Όλο αυτό το μεγάλο και ταυτόχρονα βασανιστικό διάστημα της ασθένειας που καιροφυλακτεί να μας αρπάξει την ανάσα και του εγκλεισμού που κατατρώει την ψυχή και έχει φτάσει να παγώσει την ζωή, προσπαθούμε, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, αφενός να προστατευτεί και να προστατεύσει και αφετέρου να δώσει πνοή αισιοδοξίας σε ένα σκοτεινό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο που χειροτερεύει ακόμη περισσότερο από όσα με θράσος και κυνισμό τολμούν να πράττουν όσοι επωφελούνται άμεσα από μια τέτοια ζοφερή πραγματικότητα!
Μέσα στις φιλότιμες προσπάθειες λοιπόν για μια καλύτερη ψυχολογία έρχεται ένα άρθρο, το οποίο, επιβεβαιώνοντας ένα μέρος των ανησυχιών σχετικά με την εξέλιξη των πραγμάτων, πετά την κάθε προσπάθεια στον κάλαθο των αχρήστων...
Το άρθρο μπορεί να το δει ο αναγνώστης πατώντας στον παρακάτω τίτλο:
Αφορά πολύ περισσότερο στα παιδιά και νέους που η ζωή τους όλη ήταν μέσα σε μια κρίση...
Από κρίση σε κρίση, τελικά, τι γενιά θα βγει;
Πλέον ο φόβος για μια γενιά χαμένη είναι ορατός όσο ποτέ άλλοτε!
Έρευνες δείχνουν ότι παγκόσμια ένας στους δύο νέους αντιμετωπίζει προβλήματα άγχους ή κατάθλιψης. Όσο δε για τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, η κατάσταση είναι τραγική μέσα από την πείνα, την απομόνωση, την κακοποίηση, την εξαθλίωση.
Είτε πρόκειται για νήπια , παιδιά δημοτικού είτε εφήβους και νεαρά άτομα όλοι πληρώνουν βαρύ το τίμημα της πανδημίας και των ανατροπών που φέρνει στις ζωές τους, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο.
Δεν αναρτώ εδώ ούτε όλο το άρθρο ούτε καν αποσπάσματα, γιατί είναι εκτενές μα και αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο.
@ Μουσική από τον ευφυή Mike Oldfield, που το μυαλό του συνθέτει ιστορίες φαντασίας ή κόσμους παραμυθιών...
Ακολουθεί ολόκληρο το τελευταίο του άλμπουμ (που είναι και το τελευταίο απόκτημα σε βινύλιο).
Αφιερωμένο στα παιδιά και στους νέους!
Το είχα διαβάσει το άρθρο και ομολογουμένως είναι τρομακτικό. Αυτή η γενιά είναι πολύ αδικημένη και το μέλλον της είναι στην κυριολεξία ναρκοθετημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς τουλάχιστον προλάβαμε να ζήσουμε πιο ανέμελα χρόνια...
Αφήνω μια λυπημένη καλησπέρα Γλαύκη μου.
Ο Mike Oldfield αγαπημένος!...
Καλημέρα, Μαρία μου!
ΔιαγραφήΤης παραδίδουμε στραβό γιαλό και στραβά αρμενίζει, δυστυχώς!
Ας είμαστε αισιόδοξοι ότι τα αντανακλαστικά των ανθρώπων μειώνονται για κάποια διαστήματα, μα δε χάνονται!
Σε φιλώ!
Κοίτα Γλαύκη μου, σχετικά με τα νέα παιδιά θα πω το εξής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά βλέπω ότι εγκλεισμός δεν υπάρχει! Αν εννοούμε ότι δεν μπορούν να πάνε σε χώρους εστίασης ναι, σίγουρα. Αλλά εγκλεισμός δεν υφίσταται για τα νέα παιδιά.
Σε κάθε πιθανό και απίθανο χώρο υπάρχει πρωτοφανής συγκέντρωση νεαρών παιδιών και μην μου το αρνηθείς.
