Περιμέναμε και... περιμέναμε για λίγη ελευθερία κινήσεων τόσο μα τόσο καιρό, περιμένουμε και περιμένουμε για μια βουτιά σε λίγο πιο κρυστάλλινα νερά, όμως εκεί που που είπαμε ότι ήρθε η ώρα της μικρής (ψευδαισθητικής έστω) ανάσας, να τες πάλι οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί. Αμάν, και τελειωμό δεν έχουν! Αν προσθέσει κανείς και όσα νομοθετούνται με το στανιό κι όλα τα ζαβά που συμβαίνουν καθημερινά (κι ακούμε στα νέα), είναι σαν να μας πλακώνει ένα βαρύ κύμα όπου με ένα γενναίο αναποδογύρισμα μας οδηγεί στον πάτο της αγαπημένης θάλασσας. Όταν το λαχταριστό υγρό στοιχείο μετατρέπεται σε εφιάλτη...
Αναμένοντας, λοιπόν, με αρκετή ίσως ανυπομονησία, την πρώτη αληθινή βουτιά στα ολόδροσα νερά, μελετάμε λίγη ποίηση (σχετική με το θέμα) και απολαμβάνουμε μουσική, μια και είναι ορισμένα από αυτά που μπορούμε να κάνουμε δίχως να λάβουμε την άδεια κανενός, δίχως να απαιτείται κάρτα ελευθέρας...
Μια μικρή σημείωση...
Α, κι αν κάποιος επιθυμεί να δοκιμάσει πολύ παγωμένα νερά, ας προσπαθήσει μια τολμηρή βουτιά σε ένα μεγάλο (καθαρό) ποτάμι μας! Εκτός, κι αν είναι κάτι ήδη δοκιμασμένο 😊!
Μια μικρή σημείωση...
Α, κι αν κάποιος επιθυμεί να δοκιμάσει πολύ παγωμένα νερά, ας προσπαθήσει μια τολμηρή βουτιά σε ένα μεγάλο (καθαρό) ποτάμι μας! Εκτός, κι αν είναι κάτι ήδη δοκιμασμένο 😊!
Υπολογισμένη αναβολή
Ωραία που βγαίνει το πλοίο απ' το λιμάνι.
Ρόδινος ο καπνός του μες στη χρυσόσκονη του δειλινού.
Λοιπόν, όσες φορές κι αν σε αρνήθηκαν ή κι αν αρνήθηκες,
ένα άσπρο σπίτι πάνω στο λόφο ζητάει τη ματιά σου,
ένα παιδί βρέχει τα πόδια του στη θάλασσα χαμογελώντας,
ένα πουλί τη νύχτα τραγουδάει και για σένα.
Λοιπόν, ας αναβάλουμε και πάλι, ας ενθρονίσουμε
αυτή τη μικρή πεταλούδα στο ραγισμένο τζάμι.
Γιάννης Ρίτσος
(Συλλογή "Τα αρνητικά της σιωπής", 1987)
Από την αρχή του κόσμου
Θυμάμαι ήταν θάλασσα.
Πέρναγε το νερό στα χέρια σου.
Θυμάμαι είπα κρυώνω.
Κι ήταν καλοκαίρι και σώματα, εκατομμύρια κουκκίδες άμμου.
Ο ήλιος έμοιαζε μικρός, αφού κρυβόταν πίσω απ' το λαιμό σου.
Κι ύστερα όλη αυτή η σκέψη για τις ιστορίες.
Απ' την αρχή του κόσμου και μετά.
Πώς πέφτανε στα μάτια μου. Σταγόνες.
Κανονικά, είπα, θα έπρεπε να υπάρχει κάπου εδώ
ένα μονοπάτι από λέξεις που πάει στο βυθό.
Κι ίσως, ίσως πιο μέσα κι από εσένα.
Ειρήνη Μαργαρίτη
(Από τη Συλλογή "Φλου", εκδ. Σαιξπηρικόν, 2019)
Θυμάμαι ήταν θάλασσα. Πέρναγε το νερό στα χέρια σου.
