Μια υπόσχεση - όπως παλιά σαν τιμωρία - που δείχνει η εικόνα, που κανείς δεν είναι σίγουρος ότι θα κρατήσει...
Έτσι, θα έπρεπε να λέω κι εγώ έπειτα από πέντε χρόνια που υπάρχει αυτός ο διαδικτυακός χώρος. Ούτε ξέρω πώς ξεκίνησε ούτε έχω ιδέα για ποιο λόγο υπάρχει ακόμη, μα και για πόσο θα στέκει στο ιντερνετικό στερέωμα.
Σαν την παλαιότερη γνωστή διαφήμιση του Johnnie Walker "Keep walking" και βλέπουμε εκ των υστέρων πώς τελικά θα βαδίσουμε εδώ μέσα (και σε άλλους τομείς της ζωής), στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα (για ποιο πράγμα άραγε;). Λες να γράφουμε για να υπάρχουμε; Ελπίζω πως όχι...
Άμα μονάχα ξάπλωνα εδώ
Θα ξάπλωνες μαζί μου και απλά θα ξεχνούσες τον κόσμο;
https://lyricstranslate.com
Σύμφωνα με τους στίχους (σε μετάφραση) του βασικού τραγουδιού της ανάρτησης:
Άμα μονάχα ξάπλωνα εδώ
Θα ξάπλωνες μαζί μου και απλά θα ξεχνούσες τον κόσμο;
https://lyricstranslate.com
"Άμα μονάχα ξάπλωνα εδώ
Θα ξάπλωνες μαζί μου και απλά θα ξεχνούσες τον κόσμο;"
"Ας σπαταλήσουμε χρόνο
Κυνηγώντας αυτοκίνητα
γύρω από τα κεφάλια μας"
"Δείξε μου έναν κήπο που σφύζει από ζωή"
Αυτό θα επιδιώξω να κάνω κι εγώ για όσο πάει, όπως τόλμησα μέχρι τώρα σε τούτο το ταπεινό σύγχρονο καφενεδάκι...
Μια βόλτα σε έναν άγνωστο κάπως ονειρικό κόσμο!
Μια βόλτα σε έναν άγνωστο κάπως ονειρικό κόσμο!
@ Στα πέντε χρόνια, λοιπόν, όλα γίνονται πιο απλά δίχως φλυαρία. Όπως ταιριάζει να είναι.
Η αφιέρωση για τα τέσσερα έτη παραλείφθηκε... Αλλού για αλλού βρισκόμουν, όχι πως δεν είμαι τώρα! Μα, αυτά είναι!
Πέντε χρόνια εδώ; Γλαύκη αν σου πω ότι θυμάμαι την πρώτη σου παρουσία τι θα πεις; Θυμάμαι τότε που στην αρχή έγραφες κάπου φιλοξενούμενη. Και στην συνέχεια προέκυψε τούτο εδώ το όμορφο σπιτικό σου. Ναι, το θυμάμαι καλά! Και το έχω ζήσει όμορφα όλα τούτα τα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια του πολλά Γλαύκη μου. Το δικό σου "καφέ", το "καφέ" της καρδιάς και των συλλογισμών σου.
Μην ψάχνεις αιτίες σε όλα. Μόνο και μόνο το μοίρασμα, η επαφή, είναι πολιτισμός και αξία.
Να σε χαιρόμαστε κοπέλα μου κοντά μας.
Τιμή μου που θυμάσαι την πρώτη μου παρουσία.
ΔιαγραφήΣτηρίζεις τον χώρο με την δική σου παρουσία κάθε φορά.
Σ' ευχαριστώ για όλα.
Ναι, θα πρέπει να πάψω να ψάχνω τις αιτίες, διότι αποδεικνύεται ότι η ζωή μας προσπερνά και δεν αξίζει ίσως μια τέτοια προσπάθεια.
Δεν είμαι σε πολύ καλή διάθεση για διάφορους λόγους, με αποτέλεσμα να μην δείχνω τον ενθουσιασμό που θα μπορούσα σε άλλη φάση.
Να είσαι καλά, Γιάννη μου.
Σε ακολουθώ και εγώ σε γκρίζο κλίμα διάθεσης Γλαύκη μου, άλλωστε το έχω μοιραστεί μαζί σας.
ΔιαγραφήΠερνάμε ένα δύσκολο φεγγάρι. Όμως θα ανακάμψουμε. Θα βρούμε τα χαμόγελα, τον ενθουσιασμό και την έκφραση.
Φιλιά κοπέλα μου.
Υπομονή και ανάσα με χαμόγελο κάθε πρωί!
ΔιαγραφήΠάντα η επόμενη είναι μια άλλη μέρα...
Χρόνια πολλά στο blog σου!!! Μακάρι να έχεις την διάθεση και να γράφεις εδώ.Είναι σπάνιο να βρίσκουμε αξιόλογα άτομα με καθαρή σκέψη.Που εκφράζουν ελέυθερα την άποψη τους μέσα από τα κείμενα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν έχω χρόνο ψάχνω μέσα στο ίντερνετ διάφορα.Όταν θέλω να διαβάσω κάτι αξιόλογο ξερω σε ποια blog θα βρω αυτό που θα με γεμίσει ως άνθρωπο.
