Όσα ακολουθούν δεν είναι δικά μου, είναι δανεικά, όμως όταν το βίντεο (από όπου τα πήρα) έφτασε εδώ μέσω αναγνώστη (τον ευχαριστώ), είδα ότι θα μπορούσαν να είναι μια σύνοψη πραγμάτων στα οποία έχω αναφερθεί κατά καιρούς σε κείμενά μου.
Δε χάνει κανείς, λοιπόν, από την παράθεση κύριων σημείων που στοχεύουν στη γαλήνη μέσα μας και ίσως στην πιο αρμονική συνύπαρξή μας με τους άλλους.
Οι μουσικές επιλογές επίσης έχουν στόχο την ηρεμία της ψυχής. Είναι κάπως "ταξιδιάρικες" και ρομαντικές, με τους τρυφερούς στίχους τους ενσωματωμένους στα Ελληνικά, για όποιον θα ήθελε να τους δει.
Και... πάμε!
Πριν μιλήσεις, άκου...
Πριν γράψεις, σκέψου...
Πριν πληγώσεις, νιώσε...
Πριν μισήσεις, αγάπησε!
Πριν τα παρατήσεις, προσπάθησε...
Και πριν πεθάνεις, ζήσε!
Προτίμησε:
την αγάπη από το μίσος...
το χαμόγελο από το κατσούφιασμα
να χτίζεις παρά να γκρεμίζεις...
να επαινείς παρά να κατακρίνεις
να ανακουφίζεις παρά να πληγώνεις...
να δίνεις παρά να αρπάζεις
να συγχωρείς παρά να καταριέσαι...
να προσεύχεσαι παρά να απελπίζεσαι
Σίγουρα θα αισθανθείς καλύτερα!
Σίγουρα θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος!
Σίγουρα κάποιους θα κάνεις να νιώσουν καλύτερα!
Αυτοί που αγαπούν δε σκαλίζουν το παρελθόν σου...
...ούτε τις πληγές σου...
... δε βυθίζουν τα μαχαίρια πιο βαθιά...
Στέκονται στον καλύτερό σου εαυτό...
... και σε βοηθούν να θυμάσαι όχι όσα δεν έκανες...
... αλλά όσα θέλησες να κάνεις...
Δεν είναι εκεί για να σου θυμίζουν τα λάθη σου...
... και να σε κάνουν να λυπάσαι γι’ αυτά...
Όσοι αγαπούν αληθινά γίνονται ίαση και οδυνηρή υπενθύμιση...
Δεν θέλω να με αγαπήσει άλλο κανείς σοφός και άμεμπτος...
... που θα θελήσει να γίνει κριτής μου...
Το μόνο που στ’ αλήθεια θέλησα είναι να μάθω εγώ ν’ αγαπώ...
... και να βρω κάποιον που θα με εμπνεύσει για να το καταφέρω!
Πηγή: εδώ...
Ηρεμία ψυχής! Πόσο ανάγκη την έχουμε! Γαλήνη, αυτοπεποίθηση. Πόσο μας λείπουν. Ειδικά σε εποχές που βαλόμαστε πανταχόθεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ την όμορφη ανάρτηση Γλαύκη μου και όπως πάντα τις μουσικές σου.
Καλησπέρα.
Και πού είσαι ακόμα, Γιάννη μου, για το τι έχει να γίνει. Δεν κινδυνολογώ, μα τα πράγματα μιλούν από μόνα τους, αν κάποιος δε ζει στο συννεφάκι που τον βολεύει, προκειμένου να μένει ήσυχος. Το τονίζω, διότι είναι συνηθισμένο.
ΔιαγραφήΕιλικρινά, δεν ξέρει κανείς από πού να προφυλαχτεί από τις πολλές βολές...
Κι εδώ το έχω ρίξει στην αβάσταχτη ελαφρότητα συχνά πυκνά, γιατί έξω απαιτούνται δυνάμεις ψυχικές και διαύγεια πνευματική, τις οποίες οφείλω να διαφυλάσσω για εκεί και να μην τις σπαταλώ οπουδήποτε δεν είναι αναγκαίο.
Και... ετοιμαζόμαστε για του "κουτρούλη τον γάμο"!