Εγώ θα πω, είναι καλό αυτό γιατί τα παιδιά προσέγγισαν εναλλακτικούς τρόπους εξόδου και συνάντησης που δεν είχαν:
Πάρκο, δάσος, πλατεία, δρόμο, παγκάκι. Όλα αυτά λειτουργούν πιο ανοιχτά. Όμως με στενοχωρεί αφάνταστα να βλέπω τη γενιά 14-20 να συμπεριφέρεται όχι απλά αλόγιστα στο θέμα της προστασίας αλλά εγκληματικά αδιάφορα. Λες και δεν υπάρχουν μεγάλοι άνθρωποι στην οικογένειά τους. Και αυτό δείχνει ανυπαρξία παιδείας στο σπίτι Γλαύκη!
Σε αυτό που θα σταθώ είναι στο οικονομικό αύριο της νέας γενιάς. Εκεί θα σημάνω συναγερμό! Γιατί το μέλλον είναι ζοφερό και έχουμε μια ολάκερη γενιά νέων προλεταρίων εποχής μαύρων σκοταδιών της γης. Που ναι μεν περιφέρονται με την τεχνολογία ανά χείρας αλλά με το μέλλον ανύπαρκτο.
Σε αφήνω να απολαύσω τον αγαπημένο Όλντφιλντ καλή μου.
Φιλιά στέλνω.
Εδώ συμπεριφέρονται κατά αυτόν τον τρόπο οι ενήλικες, οπότε μη ζητάμε τα ρέστα πάντα από τα παιδιά! Τα παιδιά είναι αυτό που εμείς τα καθοδηγήσαμε. Μην ψάχνουμε, λοιπόν, εύκολα να πετάξουμε το μπαλάκι, όπως αλόγιστα κάνει η κυβέρνηση από την ώρα που ανέλαβε.
ΔιαγραφήΛυπάμαι που το λέω, όμως ας μη βιαζόμαστε να πέσουμε στην παγίδα.
Το φυσικό είναι τα παιδιά και οι νέοι μα και όλοι οι άνθρωποι να βρίσκονται έξω και να ζουν τη ζωή. Εννοείται με προφύλαξη λόγω των ειδικών συνθηκών. Το αν δεν προσέχουν είναι θέμα εκπαίδευσης, η οποία γίνεται εκ του προχείρου από παντού και το διάστημα είναι πολύ μεγάλο για κάνει υπομονή κανείς, πόσο οι νεότεροι που η λέξη δεν είναι μέσα στις συνήθειές τους εκ φύσεως.
Μην απαιτούμε να στέκονται σε μια πολυθρόνα σαν τους γέρους. Και πολλά σωστά έκαναν μέχρι τώρα.
Και επιμένω στο ότι μπορεί να είναι τόσοι έξω με αδιαφορία, όμως άλλοι τόσοι είναι μέσα ή βγαίνουν έξω με όλα τα απαιτούμενα μέτρα προφύλαξης.
Οικονομικά και από άποψη πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων παραλαμβάνουν γκρεμίδια! Μόνο σκληροί δεν μπορούμε να είμαστε απέναντί τους αλλά οδηγοί, συμπαραστάτες ή ακόμα καλύτερα εμπνευστές τους για ένα καλύτερο αύριο.
Γλαύκη μου άκου:
ΔιαγραφήΜήτε το δάχτυλο κουνάω στους νέους, μήτε όμως άλλοθι θα τους δώσω εντάξει; Η πανδημία τους άλλαξε τις συνήθειες. Αντί να μαζεύονται στους χώρους εστίασης και στο γήπεδο, μαζεύονται έξω. Συνεπώς η λέξη εγκλεισμός δεν υπάρχει για αυτούς.
Τα παιδιά αυτά ψηφίζουν Γλαύκη μου. Δεν γίνεται να τα θεωρούμε ώριμα 18+ να ορίσουν κυβέρνηση αλλά συνάμα να τα απαλλάσσουμε ευθυνών από τις συνθήκες στις οποίες ζουν και συμπεριφέρονται. Υπάρχει άραγε κάτι πιο εγκληματικό από τα να αγνοείς την υγεία των ίδιων των γονέων σου; Αν θέλουν τα παιδιά να κάνουν "επανάσταση" Γλαύκη μου, μια χαρά επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο σε μέρα εφημερίας να κάνουν, να βρουν νεαρούς νοσηλευτές να μιλήσουν μαζί τους.