Υπάρχουν βέβαια και blogs που κατά την άποψη μου ξεκίνησαν ωραία και μετά λόγω της κακής ψυχολογίας των blogers που έγραφαν,μερικές φορές λυπάμαι για την λάθος επιμονή τους να βλέπουν όπως θέλουν αυτοί τα πράγματα και να λένε ότι ολοι οι άλλοι είμαστε λάθος που διαφωνούμε.
Ευτυχώς εσύ δεν είσαι έτσι.
Και πάλι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
https://www.youtube.com/watch?v=v48o0ny3qTc
https://www.youtube.com/watch?v=3-2u2lhGO4w
Μιλάς για διάθεση και σήμερα είναι σε σκοτεινά μονοπάτια αυτή η διάθεση για λόγους που δεν είναι για εδώ. Θα μπορούσα να μη γράψω σήμερα που ήταν μια πολύ άσχημη μέρα, όμως δεν ήθελα να αφήσω τα όμορφα λόγια και τις ευχές αναπάντητα. Ξεχνιέται κανείς λίγο με αυτά.
ΔιαγραφήΚαι τα δύο μουσικά κομμάτια ήταν πολύ όμορφα. Το δεύτερο το είχα αναρτήσει στην αρχή της ύπαρξης ετούτου του χώρου. Οι στίχοι είναι εκπληκτικοί.
Σήμερα δική μουσική με μια επιστροφή μουσικής σου πρότασης, που κόλλησε πάνω μου ή κόλλησα εγώ...:
https://www.youtube.com/watch?v=lz9h1oz4h8Y
Βιαστική όπως πάντα, πατάω γρήγορα τα κουμπιά...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ από καρδιάς για όλα.
Καλησπέρα.Δεν ξέρω πως είναι η διάθεση σου σήμερα.Πιστεύω να είναι καλύτερη.
ΔιαγραφήΗ επιλογή μου σήμερα είναι ένα τραγούδι από το 1993.Μου αρέσουν οι στίχοι του.
https://www.youtube.com/watch?v=DEOBbg3R2Q8
Καλησπέρα. Είμαι σχετικά καλύτερα, μα οι "σκιες" μένουν και βαραίνουν. Ας πάμε παρακάτω και βλέπουμε.
ΔιαγραφήΤο τραγούδι δεν το γνώριζα ούτε και το συγκρότημα. Δίνει ανάλαφρη αίσθηση και οι στίχοι περικλείουν μερικά από όσα λέω κατά καιρούς για να τα ακούω πρώτα εγώ κι έπειτα οι άλλοι.
Αυτό που κάνεις λέγεται φροντίδα.
Ευχαριστώ πολύ όποιος κι αν είσαι.
Ξέρεις ποιος είμαι.Dj.M.
ΔιαγραφήΟκ, Dj.M. όποιος κι αν είσαι. Ίσως κάποια στιγμή θελήσεις να συστηθείς, χωρίς καμία υποχρέωση φυσικά. Έτσι κι αλλιώς κρατώ όλα τα όμορφα που έχεις μοιραστεί εδώ από το πουθενά και αυτό έχει σημασία.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Μου έκανε εντύπωση, το όνομα του blog σου, ''το καφέ της Γλαύκης'', αυτή ήταν η πρώτη θετική εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τα κείμενα σου βρήκα ποιότητα που είναι κάτι που με ικανοποιεί, τί πιο απολαυστικό από τους συγκροτημένους συλλογισμούς της καρδιάς!!!
Ελάχιστο χρόνο σε γνωρίζω ίσως να σε βρήκα από το blog του αγαπημένου μας Γιάννη, δεν σχολιάζω πάντα αλλά σε διαβάζω Γλαύκη, εύχομαι να συνεχίσεις έτσι κι ακόμη καλύτερα για πάρα πάρα πολλά χρόνια ακόμη.
Χρόνια πολλά!
Τα 5 χρόνια να γίνουν 105 :)
Σ' ευχαριστώ, Στέλλα, για τα καλά σου λόγια.
ΔιαγραφήΝα έρχεσαι όποτε θες και μακάρι να έχω να σου προσφέρω από εδώ μέσα κάτι.
Να είσαι καλά.
Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να έχεις.
Ποσο γρηγορα περνουν τα χρονια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑραγε τι θα απομεινει στο τελος
μετα από όλα αυτά
Ποιος ξερει
Λεξεις που θα γινουν σκονη
Να γραφεις βεβαια
Αλλα όχι στους τοιχους
Καλησπέρα V.
ΔιαγραφήΚαλή ώρα έγραφα κάτι τώρα για τον "τοίχο", για να γίνει κάποτε σκόνη...
Το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια δε θέλω ούτε εγώ να το σκέφτομαι. Αισθάνομαι ότι δεν προφταίνω να κρατήσω τις πολύτιμες στιγμές στα χέρια μου. Είναι κάπως αγχωτικό όλο αυτό, όμως ας μην χάνουμε το "τώρα" τουλάχιστον.
Μπορεί οι λέξεις να γίνονται σκόνη, αλλά τα συναισθήματα που προκαλούν μένουν για πάντα.