Γυμνό ντουέτο

Γυμνό ντουέτο
 (Δοσμένο μέσα από τέσσερις κινήσεις, τέσσερα εντεκάρια)
 
Αλάθητο
Το σώμα
Ανθίζει στο κάλεσμα.
Φορώ τη γύμνια σου.
Ηδονή!

Ελεύθερη
Η ψυχή
Γαληνεύει σαν άγγελος.
Εισχωρώ στη δική σου.
Ευτυχία!

Πλανεμένος
Ο νους
Φαντασιώνεται το άπειρο.
Διεγείρω κάθε σου κύτταρο.
Έκσταση!

Αναπότρεπτη
Η ένωση
Συγκλονίζει τη σάρκα.
Δανειζόμαστε τούτη τη στιγμή.
Αιωνιότητα!

@ Το ποίημα είναι γνωστό στους παλιούς αναγνώστες εδώ και έχει αναρτηθεί ξανά παλαιότερα μαζί με άλλες δημιουργικές μου απόπειρες, όπως είχε πρωτοδημοσιευθεί στο blog στης φίλης Αριστέας (κλικ εδώ). Το θυμήθηκα με αφορμή την έναρξη του 18ου Συμποσίου ποίησης, που διοργανώνει η ίδια αγαπημένη και αεικίνητη φίλη. Είπα, λοιπόν, να το τιμήσω ιδιαιτέρως, μια και είναι από τις πολύ ξεχωριστές προσπάθειες που έχω κάνει και νομίζω ότι του αξίζει να αναρτηθεί μόνο του.
Άσε, που είναι σαν να κάνω έναρξη του συμποσίου άτυπα και επειδή πιθανόν δεν θα μπορέσω να συμμετέχω ετούτη την φορά.
Μετά από αυτή μου την ποιητική απόπειρα πάνω στο θέμα του γυμνού και της γύμνιας, αισθάνομαι ότι δεν έχω να πω κάτι άλλο... ;-)
Α, και ο σχολιασμός σε ετούτη την ανάρτηση είναι μάλλον περιττός, εφόσον έχει σχολιαστεί το συγκεκριμένο πολλάκις και με εξαιρετικά μάλιστα σχόλια, για τα οποία ευχαριστώ θερμά όλους!

Μπορεί ο επισκέπτης του Cafe να διασκεδάσει με τις μουσικές επιλογές, που αυτή την φορά ίσως αποτελούν έκπληξη, αφού είναι λίγο κόντρα σε ό,τι θα περίμενε κανείς να συνοδεύσει ετούτο το ποίημα. Θα τις έλεγα "ραδιοφωνικές" επιλογές...

@ Ίσως ένα πιο ταιριαστό...          Alexander Tarasov - Touch