Ό,τι ακολουθεί γράφτηκε μόνο για λόγους ψυχαγωγίας και διατήρησης υψηλού ηθικού... Δεν πέφτουμε, λέμε, γιατί έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Ας πούμε ότι πρόκειται για μια πολύ μικρή τονωτική ένεση. Ίσως υπάρξουν κι άλλες, αν έχω κέφι και δεν μου κάνει την επίσκεψή του ο "μικρός φιλαράκος" (ο γνωστός μας ιός) που κυκλοφορεί άναρχα και κάνει ό,τι γουστάρει. Μα τι ελευθερία έχει ο ατιμούλης κατεργαράκος, όσο κανένας άνθρωπος πάνω στη γη ετούτη την ώρα. Αν και από δαύτον δε ζητάμε τα ρέστα, μια και είναι η δουλειά του. Τι φταίει ο δόλιος; Οσονούπω θα βρουν τρόπο να τον "κατατροπώσουν" και να τον "μαντρώσουν", όπως και με τόσους άλλους. Έτσι κι αλλιώς είναι ήδη "επικηρυγμένος"!
Ας πούμε ότι πρόκειται για μια πολύ μικρή τονωτική ένεση. Ίσως υπάρξουν κι άλλες, αν έχω κέφι και δεν μου κάνει την επίσκεψή του ο "μικρός φιλαράκος" (ο γνωστός μας ιός) που κυκλοφορεί άναρχα και κάνει ό,τι γουστάρει. Μα τι ελευθερία έχει ο ατιμούλης κατεργαράκος, όσο κανένας άνθρωπος πάνω στη γη ετούτη την ώρα. Αν και από δαύτον δε ζητάμε τα ρέστα, μια και είναι η δουλειά του. Τι φταίει ο δόλιος; Οσονούπω θα βρουν τρόπο να τον "κατατροπώσουν" και να τον "μαντρώσουν", όπως και με τόσους άλλους. Έτσι κι αλλιώς είναι ήδη "επικηρυγμένος"!
Ο "μικρόκοσμος" παίρνει την εκδίκησή του, τρίβοντας, σαν απατεωνίσκος που πάνε καλά οι πονηρές δουλειές του, τα "θαυματουργά" αγκαθάκια του (κάπως έτσι είναι η εικόνα του) από ευχαρίστηση!
Κι αν είχε λαλιά θα έλεγε τον λόγο που βολτάρει παγκόσμια με την παρακάτω φράση:
Ας μην τον παρεξηγούμε, λοιπόν! Να επικοινωνήσει θέλει ο καψερός... και μάλιστα επιδεικνύοντας τις γνώσεις του σε επίπεδο γλωσσών! Αμ, πώς!
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτός, μα εμείς...
Κι αν είχε λαλιά θα έλεγε τον λόγο που βολτάρει παγκόσμια με την παρακάτω φράση:
Ας μην τον παρεξηγούμε, λοιπόν! Να επικοινωνήσει θέλει ο καψερός... και μάλιστα επιδεικνύοντας τις γνώσεις του σε επίπεδο γλωσσών! Αμ, πώς!
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτός, μα εμείς...
Άλλη μία φορά, κι εδώ πρωτόγνωρη και πάλι, καλούμαστε να συμμετέχουμε σε "ακροβασίες" και όπου μας βγάλει...
Να, που εντελώς λάιβ (πιο λάιβ πεθαίνεις - τι λέω τώρα η ζουρλή κάνοντας μπλακ χιούμορ) θα ακολουθήσουμε σε γενναία δόση όσα λέμε πολύ καιρό για τη ρευστότητα της ζωής (όχι της οικονομίας), το άγνωστο που διαφυλάσσει ζεστά ζεστά στην αγκαλιά της, το απρόοπτο, την πρόκληση, το "δεν ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο", το "όσα παίρνει ο άνεμος", το "Θεέ μου φύλαγε" (από το σπίτι η προσευχή) και τελοσπάντων όλα όσα αρκούν για να μας θυμίσουν το:
"Τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο άνθρωπος! Ένα τίποτα. Αυτό είναι ο άνθρωπος!" - Από την ταινία "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα".
