Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Κάθε μέρα ένα θαύμα



Έλα πιάσε μου το χέρι, είπε στον Ατομισμό η Προσφορά,
νά βγεις από σένα και νά μπεις στη χαρά!
Νιώσε όσα φέρω προς τους άλλους,
τη μιζέρια σου να διώξουμε κι όλους τους αντιπάλους!
Ανοιχτόκαρδη Προσφορά, πήρες τον Ατομισμό απ’ της δουλείας τη φθορά!

Κοιμάσαι ακόμα, είπε η Αλληλεγγύη στην Αδιαφορία,
μα καλά, ποτέ δε σου γεννήθηκε καμία απορία;
Ξύπνα, κι έλα πιο κοντά μου,
το άδειο σου πουκάμισο να γίνει η ομορφιά μου!
Φιλεύσπλαχνη Αλληλεγγύη, ανέλαβες να γιάνεις τον ασθενή Αδιαφορία!

Άφησε το παγερό κουτί σου, είπε στον Φόβο η Αγάπη,
θαρρείς χαιρέκακα την έλλειψή σου μιαν απάτη!
Από τη ζεστασιά μου πάρε λίγη,
τα πρώτα βήματα να γίνουν χωρίς όρους κι όρια προς τη γαλήνη!
Ακριβοθώρητη Αγάπη, στον Φόβο έδειξες της κόλασης τ’ αντίθετο το μονοπάτι!

Πάμε παρέα, είπε το Θαύμα στων Εορτών το Πνεύμα,
δε χρειάζεσαι τίποτ’ άλλο παρά ένα δικό μου νεύμα!
Να πλημμυρίσει η πλάση με το φως της μαγικής στιγμής,
της μοναδικής μέσα σε εκατομμύρια χρόνια, που θες για πάντα να σταθείς!
Όμως η κάθε μέρα είναι ένα Θαύμα, κι εσύ το ξέρεις, χρυσό μας Πνεύμα!




@ Βασισμένο στο ποιητικό είδος του Λίμερικ, χωρίς έντονο εδώ το στοιχείο της σάτιρας.
Πληροφορίες για τα Λίμερικ εδώ... 





@ Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 22ο Συμπόσιο ποίησης της φίλης Αριστέας με θέμα γενικά το Πνεύμα των Χριστουγέννων και όχι συγκεκριμένες λέξεις αυτή την φορά. Να είναι καλά και να προσφέρει όσο ακόμα της κάνει κέφι!
Το ποίημα δεν έχει αξιώσεις σχολίων, καθώς δεν προτιμήθηκε από κανέναν, όμως αναρτάται εδώ για να είναι στο αρχείο του ιστολόγιου. 
Βασικά έπαιξα με τις λέξεις, τις αντιθέσεις και τις συνθέσεις των εννοιών. Αυτά.





8 σχόλια:

  1. Πολύ δύσκολο το εγχείρημά σου Γλαύκη μου!
    Σε ευχαριστώ για το link που μας έδωσες!
    Πραγματικά εγώ δεν το 'χω!
    Έπαιξες με τις λέξεις, αλλά ήσουν και μέσα στο πνεύμα και στο θέμα!
    Το ότι δεν προτιμήθηκε η συμμετοχή σου δεν σημαίνει κάτι. Απλά προτιμήθηκαν άλλα περισσότερο. Έχω έρθει τελευταία στο Παίζοντας με τις λέξεις και μιλάω εκ πείρας. Χαμογελάμε και προχωράμε!
    Σε ευχαριστώ που στηρίζεις το Συμπόσιο.
    Ολόψυχα εύχομαι να έχεις μια δυνατή χρονιά, γεμάτη χαρές κι εμπειρίες!
    Πολλά φιλιά μάτια μου!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το Σμμπόσιο η αλήθεια είναι ότι το είδα από την αρχή σαν πρόκληση και πρόσκληση για παιχνίδι.
      Όποτε έχω κέφι κι έμπνευση δοκιμάζομαι συμμετέχοντας.

      Η ποίηση δεν είναι κάτι απλό. Είναι ίσως το πιο απαιτητικό είδος του γραπτού λόγου. Θέλει καλή γνώση της γλώσσας, μαεστρία στον χειρισμό της, ώστε να γεννήσει εικόνες και συναισθήματα, να διεγείρει το πνεύμα και την ψυχή.
      Σίγουρα δεν μπορεί να είναι μικρογραφία του πεζού λόγου, καθώς ο ελεύθερος στίχος κρύβει αυτή την παγίδα. Εκεί τον ρυθμό και τη μουσικότητα του στίχου κρατούν οι ίδιες οι λέξεις και η αλληλουχία των νοημάτων και όχι η τεχνική της μορφής, παρόλο που είναι δυνατή και θεμιτή η ύπαρξη ενός αυτοσχέδιου μοτίβου.