Κοίτα, ωραία η "άτιμη καινωνία που μας καταπιέζεις" αλλά συγγνώμη το έχουν παραγαμ.....! Όπως σου το λέω!
Η αληθινή μαγκιά είναι αλλού στη ζωή.
Εδώ είμαστε να το συζητήσουμε.
Μάλλον, Γιάννη, δεν κατάλαβες όσα έγραψα παραπάνω. Καταρχήν, το θέμα είχε να κάνει με τα ψυχολογικά θέματα που εμφανίζουν τα παιδιά και οι νέοι. Σχετικά με τα παιδιά πρώτη άποψη έχουν οι παιδίατροι και οι εκπαιδευτικοί για όσα βλέπουν και δεν είναι καθόλου ευχάριστη και ιδιαίτερα ανησυχητική για τη συνέχεια. Αν αρχίσω, θα γράψω κατεβατά...
ΔιαγραφήΓια τους νέους πριν πούμε οτιδήποτε καλό θα είναι έχουμε μιλήσει μαζί τους, για να μας δώσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα. Δεν δίνω άλλοθι με τα λεγόμενά μου σε κανέναν, ούτε στα νεαρά άτομα ούτε σε μεγαλύτερο ενήλικα, που φέρεται αδιάφορα και επιπόλαια.
Πολλά από τα νεαρά άτομα έχουν πολύ πιο ώριμη άποψη και καθαρή σκέψη από άλλα που βρίσκονται σε ηλικίες των 30, 4ο, 50, 60 και άνω. Πώς δε σκέφτονται τους δικούς τους, όταν στερούνται όσα η ηλικία τους έχει ανάγκη; Ε, όχι, δεν είναι όλοι στους δρόμους ανεξέλεγκτα κι έχω άπειρα παραδείγματα ατόμων γύρω μου!!!
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι εκείνα είναι στους δρόμους (στις πορείες) μέσα σε κατάσταση καραντίνας, για να διεκδικήσουν όσα τους κλέβουν, εκείνα τρώνε τις φάπες από παντού κι αυτά είναι που ψάχνουν την ελπίδα για το αύριο μέσα σε τόσα σκατά που τους παραδίδουμε. Έχουν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που εμείς δε ζήσαμε στην ηλικία τους, αλλά εκείνες που έζησαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας! Οπότε καλύτερα να μετράμε περισσότερο τι λέμε. Έτσι αισθάνομαι προσωπικά.
Όσο για τους νέους που φέρονται τόσο επιπόλαια (επειδή κόλλησες σ' αυτούς) αναρωτήσου το "γιατί"... Πίσω απ' όλα ψάξε τους γονείς που σίγουρα πράττουν με τον ίδιο τρόπο (κι αυτοί ψηφίζουν)!
Φυσικά και οι ευθύνες ανήκουν στους γονείς! Εκείνοι καθορίζουν την παιδεία στα παιδιά τους και ορίζουν τα πρώτα τους βήματα. Ναι. Η ευθύνη είναι εκεί.
ΔιαγραφήΜιλάς για τους νέους στις πορείες και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Πόση σχέση έχουν θαρρείς οι νέοι αυτοί με κάποιες άλλες ομάδες που περιφέρονται δίκην "δήθεν" και προκλητικά αναιδείς έξω στο χώρο; Ουδεμία σχέση έχουν Γλαύκη μου.
Προχθές έκανα ένα ποστ για το χώρο ενός άλσους που έχει γίνει κέντρο υπερμετάδοσης covid.
