Μαγική λέξη η υπομονή και φυσικά πάντα στο φως της επικαιρότητας. Πόσο περισσότερο όλο αυτό το διάστημα του περιορισμού. Θα μου πει κανείς, σταματήσαμε και ποτέ να κάνουμε υπομονή;
Κάθε μέρα δοκιμάζεται η υπομονή μας, λόγω πολλών και ποικίλων αιτιών. Ίσως θα έπρεπε να εφεύρουμε ένα ειδικό όργανο μέτρησής της, το οποίο θα είχε τρελές πωλήσεις. Δυστυχώς για τους χρήστες και ευτυχώς για τους κατασκευαστές και τους εμπόρους, αφού θα χαλούσε πανεύκολα έπειτα από τον συνεχή τερματισμό του...
Μια που δεν έχω υπομονή... ό,τι έχω να γράψω θα το κάνω όπως μου έρχεται!
Υπομονή θα πρέπει να έχει κι όποιος αποφασίσει να διαβάσει τη συνέχεια, λόγω της επανάληψης της ίδιας λέξης!
Έκανες, λέει, υπομονή όσο διαρκούσε η οικονομική κρίση, έκανες υπομονή όταν έχασες τη δουλειά σου και δεν έβρισκες πουθενά κάποια άλλη, το ίδιο εξακολούθησες κάθε φορά που σε λοιδορούσαν και παράλληλα σε πίεζαν με κάθε τρόπο να πράξεις αυτό που μόνο κάποιοι άλλοι επιθυμούν μέσω μάλιστα απανωτών σοκ, συνέχιζες να κάνεις υπομονή κάθε φορά που σε κορόιδευαν μες στα μούτρα σου και υποτιμούσαν τη νοημοσύνη σου, που σου έκλεβαν μέσα από τα χέρια σου όσα έβγαζες με κόπο, που σου στέρησαν τη χαρά και μπούκωσαν την καθημερινότητά σου με αγωνία για το αύριο (έμαθες να ζεις μ' αυτή), δε σταμάτησες να δείχνεις τούτη ρημάδα την υπομονή παρ' όλες τις θυσίες που αναγκάστηκες να κάνεις.
Και να που τώρα με την πανδημία χρειάστηκε πάλι να τη βγάλεις στο φως, να τη γυαλίσεις τόσο που να γίνει εκτυφλωτική! Μέχρι στιγμής κατάφερες να διαχειριστείς κι αυτό που σου έλαχε σαν κεραυνός εν αιθρία, πάντα με την αρωγή της. Κάνε υπομονή, διότι δεν τελείωσαν τα αλύπητα χτυπήματα. Έχει συνέχεια και πολλή μάλιστα...!
Πιθανόν θα αρχίσεις να ανησυχείς αν θα τη βγάλεις καθαρή όταν στα παραπάνω προστεθεί και η υπομονή που είναι απαραίτητο να δείχνεις στον χώρο εργασίας σου, στο σπιτικό σου με τους ανθρώπους που νοιάζεσαι και συμβιώνεις αλλά και στη διαχείρισή του, στην ασθένεια και τον πόνο, στα έκτακτα πάσης φύσεως που θα έρθουν να σε βρουν, σε υποχρεώσεις που απαιτούν να δίνεις το παρόν (και δεν πολυγουστάρεις ή δε γουστάρεις καθόλου), στην ηλιθιότητα και την αγνωμοσύνη των άλλων ή στη δική τους έλλειψη υπομονής. Βάλε και την υπομονή που αναγκάζεσαι να έχεις στις ουρές των αυτοκινητόδρομων αλλά και σε όλες τις ουρές που θα χρειαστεί να περιμένεις (στον τόπο μας το έχουμε συνήθειο).
