Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι



Με αφορμή τις πολύ ωραίες προτάσεις ταινιών από τη Γλαύκη , είπα κι εγώ να γράψω κάτι για τα θερινά σινεμά της νιότης μου.  Και αν και το blog σερβίρει καφέ , αφού θα θυμηθούμε θερινά σινεμά, ας  φανταστούμε ότι βρισκόμαστε στη βεράντα πίνοντας κρασί ή  μπύρα νοσταλγώντας  – εμείς  που είμαστε από σαράντα και πάνω  -  καλοκαίρια των νιάτων μας στην Αθήνα. Η νοσταλγία δεν προκαλεί κατ’ ανάγκη θλίψη. Αντίθετα πολλές φορές μας δίνει χαρά , καθώς μας μεταφέρει σε ξένοιαστες, αθώες εποχές και φέρνει στη μνήμη μας όμορφες στιγμές που ζήσαμε με αγαπημένα πρόσωπα.


Όσοι λοιπόν εκεί γύρω στις αρχές του 1980 ζούσαμε  στην Κυψέλη ή τα Πατήσια σίγουρα θα θυμόμαστε πόσα πολλά θερινά σινεμά υπήρχαν. Όμορφα ,μοσχοβολιστά από το αγιόκλημα και το γιασεμί , με το χαλίκι να τρίζει κάτω από τα παπούτσια μας και τον κόσμο να κάνει ουρά στο πεζοδρόμιο για να πάρει το εισιτήριό του. 


Το Φιλίπ είχε αφιέρωμα στον Τρυφό, το Λιλά στον Χίτσκοκ, η Κυψέλη στο νεορεαλιστικό ιταλικό κινηματογράφο, το Κυψελάκι στον Λουί ντε Φινές και το Πιγκάλ στον Πήτερ Σέλλερς. Κάθε καλοκαίρι μπορούσες να δεις όποια παλιά ταινία ήθελες, αφού οι κινηματογράφοι έκανα ν προβολές κυρίως παλιών ταινιών κάνοντας εβδομαδιαία αφιερώματα σε κάποιο σκηνοθέτη ή ηθοποιό, ή σε είδος ταινιών πχ εβδομάδα κωμωδίας, θρίλερ , γουέστερν ή ακόμα και σε εθνικούς κινηματογράφους για παράδειγμα ιταλικό, ινδικό ή σύγχρονο ελληνικό. Έτσι βλέπαμε από Τσίτσο και Φράνκο, αδερφούς Μαρξ και Τσάρλι Τσάπλιν ως τον Κλέφτη των ποδηλάτων του Ντε Σίκα , το Ψυχώ , το Δαιμονισμένο άγγελο του Ντε Πάλμα τη Ντόλτσε Βίτα του Φελίνι ,το Δράκο του Κούνδουρου. Όποιοι θέλαμε να απομακρυνθούμε κάπως, φτάναμε ως το Βοξ, το Εκράν στα Εξάρχεια, την Αίγλη στο Ζάππειο ή ίσως μέχρι τη Μπομπονιέρα στην Κηφισιά.

Σιγή ιχθύος επικρατούσε κατά τη διάρκεια της προβολής με διακοπές για γέλια αν η ταινία ήταν κωμωδία ή επιφωνήματα αγωνίας , αν επρόκειτο για θρίλερ. Στο διάλειμμα ο υπάλληλος του σινεμά φορώντας την άσπρη ζακέτα του με κρεμασμένο από το λαιμό του με δερμάτινο ιμάντα το μεγάλο ξύλινο δίσκο διέσχιζε όλο το χώρο διαλαλώντας « Τσιπς , κωκ , φυστίκια , πασατέμπος. Πορτοκαλάδες..» . Δειλά δειλά κάποια σινεμά έβαλαν τα πρώτα τραπεζάκια για να ακουμπάς το ποτό σου, που αναβαθμίστηκε από αναψυκτικό ή μπύρα σε βότκα και άλλα οινοπνευματώδη , ή κάτι πρόχειρο για να φας. Οι καπνιστές βέβαια ήταν ελεύθεροι να παρακολουθήσουν την ταινία καπνίζοντας. Απαραίτητα αξεσουάρ λεπτές ζακετούλες ή τζην μπουφάν για την ψυχρούλα που έπιανε πιο αργά. 