Θυμάμαι είπα κρυώνω. Κι ήταν καλοκαίρι και σώματα,
εκατομμύρια κουκκίδες άμμου. Ο ήλιος έμοιαζε μικρός, αφού
κρυβόταν πίσω απ’ το λαιμό σου. Κι ύστερα όλη αυτή η σκέψη
για τις ιστορίες. Απ’ την αρχή του κόσμου και μετά. Πως πέφτανε
στα μάτια μου. Σταγόνες. Κανονικά, είπα, θα έπρεπε να υπάρχει
κάπου εδώ ένα μονοπάτι από λέξεις που πάει στο βυθό. Κι ίσως
ίσως πιο μέσα κι από εσένα.
Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/poems-man-summer/5/ ]
Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/poems-man-summer/5/ ]
Ας απολαυσουμε το καλοκαιρακι διπλα στο κυμα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε Κρις Ρεα, φρεντο και βουτιες
και να μετρησουμε το σεπτεμβρη ποιος θα κανει περισσοτερες
Εγω μεχρι τωρα εκανα καμμια εικοσαρια
Τρεξε να προλαβεις
---------------
Chris Rea- Sweet Summer Day (New video HD 4K)
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΔε σε φτάνω με τίποτα! Αν μέχρι τώρα έχεις κάνει τόσα, εγώ δεν προλαβαίνω ούτε στο όνειρό μου...
Προς το τέλος Ιουλίου θα έχω τη δυνατότητα και μετά. Αυτά παθαίνει όποιος δεν οδηγεί και είναι στην πόλη κατακαλόκαιρο!
Το τραγούδι φτιάχνει τη διάθεση!
Να απολαύσουμε τη θάλασσα λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλαύκη μου, θεωρώ ότι γνωρίζεις καλά ότι δεν είναι δεδομένο ναι; Θεωρώ ότι γνωρίζεις άριστα ότι πλέον αφορά ελάχιστους ανθρώπους ναι; Πιστεύω ξέρεις άνετα ότι τείνει να μεταβληθεί σε άπιαστο όνειρο. Τα λέω καλά; Διακρίνεις υπερβολή; Δεν νομίζω. Έχεις πλήρη επίγνωση του κοινωνικού γίγνεσθαι για να βλέπεις που οδηγείται η ζωή μιας, όλο και μεγαλύτερης μερίδας, πληθυσμού.
Μιλάω σωστά;
Άντε τώρα να γυρέψεις διέξοδο σε έναν διαρκή καύσωνα ενός νοσηρού καλοκαιριού. Άντε να σε χαρώ.
Καλησπέρα με αγάπη.
Αμάν, έκανα μέγα λάθος να αναφέρω πράγματα απαισιόδοξα! Τι το ήθελα; Άφησα πεδίο ελεύθερο για να "βουτήξεις" με ευχαρίστηση στη "μαυρίλα" (κακιά σου συνήθεια)...:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλοκαίρι που διανύουμε είναι νοσηρό και η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο νοσηρή σε πολλά επίπεδα, όμως θα αφεθούμε αμαχητί στην τρέλα που μας κυκλώνει όλο και πιο ασφυκτικά;
Δε νομίζω!
Άντε, να το παλέψουμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο! Άντε, με αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους μας!
Όχι δεν θα αφεθούμε αμαχητί πουθενά και ποτέ Γλαύκη μου!
ΔιαγραφήΠάντα, καθένας με τον τρόπο του, θα δίνεις τις μάχες του.
Όμως, δεν ξέρω γιατί, επέτρεψέ μου, να ακουμπήσω εδώ στο σπιτικό σου αποκαμωμένος έως και μελαγχολικός στο βάρος ενός καλοκαιρινού δειλινού.
Απάγκιο πάντα ετούτος ο χώρος για κάθε στιγμή μελαγχολίας, αφού είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του.
ΔιαγραφήΜε όποια διάθεση θες είσαι καλοδεχούμενος!
Τρέχα να κάνεις τις βουτιές σου. Ήδη έχω κάνει καμιά 12ρια και η θάλασσα απίθανη. Όχι απαισιοδοξίες. Θα προλάβεις μην ανησυχείς. Όσο γι αυτά που ζούμε...ξέρουμε ότι ήλθαν για να μείνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι Γλαύκη μου
Άννα μου, θα κάνω υπομονή για καμιά βουτιά για διάφορους λόγους. Εσύ, αφού έχεις τη δυνατότητα τόσο άμεσα, απόλαυσέ το όσο δεν παίρνει. Μέσα σε όλα αυτά που ζούμε και μας περιμένουν επίσης στη συνέχεια είναι ανάγκη να αξιοποιήσουμε κάθε καλό που έχουμε.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, κορίτσι μου!