Μα αυτό είναι...! Βρήκα ποια είναι η αιτία της κυκλοφορίας του ιού! Βρε ποια ζώα και εργαστήρια και συνωμοσίες συζητάμε τόσο καιρό; Ο τίτλος της ταινίας μου έδωσε την έμπνευση και με οδήγησε πάραυτα στη διαλεύκανση του μυστηρίου. Κάποιος άντρας (να με συγχωρήσουν οι άντρες) που διαπίστωσε με πίκρα ότι δεν τον φοβάται η γυναίκα του αποφάσισε να πάρει εκδίκηση μέσω του "μικρού αναρχικού", τον οποίο "αμόλησε" στα πλήθη, για να δουν τι σημαίνει φόβος. Στόχευε βέβαια τα γυναικεία πλήθη, όμως ο "μικρός" διακρίσεις δεν κάνει και του το ξεκαθάρισε του "αφεντικού", αλλιώς δεν αναλάμβανε τη δουλειά! Όχι, παίζουμε!
Εμείς παρ' όλα αυτά κρατάμε γερά και τραγουδάμε:
Και δεν ξεχνάμε παράλληλα:
Κλικ εδώ...
(σόρι για τη λάθος παραπομπή όταν πρωτοανέβηκε η ανάρτηση)
Α, να μην παραλείψουμε να ζητήσουμε στα κορίτσια παρακάτω να τραγουδάνε να "βρέχει" μάσκες, αντισηπτικά, κλίνες, νοσηλευτικό προσωπικό, φράγκα και δουλειά κι όχι άντρες, μια και δεν είναι της ώρας η ανάγκη αυτή (επαφές απαγορεύονται, μόνο "τρίτου τύπου" προς στιγμήν)!
Άντε, καλά μου κορίτσια:
Ένα ξόρκι στο κακό ήταν όλο το παραπάνω, καθώς το χιούμορ είναι τέτοιο ξόρκι και τα έχουμε ξαναπεί!
Συγχωρέστε με, διότι γράφτηκε όλο όπως μου ερχόταν!
"Τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο άνθρωπος! Ένα τίποτα. Αυτό είναι ο άνθρωπος!" - Από την ταινία "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα".
Μα αυτό είναι...! Βρήκα ποια είναι η αιτία της κυκλοφορίας του ιού! Βρε ποια ζώα και εργαστήρια και συνωμοσίες συζητάμε τόσο καιρό; Ο τίτλος της ταινίας μου έδωσε την έμπνευση και με οδήγησε πάραυτα στη διαλεύκανση του μυστηρίου. Κάποιος άντρας (να με συγχωρήσουν οι άντρες) που διαπίστωσε με πίκρα ότι δεν τον φοβάται η γυναίκα του αποφάσισε να πάρει εκδίκηση μέσω του "μικρού αναρχικού", τον οποίο "αμόλησε" στα πλήθη, για να δουν τι σημαίνει φόβος. Στόχευε βέβαια τα γυναικεία πλήθη, όμως ο "μικρός" διακρίσεις δεν κάνει και του το ξεκαθάρισε του "αφεντικού", αλλιώς δεν αναλάμβανε τη δουλειά! Όχι, παίζουμε!
Εμείς παρ' όλα αυτά κρατάμε γερά και τραγουδάμε:
Και δεν ξεχνάμε παράλληλα:
Κλικ εδώ...
(σόρι για τη λάθος παραπομπή όταν πρωτοανέβηκε η ανάρτηση)
Α, να μην παραλείψουμε να ζητήσουμε στα κορίτσια παρακάτω να τραγουδάνε να "βρέχει" μάσκες, αντισηπτικά, κλίνες, νοσηλευτικό προσωπικό, φράγκα και δουλειά κι όχι άντρες, μια και δεν είναι της ώρας η ανάγκη αυτή (επαφές απαγορεύονται, μόνο "τρίτου τύπου" προς στιγμήν)!
