασά αχόρταγα μέχρι να αρχίσουν να κουράζονται η άνω και κάτω γνάθος - απορροφώντας του ακόμα και το μυαλό, εκεί λέει να κάνει με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία την πιο μεγάλη και τέλεια τσιχλόφουσκα. Βάζοντας όλη του την αναπνευστική δύναμη και μαεστρία δημιουργεί μια αξιομνημόνευτη από άποψη μεγέθους αρωματική χρωματιστή φούσκα, που με περηφάνια και ίσως αλαζονεία επιδεικνύει στους άλλους, ωσότου εκείνη σκάσει με θόρυβο και κολλήσει με ορμή επάνω στην μάπα του...!
Για όσους μπερδεύτηκαν με όσα ειπώθηκαν περαιτέρω εξηγήσεις δε δίνονται.
Το παραπάνω γράφτηκε μόνο προς εκτόνωση για όσα ήδη έχουμε περάσει μα και για όσα θα έρθουν να μας συναντήσουν, αναμενόμενα και μη.
Και για τα πουλιά που μας κάνουν συντροφιά με το πιο γλυκό τραγούδι τους...
Ο συγχρονος ανθρωπος δημιουργησε πολλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα και κακα
Όπως και ο παλιος προγονος του
Όμως σημερα εχουμε τη δυνατοτητα να περιορισουμε τα ασχημα
Γνωριζουμε τον τροπο θεραπειας
Ειμαστε τυχεροι που ζουμε το σημερα
Φαντασου να ζουσαμε το μεσαιωνα η πριν δυο χιλιαδες χρονια
Εγω ειμαι αισιοδοξος
Πιστευω στον ανθρωπο, παντα πιστευα
Θα τα καταφερουμε
Καταρχήν, χαίρομαι που σε βλέπω εδώ.
ΔιαγραφήΠέρα από όσα λέω κατά καιρούς στο ιστολόγιο ή σε συζητήσεις που κάνω δια ζώσης, πάντα πιστεύω στον άνθρωπο και νομίζω το έχω δείξει με πολλούς άλλους τρόπους.
Υπάρχουν στιγμές όμως που βλέπω μπροστά μου μόνο την κακή έως και άγρια όψη της ανθρώπινης φύσης, η οποία είναι συχνά αυτοκαταστροφική και καταστροφική γενικά. Με θλίβει το ότι ενώ σήμερα έχει τη βαθιά γνώση δεν βρίσκει την ισχυρή θέληση να καταλαγιάσει τη θηριώδη πλευρά του.
Μου αρέσει που είσαι αισιόδοξος, όπως κι εγώ είμαι αισιόδοξο άτομο με φάσεις που επιτρέπω στην απαισιοδοξία να βγαίνει στο φως, για να μετριάζει την κατάσταση και να τη φέρνει όσο δυνατόν στα μέτρα του ρεαλιστικού.
Είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρουμε και ναι οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για τα μέσα που διαθέτουμε πλέον.
Να είμαστε δυνατοί, διότι έπονται και άλλα στην πορεία. Ζούμε σ' έναν κόσμο εντελώς ρευστό, που πολλά αλλάζουν με υψηλές ταχύτητες, οπότε είναι απαραίτητη η ετοιμότητα, η ψυχραιμία, η γνώση και η ευελιξία, μα πάνω απ' όλα να μην ξεχνάμε την ανθρωπιά.
Εύχομαι τα καλύτερα και σύντομα!
Ειναι αληθεια παραδοξο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τωρα που ολοι κλειστηκαμε σπιτι μας
Να νοιωθουμε πιο κοντα ο ενας τον αλλον
Αν αντιλαμβανόμαστε οι άνθρωποι ότι αυτό το πολύτιμο που έχουμε σ' αυτόν τον πλανήτη είναι ο ένας τον άλλο, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Θα μάθαινε να ζει με ειρήνη και καλοσύνη.
ΔιαγραφήΚάθε εποχή έχει και μια πληγή. Και κάθε τρόπος σκέψης και ζωής επίσης φέρει τις δικές του Κερκόπορτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ώρα για πολλές σκέψεις και επίσης πολλά ζητήματα να βγουν στο φως για κουβέντα.
Δοκιμαζόμαστε και μάλιστα σκληρά. Και βλέπουμε που "πατάμε".
Καλό κουράγιο μας Γλαύκη μου. Να προσέχεις καλή μου φίλη.
Ναι, πολλές σκέψεις σίγουρα. Το ζήτημα είναι ποιος τελικά θα τις κάνει; Πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι δυστυχώς.
ΔιαγραφήΑπό όσα φτάνουν στ' αυτιά μου και τα μάτια μου από τα μέσα ενημέρωσης μα και από φίλους και γνωστούς από την εργασία τους αντιλαμβάνομαι πλέον ότι σωτηρία δεν υπάρχει.
Στην πορεία θα δοκιμαστούμε ακόμα σκληρότερα. Προς το παρόν, και λυπάμαι που το λέω, δεν έχουμε δει τίποτα. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη μα δεν νιώθω να τα καταφέρνω σε μεγάλο βαθμό.
Το χειρότερο είναι ότι δεν βλέπουμε πού "πατάμε". Μόνο προχειρότητες και ό,τι νά 'ναι βλέπουμε και σπασμωδικές κινήσεις, με εξαίρεση κάποιες σωστές.
Δον Κιχώτες σε μάχη με τους ανεμόμυλους.
Σ' ευχαριστώ και αντεύχομαι.
