Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Μετράω στιγμές πτήσης και προσγείωσης


Πόσες ομαλές και δημιουργικές πτήσεις να μετρήσω αλλά και πόσες ανώμαλες προσγειώσεις;
Είμαι ευτυχής για τις πρώτες, όμως κι ευγνώμων για τις δεύτερες, αφού μου έμαθαν τόσα πολλά! Άσχετα που κάποιες στιγμές θέλω να τις ξεχνώ αυτές τις προσγειώσεις και όσα μαθήματα πήρα από εκείνες, επιμένοντας στα ίδια λάθη γιατί είμαι και "αγύριστο" κεφάλι, όπως λέει και ο λαός μας. Φαίνεται "τα θέλει ο οργανισμός μου", κατά τη Σαπφώ Νοταρά! Χρειάζεται να σπάσω τα μούτρα μου απανωτά, για να βάλω μυαλό, καθώς τα πάθη και η ισχυρογνωμοσύνη εκεί έχουν κατάληψη. "Τα πάθη μου τα λάθη μου" είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που μου έχει προσφέρει τις ομορφότερες και πιο συγκλονιστικές στιγμές στην ζωή μου, όμως παράλληλα και τις πιο δύσκολες.


Είναι σοφό κάποτε να αφήνεται κανείς στα πάθη του, διότι θα τον φθάσουν πολύ ψηλά και θα αποδώσει με μοναδικό τρόπο ό,τι αναλάβει. Εξίσου όμως σοφό είναι να γνωρίζει πότε θα τα ελέγξει, για να μην τον καταπιούν.
Δεν είναι πάντοτε απλό κάτι τέτοιο, εκτός αν έχει μάθει να λειτουργεί μόνο με τη στείρα λογική, σαν ρομπότ, τα οποία δυστυχώς δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να έχουν αυτή την αίσθηση της πτήσης μέσα από το αποτέλεσμα του έργου τους και της ευφορίας που το συνοδεύει. Η εποχή μας έχει γεννήσει πολλά "ρομπότ", που ο μόνος τους στόχος είναι η δύναμη της εξουσίας και του ελέγχου είτε στην προσωπική τους ζωή είτε στη δημόσια μέσα από οποιονδήποτε τρόπο. Εξάλλου, το μέλλον θα ανήκει στα ρομπότ κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Το αν θα το επιτρέψουμε ή όχι είναι άλλο θέμα.


Επιμένω με πάθος στις πτήσεις κι ας οδηγούν σε ανώμαλες προσγειώσεις κάπου κάπου...
Και συμφωνώ με τον Νίτσε παρακάτω:

"όσο πιο ψηλά πετάμε τόσο πιο μικροί φαινόμαστε σε αυτούς που δεν μπορούν να πετάξουν" 

Έρχεται και ο Σαρτρ να μας προσγειώσει: 

"Θέλω να διατηρήσω τον κόσμο όπως είναι, όχι γιατί μου φαίνεται καλός - αντίθετα τον θεωρώ άθλιο - αλλά γιατί ζω μέσα σ’ αυτόν και δεν μπορώ να τον καταστρέψω χωρίς να καταστραφώ μαζί του. " 

Και κάτι ακόμα από τον ίδιο που μου αρέσει, αλλά και με αντιπροσωπεύει: 

"Δεν πρόκειται να είμαι μετριόφρων. Ταπεινός, όσο θέλετε, αλλά όχι μετριόφρων. Η μετριοφροσύνη είναι η αρετή των ξενέρωτων. " 


Πάμε να μας απογειώσει η μουσική τώρα...






12 σχόλια:

  1. "Δεν πρόκειται να είμαι μετριόφρων. Ταπεινός, όσο θέλετε, αλλά όχι μετριόφρων. Η μετριοφροσύνη είναι η αρετή των ξενέρωτων. "
    Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη....

    Καλό Σαββατοκύριακο Γλαύκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μετριοφροσύνες!
      Είναι σαν να δέχεσαι για υπέροχο λαδερό έδεσμα τα νερόβραστα φασολάκια...
      Σε φιλώ, Ελένη μου!