Άντε, καλά μου κορίτσια:
Ένα ξόρκι στο κακό ήταν όλο το παραπάνω, καθώς το χιούμορ είναι τέτοιο ξόρκι και τα έχουμε ξαναπεί!
Συγχωρέστε με, διότι γράφτηκε όλο όπως μου ερχόταν!
Γειά σου Γλαύκη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις πιο απολαυστικές αναρτήσεις που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό, χιούμορ και μουσική άψογα.
Την βρήκαμε λοιπόν την λύση και το ξόρκι, άντε να βρούμε και κανένα φάρμακο, κάτι ακούγεται για να δούμε μήπως και καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα μ' αυτόν τον ανεπιθύμητο κύριο.
Ακούω το αληλούια, τί μου θύμησες, πόσα χρόνια πίσω, χρόνια ξέγνοιαστα :)
Με τέτοιες παρέες έστω διαδικτυακές, όλα θα πάνε καλά δεν μπορεί.
Μέχρι τότε, μένουμε σπίτι!
(έχω αρχίσει να νιώθω μια ασφάλεια μ' αυτό)
Καλό βράδυ Γλαύκη μου
σε φιλώ
:)
Σ' ευχαριστώ, Στέλλα!
ΔιαγραφήΜπορεί να φαίνεται και κάπως γελοία η προσπάθειά μου εδώ, όμως λειτούργησα αυθόρμητα για να ισορροπήσω τη ζυγαριά όσο είναι δυνατό.
Θα κάνουμε ό,τι είναι περνά από το χέρι μας να μείνουμε ασφαλείς και να προστατεύσουμε παράλληλα και τους άλλους, μα ταυτόχρονα να μην καμφθεί το ηθικό μας, καθώς αναμένεται μια πάρα πολύ δύσκολη συνέχεια σε πολλούς τομείς.
Δυνατές καταστάσεις για γερά στομάχια (αν δεν είσαι αδιάφορος)!
Μακάρι να είμαι σε θέση να προσφέρω κάτι και μέσα από το ιστολόγιο.
Ας μην ξεχνάμε οι άνθρωποι ότι έχουμε ο ένας τον άλλο με οποιοδήποτε τρόπο.
Να είσαι καλά!
Με τέτοια διάθεση και "ξόρκια" μένουμε (ψύχραιμοι) σπίτι και χαμογελάμε στον "αόρατο εχθρό" που άλλαξε τις ζωές μας. Ακροβασία δίχως δίχτυ ασφαλειας είναι αυτή. Κι όποιος δεν ξέρει καλή ισορροπία, ακόμα κι αν γλυτώσει τον κορονοϊό, μια καταθλιψούλα θα την πάθει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάντα!...
Άλλαξε τις ζωές μας και δυστυχώς θα τις αλλάξει πολύ περισσότερο. Ελπίζω ένα μέρος αυτής της αλλαγής να είναι για καλό μας!
ΔιαγραφήΠολλοί δεν έχουν αυτή την πολύτιμη ισορροπία και δεν είναι καθόλου φαντασία μου όλο αυτό.
Υπομονή και δύναμη!
Ωπ Ξόρκι! Τρέχω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρέλαβα! Και το βάζω εδώ σε πρώτη χρήση και εφαρμογή Γλαύκη μου.
Παραμένουμε στις επάλξεις και περιμένουμε. Παρ όλα αυτά ανησυχούμε. Όχι μόνο για τον ιο αλλά και για τους "προστάτες" μας και τι ακριβώς έχουν κατά νου.
Καλησπέρα.
Αυτό που έχουν στον νου τους θα το δούμε να εξελίσσεται καθ' οδόν και εύχομαι να έχουμε γερά στομάχια να αντέξουμε. Δε λέω τίποτε άλλο.
ΔιαγραφήΌσο είμαστε υγιείς μόνο δημιουργικά πράγματα, για να είναι υγιές το πνεύμα και η ψυχή, καθώς ο δρόμος είναι μακρύς.
Την καλησπέρα μου!
