Έμπνευση για την πρώτη ανάρτηση της χρονιάς έδωσε ένα ημερολόγιο τοίχου που έφτασε στα χέρια μου ως δώρο με θέμα τον αγαπημένο μου ήρωα (γνωστό εδώ στους παλιούς αναγνώστες του ιστολόγιου) τον "Μικρό πρίγκιπα". Το συγκεκριμένο ημερολόγιο είχε φράσεις από το ομότιτλο βιβλίο, που για μένα έχει μεγάλη αξία συναισθηματική πέρα απ' όλα τ' άλλα. Δεν πλατειάζω, διότι έχω κάνει επανειλημμένα αναφορές σ' αυτό.
Στάθηκα σε μία και μόνη φράση με αφορμή τις ευχές που ανταλλάχθηκαν ετούτες τις μέρες, μα και ένα πλήθος άλλων που έκανε ο καθένας μας μόνο μέσα του. Η φράση λέει σοφά το παρακάτω:
"Ένας στόχος χωρίς σχέδιο είναι απλά μια ευχή."
Αν πιστεύουμε αληθινά σ' αυτό που ευχόμαστε, αυτόματα αυτή η ευχή θεωρείται στόχος, οπότε το σχέδιο για την υλοποίησή του είναι αναγκαίο. Ειδάλλως μπορεί να παραμείνει ευχή μετέωρη στον νου μας, διότι δε δείχνουμε την ανάλογη πίστη σ' αυτή. Μόνο ο θάνατος, ως κάτι τετελεσμένο μπορεί να μας σταματήσει προς μια τέτοια διαδρομή. Ενώ σε περίπτωση που εμπεριέχει κάτι που μοιάζει παράλογο, έχει την αξία του, καθώς και μόνο που θα ενεργοποιήσει την επιθυμία, είναι δυνατό να οδηγήσει στην πραγματοποίηση μέρους αυτής της ευχής ή έστω ορισμένων αλλαγών μέσα μας, οι οποίες θα πάρουν τη σειρά τους προς τα έξω. Κέρδος είναι για τον καθέναν μας έτσι κι αλλιώς.
Η συγκεκριμένη φράση δε συζητώ πόσο τόπο πιάνει για την πολιτική κατάσταση χρόνια ατέλειωτα στη χώρα μας (δε λέω άλλα για να μη συγχυστούμε μέρες που είναι)...
Μαζί με το παραπάνω παραθέτω άλλες δύο φράσεις ίσως χρήσιμες για το ξεκίνημα της ετήσιας πορείας μας:
"Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι."
"Αν θες να κατανοήσεις τη λέξη ευτυχία, πρέπει να την αντιλαμβάνεσαι σαν ανταμοιβή και όχι σαν στόχο."
Η μουσική που ακολουθεί έχει τη σημασία της, μια και αποτελεί για μένα μια θαυμάσια εισαγωγή στο νέο έτος, όπως λέει και ο τίτλος της. Το βίντεο είναι επίσης μαγευτικό...
Dj.M
Καλή μας συνέχεια!
Οι ευχές μπορεί κάθε χρόνο για κάποιες μέρες να υπάρχουν μέσα σε αυτά που λέμε οταν μιλάμε και να τις εκφράζουμε σε φίλους,συγγενείς αλλά το θέμα είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο τις πιστεύουμε και πόσο μπορούμε να τις κάνουμε πράξη ολο τον υπόλοιπο χρόνο.
Κάτι που με στεναχωρεί τα τελευταία χρόνια κυρίως απο την αρχή της κρίσης που έχουμε στην Ελλάδα είναι οτι ο κόσμος έχει γίνει επιθετικός και σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
Δεν λογαριάζει τίποτα πέρα απο τη δική του ευτυχία.Πως μπορείς να είσαι ευτυχισμένος όταν οι υπόλοιποι υποφέρουν;
Η λέξη αγάπη δεν υπάρχει πλέον στην καθημερινότητα μας.Αγάπη για το συνάνθρωπο,για
την πόλη μας,για την ζωή που ζούμε όλοι.Οχι ο καθένας μόνος του.