      Στην περίπτωση τούτης της συμμετοχής μου δόθηκε το βάρος στο ποιητικό είδος που δεν είχα προσπαθήσει ποτέ. Είναι δύσκολο, καθώς είναι για παιδιά και θα πρέπει να δημιουργείται από παιδιά με όλη την φρεσκάδα του μυαλού τους και του χιούμορ τους. Είναι από τις ελάχιστες φορές, ίσως και μοναδική, που δεν είχε συναίσθημα η γραφή μου, αλλά ακολούθησε κυρίως την τεχνική. Αυτό που μετράει για μένα είναι ότι ευχαριστήθηκα τη διαδικασία και μπόρεσα να συμμετέχω πάλι μετά από καιρό στο συμπόσιο. Όλα τα άλλα είναι "περί ορέξεως...".

      Να είσαι καλά και να συνεχίσεις ό,τι κάνεις δυναμικά!
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Γλαύκη μου,
    τίποτα δεν ορίζεται ως "ανάξιο σχολίων". Αυτό δεν το κρίνει η βαθμολογία μας καθώς αυτή ορίζεται από μια σειρά παραμέτρων. Η Αξία ή όχι ενός ποιήματος, ενός έργου τέχνης, ορίζεται μονοσήμαντα. Με τη δική του ξεχωριστή οντότητα.
    Και να μου επιτρέψεις να πω ότι ήταν πολύ δύσκολο, νοηματικό, εκφραστικό. Και αυτές οι βιωματικές και εννοιολογικές αντιθέσεις του έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου.
    Καλή χρονιά να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Γιάννη μου, για την θετική σου ματιά και σκέψη!
      Δεν με πειράζει που δεν επιλέχθηκε, και λέω αρκετά πράγματα επάνω στο σχόλιο της Αριστέας, αφού ευχαριστήθηκα η ίδια την προσπάθεια γραφής του. Ήθελα σώνει και καλά να δοκιμάσω κάτι που δεν είχα κάνει ξανά χωρίς να κοιτώ τη συνέχεια. Εξάλλου, δε συμμετέχω με αυτό το σκεπτικό.
      Επίσης, ο καθένας μας επιλέγει μέσα από σειρά ποιημάτων εκείνα που θα μιλήσουν στην ψυχή του. Δεν είναι όλα για όλους και όχι σε όλες τις στιγμές. Κάτι που μας άφησε αδιάφορους σε μία πρώτη επαφή ή το προσπεράσαμε βιαστικά μπορεί να μας αγγίξει σε μια άλλη φάση. Είναι λογικό και δεκτό. Τα λόγια μου στην ανάρτηση αυτή δεν είχαν καμιά πικρία.
      Για να γελάσεις όμως θα πω ότι πολλά σημαντικά έργα απορρίφθηκαν από το κοινό τους αρχικά και πετάχθηκαν στο πυρ το εξώτερο μέχρι που ήρθε η στιγμή στην ιστορία κι έγιναν από τα πιο σπουδαία έργα τέχνης... χαχαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Ν' αφήσω τις ευχές μου και να συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα Γιάννη. Το θαύμα της γραφής είναι προσωπική υπόθεση και μοναχική διαδρομή. Φτάνει που γεννήθηκε. Και είναι υπέροχο.
    Καλή χρονιά Γλαύκη μου! Με πολλά μικρά θαύματα να συντελούνται καθημερινά στη ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα δε γεννήθηκε κάποιο τέρας ούτε φυσικά το ιδανικό πλάσμα που θα το χαζεύουν όλοι για την ομορφιά του...:Ρ Ο σκοπός της συμμετοχής μου είναι η διαδικασία της προσπάθειας που είναι για μένα μια πρόκληση να αναμετρηθώ με τον λόγο και το συναίσθημα, κάτι το οποίο εξιτάρει το μυαλό μου. Το απολαμβάνω όποτε έχω ηρεμία κι έτσι για μένα αυτό αρκεί. Για τα υπόλοιπα λέω πολλά παραπάνω.
      Αντεύχομαι, Μαράκι μου!

      Διαγραφή
  4. Μπες στην προσφορά για να μπεις..στη χαρά. Αυτό. Καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.