Από τις διπλανές πολυκατοικίες οι τυχεροί λαθροθεατές έβγαζαν σκαμπό στο μικρά μπαλκόνια του ακάλυπτου και παρακολουθούσαν μαζί μας. Πόσο τους Ζήλευα πάντα! Ορισμένοι δε ενδεδυμένοι με τις θερινές τους πιτζάμες . Μια δυο φορές , πέτυχα και κάποιους μεγαλύτερους με τα εσώρουχα! Οι θερινοί κινηματογράφοι ήταν η αγαπημένη έξοδος όλων των ηλικιών. Γι’ αυτό άλλωστε και ήταν τόσοι πολλοί. Μόνο στην Κυψέλη πρέπει να υπήρχαν γύρω στους δέκα. Στη Ζάκυνθο θυμάμαι στα μικράτα μου οι θερινοί ήταν εφτά με οκτώ. Αυτοκίνητα με ντουντούκες περνούσαν από το πρωί στους δρόμους και διαλαλούσαν την ταινία που προβαλλόταν , λέγοντας λίγα λόγια για το στόρυ και φυσικά αναφέροντας τους ηθοποιούς. Δεν θυμάμαι να είδα ποτέ κάποιο θερινό άδειο! 


Οι λέξεις THE END, FIN ή FINE έρχονταν να δώσουν τέλος στο ταξίδι μας στη μεγάλη οθόνη πότε με happy end ή ενίοτε με μια απρόσμενη κατάληξη , που φούντωνε τις συζητήσεις. Πάντα μου άρεσε μετά το τέλος της ταινίας να ανακατεύομαι στον κόσμο και να παρακολουθώ τα σχόλια και τις κριτικές των θεατών που δεν βιάζονταν να φύγουν. Πολλοί παρέμεναν έξω από το σινεμά κοιτώντας τις φωτογραφίες με τα ΠΡΟΣΕΧΩΣ ή ρίχνοντας μια τελευταία ματιά σε εκείνες της ταινίας που μόλις παρακολούθησαν ή στην αφίσα της. Ξέχασα να σημειώσω την ευγενική καληνύχτα που κάθε θεατής εισέπραττε βγαίνοντας από την ταξιθέτρια που συχνά ήταν συγγενής του ιδιοκτήτη.

Και μετά εκεί στο πεζοδρόμιο ή στο δρόμο κανονιζόταν η συνέχεια της βραδιάς για ποτό, ουζάκι ή για καμιά ταβερνούλα.

Ήταν πραγματικά το σινέ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ. 


Περιμένω με ιδιαίτερη χαρά τις δικές σας θύμησες από τα θερινά σινεμά. Φίλοι μου ας πιούμε κι άλλο ένα ποτηράκι κρασί! Στην υγειά σας! 
                                                               Αρσινόη
  








Η Αρσινόη από ό,τι είδατε επέστρεψε πάλι στη συντροφιά και μας ταξίδεψε νοσταλγικά λίγο πίσω στον χρόνο με τις γλυκιές εικόνες που μας περιέγραψε από τα λατρεμένα θερινά σινεμά, αλλά και με τα χαρακτηριστικά κινηματογραφικά τραγούδια που επέλεξε. Την ευχαριστώ πολύ, γιατί είναι πάλι εδώ και ασχολήθηκε με ένα θέμα που αγαπώ πολύ!

Στα σχόλια θα απαντά εκείνη και όπου βρίσκω ευκαιρία θα τρουπώνω κι εγώ...!



