Σκέψεις μέσα από ένα τραγούδι...

Υπάρχουν στιγμές που ακούμε ξανά ένα τραγούδι, ακόμα κι αν είναι από τα πιο αγαπημένα μας για χρόνια, κατά τις οποίες γεννιούνται σκέψεις εντελώς διαφορετικές από εκείνες που συνήθως το συνοδεύουν. Ίσως μάλιστα έρχονται να αναμειχθούν ήπια μεταξύ τους, νέες σκέψεις και γλυκόπικρες αναμνήσεις, οι οποίες μάς μεταφέρουν σε άλλες εσωτερικές διαδρομές.

Το μουσικό κομμάτι, που προκάλεσε όσα αναφέρω, το έχω προβάλει άλλες δύο φορές, όμως νομίζω ότι του αξίζει μια ξεχωριστή ανάρτηση, για να το τιμήσω όπως του πρέπει. Είναι ίσως από τα πιο μελαγχολικά κομμάτια της ροκ μουσικής σκηνής και για μένα αξεπέραστο. Η μελωδία και η φωνή του τραγουδιστή βγάζει μια μειλίχια οδύνη, η οποία με εκφράζει σε κάποιες φάσεις της ζωής μου απόλυτα.

Πρόκειται για το Soldier of Fortune των Deep Purple...

Μισθοφόρος, από το αρχαίο μισθός + φέρω.

Ο μισθοφόρος στο συγκεκριμένο τραγούδι παίρνει μεταφορική έννοια και έτσι με μεταφορική ματιά προέκυψαν οι δικές μου σκέψεις. 

Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους έμαθαν να είναι "μισθοφόροι στρατιώτες" κάποιων άλλων ανθρώπων ή καταστάσεων με την έννοια της δοτικότητας και της προσήλωσης. Να στέκονται ως "στρατιώτες" πλάι σε όσους τους έχουν ανάγκη, απέναντι στις επαγγελματικές υποχρεώσεις τους, ως "στρατιώτες" στον τρόπο που λειτουργούν σε σχέση με τους άλλους, στις αξίες και τα ιδανικά τους, σε ιερούς σκοπούς της ζωής, "στρατιώτες" και στην αγάπη. 

Και όποτε παρέκκλιναν από αυτό τους τον τρόπο, αισθάνονταν πάντα σαν τους μισθοφόρους με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, οι οποίοι συχνά εμφανίζονταν αφερέγγυοι, διότι ακολουθούσαν εύκολα εκείνους που θα τους πρόσφεραν τον μεγαλύτερο μισθό...

Υπάρχουν όμως και αυτοί οι άνθρωποι, που από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους έμαθαν να είναι "μισθοφόροι στρατιώτες" της μιζέριας, του συμφέροντός τους και μόνο, της ματαιοδοξίας, της μικροψυχίας, της απερίγραπτης γκρίνιας και της αδιαφορίας για οτιδήποτε είναι έξω από τον εαυτό τους. Έμαθαν να βλέπουν τον κόσμο μέσα σε στενά πλαίσια και με μυωπικά μάτια. 

Και όποτε παρέκκλιναν από αυτό τους τον τρόπο, τρόμαζαν από τη θέα που ανοιγόταν μπροστά τους και δεν ήξεραν πώς να την απολαύσουν...

Κάποια στιγμή καθένας επιλέγει τι είδους "μισθοφόρος" οραματίζεται να γίνει στην ζωή του και είναι μια απόφαση που οδηγεί σε διαδρομή χωρίς αλλαγή πορείας!

Τον λόγο έχει όμως το τραγούδι, διότι είπα πολλά και λίγο άσχετα:

Και οι αγαπημένοι μου στίχοι:

 Ι have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When I'd take your hand
And sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me love me
And I would surely stay

But I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be
A soldier of fortune