Καλημέρα.Πέρασα για μια καλημέρα.Τα συναισθήματα,ο θυμός για όλα αυτά που συμβαίνουν είναι πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω που,πότε και αν θα σταματήσει όλο αυτό που έχει ξεκινήσει..
Μέσα στο σπίτι λοιπόν τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Με πολύ μουσική και διάβασμα.
Το ραδιόφωνο που ακούω εχει μόνο μουσική.
http://www.e-radio.gr/Imagine-897-Thessaloniki-i762/live
Καλησπέρα, μια και είναι τέτοια η ώρα πια.
ΔιαγραφήΌλο αυτό που έχει ξεκινήσει, θα έρθει η ώρα να σταματήσει. Το ζήτημα είναι με τι κόστος - και δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό φυσικά. Όλο αυτό αποτελεί μια τεράστια πρόκληση και ίσως μεγάλο μάθημα για όλη την ανθρωπότητα.
Ο άνθρωπος θα αναμετρηθεί σε πολλά επίπεδα με τον εαυτό του. Σημαντικό δε είναι να μπορεί να αξιολογήσει πότε θα πρέπει να παραμείνει σιωπηλός και να συνεργαστεί και πότε είναι αναγκαίο να μιλήσει για να αποτρέψει λανθασμένες κινήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι αδιάφορος. Ψυχραιμία, λογική, ομαδικότητα, γρήγορες και εύστοχες επιλογές και αποφάσεις, μακριά από εγωισμούς και εμπάθειες.
Επιβάλλεται τούτες τις μέρες, και για όσο χρειαστεί, να βρει κανείς πράγματα να ασχοληθεί και στο σπίτι του. Και διάθεση να μην έχει, αν κάνει το ξεκίνημα, θα βρίσκει ολοένα και περισσότερα να κάνει, διότι αυτά θα του ανεβάζουν το ηθικό.
Τα συναισθήματα είναι πράγματι πολλά και ανάμεικτα, καθώς είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση, οπότε είναι φυσικό.
Ο θυμός δε νομίζω ότι βοηθά τώρα δυστυχώς. Ποια από όσα συμβαίνουν σε θυμώνουν περισσότερο;
Για να δούμε με πιο εύθυμη πλευρά λίγο τα πράγματα και να ανεβάζουμε την ψυχολογία μας:
https://www.youtube.com/watch?v=FHhZPp08s74
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις,για την ερώτηση σου τιμε θυμώνει περισσότερο.
ΔιαγραφήΈνα μόνο θα σου γράψω.ή όλοι στο σπίτι και απαγόρευη κυκλοφορίας ή κανένας.Γιατί κάποιοι να δουλεύουν και κάποιοι να είναι στα σπίτια τους?????
Ας αλλάξουμε θέμα.Είδα εχθές https://www.youtube.com/watch?v=U7_0oHEwmr4
Πολύ γέλιο !!!!! (αξίζει).
Εχει και σήμερα.
Να σου πω ότι έχεις άδικο; Το όλοι μάλλον είναι αδύνατο. Όσο το δυνατόν λιγότεροι απαιτείται και όχι βόλτες για πλάκα με πλήθος ατόμων. Κάποιες εταιρείες δυστυχώς δεν έχουν λάβει μέτρα προστασίας των υπαλλήλων και θα λέγαμε ότι εγκληματούν σε βάρος όλων. Και πόσο αυτοπεριορίζεται τελικά ο καθένας;
ΔιαγραφήΘα δούμε πολλά και δεν θα αποφύγουμε τα πιο αυστηρά μέτρα στην πορεία. Μόνο να μην είναι ήδη αργά και έχει χαθεί η μπάλα χωρίς να το έχουμε πάρει είδηση.
Κι αυτοί που είναι στα σπίτια τους ετούτη την ώρα, όπως καλή ώρα εγώ, είτε έχουν να χάσουν πολλά από οικονομικής απόψεως ή ακόμα και την εργασία τους (αν δεν παρθούν ουσιαστικά μέτρα)είτε θα πιεστούν ιδιαίτερα για να αντεπεξέλθουν όταν έρθει η ώρα να είναι ενεργοί (αν είναι σώοι μέχρι τότε). Για όλα υπάρχει ένα τίμημα. Όσοι είναι έξω από ανάγκη αυτή τη στιγμή αξίζουν τον σεβασμό μας και ειδικά όσοι είναι στα νοσοκομεία και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με κάθε τρόπο. Στη χώρα μας το φιλότιμο ας είναι ισχυρό, γιατί αλλιώς...
Θα το δω. Ναι, χρειάζεται το γέλιο.
Μάλιστα σκεφτόμουν να φτιάξω κάτι μικρό χιουμοριστικό για επόμενη ανάρτηση. Είπα να το ρίξουμε κάπως στην τρελή, για να παίρνουμε θάρρος.
Ευχαριστώ για την πρόταση.
Για να γελάσουμε λίγο.
Διαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=gh_nr5VtsJk ( από το 6:57 και μετά).
https://www.youtube.com/watch?v=uhJIRl_Kusg
Τα χάρηκα και τα δύο. Από το πρώτο, πέρα από το χιουμοριστικό τραγούδι, κρατώ και την παρουσία του Μπουλά, που δεν υπάρχει πια και θεωρώ ότι ήταν μια γλυκιά παρουσία. Από το δεύτερο κρατώ "το πουλάκι τσίου" και το "σφύριξα κι έληξε"... εντάξει!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Υ.Γ.
Και οι Ράδιο Αρβύλα, όσο πρόλαβα να δω, ήταν καταιγιστικοί...