Οπότε οι ευχές που κάνουμε όσο και αν τις πιστεύουμε μπορούν να ελπίζουν σε κάτι
καλύτερο; Όσο και αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι;
Η λέξη ευτυχία είναι η ανταμοιβή και όχι ο στόχος όταν αυτό που θέλουμε πολύ γίνεται πράξη,αλλά με τι τίμημα;
https://www.youtube.com/watch?v=gOxQC3VmDaY
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΌσα γράφεις έχουν μεγάλο μέρος αλήθειας και είναι πράγματα που με έχουν απασχολήσει πολλές φορές και έχω εκφράσει τους προβληματισμούς μου μέσα από κείμενά μου.
Θεωρώ ότι σήμερα ο άνθρωπος πονά, ακόμα κι αν δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Ο πόνος είναι ψυχικός και πλέον συχνά βγαίνει προς τα έξω με επιθετικότητα. Άλλοι μπορούν να διαχειριστούν αυτό τον πόνο με άλλους υγιείς και ήπιους τρόπους. Είναι θέμα προσωπικής εργασίας του καθενός (πόσο έχει δουλέψει με τον εαυτό του), έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του μα και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε.
Πάντως όσο ο άνθρωπος δεν αγαπά τόσο θα αγριεύει η ψυχή του. Θα μου πεις ότι λέω λόγια θεωρητικά. Δεν είναι έτσι ακριβώς. Είναι σημαντικό να δει πρώτα στον εαυτό του στοιχεία που αγαπά, για να μπορεί να τα αναγνωρίσει και στους άλλους. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να παραδεχτεί τις αδυναμίες του ή ό,τι βλάπτει τον ίδιο και τους άλλους γύρω του κι έπειτα να συγχωρήσει αυτές τις πλευρές του εαυτού του. Ο άνθρωπος πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι δεν είναι θεός. Να συμπορευτεί με τη συνθήκη ότι θα κάνει πάντα λάθη, να συγχωρεί τον εαυτό του γι’ αυτά, κι έτσι θα συγχωρεί και τους άλλους.
Τότε θα έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους με ευγένεια. Τότε θα είναι σε θέση να αγαπήσει. Μόνο αν αγαπήσει θα βρει το αληθινό νόημα της ζωής.
Το πρώτο βήμα χρειάζεται να γίνει για τα παραπάνω και τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν τη ροή.
Αυτό το πρώτο βήμα μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με τη συμβολή κάποιου άλλου ανθρώπου που θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη ζωή μας μέσα από την παρουσία του είτε τραγικές στιγμές που ίσως βιώσουμε, οι οποίες συγκλονίζουν τον εσωτερικό μας κόσμο και επέρχεται νομοτελειακά αλλαγή της κοσμοθεωρίας μας.
Στα ερωτήματά σου στο τέλος θα απαντούσα πως ναι οι ευχές μπορούν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Δεν περιμένουμε απαθείς. Κάνουμε εμείς την αρχή μέσα από τις δικές μας πράξεις, λόγια, τρόπους. Δώσε, για να λάβεις. Δώσε χωρίς να ζητάς και είναι σίγουρο ότι λαμβάνεις πάντα, αρκεί να έχεις τα μάτια ανοιχτά και την καρδιά ελεύθερη.
Δεν είναι θεωρίες. Μια αρχή χωρίς το εμπόδιο του φόβου στην πορεία πείθει. Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς, διότι για να φτάσω να τα λέω αυτά έχει υπάρξει ισχυρή πάλη μέσα μου για πολλά χρόνια και μέσα από δύσκολες καταστάσεις. Και τα καλύτερα να κάνει ο άνθρωπος πάντα θα υπάρχει αυτή η πάλη μέσα του, ώστε να παραμείνει άνθρωπος και όχι αδιάφορο υποκείμενο.
Σχετικά με την ευτυχία και ότι έχει τίμημα όταν κάνουμε πράξη αυτό που θέλουμε πολύ (που είπες).