Πόση υπομονή αντέχεις;
Να και μερικές φράσεις που βρήκα στο διαδίκτυο σχετικές πάντα με τη λέξη που έχει εδώ την τιμητική της:
"Η υπομονή είναι αποτέλεσμα καλοσύνης. Όταν χάνεις τη μία, χάνεις και την άλλη" (Μέγας Βασίλειος)
"Έχω κάνει τόση υπομονή στη ζωή μου, που όταν με βλέπουν τα γαϊδουράκια, μου λένε: Πού είσαι αδελφέ;"
"Η υπομονή είναι πικρή αλλά ο καρπός της γλυκός." (Roysseau)
"λίγη υπομονή... λήγει η υπομονή"
"Η υπομονή είναι σαν λαστιχάκι που το τεντώνεις συνεχώς και μια ήσυχη μέρα σου φεύγει από τα χέρια και σκάει στα μούτρα κάποιου."
"Η υπομονή μου εξαντλήθηκε και δεν επανακυκλοφορεί."
"Η υπομονή είναι το καλύτερο όπλο άμυνας, αλλά και η χειρότερη βόμβα όταν σκάσει."
"Με κάποιους ανθρώπους έχουμε βάλει τόσο νερό στο κρασί μας που δεν πίνεται πια."
"Η υπομονή είναι σαν τη θάλασσα. Έχει βάθος, έχει τα όρια της, είναι απρόβλεπτη και μετατρέπεται σε τσουνάμι."
"Έκανα υπομονή, ετοίμαζα μέσα μου κρυφά, χωρίς να το υποψιάζομαι, τη μέρα που θα κάνω φτερά και θα φύγω." (Καζαντζάκης)
Γλαύκη μου καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχίζω και σκέφτομαι το εξής. Πάνω στην πανδημία ήδη έχει στηθεί χορός πραγμάτων και το κυριότερο κατευθύνσεων που αποδεικνύουν ότι κάτι δεν κάθετα καλά.
Η Λογική "βρήκανε παπά να θάψουνε 5-6" έχω την εντύπωση λότι κυριαρχεί.
Στα πλαίσια αυτά τι υπομονή να κάνεις. Πόσο μάλλον αν βλέπεις ότι απεργάζονται πολιτικά παιχνίδια για να κεφαλαιοποιήσει εκλογικά το σύστημα ακόμα και την υγεία.
Καλησπέρα αγαπητή φίλη.
Τι κάθεται καλά να λες...
ΔιαγραφήΔεν είναι απλά εντύπωση αυτό που λες είναι η πραγματικότητα, όσο κι αν προσπαθούμε να το πούμε με πιο στρογγυλό τρόπο, ένεκα της πανδημίας.
Πάνω στην υπομονή πατάνε δυστυχώς.
Ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς το κρατάμε κρυφό καμάρι. Το γιατί είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Καλή εβδομάδα!
Για όποιον διατηρούσε προσδοκίες απ' τη σημερινή πολιτική σκηνή, σίγουρα θα χρειαστούν νέα αποθέματα υπομονής. Αργεί να γίνει "ο ουρανός πιο γαλανός" όπως μας υποσχέθηκε ο τιμονιέρης, την επομένη των εκλογών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχονται τα "καλύτερα" και θα χρειαστούμε γερά νεύρα (η υπομονή εξαντλήθηκε) και δυνατή κράση.
Καλή νέα εβδομάδα Γλαύκη μου!
Μα Μαράκι μου την υπομονή δεν θα τη χρειαστούν μόνο αυτοί που είχαν προσδοκίες, αλλά και όλοι οι άλλοι που δεν είχαν καμία! Μη σου πω και περισσότερη...
ΔιαγραφήΤο ζήτημα είναι να αντιληφθεί κανείς μέχρι πού θα διατηρήσει την υπομονή και πότε θα παύσει την κυκλοφορία της...και σίγουρα όχι λόγω ιού.
Ναι, το σήριαλ θέλει τσιπς, σάμαλι, κωκ από εδώ και κάτω!
Καλή εβδομάδα!