Κάποια σχόλια με καλούσαν "άμα γουστάρω να φέρω τους μπάτσους" και "εμείς έχουμε πάρτυ και δεν ξέρουμε τίποτα"
Αν εσύ θεωρείς ότι αυτές οι σκέψεις έχουν άλλοθι τότε να συστηθούμε ξανά! Αν εσύ θεωρείς αυτές τις σκέψεις νορμάλ και έχουν σχέση με άνθρωπο που σέβεται τον συνάνθρωπό του τότε να συστηθούμε. Αν εσύ θεωρείς ότι αυτές οι πρακτικές διαφέρουν από τις λογικές των "μπάτσων" τότε να συστηθούμε ξανά.
Ε όχι Γλαύκη μου. Παρθενογένεση δεν υπάρχει πουθενά. Ουδείς ανεύθυνος!
Όσον αφορά την ψήφο, ε ναι, στο είπα συμφωνώ. Αλλά ψηφίζουν και αυτά τα παιδιά Γλαύκη! Και να είσαι σίγουρη ότι η ψήφος τους δεν έχει την παραμικρή σχέση με εκείνων των νέων που λιώνουν τα παπούτσια τους στις πορείες και στις διαδηλώσεις. Μα καμία!
Καλησπέρα κοπέλα μου
Γιάννη, κόλλησες σε κάτι που δεν έχει σχέση με όσα ανέφερα παραπάνω, οπότε δεν έχει νόημα να συνεχίσω την οποιαδήποτε συζήτηση.
ΔιαγραφήΛυπάμαι που σχολιάζεις σαν να επιχειρηματολόγησα ή να στήριξα αυτό που συμβαίνει σε κάποιες πλατείες, κάτι το οποίο ΔΕΝ έκανα!
Σε παρακαλώ διάβασε προσεχτικά τι γράφω.
Όλα αυτά που λες παραπάνω είναι σα να ήθελες να τα πεις εκεί που έκανες το ποστ και το κάνεις με πάθος εδώ.
Ας πάρουμε λίγο τα ίσα μας, γιατί δεν μου αρέσει καθόλου να στρεβλώνουν όσα λέω!!!
Με μαλώνεις και έντονα και το θεωρώ άδικο. Απόψεις καταθέτουμε, διαφωνούμε, συμφωνούμε, έτσι προκύπτει η σύνθεση. Έχω ένα πάθος, ποιος δεν έχει, αλλά ουδεμία σχέση έχει με το να "χαλάσω" τις σκέψεις σου. Καλησπέρα στέλνω.
ΔιαγραφήΠράγματι, σε μάλωσα έντονα και ζητώ συγγνώμη, όμως φουρκίστηκα, γιατί αισθάνθηκα κι εγώ να αδικούμαι.
ΔιαγραφήΛοιπόν, προτείνω να βάλουμε τις αδικίες στην άκρη, γιατί μια ζωή την έχουμε...
Μα βάλθηκες, κι εσύ να μου "χαλάσεις" τις σκέψεις μου, μπα... σα δεν ντρεπόμαστε :))
Σε φιλώ.
Δεν θέλω ποτέ να σου "χαλάσω" τις σκέψεις σου. Πόσο μάλλον αν με καλύπτουν, που το κάνουν. Απλά και εγώ ίσως άλλο ήθελα να πω ή να εκφράσω. Εντάξει μωρέ, τα έχει ο γραπτός λόγος αυτά, δεν είσαι παρών να ξεκαθαρίσεις τι λες ακριβώς ή να διορθώσεις.
ΔιαγραφήΆντε καλησπέρα μας και καλή μας Μεγαλοβδομάδα κορίτσι μου.
Καλή Μεγαλοβδομάδα!