Κάθε τι που κάνουμε έχει κάποιο τίμημα μικρότερο ή μεγαλύτερο για εμάς ή για τους άλλους. Το πληρώνουμε πολύ συχνά σε διάφορους τομείς της ζωής μας είτε ολόκληρο είτε σε δόσεις (φαίνεται λίγο αστείο έτσι όπως το λέω, όμως έτσι γίνεται η πληρωμή). Η ευτυχία είναι αυτή που αξίζει ένα τίμημα ιδιαίτερα ακριβό. Αν ο άνθρωπος είναι δυστυχής, θα κάνει και τους άλλους γύρω του δυστυχισμένους. Δεν είναι ανάγκη, λοιπόν, να κυνηγήσει μια πιο ευτυχισμένη ζωή, χωρίς εννοείται να πατήσει επί πτωμάτων για να το επιτύχει. Όλα έχουν τον τρόπο τους, με σεβασμό και ευγένεια.
Από όσα λέω παραπάνω (και είπα πολλά) δεν εξαιρώ τον εαυτό μου ούτε το «παίζω» ειδήμων, για να μην παρεξηγηθώ. Εκεί που θα κάνω τα πιο όμορφα πράγματα, εκεί μπορεί να τα κάνω σαλάτα... Και πάμε πάλι από την αρχή. Είναι μείζον πάντως να ξεχωρίσουμε μέχρι πού φτάνει η ευθύνη η δική μας για κάτι και πού ξεκινά η ευθύνη του άλλου.
Το βίντεο με το αγαπημένο μου τάγκο λέει μεγάλες κουβέντες που είναι ουσιαστικές για τον καθένα μας. Μου έμειναν έντονα οι τελευταίες φράσεις, καθώς είναι ίσως η πιο σπουδαία αλήθεια από όλα τα άλλα που ειπώθηκαν εκεί.
Συγγνώμη αν κούρασα με όσα έγραψα, μα είναι πρόκληση για μένα πάντα τέτοιες συζητήσεις.
Πιστεύω πως ο ανώνυμος, στον οποίο απάντησα είναι ο Dj.M. Δεν μου είναι ευχάριστη η ανωνυμία, γιατί μπορούν να γίνουν μπερδέματα στις απαντήσεις.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα.Ναι το σχόλιο είναι δικό μου (Dj.M).
Διαγραφήκαι απ'οτι κατάλαβα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.Δεν μου κάνει εντύπωση πλέον τίποτα.
Δεν θα δώσω συνέχεια στο θέμα γιατί πολύ απλά ο καθένας μας εχει τις απόψεις του που είναι απόλυτα σεβαστές.Αλλωστε δημοκρατία έχουμε.
Συμφωνώ απόλυτα επίσης με αυτό που έγραψες όσο ο άνθρωπος δεν αγαπά τόσο θα αγριεύει η ψυχή του.
Το θέμα είναι εάν έχει αγριέψει τόσο από τα προβλήματα μπορεί να αγαπήσει?
https://www.youtube.com/watch?v=YkgkThdzX-8
ΔιαγραφήΚαλησπέρα
ΔιαγραφήΊσως δεν έχω πολύ καθαρή ματιά αυτή τη στιγμή, όμως δεν καταλαβαίνω σε ποια σημεία εντοπίζεις τις διαφορετικές απόψεις. Θα με βοηθούσε αν διευκρίνιζες, γιατί έχω λίγο χαθεί.
Θα με ενδιέφερε πολύ να το κάνεις.
Αν δε σε βάζω σε κόπο φυσικά.
Για να μπορέσει να αγαπήσει είναι ανάγκη να ηρεμήσει πρώτα μέσα του, αλλιώς όχι δεν μπορεί.
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΟι διαφορετικές απόψεις που έγραψα δεν ήταν για σένα.Διαβάζω πάντα όλα τα σχόλια που σου γράφουν.Για να μπορώ να καταλάβω πως βλέπει ο καθένας μας το θέμα που έχεις κάθε φορά.
Με ενδιαφέρουν οι απόψεις των ανθρώπων.Και ας είναι διαφορετικές.
Απλά δεν μπορώ και δεν θέλω με τίποτα να βρίσκομαι σε συζητήσεις που έχουν σχέση με πολιτικά.
