Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Yes! Δέκα λεπτά σε αγώνα Φόρμουλα 1!

Το "αφεντικό" του καταστήματος εδώ "τρελάθηκε" και σας πουλάει φίκια αλλά... και μεταξωτές κορδέλες! Τα βγάζει στο σφυρί κι όποιος προλάβει... σίγουρα θα ικανοποιηθεί.
Ξεκινώ με λίγη ζούρλα, γιατί κι αυτή χρειάζεται, για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη, ασχέτως αν η ανάρτηση καταλήξει σε κάτι μετρημένο και σοβαρό...! Εξάλλου, μετά από την φουρτούνα έρχεται η νηνεμία, μετά από τη διέγερση ακολουθεί η ηρεμία. Έτσι, λοιπόν, να ανεβαίνει αυτή η πολύ χρήσιμη ορμόνη, ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα για τη "μάχη ή τη φυγή", όταν αυτό απαιτηθεί, όπως λένε οι ειδικοί!

Μια και μιλάμε για την αγαπητή αυτή ορμόνη, θα συμπλήρωνα ότι παίρνει την ανιούσα κι όταν ασχολούμαστε από δική μας πρωτοβουλία με κάτι ριψοκίνδυνο, το οποίο έχει στο αίμα του ο άνθρωπος από την αρχή της ύπαρξής του. Αρχικά ξεκίνησε να παίρνει το ρίσκο από ανάγκη και να έχει σύντροφό του τον κίνδυνο, όμως στην πορεία τον καθοδηγούσε η περιέργειά του να γνωρίσει τον κόσμο αλλά και τον εαυτό του, τις δυνατότητες, τα όριά του.

Ένα ερώτημα για σήμερα και ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα παιδιά...

Σε τι είδους ριψοκίνδυνο παιχνίδι ή άλλη δραστηριότητα έχετε συμμετάσχει ή θα επιθυμούσατε να συμμετέχετε; 



Πριν συνεχίσω, θα απαντήσω το ερώτημα για μένα. 
Ίσως να το έχετε ήδη υποψιαστεί από τον τίτλο και όσα είπα παραπάνω...
Μα... δέκα λεπτά θα ήθελα, μόνο, να βρεθώ στην πίστα της Φόρμουλα 1...! Να μπορώ για λίγο να έχω αυτή την έξαψη της μεγάλης ταχύτητας, την απόλυτη συγκέντρωση νου και σώματος, τα αντανακλαστικά σε πλήρη διέγερση. Όλα στο "κόκκινο" εν ολίγοις! 
Από παιδί με εντυπωσίαζε η ταχύτητα και παρακολουθούσα πολύ συχνά τέτοιου είδους αγώνες, επιθυμώντας να είμαι εγώ στην θέση του οδηγού, έστω για λίγο.
Πάντα είχα γερά αντανακλαστικά, τα οποία προκαλούσα μέσα στο παιχνίδι και στους άλλους. Βέβαια, με το μοναδικό όχημα που τρέχω πολύ γρήγορα είναι το ποδήλατο, μόλις βρω απλωσιά, γιατί το άλλο τιμόνι δεν το ακουμπώ δυστυχώς πια...

Ακόμα κάτι ριψοκίνδυνο που θα ήθελα να κάνω ήταν να έχω την εμπειρία των πρωτοπόρων στην ιστορία του ανθρώπου, όπως εκείνοι που προσπάθησαν να πετάξουν για πρώτη φορά... παίρνοντας όλο το ρίσκο του άγνωστου και του υψηλού κινδύνου.
Μπορεί να έχω αισθανθεί μέχρι τώρα από κάποια σημεία στην καθημερινότητα και ειδικά την επαγγελματική ως μικρή πρωτοπόρος, όμως αυτό δεν συγκρίνεται με το ρίσκο εκείνων, των πρώτων, που τολμούσαν αυτό που ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ σκεφτεί ή δεν επέτρεπε στον εαυτό του ούτε καν να το ονειρευτεί, από φόβο ή γιατί θα τον χαρακτήριζαν παλαβό.

Η σειρά σας...
...μετά το εξαιρετικό άρθρο και τη μουσική επιλογή, η οποία έχει κάτι επιπλέον να πει. 



Το άρθρο είναι από τη σελίδα των εκπαιδευτικών ΑlfaVita κι έχει τίτλο (κλικ επάνω, για να μην έχω εδώ κατεβατά):







10 σχόλια:

  1. Καλησπέρα σου ...."φευγάτη" Γλαύκη....!
    ανοίγεις βλέπω φτερά με διαθέσεις απογείωσης, ρίσκου. Εκεί που τα κόκκινα γίνονται τρόπος ζωής.
    Καλό αυτό, αναδεικνύει την ζωντάνια σου, τη φωτιά που σιγοκαίει θετικά στην καρδιά σου.
    Στο θέμα που βάζεις τώρα.
    Τι να σου πω για το ριψοκίνδυνο. Ποδήλατο είναι η λατρεμένη μου αγάπη. Πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω στη σέλα του σε απλές αλλά και επικίνδυνες διαδρομές αν το πεις έτσι.
    Με την μηχανική ταχύτητα είμαι προσεκτικός. Ναι θα ήθελα να την ζήσω όπως λες και εσύ για λίγο αλλά την σέβομαι και δεν την προκαλώ.
    Κάτι πιο ριψοκίνδυνο ; μου αρέσουν οι καταδύσεις στη θάλασσα ναι. Αλλά που εξοπλισμός ; θέλει παρέα ανάλογη και κόστος σημαντικό αλλά το λατρεύω.
    Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω σε αυτή τη φάση.
    Πολύ όμορφο το θέμα σου όμως καλή μου.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, "φευγάτη", όπως με είπες! Μου αρέσει λίγο αυτός ο χαρακτηρισμός...
      Ναι, το ποδήλατο και η βόλτες μαζί του είναι μια πολύ ευχάριστη και αναζωογονητική εμπειρία!
      Οι καταδύσεις είναι μαγευτικές, όμως δεν θα τις τολμούσα, καθώς ο βυθός μου προκαλεί πάντα μια ανησυχία!
      Το θέμα προέκυψε για άλλη μία φορά από το μουσικό κομμάτι...
      Να είσαι καλά, Γιάννη μου, και να απολαμβάνεις πολύ συχνά τις ποδηλατικές βόλτες!