 
  
 

20 σχόλια:

  1. Καλησπέρα και στις δύο Κυρίες της γειτονιάς. Γλαύκη και Αρσινόη.
    Αρσινόη κορίτσι μου, τώρα τι θέμα πήγες και έψαξες και μας ξεσήκωσες πάνω που το Φθινόπωρο ερχόνταν να σβήσει τέτοιες αμιγώς καλοκαιρινές αναμνήσεις και διαθέσεις.
    Ο Κόσμος του θερινού σινεμά, είναι κόσμος μαγικός, ονειρικός. Ήταν μικρές οάσεις διάσπαρτες μέσα σε έναν αστικό ιστό που διαλύονταν βαθμιαία και όσα μπόρεσαν άντεξαν. Δυστυχώς, ο ερχομός της τηλεόρασης, η αστική "ανάπτυξη" στην Αθήνα ισοπέδωσε το κύμα των θερινών σινεμά με λίγα από αυτά πλέον να υπάρχουν.
    Το παρήγορο είναι ότι κρατούν πλέον, σαν να μπόρεσαν να ανατρέψουν την καμπύλη της εξαφάνισης τώρα προς τα πάνω.
    Στη δική μου γειτονία, υπήρχαν:
    Το μαγικό "ΑΛΣΟΣ", στην Φιλαδέλφειαπου υπάρχει και σήμερα και καλά κρατεί, επίσης το "ΝΙΝΑΚΙ" που δεν υπάρχει, ο "ΑΡΙΩΝ" και το "ΑΜΟΡΕ" στην Ν.Ιωνία που έχουν γίνει μάντρες, ειδικά αυτά τα δύο τα "τίμησα" σαν παιδί με τις ώρες....! Ειδικά τις Παρασκευές όπου το εισιτήριο ήταν παρακαλώ 4 δραχμές (!!!), όπως το ακούς.....! και είχε λαοσύναξη με ταινίες Ελληνικού μελό. Τότε σαν σχολούσε η παράσταση, θαρρείς Αρσινόη ότι σχόλαγε το ....γήπεδο με τον κόσμο να πλημμυρίζει τις ρούγες στη γειτονιά.
    Στα καλούδια του διαλείμματος, ξέχασες το θρυλικό "ταμ ταμ", τι λέμε τώρα. Όσον αφορά τις ταμπέλες του Κινηματογράφου, ήταν τόπος συνάντησης και ενημέρωσης για όλους μας.
    Πόσο όμορφη ήταν τότε η γειτονιά στη Πόλη....

    Αρσινόη και Γλαύκη, φιλιά πολλά σας, για την ομορφιά που μας χαρίσατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά μην δεν έγραφες πρώτος σε ένα τέτοιο θέμα...χαχαχα!!!
      Κι εγώ είπα ότι θα απαντά η Αρσινόη στα σχόλια, όμως εκείνη έπιασε τις βόλτες, που είχε καιρό να κάνει, ενώ εγώ αντίθετα μαζεύτηκα εδώ και τρεις μέρες που με ταλαιπωρεί μια ίωση. Έτσι ήρθα να πω μια καλησπέρα στον καθένα σας.
      Ο θερινός κινηματογράφος είναι μεγάλη λατρεία μου και φέτος είναι η πρώτη χρονιά που δεν πρόλαβα να πάω...!

      Γιάννη μου, μια απορία...
      Τι είναι το θρυλικό "ταμ ταμ";;;;
      Άσχετη ε;;;

      Διαγραφή
    2. Το ταμ ταμ ήραν αναψυκτικό που έμοιαζε με κόκα κόλα.