Το θέμα αυτό πλέον μου προκαλεί αηδία.Συγνώμη που το εκφράζω έτσι αλλά αυτή είναι η αλήθεια για μένα.
Δεν πιστεύω κανέναν τους πλέον.
Για το αν μπορεί να ηρεμήσει πρώτα μέσα του για να μπορεί να αγαπήσει,ναι το πιστεύω αυτό αλλά θέλει αρκετή προσπάθεια γιατί στις μέρες που ζούμε τρομάζω και μόνο που διαβάζω για αφεντικά και δούλους.
Εάν ακόμα σήμερα αντιμετωπίζουμε καταστάσεις με αυτούς τους όρους σίγουρα μιλάμε για μη ήρεμους ανθρώπους.
Τουλάχιστον στον τρόπο που σκέψης.
Δεν θα ήθελα να δώσω συνέχεια.Πιστεύω να κατάλαβες τι θέλω να πω.
Η μουσική επιλογή μου για σήμερα:
https://www.youtube.com/watch?v=iMewtlmkV6c
Καλημέρα
ΔιαγραφήΝαι, το ίδιο κάνω κι εγώ όταν επισκέπτομαι άλλους χώρους - διαβάζω τα σχόλια όλων.
Με τα πολιτικά δεν έχεις άδικο. Περάσαμε μια περίοδο τραγική που σημάδεψε όλους προσωπικά, ως κοινωνία, ως χώρα.
Το πανηγύρι συνεχίζεται πάντα σε βάρος, όπως και όλων των λαών και θα δούμε πώς θα εξελιχθεί. Δε συνεχίζω, αφού δε θες να συμμετέχεις σε μια τέτοια συζήτηση και ούτε θα ήθελα να σε βάλω σε μια τέτοια διαδρομή που δεν επιθυμείς αυτή τη στιγμή. Κάποτε χρειάζεται να κρατάμε αποστάσεις για όσο το έχουμε ανάγκη, αλλιώς δε βλέπουμε καθαρά (όσο μπορεί να δει κανείς μέσα σε τόσο σκουπιδαριό γύρω μας).
Τους όρους "δούλοι" και "αφεντικά" δεν μου αρέσει να τους χρησιμοποιώ, όμως απάντησα στον φίλο αναγνώστη με βάση όσα έγραψε. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δύναμη και την εξουσία στα χέρια τους και όλοι οι άλλοι που είτε τους ακολουθούν τυφλά ως κάτι δεδομένο στη ζωή τους, είτε από φόβο είτε από αδιαφορία και εκείνοι που που καταπιέζονται.
Σταματώ, διότι εύκολα ξεφεύγω στις κουβέντες.
Ίσως η επόμενη ανάρτηση να έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον...
Ως προς τη μουσική στέλνω κάτι άλλο, με αφορμή όμως το δικό σου, για να αλλάξουμε λίγο κλίμα:
https://www.youtube.com/watch?v=NCtzkaL2t_Y
Για μένα, όλο αυτό που γράφεις Γλαύκη στην ανάρτηση σου, αποτελείται από τρία διαφορετικά πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ευχές, οι προσωπικοί στόχοι αφορούν εμάς και μόνο. Αν τις πιστέψουμε, αν δώσουμε τον εαυτό μας, αν το θέλουμε πάρα πολύ ναι θα γίνουν αληθινές. Είναι γεγονός!
Η ευτυχία, έννοια τόσο αφηρημένη όσο και υποκειμενική. Για μένα πχ ευτυχία είναι να ξυπνάω το πρωί και να μην πονάω, να φτιάξω ένα νόστιμο καφεδάκι και να το απολαύσω. Είναι να μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους που αγαπώ, να μην βλέπω αρρώστειες, να μην φοβάμαι! Να έχω την ειρήνη μέσα μου και την ηρεμία μου. Να φυτεύω λουλούδια και να τα βλέπω να μεγαλώνουν και να ομορφαίνουν.
Βέβαια, η ευτυχία είναι στιγμές, κανείς μας δεν είναι για πάντα ευτυχισμένος, ευτυχώς ούτε για πάντα δυστυχισμένος.