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από αρκετό καιρό και με προβλήματα που τρέχουν κάθε μέρα.
Έκανα και εγώ το εμβόλιο προς τα τέλη του Ιουνίου την 2η δόση.( Pfizer ).
Με δέκατα μόνο την επομενη μέρα και πονοκέφαλο.
Διαβάζω και ακούω τα νέα κάθε μέρα.Όλο και κάτι νέο λένε για τον Covid.
Θα μας τρελάνουν στο τέλος.
Διακοπές δεν υπάρχουν και φέτος στο πρόγραμμα μας.
Τα οικονομικά χάλια.
Δεν ξέρω εάν είναι καθαρές οι θάλασσες στην Αττική για αυτή την βουτιά που γράφεις.
Επειδή μου αρέσει πολύ η θαλασσα και το κολύμπι θα μου λείψει και φέτος.
Τι να κάνουμε.Ας έχουμε την υγεία μας και όλα τα άλλα θα έρθουν.
Ακούμε τις μουσικές μας και θα κάνουμε τις βόλτες μας τον Αύγουστο στην άδεια Αθήνα.Και κυρίως στην Πλάκα που μου αρέσει να περπατάω στα στενά της, να με φυσάει το δροσερό αεράκι και να πιούμε έναν καφέ σε ένα απο τα γραφικά της καφέ.
Για μένα το απόλυτο καλοκαιρινό Soundtrack από ραδιόφωνα που όπως ξέρεις ψάχνω πάντα είναι απο νωρίς το πρωί (απο τις 6:30 έως τις 11:00 ) που ακούω εγώ ο
http://www.e-radio.gr/OFF-Radio-Thessaloniki-i809/live
Είναι ένα ραδιόφωνο πολύ μπροστά για την εποχή του αλλά και με σεβασμό στην μουσική και στο τι ακούει ο κάθε ακροατής του.
Με λίγα λόγια για όλους εμάς που έχουμε βαρεθεί να ακούμε τα ίδια και τα ίδια στα ραδιόφωνα των Fm και ψάχνουμε να ακούσουμε κάτι καλό αλλά και καινούργιο.Με διαφορετικά είδη μουσικής ανάλογα την ώρα που ακούς.
Καλό καλοκαίρι να έχουμε!!!
Και ένα τραγούδι που άκουσα σήμερα το πρωί στον off radio απο το 1992.Πιστεύω να σου αρέσει.
https://www.youtube.com/watch?v=I97fQgO58gM
Καλησπέρα.
ΔιαγραφήΔυστυχώς, τα προβλήματα δεν τελειώνουν. Κι εκεί που λες ότι παίρνεις ανάσα πάντα κάτι θα βγει στο φως να χαλάσει την ατμόσφαιρα. Μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς τελικά;
Ελπίζω να τα αντιμετωπίζεις δραστήρια και να προχωράς.
Ναι, το ίδιο εμβόλιο έκανα κι εγώ τις ίδιες μέρες (μεγάλη σύμπτωση). Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη ενόχληση, μόνο ελαφρύ πόνο στο χέρι και μια μικρή ατονία. Ο φόβος μου ήταν πριν το κάνω, λόγω σοβαρής αλλεργίας που έχω. Όλα καλά.
Η ξεκούραση μακριά από κέντρο είναι σημαντική, όμως δεν είναι εύκολο πάντα να την έχει κανείς. Όμως, αν δε γίνεται αλλιώς, μπορείς να περάσεις πολύ όμορφα κι εδώ. Η επιλογή της θάλασσας στην Αττική είναι μεγάλο ζήτημα και ο καθένας το βλέπει διαφορετικά. Η αλήθεια είναι ότι από παλιά δεν τρελαίνομαι για τις παραλίες εντός νομού. Πηγαίνω μόνο για την παρέα ή όταν δεν μπορώ να φύγω εκτός. Ο κόσμος είναι επίσης πολύς και καλό είναι να πηγαίνει κανείς νωρίς για να το ευχαριστηθεί ή αργά πολύ το απόγευμα, μη σου πω και βράδυ.