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι πολύ που σου θύμισα ωραίες εποχές! Ομολογώ ότι κι εγώ το ταμ ταμ δεν το θυμόμουν. Θυμήθηκα όμως τα κορνέ. Έχω πολλές γλυκιές αναμνήσεις από τους θερινούς κινηματογραφους καθώς ο πατέρας μου ήταν μανιώδης σινεφίλ και αυτή ήταν η αγαπημένη έξοδος της οικογένειας. Τα πρώτα θερινά σινεμά τα γνώρισα στην Πάτρα και τη Ζάκυνθο καια τα λάτρεψα ως έφηβη στην Αθήνα. Κρίμα που τα περισσότερα είτε κατεδαφίστηκαν , είτε αφέθηκαν στην εγκατάλειψη. Τις αναμνήσεις μας όμως δεν τις εγκαταλείπουμε! Αντίθετα τις κουβαλούμε για να μας δίνουν δύναμη σε δύσκολες στιγμές.
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
  2. Η μεγαλη αγαπη τα θερινα τα σινεμα.. τι μας θύμησες τωρα... πασατέμπο..και το βλεμμα κολιμενο στην οθόνη μην χασουμε καποια σκηνη.. ζακετουλα .. και απόλαυση υπεροχη.. και μετα συζητησεις για το ποιος ήταν ο πιο ομορφος ηθοποιος τα πιτσιρικια.. στην εφηβεια..Αρσινόη μου .. τυχεροί οσοι εχουμε τοσο ομορφες αναμνήσεις..!!! να περνας ομορφα οτι και να κάνεις .. φιλια σε σένα και στην Γλαύκη..καλο Σαββατοκύριακο..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ χαίρομαι, Ρούλα μου, που τα θερινά σινεμά έχουν πάρει και πάλι ζωή, για να τα απολαύσουν οι νεότεροι...
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
    2. Πραγματικά δεν έχω συναντήσει άνθρωπο που να μην του αρέσουν τα θερινά σινεμά! Νομίζω ότι εκτός από το αγιόκλημα και το γιασεμί μυρίζουν ξένοιαστες βραδιές στην Ελλάδα και δεν ξέρω γιατί , τουλάχιστον εμένα μου θυμίζουν νιάτα , εφηβεία και έρωτες!
      Φιλιά και σε σένα
      Αρσινόη

      Διαγραφή
  3. Γελάω γιατί όση ώρα διάβαζα αυτό το νοσταλγικό φλας μπακ στα θερινά της νιότης μας, σκεφτόμουν τον Γιάννη. Στοιχημάτιζα πως θα είναι απ' τους πρώτους που θα σχολιάσουν κι έπεσα μέσα.
    Αρσινόη και Γλαύκη... στις αρχές του φθινοπώρου μας πήγατε μια θαυμάσια βολτίτσα πίσω στο καλοκαιράκι και ακόμα πιο πίσω στα σινεμά που φιλοξένησαν τις πρώτες μας κινηματογραφικές αναζητήσεις, τις νεανικές μας παρέες και τις πιο γλυκές αναμνήσεις μας. Δεν θα ξεχάσω τη θρυλική "Γρανίτα από λεμόνι" στα 3 Αστέρια στο Ηράκλειο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ γελάω με το σχόλιό σου για τον Γιάννη!!!
      Μα είναι δυνατόν να απέχει;;;
      Νομίζω ήταν η κατάλληλη ώρα να μιλήσουμε γι' αυτά, διότι έτσι τα αποχαιρετάμε ,ανανεώνοντας το ραντεβού για το επόμενο καλοκαίρι, μια και τώρα παραδίδουν τη σκυτάλη στους χειμερινούς κινηματογράφους!
      Φιλιά πολλά, Μαράκι από μένα!