      Διαγραφή
  2. Λάθη και πάθη... πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα. Ποια είναι εκείνα που μας καταστρέφουν; Ποια είναι εκείνα που θεωρούνται καταστροφικά; Τι είναι για εμάς καταστροφή και τι απογείωση;
    Να περάσεις όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκεί είναι και το σημείο αιχμής. Πάνω στα ακροβατικά που κάνει κάποιος πότε θα αφήσει τον εαυτό του να χάσει την ισορροπία του. Το πάθος από το λάθος είναι συγγενείς πρώτου βαθμού. Δε σημαίνει βέβαια ότι τα λάθη είναι πάντα καταστροφικά, αλλά καλό είναι να διακρίνουμε πότε είναι αναγκαίος ο αυστηρός έλεγχος του εαυτού μας.
      Παρόλα αυτά, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής!
      Κι εσύ το ίδιο, Αλεξάνδρα!

      Διαγραφή
  3. Καλύτερα ιπτάμενη παρά σερνάμενη. Πονάει βέβαια η ανώμαλη προσγείωση, μα τι αξία θα είχε το ταξίδι μας δίχως πτήσεις και πτώσεις;
    Απογειωτικές οι μουσικές σου Γλαύκη μου και τα λόγια σου απ' το ...πιλοτήριο ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γελάω με το πιλοτήριο;-)
      Ένα κόλλημα με τις πτήσεις το έχω η άτιμη, αλλά ο καθένας μας έχει τα δικά του και δεν αποτελεί τίποτε πρόβλημα, αρκεί να το γνωρίζει!
      Ένα είναι αυτό το περιβόητο ταξίδι, ε, δεν αξίζει όσο τίποτε να έχουμε την εμπειρία των αντιθέτων;
      Φιλιά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  4. Ρήσεις του Σάρτρ και του Νίτσε Γλαύκη μου. Ρήσεις που σηκώνουν πολύ μεγάλη κουβέντα για να γίνουν αποδεκτές εν ριπλή οφθαλμού.
    Προτίμησα να ...καβαλήσω τις μουσικές και να φύγω μακριά τους σε ένα υπέροχο ταξίδι. Οι μουσικές της Loreena έχουν κάτι το ξεχωριστό.
    Καλό Σ/Κ να έχεις με πολλές ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλές οι ρήσεις, όμως η απόλαυση της μουσικής μας οδηγεί να πλάθουμε τις δικές μας σοφές ρήσεις μέσα από τις εμπειρίες μας και το εσωτερικό μας ταξίδι!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  5. Ας είναι οι προσγειώσεις μας τουλάχιστον όσο πιο ανώδυνες γίνεται, γιατί είναι αναπόφευκτες, όσο επιμένουμε να πετάμε!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πτώση δίχως πόνο δε γίνεται και η ζωή δίχως πτώσεις δε μαθαίνεται. Το ζήτημα είναι να μην φοβόμαστε να πετάξουμε προς τα εκεί που λέει κάθε φορά η ψυχή και το μυαλό μας. Θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να μάθουμε, να προσφέρουμε, να γίνουμε καλύτεροι. Γιατί ερχόμαστε, αλήθεια, σε τούτο τον κόσμο; Να, για κάτι τέτοια...
    Σίγουρα όχι για να τρώμε, να πίνουμε, να αποβάλλουμε τα άχρηστα, να τεκνοποιούμε και να εργαζόμαστε με σκυφτά κεφάλια, να ζούμε μόνο για να δουλεύουμε ή πώς θα βάζουμε τρικλοποδιές ο ένας στον άλλο για να αρπάξουμε τη δύναμη όποιας μορφής στα χέρια μας...
    Να είσαι καλά, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ε ναι, αλλά υπάρχουν κι εκείνες οι πτώσεις που αφήνουν πίσω τους τσακισμένα κορμιά, οπότε κάποιες είναι πολύ απότομες και ίσως και άδικες!
    Γι΄αυτό μίλησα για όσο γίνεται πιο ανώδυνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Μαρία!
      Φυσικά και υπάρχουν αυτές οι πτώσεις και συχνά στιγματίζουν τον άνθρωπο για μια ζωή, αλλά όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.
      Το σχόλιό μου μπορεί να έμοιαζε ότι έχει έντονο και δηκτικό ύφος, χωρίς να έχει να κάνει με όσα έγραψες εσύ, αλλά καθαρά με εμένα που τσαντίζομαι με πολλά που παρατηρώ και θα ήθελα να είναι αλλιώς για τον κόσμο και όλους μας.

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.