      Διαγραφή
  2. Α τώρα μάλιστα!... Πέτυχες το κατάλληλο άτομο. Ένα θα σου πω για να καταλάβεις τι "λάτρης" της ταχύτητας άτομο είμαι. Η εταιρεία που δουλεύω ήταν χορηγός στη Φόρμουλα 1 (επί ένδοξης εποχής Σουμάχερ) και κερδίζω που λες ένα τριήμερο στο Μόντε Κάρλο για να δω το ράλυ σε vip θέση. Σ' όλη την εταιρεία, ήμουν η μόνη που ΔΕΝ το ήθελα γιατί οι αγώνες αυτοί μου είναι παντελώς αδιάφοροι. Και τυχαίνω εγώ. Και πάω. Και απ' όλο αυτό το τζέρτζελο που είδα, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι -αν δεν έβαζα ωτασπίδες- θα γύρναγα πίσω κουφή. Ωραιότατο το Μόντε Κάρλο, με τις λιμουζίνες του, με τα ελικόπτερά του, με τους επισήμους του, αλλά έξω απ' τα νερά μου. Η τύχη πάει καμιά φορά σ' αυτόν που την κλωτσάει...
    Όπως κατάλαβες Γλαύκη μου, λατρεύω τις χαμηλές ταχύτητες και γενικά ό,τι μου ανεβάζει την αδρεναλίνη. Την προτιμώ σε καταστολή :-)
    Εύχομαι να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου πάντως, όσο τρελό ή ριψοκίνδυνο κι αν είναι.
    Μέχρι τότε, καλές ορθοπεταλιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. * ό,τι ΔΕΝ μου ανεβάζει την αδρεναλίνη, εννοoύσα :-)

      Διαγραφή
    2. Καλά, δεν υπάρχει!
      Δεν πιστεύω ότι έχεις κάνει κάτι τέτοιο! Κοίτα σύπτωση τώρα...
      Φυσικά, εγώ δεν εννοούσα να πάω ως θεατής σε τέτοιου είδους αγώνες, μα να συμμετέχω ως οδηγός για δέκα λεπτά, να έχω αυτή την εμπειρία! Είμαι και λίγο παλαβή...

      Και με το ποδήλατο μια χαρά είμαι, όποτε το χρησιμοποιώ, γιατί μέσα στην πόλη δεν με ευχαριστεί η βόλτα.

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Φόρμουλα 1;; Και ταχύτητες; Όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω...είμαι λάτρης της ταχύτητας τόσης ώστε να μην κινδυνεύει το κεφάλι μου να φύγει απο τη θέση του....
    Τι έχω κάνει; Τίποτε δεν ρισκάρω εκτός από παιχνίδια στο λουνα παρκ που σε δένουν και σε γυρνάνε με το κεφάλι κάτω σε μεγάλο ύψος,ξέρεις, εκεί που ουρλιάζεις και η μουσική δεν αφήνει να ακουστούν τα ουρλιαχτά; εκεί μόνο, δεν έχω δοκιμάσει πουθενά τα όρια της αδρεναλίνης μου....
    Θα ήθελα όμως να πέσω με αλεξίπτωτο ξέρεις...αν αυτό θεωρείται ρίσκο.
    Σου εύχομαι πάντως να σου χαρίσουν αυτό το 10λεπτο στη Φόρμουλα και να απολαύσεις ταχύτητα.
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικά, ζήτησα να πει ο καθένας τι θα επιθυμούσε να δοκιμάσει κάποια στιγμή,αν του δινόταν η ευκαιρία. Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κάνουμε πολύ ριψοκίνδυνα πράγματα.
      Καλά, και το λούνα παρκ θέλει το θάρρος του...!
      Είδες, κι εσύ έχεις μια επιθυμία με ιδιαίτερο ρίσκο! Αλεξίπτωτο, ε; Ενδιαφέρον!
      Να είσαι καλά, Άννα μου!

      Διαγραφή
  4. Γλαύκη μου, δεν είμαι λάτρης της ταχύτητας. Θα ήθελα όμως κάποια στιγμή να ανέβω σε αερόστατο και να κάνω μια μεγάλη βόλτα πάνω απ' τα νησιά. Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, εσείς πιάσατε τα ύψη ή τα βάθη εδώ μέσα... χαχαχα!
      Είδες, εγώ σταθερή στη στεριά αυτή την φορά!
      Ναι, το αερόστατο έχει μια μικρή μαγεία! Θα μου άρεσε κι εμένα μια βόλτα μ' αυτό και ειδικά πάνω από τα νησιά μας!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Να με συγχωρείτε για τις καθυστερημένες απαντήσεις, φίλοι μου, αλλά είμαι λίγο αλλού αυτό τον καιρό με πολλά και διάφορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.