      Διαγραφή
    2. Μάλλον δεν θέλω να τελειώσει το καλοκαίρι και δεν εννοώ να το αποχαιρετήσω! Αυτή η εποχή νομίζω ότι μας δίνει δύναμη για τον υπόλοιπο χρόνο. Και φέτος φαίνεται ότι ή δεν πήρα αρκετή ή χρειάζομαι κι άλλη.
      Καλό σου βράδυ!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
  4. Το θερινό σινεμά είναι συνδεδεμένο στη μνήμη μας με όλα τα όμορφα...με αρώματα λουλουδιών κι αστέρια!!
    Εδώ στο Αγρίνιο, έμεινε ένα θερινό, το Ελληνίς που φαντάζομαι επιβιώνει επειδή εδώ και χρόνια πέρασε στα χέρια του Δήμου αν και σε κάθε προβολή μαζεύει κόσμο ευτυχώς..για πολλούς λόγους αυτός ο κινηματογράφος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας..
    Ένας λόγος είναι κι αυτός που λες παραπάνω...σε γειτονικό σπίτι έμεναν οι θείοι μου και είχαμε πρόσβαση στις ταινίες και από το μπαλκόνι, αλλά η μαγεία ήταν πάντα να είσαι κάτω!
    Θυμάμαι άλλον έναν απέναντι από το πάρκο, αλλά δε μου έρχεται με τίποτα το όνομά του τώρα!
    Έχει και χρόνια που έχει κλείσει βλέπεις!
    Ωραίο ταξίδι μας πήγες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που κάποιοι δήμοι διατήρησαν τους θερινούς.Και χαίρομαι περισσότερο που αυτό γίνεται και εκτός Αθήνας . Άλλοι βέβαια έφτιαξαν καινούργιους. Νομίζω ότι κάθε δήμος πρέπει να τους μιμηθεί και γιατί όχι να μην έχει και δημοτικό χειμερινό κινηματογράφο . Στη Ραφήνα το έχουν κάνει με μεγάλη επιτυχία. Αρκετά πια με αυτά τα μεγαθήρια τύπου village. Είναι τόσο απρόσωπα! . Ένας πολύ ωραίος παλιός χειμερινός κινηματογράφος υπάρχει στη Δράμα . Είναι πραγματικό κομψοτέχνημα! Νομίζω όμως ότι πιο αρμόδια να μας μιλήσει γι' αυτόν είναι η Γλαύκη.
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα στο Αγρίνιο!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
  5. Υπέροχο ταξίδι, Αρσινόη! Το απόλαυσα.
    Σινεμά ο παράδεισος, πόσες φορές έχω δει αυτή την ταινία κι ούτε μια φορά δεν την έχω πετύχει σε θερινό...
    Δυστυχώς, δεν έχω πάει σε θερινούς όσο θα ήθελα... η εμπειρία μου είναι πολύ μικρή...
    Λατρεύω την ατμόσφαιρα του θερινού! Οι μυρωδιές από τους κήπους, το ζακετάκι, το φεγγάρι, τα αστέρια.
    Και, φυσικά, η ψιλοκουβεντούλα απ' έξω. Να ξαναδείς με άλλο μάτι τις αφίσες, να αποφασίσεις πού θα πας για τη μεγάλη κουβέντα...

    Κορίτσια, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, δεν ξέρω γιατί με εμφάνισε ανώνυμη...

      Διαγραφή
    2. Σου εύχομαι λοιπόν αν προλαβαίνεις ακόμη κάποιους ανοιχτούς να αναπληρώσεις όλες τις χαμένες προβολές!
      Φιλιά
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    3. Α τι ωραία βλέπω έπαψα να είμαι ανώνυμη και εμφανίζομαι με όνομα!!!

      Διαγραφή
    4. Τώρα είσαι επώνυμη στον blogger!!!
      Όλο εκπλήξεις είσαι, Αρσινόη μου, και πολύ σε χαίρομαι!
      Σε ευχαριστώ που γέμισες τον χώρο εδώ με αρώματα, χρώματα, ήχους, όμορφες νοσταλγικές εικόνες γεμάτες ρομαντισμό, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη!
      Πάντα με τον ζακυνθινό, τραγουδιστό λόγο σου! Τον απολαμβάνω κάθε φορά και δεν στο έχω πει ποτέ!
      Άντε, περιμένουμε να σε διαβάσουμε και πάλι σε κάτι ξεχωριστό όπως πάντα...!

      Νοσταλγικά, ρομαντικά εσύ... προκλητικά και σκανδαλιστικά συνεχίζω εγώ, για να κρατάμε ισορροπίες, ε;
      Φιλιά πολλά και να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  6. Εμένα το θερινό σινεμά είναι συνδεδεμένο με τον Έρωτα, αφού μαζί του πήγαινα πάντα! Τέλειωσε ο Έρωτας, τέλειωσαν και τα θερινά☺
    Πολύ νοσταλγική ανάρτηση Αρσινόη!
    Φιλιά και στις δύο :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτσε καλά Αριστέα!
      Τα θερινά είναι έρωτας από μόνα τους!!!
      Πώς τέλειωσαν, δηλαδή και γιατί;;;
      Φιλιά πολλά, γκρινιάρικο τρελόπαιδο ;-)

      Διαγραφή
    2. Ο έρωτας δεν ξέρεις ποτέ πού μπορεί να παραμονεύει! Ίσως σε κάποιο θερινό σινεμά !!!!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.