Φιλιά.
Συμφωνώ μαζί σου Γλαύκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά που γράφεις είναι πολύ σωστά.
Θα πρότεινα όμως να τα στρέψουμε προς τον εαυτό μας.
Ας κάνουμε ο καθένας μας αυτό που του αναλογεί και του πρέπει χωρίς να σηκώνουμε το δάχτυλο στους άλλους.
Θα μείνω τα τελευταία σου λόγια που αφορούν (υποθέτω) τους φίλους σου, ισχύουν για τους φίλους όλων μας. ή μάλλον εγώ δεν τους ονομάζω πια φίλους αλλά σχέσεις.
Κι επειδή καμμία σχέση μας δεν θα λειτουργήσει μ' αυτόν τον ιδανικό τρόπο με τον οποίο συμφωνώ επίσης απόλυτα, ας το κάνουμε εμείς προς τον εαυτό μας, ας του δώσουμε αυτό το ειδικό βάρος που του αρμόζει. Τότε κανείς από τους υποτιθέμενους φίλους μας δεν θα μπορέσει να πει το αντίθετο κι αν το πει θα μας βρει μπροστά του ωραίους και δυνατούς!
Σε χαιρετώ Γλαύκη μου με ένα χαμόγελο
:)
Καταρχήν, να ξεκαθαρίσω ότι όσα έχουν αναρτηθεί δεν είναι μάθημα για όλους τους άλλους, αλλά είναι σαν ένας διάλογος με τον εαυτό μας πρώτα απ' όλα. Δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε με κριτική προς τους άλλους, αν πρώτα δεν την κάνουμε στον εαυτό μας. Οι παροτρύνσεις που κάνω εδώ μέσα σχεδόν πάντα αφορούν πρώτα εμένα να προσπαθώ κάτι το οποίο δεν κάνω ή να μην ξεχνώ να παραμένω στα όσα ορθά πράττω.
ΔιαγραφήΤα τελευταία λόγια αφορούν όλες τις σχέσεις μας, ιδιαίτερα εκείνες που συνδέονται με στενό συναισθηματικό δεσμό. Αν δεν βάζει κανείς ως στόχο το ιδανικό, θα μένει πάντα στο μέτριο, δεν θα έχει το κίνητρο να φτάσει τον εαυτό του εσωτερικά όσο πιο ψηλά μπορεί, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητές του. Αυτός ήταν πάντα ο στόχος όλων των ιδανικών που έπλασε ο άνθρωπος.
Μάλλον ξεχάστηκες και έγραψες ως ανώνυμος/η, ενώ με προσφωνείς "Γλαύκη μου", οπότε πιθανόν είσαι από τους γνωστούς αναγνώστες. Έτσι, για το τυπικό το αναφέρω, γιατί το έχω πάθει από βιασύνη σε άλλους φίλους που σχολίαζα και επανερχόμουν με το όνομά μου. :)
Ενόψει του "γάμου" αυτουνού του Κουτρούλη, κρατάω όλες τις σημειώσεις σου σαν ένα αυτοσχέδιο "φαρμακείο" για τα επερχόμενα χτυπήματα που μας περιμένουν. Όλα σωστά και χρήσιμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραφράζοντας το αγαπημένο άσμα: "η ηρεμία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα", σου στέλνω φιλί και αγκαλιά.
Για άλλη μια φορά , Μαρία μου, χάνουμε την ηρεμία της ψυχής. Έτσι, απανωτά σοκ, γιατί μας είχαν λείψει, για να "ισιώσουμε"! Πώς να μην είναι τέτοιος "γάμος"; Ακόμα και οι σοβαροί της παράταξής τους(φυσικά και υπάρχουν)είναι εξοργισμένοι.
ΔιαγραφήΓια άλλη μία φορά καλούμαστε να υλοποιήσουμε τα σχέδια επί χάρτου και μάλιστα του ποδαριού... Κοινώς εσύ ο από κάτω τρέχα να βγάλεις το φίδι από την τρύπα με κάθε ρίσκο, και χωρίς σχεδόν καμία στήριξη,όπως κάνεις πάντοτε άλλωστε!
Σε φιλώ, κορίτσι μου!