Όσον αφορά την χώρα μας, η πολιτική μας κατάσταση είναι απερίγραπτη, και κάποιες φορές επιρεάζει και την προσωπική μας ευτυχία.
Αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο, πάντα ανακαλύπτουμε μια έστω μικρή όαση στην απέραντη έρημο. Είναι η προσωπική άμυνα του καθενός μας Γλαύκη!
(τί όμορφο όνομα! μου θυμίζει ηρωίδα από μυθιστόρημα του Αθανασιάδη).
καλή χρονιά από την καρδιά μου εύχομαι
χρόνια πολλά και καλά
Στέλλα
Καλησπέρα, Στέλλα
ΔιαγραφήΔεν έχω να προσθέσω πολλά, γιατί με καλύπτουν όλα όσα λες.
Πράγματι η ευτυχία είναι στιγμές που αθροίζονται, ώστε να κάνουν την ψυχή μας να ζει με ειρήνη και απλωσιά. Κάποιες φορές οι επιλογές μας που αφορούν σε προσωπική ζωή ή επαγγελματική μας οδηγούν στο να ζούμε σε κατάσταση που δεν μας προσφέρει στιγμές ευτυχίας μα ανισορροπίας και λύπης. Εκεί οι ευχές οφείλουν να γίνουν στόχοι με σχέδιο προς αναζήτηση της πολυπόθητης ευτυχίας, να δημιουργήσουμε το έδαφος για περισσότερες στιγμές χαράς, ειρήνης, πληρότητας στην καθημερινότητά μας.
Η ζωή είναι μικρή για να ζούμε δίχως αυτές είτε μέσα από την προσφορά μας είτε από τι λαμβάνουμε.
Το όνομα Γλαύκη που χρησιμοποιώ εδώ δεν είναι το πραγματικό μου, αν και θα το ήθελα πολύ. Το δανείστηκα από την ελληνική μυθολογία αλλά και το βιβλίο που αναφέρεις.
Σ' ευχαριστώ!
Καλή χρονιά με πολλές γλυκές στιγμές στη ζωή σου!
Πονά ο άνθρωπος σήμερα; Είμαστε σίγουροι; Και τι εννοούμε σαν λέμε "ο άνθρωπος πονά"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια αριθμητική οντότητα αναφερόμαστε άραγε;
Συνήθως όταν βγάζουμε τέτοια συμπεράσματα έχουμε κατά νου την επικρατούσα άποψη. Όχι τις εξαιρέσεις. Θεωρούμε λοιπόν σήμερα Γλαύκη ότι ο μέσος άνθρωπος, αυτός που κυριαρχεί σήμερα στο Ελληνικό κοινωνικό στάτους "πονά" πουθενά;
Εγώ θεωρώ ότι δεν έχει καν νεύρα για να έχει τέτοιες αισθήσεις, πόνου ή χαράς. Προ πολλού έχει εθελούσια τεθεί εν ναρκώσει! Απολύτως εθελοντικά και έχοντας σώας τας φρένας.
Ο σημερινός άνθρωπος θεωρεί εαυτόν ως κέντρο των πάντων. Ως έναν μικρό ή μεγαλύτερο "Θεό". Έτσι πορεύεται, έτσι άγεται, έτσι πολιτεύεται.
Για εκείνον υφίσταται μόνο "αυτός"! Το κέντρο του κόσμου. Και άπαντες οι λοιποί αποτελούμε δουλοπάροικους της ζωής του.
Αυτός είναι ο μέσος σημερινός Έλλην πολίτης-άνθρωπος Γλαύκη.
Τι μπορεί να ευχηθεί ένας τέτοιος νους; Για ποια αυτογνωσία μιλάμε;
Με ευχές δεν φτιάχτηκε μήτε ομόρφυνε ο κόσμος.
Ο Κοσμος θα φτιαχτεί σαν εκλείψει η ανισότητα, η οικονομική εξάρτηση, η νομή του πλεονάσματος.
Και τις ευχές αυτές δεν μπορούν να τις κάνουν εκείνοι που νέμονται τον πλούτο.