Μας χρειάζονται ξόρκια σίγουρα.Και μας έδωσες κουράγιο ναι, γιατί θέλει δύναμη να αντέξεις όλο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως οι άντρες προσβάλλονται σοβαρά από τον ιό γι αυτό και το ανέκδοτο που κυκλοφορεί'' Κάργες, όταν σας λέμε ότι πεθαίνουμε με 37,2 να μας πιστεύετε άλλη φορά''!! Να γελάμε με τα χάλια μας, ναι;
Όση δύναμη επιδείξαμε στην περίοδο της κρίσης και πολύ παραπάνω. Τώρα τι θα γίνει με την κόπωση που κουβαλάμε όλοι μετά τόσα χρόνια δυσκολιών, αγωνίας και πίεσης κάθε είδους δεν ξέρω...
ΔιαγραφήΓέλασα με το ανέκδοτο κι ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά ή μάλλον τα εύστροφα κι ανήσυχα πνεύματα που τα δημιουργούν!
Καλή συνέχεια, Άννα μου!
Όλες αυτές τις μέρες που είμαστε στο σπίτι σκέφτομαι πώς μπορεί να γίνει ένας αόρατος πόλεμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό κάπου αρχίζει όλο αυτό με τον "μικρό" όπως έγραψες.
Και φυσικά κάπου θα τελειώσει.Πώς,πότε και με πόσα θύματα.Υπάρχουν πολλά που τρέχουν στο μυαλό ενός ανθρώπου που δεν του αρέσει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του.
Κάπου μας πάει όλο αυτό και καλό θα είναι να δούμε την ζωή μας με άλλο μάτι.
Έπρεπε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο για να καταλάβουμε πόση "ζημεια" δημιουργούν τα εργοστάσια της Κίνας και πόση μόλυνση του περιβάλλοντος έχουμε και από τα εργοστάσια αλλά και από την καθημερινή μας μετακίνηση με τα αυτοκίνητα.
Όσο και να θέλουμε να ξεχάσουμε αυτό το θέμα με αστεία και λίγο γέλιο εμένα προσωπικά δεν με αφήνει ο φόβος από αυτόν τον "μικρό".
Δεν ξερω ένα έχει δημιουργηθεί σε εργαστήρια όπως είχα διαβάσει τις πρώτες μέρες ή είναι από τα ζώα που τρώνε στην Κίνα.
Κάθε μέρα διαβάζω και κάτι διαφορετικό.
Μουσική μήπως και αλλάξουμε λίγο.(Αγαπημένα από το 1969,1984)
https://www.youtube.com/watch?v=3TarBTX06ec
https://www.youtube.com/watch?v=-WMH2MYFujM
Ναι, κάτι τόσο μικρό που θα προκαλέσει κάτι τόοοσο μεγάλο, διότι θα έχει και μεγάλη συνέχεια σε πολλά επίπεδα!
ΔιαγραφήΘα βάλει μυαλό άραγε ο άνθρωπος;
Πόσες φορές έχουμε κάνει αυτή την ερώτηση με αφορμή σημαντικά γεγονότα;
Οτιδήποτε θα αποτιμηθεί σε βάθος χρόνου. Τώρα ό,τι και να πούμε είναι μάταιο.
Το κείμενο το έγραψα εντελώς αυθόρμητα, όπως μου έβγαινε καθώς έγραφα. Δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω και άλλη φορά, γιατί επηρεάζεται κι εμένα η διάθεση πολύ μέσα στην ημέρα. Κρατώ τον εαυτό μου απασχολημένο με διάφορα για να μη διαβάζω διαρκώς τα νέα και προκαλώ στον εαυτό μου ασφυξία.
Δύο όμορφα τραγούδια. Το πρώτο μάς θυμίζει πως ο άνθρωπος ήταν πάντα "σκατένιος"... Το δεύτερο γνωστό και "καυτό".
Κι ένα του ίδιου έτους αλλά πιο "χλιαρό" για να κρατάμε σε καλά επίπεδα τις θερμοκρασίες :))
https://www.youtube.com/watch?v=YhsTB4rq1XU