ΔιαγραφήΝαι υπάρχουν ψυχολογικά θέματα εξαιτίας του εγκλεισμού στα παιδιά όπως και στους ενήλικες. Αλλά η οικογένεια πάσχει όταν αυτά τα θέματα εισχωρούν στη ψυχή του παιδιού. Κι αν πάσχει η οικογένεια Γλαύκη μου δεν φταίει η πανδημία. Τώρα θυμηθήκαμε τα παιδιά αυτήν την εποχή; Ας διαβάσουμε λίγο τι συνέβαινε στις άλλες πανδημίες που έπληξαν τον πλανήτη. Και όπως λέει και ο Γιάννης δεν είναι κλεισμένα τα παιδιά. Μπορεί να μην πηγαίνουν καφετέριες και παιδότοπους και σινεμά αλλά βγαίνουν έξω στα πάρκα. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή όχι αλλά ας αναλογιστούμε λίγο τα παιδιά που έμειναν ορφανά γιατί έχασαν τους γονείς τους εξαιτίας της πανδημίας. Ας αναλογιστούμε τα παιδιά που ζουν στη φτώχεια εξαιτίας της πανδημίας. Γιατί και πριν φτώχεια υπήρχε, ασχοληθήκαμε με τα παιδιά αυτά; Και πριν κακοποίηση υπήρχε τι κάναμε; Περιμέναμε καταγγελίες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα βγήκαν όλοι οι ειδικοί να γράφουν άρθρα για τις επιπτώσεις της πανδημίας. Δεν είδα κάποιον ειδικό-διόρθωσέ με αν κάνω λάθος- να ασχοληθεί για την υπευθυνότητα που πρέπει να δείξουν τα παιδιά ή που πρέπει να τους διδαχθεί από τους γονείς. Δεν είναι ανεύθυνα τα παιδιά μας, επειδή είναι ανήλικα πρέπει η ζωή τους να είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Ωραίο θα ήταν αλλά ποτέ δεν συμβαίνει. Πόσο δε μάλλον την περίοδο του ιου
Καλημέρα Γλαύκη μου
Για τα παιδιά έχω γράψει πάρα πολλές φορές εδώ και δεν περίμενα φυσικά την πανδημία για να ασχοληθώ προσωπικά μαζί τους. Ασχολούμαι και προβληματίζομαι καθημερινά πάρα πολλά χρόνια μαζί τους.
ΔιαγραφήΈρευνες δεν έχουν σταματήσει να γίνονται όλα τα χρόνια πάνω σε θέματα που αφορούν τα παιδιά και τους νέους. Τώρα φυσικά και θα έπρεπε να μελετηθεί και το συγκεκριμένο θέμα των επιπτώσεων της πανδημίας στη ζωή τους και την ψυχολογία τους, καθώς έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα που μπορεί να επιτρέψει τέτοιου είδους έρευνες. Χωρίς αυτές πώς θα ληφθούν μέτρα για να σταματήσει το κακό.
Όσο για το ζήτημα της οικογένειας υπάρχει πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια και χωρίς την πανδημία. Έχουμε κάνει και εδώ σχετικές συζητήσεις για το πώς έχει αλλάξει ο ρόλος της, ποια προβλήματα έχει παρουσιάσει στον σύγχρονο κόσμο.
Την υπευθυνότητα στα παιδιά οι ενήλικες τη μαθαίνουν επίσης, όπως είπες, οπότε τι κουβεντιάζουμε; Άπειρα άρθρα έχουν γραφτεί γι' αυτό και μελέτες έχουν γίνει, για το ότι κάπου στράβωσε η όλη ιστορία με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Έμαθαν να έχουν μόνο δικαιώματα και ποτέ υποχρεώσεις, γιατί όσοι έχουν αναλάβει τη ανατροφή τους κι έπειτα την εκπαίδευσή τους έχουν παρερμηνεύσει τους πιο σύγχρονους τρόπους διαπαιδαγώγησης.
Δε χρειάζεται επίσης, να τους μάθει κανείς ότι ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα στην προκειμένη φάση της κρίσης τόσων χρόνων, καθώς λαμβάνουν τα μηνύματα από το περιβάλλον πιο εύκολα κι από τους ενήλικες, συν του ότι βιώνουν την κάθε κατάσταση στην καθημερινότητά τους. Δεν είναι χαζά.
Τελικά, τα παιδιά μέσα από την στάση και τη συμπεριφορά τους εκφράζουν αυτό που είναι η ίδια η κοινωνία, είναι ο καθρέφτης της.