Μια καλή χρονιά λοιπόν θα είναι μια χρονιά που θα αλλάξει τη μοίρα των καταφρονεμένων. Δεν γίνεται Γλαύκη μου να έχουμε "καλή χρονιά" για τον "δούλο" και τον "αφέντη" μαζί.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα, Γιάννη
ΔιαγραφήΣχολιάζεις πάνω σε απάντησή μου σε αρχικό σχόλιο και όχι στο κείμενο, διότι δεν ανέφερα τίποτα σχετικό στο κείμενο της ανάρτησης για το ότι ο άνθρωπος πονά. Αυτό που λέω το εννοώ. Ισχύει και γι' αυτούς που έχουν τον πλούτο, την εξουσία μα και για εκείνους που έχουν βάλει τον εαυτό τους σε νάρκωση.
Για σκέψου ότι γι' αυτό έχουν θέσει εκεί τον εαυτό τους. Αν τολμήσουν να την αφαιρέσουν αυτή τη νάρκωση, δε θα έχουν τόπο να σταθούν. Η ματαιοδοξία, η απληστία, η εφήμερη απόλαυση και ικανοποίηση κρύβουν πίσω τους ένα τεράστιο κενό. Πονά, λοιπόν, και δεν το έχει πάρει καν είδηση. Αν κάπου το έχει δει από κάποια μικρή χαραμάδα της ψυχής προσπαθεί εναγωνίως να το καλύψει με περισσότερα πλούτη, περισσότερη εξουσία, περισσότερες εφήμερες απολαύσεις και μάλιστα μέσα από μεγαλύτερες αδικίες, σκληρή εκμετάλλευση, πατώντας ακόμα και επί πτωμάτων για να το επιτύχει. Μετατρέπεται σε τέρας, έχοντας την αυταπάτη ότι όλα είναι μια χαρά κι έχει χάσει τον έλεγχο.
Μέσα από τα λεγόμενά μου δε δικαιολογώ τίποτε, απλά σημειώνω διαπιστώσεις.
Λες ότι με ευχές δε θα αλλάξει τίποτε, μα στο κείμενο αυτό αναφέρω και γι' αυτό γράφτηκε,με αφορμή φυσικά τις ευχές που δώσαμε όλοι ετούτες τις μέρες. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα προσωπικά , πολιτικά, κοινωνικά, δε γίνεται βήμα αν οι ευχές δε μετατραπούν σε στόχους με σχέδιο!
Να γίνεται, λοιπόν, ένα βηματάκι κάθε μέρα από τον καθένα μας από τη θέση που προσφέρει στην κοινωνία, για να προχωρήσει το πράγμα και όχι να μένουμε μόνο στα λόγια. Οι αλλαγές μπορούν να γίνουν με πολλούς τρόπους χειροπιαστούς και όχι μέσα από αφορισμούς.
Ο "δούλος" επίσης αν θέλει να έχει μια καλή χρονιά μπορεί να πετάξει από πάνω του τη φορεσιά του δούλου που δέχτηκε να του φορέσουν. Όσο για τον αφέντη... όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που δέχονται τη δουλεία τόσο αυτή θα έχουν πάντα μια καλή χρονιά!
Ναι! Θα κρατήσω την τελευταία σου παράγραφο και θα την μεγεθύνω να την βάλω ψηλά να την βλέπουν, να την διαβάζουν άπαντες. Όσοι περισσότεροι μπορούν. Και καλό θα ήταν να την διαβάζουν τα παιδιά. Κάθε ώρα και στιγμή. Τώρα, που δεν έχουν μπει ακόμα στην παραγωγή. Πολύ μεγάλη αυτή σου η παράγραφος Γλαύκη μου.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά και ευχές.
Χαίρομαι που το λες, γιατί θεωρ4ώ ότι αυτό είναι το κλειδί. Όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν με εντελώς φυσικό τρόπο. Η παιδεία έχει τον ρόλο της σ' αυτό.
ΔιαγραφήΘα δεις στην επόμενη ανάρτηση.
Φιλιά.