Γιατί θα σου λείψει η θάλασσα, αφού την αγαπάς; Δεν πηγαίνεις σε κάποια από τις παραλίες της Αττικής;
Θα ακούσω τον σταθμό που προτείνεις (μου τον έχεις προτείνει πάλι και τον είχα ακούσει για λίγο, όμως τώρα έχω χρόνο). Άκουσα και το Kosmos τις ώρες που μου είχες πει, αλλά δεν είχες περάσει για να στο πω. Μου άρεσε πάρα πολύ.
Το τραγούδι είναι πολύ καλό και μάλλον το έχεις ξαναστείλει. Μετά από τόσα πολλά χανόμαστε...:))
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Ένα ελληνικό που μου ήρθε λόγω της συζήτησης σχετικά με τη θάλασσα (μ' αρέσει το βίντεο) και για τους στίχους του.
https://www.youtube.com/watch?v=V526TaXnWwQ&t=16s
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΠάντα υπάρχει κάτι που χαλάει την διάθεση τον τελευταίο καιρό.
Εχθές υποβάλλαμε και την φορολογική μας δήλωση.
Φέτος πρέπει να πληρώσω περισσότερα σε σχέση με πέρυσι.(Φόρο εισοδήματος).
Τέλος πάντων.
Θάλασσα στην Αττική να σου πω την αλήθεια φοβάμαι να πάω.
Επειδή μου αρέσει να κάνω βουτιές και ψαροντούφεκο και έχω διαβάσει διάφορα για τις ακτές της Αττικής λέω να μην πάμε και φέτος.
Πάντα νωρίς πάμε στην παραλία.Μπάνιο,ηλιοθεραπεία τις ώρες που δεν καίει τόσο ο ήλιος και μετά ομπρέλα μέχερι τις 11- 11:30.
Οταν αρχίσει να έρχεται ο κόσμος εμείς φεύγουμε.
Πάμε για καφέ κάπου κοντά στην θάλασσα και μετά σπίτι.
Αλλά και οι βόλτες στα στενά της Πλάκας και καφεδάκι στα γραφικά τους καφέ είναι και αυτό κάτι που δεν κάνουμε πλέον τόσο συχνά.
Το τραγούδι των Οναρ το άκουγα πολύ τότε που είχε κυκλοφορήσει.Το έχω στην συλλογή μου το Cd τους.
Θυμάμαι οτι μου είχε κάνει εντύπωση και το κλίπ τους.
O Off radio επιλέγει κατά την άποψη μου πολύ ωραία τραγούδια.
ΑΛΛΑ περισσότερο τις πρωινές ώρες.(06:00 - 11:00)
Μετά έχει μουσικούς παραγωγούς.Τις καθημερινές.
Σημερινή μουσική επιλογή: Ένα αγαπημένο τραγούδι των REM σε διασκευή από τον τραγουδιστή των Madrugada (Sivert Hoyem duet with Ane Brun)
https://www.youtube.com/watch?v=HljomLhaAM4
Υπάρχουν κάποιες που είναι καθαρές ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν. Από την άλλη να κάνεις μπάνιο χωρίς να βουτήξεις μέσα στα νερά, δε λέει! Σαν τις κυριούλες που δεν βουτάνε ποτέ το κεφάλι τους, για να μην χαλάσει το μαλλί :)) Ψαροντούφεκο; Μμμ, πάντα μου φαινόταν κάπως...
ΔιαγραφήΑκούω εφορία και βγάζω καντίλες... και για τους λογιστές μαζί!
Θα προσπαθήσω να ακούσω τον σταθμό τις ώρες που προτείνεις, γιατί δεν είναι πολύ εύκολο σε αυτό τον χρόνο.
Η απόδοση του γνωστού τραγουδιού των REM από τον Hoyem ήταν πραγματική έκπληξη! Θαυμάσια προσπάθεια!
Σίγουρα όλοι πονάνε κάποιες στιγμές στη ζωή τους και σε ορισμένες από αυτές ο πόνος θα συνοδευόταν άνετα από μια κραυγή, η οποία συχνά μένει σιωπηρή. Δεν ξέρω αν το έχεις νιώσει ποτέ αυτό. Είναι σαν πληγώνει ο άνθρωπος τον εαυτό του διπλά.
Ένα τραγούδι κάπως σχετικό:
https://www.youtube.com/watch?v=0iVCFh63vJ4