Εγραψα περισσότερα από οτι επρεπε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μαλλον ηταν εκτος θεματος
Θα επαναλαβω μονο αυτο
Ολο αυτό το διαστημα της πανδημιας
Οατν βλεπεις διπλα σου να πεθαινουν ανθρωποι που εχεις γνωρισει
Καταλαβαινεις ότι η αξια της ανθρωπινη ζωης
Είναι πανω από τους οικονομικούς αριθμους
Και οποιανδηποτε οικονομικη καταστροφη
Που μπορει να επελθει
Ίσως κακώς έσβησες το σχόλιό σου, γιατί το διάβασα και δεν πρόλαβα να απαντήσω.
ΔιαγραφήΕξέφραζες τη δική σου αλήθεια και δεν θεωρώ ότι ήταν τόσο άσχετο όσο λες.
Στο μεγαλύτερο μέρος του με έβρισκε σύμφωνη.
Η αξία της ανθρώπινης ζωής για εκείνους είναι απλά νούμερα που θα πρέπει να συμβαδίζουν κιόλας με όσα έχουν στο νου τους δυστυχώς. Μας αρέσει ή όχι τα πάντα είναι νούμερα για όσους διαχειρίζονται τον πλούτο φυσικό ή τεχνητό.
Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να τους ακολουθήσουμε σε αυτό το σκεπτικό. Ο άνθρωπος είναι μια ολοκληρωμένη ύπαρξη κι όχι αριθμός και για μένα δεν θα είναι ποτέ. Κι όποιου (πλούσιου, φτωχού, με εξουσία ή όχι) δεν έχει καεί ο κώλος του (χάνοντας προσωπικά ανθρώπινες ψυχές) δεν θα το καταλάβει ποτέ.
Όσον αφορά τους κρατικοδίαιτους που έλεγες, οφείλουν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των πολιτών και να υπηρετούν αυτούς κι όχι τα συμφέροντα όσων κυβερνούν. Το λέω ως κρατικοδίαιτη που υπηρετεί αυτούς που την πληρώνουν, δηλαδή τους πολίτες αυτού του κράτους με υπευθυνότητα και ευσυνειδησία, όσο αυτό είναι δυνατό από έναν άνθρωπο με αδυναμίες, όπως όλοι.
Να ξέρεις ότι πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα που ζουν διαρκώς στην ανασφάλεια, αλλά στέκουν σε μεγάλο βαθμό ακέραιοι και δεν πουλούν την ψυχή τους στο διάβολο για να κρατήσουν τη δουλειά τους. Ακόμη περισσότερο δε εκείνους που διατηρούν δική τους δουλειά ξεκινώντας από το μηδέν και δε φτάνουν να κλέψουν τους πελάτες για να ζήσουν πιο άνετα. Είμαι παιδί ενός τέτοιου ανθρώπου. Καλύτερα με λιγότερα μα αξιοπρεπής παρά με πολλά και να είναι κανείς η ντροπή του επαγγέλματός του.
Αυτή την αίσθηση της ελευθερίας που ανέφερες την έχω κι εγώ και γι' αυτή παλεύω πολλά χρόνια σ' έναν χώρο που εύκολα μπορεί να σε καταπιεί.
Τέλος, ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί στην κοινωνία και οφείλει να την παίρνει. Άσχετα αν δε γίνεται παρά σπάνια.
Υ.Γ.
Σ' ευχαριστώ για την έννοιά σου (με αφορμή το υστερόγραφό σου)!
Οφείλεις να το κάνεις κι εσύ για τον εαυτό σου, διότι η κατάσταση ήταν θα έλεγα τραυματική.
Και συγγνώμη αν απάντησα σε σχόλιο που έσβησες, όμως ήταν ενδιαφέρον και σχετικό με το θέμα.
Να διευκρινίσω ότι το κείμενο δεν μιλά για την υπομονή που αφορά στον ιό μα σε όσα σερβίρονται με αφορμή αυτόν σε πολλά επίπεδα. Ένας ιός είναι ένας ιός και θέλει μια λογική και ψύχραιμη αντιμετώπιση, ενώ τα υπόλοιπα είναι αυτά που δεν καταπίνονται.
Διαγραφή