Ένα μουσικό αφιέρωμα στον χειμώνα

Τώρα πλέον μπορούμε να πούμε "Καλό χειμώνα"!

Οι θερμοκρασίες των ημερών και οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.

Ο καιρός και ο στολισμός των δήμων και των σπιτιών μάς εισάγουν σιγά-σιγά στην εορταστική περίοδο, παρόλο που αυτή η εισαγωγή γίνεται με λίγο ζόρι. Δεν ξέρω αν είναι δική μου αίσθηση μόνο, μα παρατηρώ μία μεγαλύτερη ένταση στους ανθρώπους αυτές τις μέρες. Μια νευρικότητα, μια ανυπομονησία, μία κόπωση που αναζητά τρόπο να ξεσπάσει στο πρώτο εμπόδιο... Κάνω λάθος;

Στα καθημερινά νέα πρωταγωνιστές είναι οι ληστείες, οι δολοφονίες και ό,τι άλλο παλαβό μπορεί να σκεφτεί κανείς. Σε τέτοιο βαθμό και με τέτοια συχνότητα πια, που  λες "φτάνει, όχι άλλο"! 

Όλα τα άλλα τα έχουμε αφήσει και πηγαίνουν κι απλά ακολουθούμε χωρίς λαλιά... Στα πολιτικά δρώμενα αναφέρομαι. Αυτή η σιωπή απλώθηκε σαν σκιά και κάλυψε κάθε φωνή κι εδώ στον χώρο των ιστολόγιων, σε αντίθεση με το τι γινόταν πριν από τρία χρόνια και πίσω. 

Ακόμα καλύτερα θα ταίριαζε η "σιωπή" του χιονιού... που δε συζητάμε ούτε καν γι' αυτή.

Φυσικά δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. 

"Cut", λοιπόν, και μουσικό αφιέρωμα για τον χειμώνα που υποσχέθηκε ο τίτλος παραπάνω. Μπα, ούτε αυτό έχει σχέση με το θέμα της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου. Έχει όμως με ένα συγκρότημα που έχω εφηβική σύνδεση μαζί του... και είπα να μοιραστώ μουσικά κομμάτια του που δεν έχω αναρτήσει.

Τουλάχιστον ας ξεκουραστούμε, γιατί τελικά η κόπωση που κουβαλάμε όλοι τα τελευταία χρόνια, είναι μάλλον πολύ περισσότερη από αυτή που έχουμε συνειδητοποιήσει...

 

Αυτό που ακολουθεί είναι από το πρώτο άλμπουμ των Scorpions, το οποίο δεν ακούγεται συχνά...

Έτσι, κλείνουμε επιστρέφοντας στην αρχή!